*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 857 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Çarşamba, 22. Mayıs 2024 - 15:08

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » Arama Sonuçları

23 Sonuç - Yeni Arama

Sayfa (2): (1) 2 weiter >

Gönderen

Mesaj

Konudaki Mesajlar: hadis

	msk02

hadis

32 Mesaj -

Günün Ayet-i Kerimesi
Allah, onunla (o Kitab ile) rýzâsýna uyanlarý selâmet yollarýna eriþtirir, onlarý kendi izniyle karanlýklardan aydýnlýða çýkarýr ve dosdoðru bir yola iletir.br> agla

Maide, 16)

Günün Hadis-i Þerifi
Kim Allah Teala yolunda bir gün oruç tutsa, Allah onunla ateþ arasýna, geniþliði sema ile arz arasýný tutan bir hendek kýlar.
(Tirmizi, 1624)

Günün Sözü
Kim ramazan ayý içinde hayýrdan herhangi bir çeþidiyle bir hayýr yaparsa, bu ayýn dýþýnda yapmýþ olduðu yetmiþ farîza edâ etmiþ gibi olur
Prof. Dr. M. Es'ad COÞAN (Rh.A)

Gönderme Tarihi: 28.09.2006 - 20:08

Konudaki Mesajlar: hadis

	msk02

hadis

32 Mesaj -

Günün Ayet-i Kerimesi
Yarattýklarýmýz içinde (öyle) bir ümmet vardýr ki, (bâtýlla deðil) hak ile rehberlik ederler ve onunla adâleti saðlarlar.
(Araf, 181)

Günün Hadis-i Þerifi
Bizim orucumuzla ehl-i kitabýn orucu arasýnda hudut, sahur yemeðidir.
(Müslim, 6, 60)

Günün Sözü
Bu ayda bir oruçluyu iftar ettirir, akþamleyin yemek yedirtirse, kendi günahlarýnýn maðfiret edilmesine sebep olursunuz.
Prof. Dr. M. Es'ad COÞAN (Rh.A)

Gönderme Tarihi: 28.09.2006 - 20:05

Konudaki Mesajlar: DUA

	msk02

DUA

32 Mesaj -

KÂÝNATIN DUASI DUAdmin

SÝCÝM

KÂÝNATIN DUASI

MUHAMMED SAÝD

“Akþam; sýrma saçlý bir ceviz aðacýnýn yapraklarýnda gülümsüyordu. Köyde bir telaþ, bir telaþ... “Ramazanda da sular kesilir mi caným?” “hökümetin hiçbir iþi doðru düzgün deðil ki zaten” “hele þehre adam yollayýverin de belediyeye gitsinler”

Ýki köylü belediyeye gider, ama kimse onlarý kaale bile almaz. Ne yapsýnlar çaresiz geri dönerler. Ertesi gün grup hâlinde gidilir. Bu sefer de görevliler baþlarýndan atmaya uðraþýrlar. Baþarýlý da olurlar. Böylece aradan bir hafta geçer. Köyde millet susuzluktan kýrýlýr. Kimse gelip de kaynak suyu çýkarýlan yerdeki çatlak boruyu tamir etmez ve su akar akar akar...en sonunda köylü dayanamaz, bütün köy halký toplanarak belediyenin kapýsýna dayanýr. Bu kadar insaný baþýndan atamayacaðýný anlayan görevliler çaresiz köylülere yardým ederler. Artýk köylüler “hâcet-i amme” olan sularýna kavuþmuþlardýr. Nede olsa koca köy halkýnýn isteðini geri çevirecek deðildir zaten bu o baþkanýn makamýna yakýþmaz. Hele bir de aralarýnda yakýn akrabalarý falan varsa...” diye devam edip gider iþte hikaye.

Ýsimler, cisimler ve resimler o kadar da önemli deðillerdi. Geçer akçe; ismin ardýndaki karakter, cismin içindeki ruh, resimde saklý mânâdaydý. Ceset her sene deðiþse de insan ayný insandý. Þablonlar kendileriyle deðil, uygun düþtükleri kalýplarla bir deðer ifade ederlerdi. Hikayeler de sadece elbiseden ibaretti, mânâlarýndaydý asýl güzellikleri.

Bunun içindi bütün benzetmeler, Onu ve Habibini anlamak, en azýndan anlamaya çalýþmak için açýlan kapý aralýklarýydý. Bu bakýþ açýsýyla; O Zât(asm) da öyle bir sâlât-ý kübrâda dua ediyor ve kainatýn þefkatli padiþahýna öyle bir “hâcet-i amme” için dua ediyordu ki, küçücük ipek böceðinden azametli gezegenlere kadar, mikroskobik bir hayvandan semâvâttaki meleklere kadar, belki bütün yaratýlmýþlar, Onun niyâzýna “Evet Yâ Rabbenâ, ver biz dahi istiyoruz”deyip duasýna iþtirak ediyorlardý. O Resul-i Ekrem(asm) “beka için” dua ediyordu. “Hem öyle fakirâne, öyle hazinâne, öyle sevimli bir tarzda, öyle özlercesine, öyle yalvarýp yakararak niyaz ediyordu ki; bütün kainatý aðlattýrýyor, duasýna iþtirak ettiriyordu.” Kainatýn Halýk’ý en sevdiði kulunun duasýný hiç geri çevirir miydi? hele O duasýný tüm kainatý arkasýna alarak yapýyorsa elbette kabul etmek büyüklüðünün, Uluhiyetinin iktizasýndandý.

Bu cihetle Resul-i Ekrem(asm) ehl-i imanýn gönüllerini de ittihad ettiriyordu. “bu ittihat ile kainat içinde bir zerre gibi zayýf, korumasýz, kimsesiz olan þu insan, ubudiyetiyle gelen duanýn vesilesiyle yedi gök ve yerin yaratýcýsýnýn sevgili bir abdi, ve arzýn halifesi, sultaný ve hayvanâtýn reisi ve hilkat-i kainatýn neticesi ve gayesi oluyordu. Bu sebepledir ki; kainat insana hizmet ediyordu. Tabii bu da insanýn, mahlukâtýn ibadetlerinde tasarruf edebilme imkanýný saðlýyordu.

Bahar mevsimine yakýn yaþlý bir kiraz aðacýnýn gerekli gördüðü dallarýný budayýp hangi dalýnýn zikredip hangi dalýnýn zikretmeyeceðini belirliyordu. Ve o dallarýn içindeki milyonlarca hayattar hücrenin de ibadetlerine müdahale edebiliyordu. Yeni bir fidan dikse, onun hayat bulup Halýk’ýna dua ve ibadette bulunmasýna vesile oluyordu. Ya da bir çekirdeðin kabiliyet diliyle neþv-ü nemâ bulma duasýna kararýyla ortaklýk edebiliyordu.

Bundan dolayý insan mahlukâtýn trafik polisi gibiydi. “dur, geç, senin zamanýn doldu parka çek...” yani oldukça “özgür bir kul”du insan.

Ýnsan; kendisine sonsuz acizliði ve fakirliðiyle birlikte ihsân edilen bu yetki sayesinde, Bir örümceðin göz alýcý nakýþlarla dokuduðu aðýný örerken fýtrî ihtiyâcýyla yaptýðý duasýyla, bir arýnýn, hünerli, kimyâger bir açý gibi bal yaparken yaptýðý dua ile, bir ipek böceðinin acizliðiyle beraber sýrtýnda taþýdýðý fakirliðiyle, ebedî rahmet hazinelerinden gönderilen ipeði “mucizevâri” nesc ederken yaptýðý dua ile dua edebiliyordu.

Elbette ki, ufak bir mahlukunun bile duasýna ehemmiyetle cevap veren böyle merhamet sahibi bir Rahîm en sevdiði abdi olan insanýn bütün mahlukatýn duasýný içine alarak dergâh-ý ilâhinin kapýsýnda el açýp örümceðin aðý gibi kusursuz, arýnýn balý gibi tatlý, ipek böceðinin ipeði gibi yumuþak ve sükûnetli bir hayat isteyecekti. Belki verilecek, belki verilmeyecekti. Fakat o kul bilirdi ki; “birisi var; kalbinin en ince duygularýný dahi iþitir, her þeye eli yetiþir, her arzusunu yerine getirebilir, aczine merhamet eder, fakrýna meded eder.” Ve anlardý ki bir tek Ondan yardým isteyerek kainatýn güzel bir takvimi olabilirdi.

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 02:01

Konudaki Mesajlar: DUA

	msk02

DUA

32 Mesaj -

Ey bütün çiçeklerin, bütün bitkilerin, yerin, göklerin ve bütün Alemlerin Rabbi;
Ben Senin yarattýðýn tohumlardan cansýz bir tohumdum bir zamanlar.

Sen bana can verdin.
Dualarýmý kabul ettin,beni bir çiçek yaptýn.
Bana kendi dilediðin gibi bir þekil verdin.
Renklerle,desenlerle süsledin yüzümü.
Bana bir koku sürdün,koklayanlarý mest eden.
Güzellerden bir güzel yaptýn,görenlere! gösterdin.

Senin verdiðin cazibeyle kuþlarý,böcekleri çaðýrdým kucaðýma,dayanamadýlar koþtular.Onlara,Senin Rahmet çeþmelerinden þerbetler sundum Senin izninle.
Birbirimize güldük,birbirimize sarýldýk.el ele,kucak kucaða Sana þükrettik.
Seni zikrettik günler boyunca.
Nice kuþlar nice böceklerle tanýþtým böylece..
Hepsiyle mutlu beraberliklerim oldu.
Nihayet bir gün...
Beni bir mümin kulun gördü,yanýmdan geçiyordu,beni fark etti durdu,geri döndü eðildi.
Yüzüme baktý uzun uzun,önce gözleriyle sonra elleriyle okþadý kokladý,kokladý.
Bir öpücük kondurdu yanaklarýma ayrýlmadan.
Ne güzel yaratýlmýþ dedi sessizce.
Ýþte o an niçin var olduðumu anladým.melekler sardý etrafýmýzý ansýzýn.
Ýmrenerek seyrettiler olup biteni.
Görmediði Rabbine görmüþ gibi inanan bir insanýn yüceliþini gördüler.
Ve her þeyi en ince ayrýntýsýyla kaydettiler.
çekilen resimlerde bende vardým.

Ey dualara cevap veren Rabbim,
Ben cansýz bir tohumdum.
Dualarýmý kabul ettin,güzel bir çiçek oldum.
Senin Kudretinle canlandým,Senin Sanatýnla süslendim,Senin Lütfünle güldüm.
Þimdi bir duam daha kaldý mahþere sakladýðým
Beni gören gözleri ateþte yakma Yaaaa Rabbimmm!

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 01:57

Konudaki Mesajlar: EVLİYALAR NASIL DUA EDER OKUYUNUZ..

	msk02

RE:

32 Mesaj -

BÝSMÝLLAHÝ RAHMANÝRRAHÝM HAYRÜ_NÝSA

Esirgeyen ve baðýþlayan Allah’ýn adý ile*

Ey Rabbim! Yüce Esmai Hüsnan hürmetine senden istiyorum* Ey Allah’ým! Senden baþka ilah yoktur* Ey Merhametli Rabbim! Yüce K*abýmýz Kur’an’ý öðreten, affeden ve acýyan sensin* Ey mülkün ve kýyamet denilen dehþet verici günün sahibi ve hakimi Rabbim!* Ey bütün eksik ve noksanlýklardan münezzeh, Malik, güven veren ve yüce olan Rabbim!* Melik, Hak ve selam isimlerinin sahibi olan Allah, imansýzlarýn vasfýndan beridir....

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 01:53

Konudaki Mesajlar: Selamullah Salatullah

	msk02

Selamullah Salatullah

32 Mesaj -

Selamullah Salatullah

selamullah selatullah
sanadir ya nebi allah
sil gözlerimde ki yaþý
ya resul allah

dilimdesin hece hece
hasret kokar her nefeste
þeref eyle bu rezile
ya resul allah

haktan gelen elcimizsin
aþiklarýn aþký sensin
bu akþamda gelmezmisin
ya resul allah

binler selavat getirdim
hasta düþtü bu yetimin
son nefeste gel gayri gel
ya resul allah

MUHAMMED SAÝD

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 01:46

Konudaki Mesajlar: Şefaat senindir ya Resul Allah.

	msk02

Şefaat senindir ya Resul Allah.

32 Mesaj -

Þefaat senindir ya Resul Allah.

Ehli imanlar saf saf durmuþlar
Mahkameyi kibriyada hesap sormuþlar
Günahý olanlar af dilemiþler
Þefaat senindir ya Resul Allah..

Onlarýn yardýmcýsý cümle enbiya
Onlarýn serdarý habibi Kibriya
Onlar için rica ediyor hatýmel enbiya
Þefaat senindir ya Resul Allah.

Günahý olmýyan aðlayýp geziyor
Günahkar dostunun afýný istiyor
Kelimeyi tevhit bülbül gibi okuyor
Þefaat senindir ya Resul Allah.

Aþýklar feryadý arþý titretti
Cabrail onlarýn aþkýndan gürledi
Yer gök onlarýn azameti dinledi
Þefaat senindir ya Resul Allah.

Rica ediyorlar ehli imaný
Onlarýn boynunda berat fermaný
Muhammed Mustafa’dýr onlarýn din imaný
Þefaat senindir ya Resul Allah.

Ehli aþk orda ediyor niyazý
Feryadý fiðaný türlü avazý
Hakk huzüründe ediyorlar nazý
Þefaat senindir ya Resul Allah.

Saf saf durmuþlar ne güzel canlar
Yüzünde parlýyor nurun imanlar
Hakk’ýndan bekliyor büyük fermanlar
Þefaat senindir ya Resul Allah.

Diyer yarab çaresiz derdimin dermaný
Senin lütfündür emru fermaný
Nuri Ahmed aþkýna yürüt bu aþkýn kervaný
Þefaat senindir ya Resul Allah.

Ehli imanýn nuru parlýyor
Fatma anam hüngür hüngür aðlýyor
Ehli imaný rica ediyor
Þefaat senindir ya Resul Allah.

Bir yanýnda Muhammed bir yanýnda o þahi Haydar
Hatice anamýz elinde ferman
Günahkar ümetimin derdine derman
Þefaat senindir ya Resul Allah.

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 01:42

Konudaki Mesajlar: RUMEYSA KARDEŞİM

	msk02

RUMEYSA KARDEŞİM

32 Mesaj -

HOÞGELDÝN SEFALAR GETÝRDÝN

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 01:25

Konudaki Mesajlar: HADİS

	msk02

HADİS

32 Mesaj -

Suçsuz yere (mazlumen) öldürülen kiþinin, Allah katýnda 5 ödülü vardýr. Kanýnýn ilk damlasý yere düþtüðünde günahlarý baðýþlanýr. Cennetteki yerini görür. Keramet (soyluluk) elbisesi giydirilir. Büyük korkudan, yani kýyametin dehþet dolu sýkýntýlarýndan güvencede olur

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 01:23

Konudaki Mesajlar: FIKRA

	msk02

FIKRA

32 Mesaj -

Dil Bilgisi

Dilbilgisi dersinde Karadenizli öðretmen,

Erzurumlu öðrencisini sözlüye kaldýrýp sormuþ:
- Bakmak fiilinin çekiminu yap bakalým...
Erzurumlu öðrenci hemen atlamýþ:
- Bakirem, bakirsen, bakir..
Öðretmen,

öðrencisinin bu cevabý karþýsýnda onu azarlamýþ:
- Uy diluni eþekarisu soksun.

Öyle mi denur daa! Onun aslý pöyledir:

Pakayrum, pakaysun, pakay

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 01:12

Konudaki Mesajlar: fıkra

	msk02

fıkra

32 Mesaj -

Matematik Finali

4 tane üniversite öðrencisi, uyanamadýklarý için matematik
finaline geç kalýrlar ve okula gidince hocaya arabalarýnýn lastiðinin
patladýðýný söylerler... Hoca ilk basta inanmaz ama öðrencilerinin
yalvarmalarýna dayanamayarak, onlarý 3 gün sonra sýnav yapacaðýný söyler.
Sýnav günü gelince hoca, 4 öðrencinin hepsini bos bir salonun ayrý ayrý
köþelerine oturtur.
Sýnav geçme sistemi þöyledir: 100 üzerinden 50 puan alan herkes
sýnavý geçebilir... Hocanýn hazýrladýðý sýnavda ise ön sayfada 10'ar
puanlýk 4 tane basit matematik sorusu vardýr... Bunlarý kolayca çözerler.
Arka sayfada ise 60 puanlýk 1 soru vardýr: "Hangi lastik
patladý?"

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 01:03

Konudaki Mesajlar: tebesum

	msk02

tebesum

32 Mesaj -

http://by121fd.bay121.hotmail.msn.com/cgi-bin/getmsg?&msg=E4CA673B-0B05-4722-B160-368C7DB6C351&start=0&len=927043&mimepart=5&curmbox=00000000%2d0000%2d0000%2d0000%2d000000000001&a=533c4cf3bb7171eaa6b7f3c45c965d907b10bbb24846407fdf63fbd939b0a1c5&vscan=scan

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 01:00

Konudaki Mesajlar: Cocuklari hayata hazirlama..

	msk02

RE: Cocuklari hayata hazirlama..

32 Mesaj -

Alıntı
Orijinali MeLiSSaNuR

-Cocuga saygi demek onun bagimsiz bir varlik oldugunu kabullenmek demektir. Hosgörü, cocugunuzu sizin istediginiz gibi davranmaya isteklendirir. Anne , baba olmanin en zor tarafi, bir seyin nasil dogru yapilacagini bildigi halde, yanlis yapilmasina sabir göstermektir.
-Cocugunuza ögüt vereceginize ona örnek olun.
-Cocuklariniza degerlerinizi benimsetmek istiyorsaniz, az kizin ve yumusak olun.
-Cocugunuza karsi yaptiginiz bir davranisiniz sizi üzüyorsa, ondan özür dilemekten cekinmeyin.
-Sabah kalktiginizda caniniz SIKKIN olsa bile, cocugunuza güleryüzle yaklasin ve hayirli sabahlar diyin.
-Cocugunuza paranin degerini ögretin. Her konudaki alim kararinin öncelikle ucuzluk veya pahalilikla degil, alinacak nesnenin bu paraya deger veya degmez olusu ile ilgili oldugunu anlatin.
-Cocugunuzu zorla degistiremessiniz. Onu ancak degisim icin cesaretlendirebilir, isteklendirebilirsiniz.
-Cocugunuzun yaptigi elinden gelendir.
-Cocugunuzun sinirlarini kabullenin.
-Cocugunuza bir saticidan istedigi tenzilati veya tavizi kavga etmeden almasini ögretin.
-Cocugunuzla iddialasmayin. Yumusak bir sesle Ben böyle düsünüyorum deyin ve susun. Dediginizi kabul etme ihtimali artar(hemen degilse bile,biraz sonra). Ne söylediginizden daha cok, nasil söylediginizdir. Iliskiniz istemediginiz gibi gelisiyorsa, ifadenizi ve beden dilinizi kontrol edin. Iletisim kisiye degil, kisi ile yapilir. Siz konusurken cocugunuz susuyorsa, bosa konusuyorsunuz demektir.
-Cocugunuza düsünce ve duygularini ifade etme firsati verin ve cevap veriyor diye ona kizmayin.
-Cocugunuzun yaptigi bir seyden hoslandiginizda bunu sebebiyle belirtin. Böylece otomatik tesekkür yerine insanlari mutlu eden, özel tesekküre gecebilirsiniz. Egitmek dogru tepki vermektir. Egitim dogrulari söylemek degil, dogrulari yapmaktir.
-Cocugunuza örnek olmaya gayret edin.Gerisi gelir.
-Cocugunuza vereceginiz egitimin amaci, onun sorumluluk düzeyini gelistirmek ve olgunlasmasini saglamak olmali.
-Cocugunuza size islerinizde yardim etme firsati verin.
-Cocugunuza kücük basarilari karsisinda olumlu sifatlarla yaklasirsaniz, ona en büyük hazine olan, kendine güven duygusunu kazandirirsiniz.
-Cocugunuzun hatasini asla baskalarinin yaninda konusmayin.
-Cocugunuzu asla baskalarinin yaninda elestirmeyin.
-Cocugunuzun yaptigi Bu yanlis demek yerine, Su bölümü iyi acaba diger bölümü daha farkli olabilirmiydi? diye yaklasin.
-Yanlisini söyleyerek cocugunuzu düzeltemessiniz.
-Cocugunuzu gayrete getirmek icin olumlu bir tavir icinde olun.
-Cocugunuzu olgunlastiracak olan sey sorumluluk almasidir. Bunun icinde hata yapilmasini göze almak ve bunu kabullenmek gerekir.
-Cocugunuzla ilgili kurallari onunla birlikte koyun. Onu isin icine kattiginiz konularin, sorun olmadan cözüldügünü göreceksiniz.
-Cocugunuza ne kadar cok kural koyarsaniz o kadar cok catisir, kizar, disiplin sorunu cikmasina yol acarsiniz. Güce dayanan otorite cocuklari sizden uzaklastirir. Bilgi ve hosgörüye dayanan otorite yaklastirir, danisma ihtiyaci dogurur. Size yakin insanlari daha kolay etkilersiniz.

güzel kardeþim çok güzel yazmýþsýn
TEBRÝKLER

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 00:49

Konudaki Mesajlar: ayet - hadis- söz

	msk02

ayet - hadis- söz

32 Mesaj -

Günün Ayet-i Kerimesi
O halde herþeyin mülkü ve hükümdârlýðý kendi (kudret) elinde bulunan (Allah&#8217 göz kırpma

ýn þâný çok yücedir. Siz ancak O’na döndürüleceksiniz.
(Yasin 83)

Günün Hadis-i Þerifi
iki kiþilik yiyecek dört kiþiye de yeter, dört kiþilik yemek sekiz kiþiye de yeter.
(Müslim, Eþribe 179)

Günün Sözü
Ýyiliði emreden insan, iyiliði evvelâ kendisi yapmalý!.. Kendisi yaptýðý zaman sözünün tesiri çok olur. Manevi bakýmdan da müessir olur.
Prof. Dr. M. Es'ad COÞAN (Rh.A)

Gönderme Tarihi: 22.09.2006 - 00:39

Konudaki Mesajlar: TEVBE

	msk02

TEVBE

32 Mesaj -

Abdullah b. Mesûd (r.a.) þöyle anlatýr:
Ben, Abdullah hasta iken onu ziyaret etmek maksadýyle yanýna girdim. Kendisi bize biri kendinden, biri de Allah Resulü'nden olmak üzere iki hadis söyledi: Allah Resulü'nü (a.s.) þöyle buyururken iþittiðini söyledi: "Muhakkak Allah mümin kulunun tevbesi sebebiyle þu kimseden daha fazla sevinir: Öyle bir kimse ki çorak bir arazide devesi ile birlikte bulunuyor. Devesinin üzerinde yiyeceði ve içeceði vardýr. Derken uyuya kalýr. Uyandýðýnda bir de bakar ki devesi gitmiþ. Devesini aradý. Nihayet kendisine þiddetli bir susuzluk eriþti. Sonra kendi kendine: Artýk ben ilk bulunduðum yere döneyim de orada ölünceye kadar uyuyayým dedi. Gitti, ölmek üzere baþýný kolunun üzerine koydu. Bir aralýk uyandý. Bir de baktý ki devesi yanýbaþýnda. Bütün azýðý, yiyeceði ve içeceði de devenin üzerinde! Ýþte Allah mümin kulunun tevbesine bu kimsenin devesini ve azýklarýný bulmasý anýndaki sevincinden daha fazla sevinir."
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4929

Enes b. Malik (r.a.)
Allah Resulü'nün (a.s.) þöyle buyurduðunu söylemiþtir: "Allah'ýn, kulu kendisine tevbe ettiðinde sevinmesi: Birinizin, çorak bir arazide devesi üzerinde bulunduðunda, üzerinde yiyeceði ve içeceðinin bulunduðu devesi kaçar. Devesini bulmaktan ümidi kesip de nihayet bir aðacýn gölgesinde yatar; devesinden ümidini kesmiþtir. Tam bu haldeyken birdenbire devesini yanýbaþýnda dikiliyor bulur. Hemen devesinin ipini tutar. Sonra sevincinin þiddetinden dolayý: Allahým! Sen benim kulumsun, ben de senin Rabbinim! diyerek sevincinin þiddetinden dolayý böyle hata etmesindeki sevincinden daha fazladýr."
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4932

Ebu Hureyre'nin (r.a.) ifade ettiðine göre:
Hz. Peygamber (a.s.) þöyle buyurmuþtur: "Allah mahlûkatý yarattýðý zaman kendi nezdinde Arþ'ýn üzerinde bulunan kitabýna: "Muhakkak benim rahmetim gazabýma üstün gelir" yazmýþtýr.
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4939

Ebu Hureyre (r.a.)
Allah Resulü'nden (a.s.) þöyle buyurduðunu iþitmiþtir: "Yüce Allah rahmetini yüz parçaya ayýrýp doksan dokuz parçasýný kendi yanýnda tuttu, bir parçasýný da yer yüzüne indirdi. Ýþte bu bir parça rahmet sebebiyle bütün mahluklar birbirlerine merhamet ederler. Hatta hayvan, üzerine basarým endiþesiyle ayaðýný yavrusundan kaldýrýr."
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4942

Ömer b. Hattab (r.a.) þöyle anlatýr:
Allah Resulü'nün huzuruna bir takým esirler gelmiþti. Bunlarýn içinde bir kadýn vardý ki çocuðunu aramakta idi. Kadýn esirler arasýnda çocuðu bulunca hemen onu aldý baðrýna bastý ve emzirmeye koyuldu. Allah Resulü (a.s.) bize: "Þu kadýnýn, kendi çocuðunu ateþe atacaðýný sanýr mýsýnýz?" dedi. Biz de: Hayýr vallahi. Atmamak elinden geldiði sürece atmaz, dedik. Bunun üzerine Allah Resulü: "Ýþte muhakkak ki yüce Allah, kullarýna bu kadýnýn çocuðuna acýmasýndan daha merhametlidir" buyurdu.
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4947

Ebu Hureyre'den (r.a.) bildirildiðine göre:
Allah Resulü (a.s.) þöyle buyurmuþtur: "Asla hiçbir iyilik yapmamýþ olan bir adam ailesine: Öldüðüm zaman beni yakýn. Sonra külünün yarýsýný karaya, yarýsýný da denize doðru savurun. Allah'a yemin ederim ki eðer Allah ele geçirmeðe kadir olursa alemlerden hiç bir kimseye azap etmediði bir azaba çekecektir, dedi. Bu kimse öldüðü zaman emrettiði iþleri yaptýlar. Neticede Allah karaya emretti. Kara hemen kendisinde bulunanlarý topladý. Allah deryaya emretti, o da derhal kendisinde bulunanlarý toplayýverdi. Sonra Allah o kimseye: Bunu niçin yaptýn? diye sordu. Adam: Senden korktuðumdan dolayý ya Rabb! Sen daha iyi bilirsin! dedi. Bunun üzerine Allah onu affetti."
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4949

Ebu Saîd Hudrî (r.a.)
Hz. Peygamber'den (a.s.) þunlarý nakletmiþtir: Sizden önceki ümmetlerden bir kimse vardý. Allah ona mal ve evlat ihsan etmiþti. Bir gün evladýna hitaben: Vallahi ya benim emredeceðim þeyi yaparsýnýz, yahut da ben mirasýmý sizden baþkalarýna vasiyet ederim: Öldüðüm zaman beni yakýnýz. (Zannederim þunu da söylemiþtir sevinçli

Sonra beni öðütüp rüzgârda savurunuz. Çünkü ben Allah katýnda hiç bir hayýr biriktirmedim. Þüphe yok ki Allah beni azap etmeðe kadirdir, diyerek bu hususta çocuklarýndan söz aldý. Rabbime yemin ediyorum ki çocuklarý da vasiyet ettiði þeyleri yaptýlar. Nihayet yüce Allah; Bu yaptýðýna seni sevk eden nedir? diye sordu. O zat: Senden korktum, dedi. Allah Teala: "Zaten bunu da baþkasý affedemez dedi."
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4952

Ebu Hureyre (r.a.)
Hz. Peygamber'in (a.s.) Aziz ve Celil olan Rabbýndan rivayet ederek þöyle buyurduðunu rivayet etmiþtir: "Bir kul bir günah iþledi. Müteâkiben: Allahým! Günahýmý baðýþla, dedi. Yüce Allah: Kulum bir günah iþledi, fakat günahý maðfiret eden ve günah sebebiyle cezalandýracak bir Rabbý olduðunu bildi buyurdu. Sonra kul tekrar dönüp günah iþledi. Ardýndan: Ey Rabbim! Günahýmý affet diye yalvardý. Yüce Allah yine: Kulum bir günah iþledi, fakat günahý maðfiret eden ve günah sebebiyle cezalandýracak bir Rabbý olduðunu bildi buyurdu. Sonra kul tekrar dönüp günah iþledi. Ve: Ey Rabbim! Günahýmý maðfiret et diye yalvardý. Yüce Allah bu sefer yine: Kulum bir günah iþledi, fakat günahý maðfiret eden, günah sebebiyle ceza veren bir Rabbý olduðunu gereði gibi bildi. Sen istediðini yap, ben seni maðfiret ettim, buyurdu." Ravi Abdul Ala "Ýstediðini yap!" sözünü üçüncü yahut dördüncü defa da mý söyledi, bilmiyorum dedi.
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4953

Abdullah b. Mesûd (r.a.)
Allah Resulü (a.s.) þöyle buyurdu demiþtir: "Allah kadar medh ve sena olunmayý seven hiç bir kimse yoktur. Bunun için Allah kendisini medh etmiþtir. Allah'tan daha kýskanç hiç bir kimse de yoktur. Bundan dolayý Yüce Allah bütün çirkin fiilleri haram kýlmýþtýr."
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4955

Ebu Hureyre'nin (r.a.) anlattýðýna göre:
Allah Resulü (a.s.) þöyle buyurdu: "Þüphesiz ki Allah kýskanýr. Mümin de kýskanýr. Allah'ýn kýskanmasý, haram kýldýðý þeyleri müminin iþlemesidir."
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4959

Abdullah b. Mesûd'un (r.a.) anlattýðýna göre:
Yabancý bir kadýný öpen biri Hz. Peygamber'e geldi ve olayý anlattý. Bunun üzerine: Gündüzün iki tarafýnda ve gecenin bazý saatlerinde dosdoðru namaz kýl. Þüphesiz ki iyilikler kötülükleri giderir. Bu, öðüt almak isteyenlere büyük bir hatýrlatmadýrayeti nazil olunca o zat: Ey Allah'ýn Resulü! Bu yalnýz benim için mi? diye sordu. Allah Resulü (a.s.): "Ümmetimden onu yapan herkes içindir" buyurdu.
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4963

Enes b. Malik'in (r.a.) anlattýðýna göre:
Hz. Peygamber'e bir adam geldi ve: Ey Allah'ýn Resulü! Ben had cezasý gerektirecek bir kabahat iþledim. O cezayý bana tatbik et dedi. Ravi der ki: Bu anda namaz vakti de gelmiþti. Adam da Allah Resulü ile beraber namaz kýldý. Namaz bitince yine: Ey Allah'ýn Resulü! Ben ceza gerektirecek bir kabahat iþledim. Binaenaleyh hakkýmda Allah'ýn Kitabý'ný tatbik eyle! dedi. Allah Resulü (a.s.): "Sen bizimle birlikte namazda bulundun mu?" diye sordu. Evet bulundum dedi. Allah Resulü: "Sen affolundun" buyurdu.
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4965

Ebu Saîd Hudrî'den (r.a.) rivayet edildiðine göre:
Allah'ýn Peygamber'i (a.s.) þöyle buyurdu: "Sizden evvelki ümmetler içinde bir adam vardý ki doksan dokuz insan öldürmüþtü. Bu zat, yeryüzü insanlarýnýn en aliminin kim olduðunu sordu. Kendisine bir rahip gösterildi. O da rahibe gelerek kendisinin doksan dokuz kiþi öldürdüðünü ve tevbesinin kabul edilip edilmeyeceðini sordu. Rahip: Hayýr, edilmez diye cevap verdi. Bu cevap üzerine katil o rahibi de öldürdü. Bununla sayýyý yüze tamamladý. Sonra yine yeryüzü halkýnýn en alimini sordu. Alim bir kimse gösterildi. Onun yanýna gelince: Bu adam yüz tane insan öldürmüþtür. Acaba Onun için bir tevbe yolu var mýdýr? dedi. O: Evet vardýr, insan ile tevbesi arasýna kim girebilir? Sen filan yere git. Çünkü orada Allah'a ibadet etmekte olan bir takým insanlar vardýr. Sen de onlarla beraber Allah'a ibadet et ve sakýn bir daha kendi memleketine dönme. Çünkü orasý kötü bir çevredir, dedi. Bunun üzerine adam gitti. Nihayet yolun yarýsýna vardýðý zaman eceli geldi. Bu sefer rahmet melekleri ile azap melekleri çekiþmeye baþladýlar: Rahmet melekleri: Bu adam tevbe ederek ve kalbi ile Allah'a yönelerek geldi dediler. Azap melekleri de: Bu adam hiç bir hayýr iþlememiþtir dediler. Bu sýrada insan kýlýðýnda baþka bir melek geldi. Her iki taraf bu meleði aralarýnda hakem yaptýlar. O melek: Þimdi siz buradan itibaren geldiði yer ile gideceði yerin mesafesini ölçün. Bulunduðu bu yer, hangisine daha yakýn ise bu kimse oraya ait olur dedi. Melekler mesafeleri ölçtüler ve adamýn gitmek istediði yere daha yakýn olduðunu gördüler. Bunun üzerine onun ruhunu rahmet melekleri aldýlar."
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4967

Hz. Aiþe (r.ah.) þöyle anlatýr:
Allah Resulü (a.s.) bir sefere çýkmak istediði zaman kadýnlarý arasýnda kura çekerdi. Kura kime düþerse Allah Resulü onunla birlikte sefere çýkardý. Aiþe devamla: Gazaya gitmek istediði bir gazvede de aramýzda kura attý ve bu kurada benim ismim çýktý. Ben Resulüllah ile beraber sefere çýktým. Bu sefer, hicap ayeti indirildikten sonra idi. Ben havdecimin içinde bindirilir ve (konak yerine) onun içinde indirilirdim. Bütün yolculuðumuzda böyle oldu. Nihayet Resulüllah bu gazasýndan ayrýlýp da döndüðü ve Medine'ye yaklaþtýðýmýzda bir gece yürüyüþü bildirdi. Hareket izni verildiði zaman ben kalkýp yürüdüm. Hatta orduyu geçtim. Hacetimi yerine getirdiðim zaman dönüp yerime geldim. Bir de göðsümü yokladým. Baktým ki Yemen'in gözboncuðundan dizilmiþ gerdanlýðým kopup düþmüþ. Hemen dönüp gerdanlýðýmý aradým. Fakat onu aramak beni yoldan alýkoymuþtu. Benim devemi hazýrlayan kimseler gelip havdecimi yüklemiþler ve havdecimi bindiðim deve üzerinde götürmüþlerdi. Onlar beni havdecin içinde sanýyorlarmýþ. O zaman kadýnlar hafif idiler, þiþmanlamazlardý. Et ve yað onlarý bürüyüp kaplamazdý. Çünkü onlar az yemek yerlerdi. Bu cihetle bana hizmet edenler havdeci yüklemek üzere kaldýrdýklarýnda havdecin aðýrlýk derecesinin farkýna varmayarak yüklemiþler. Bilhassa ben küçük yaþta genç bir kadýndým. Deveyi kaldýrmýþlar ve gitmiþler. Ordu gittikten sonra ben gerdanlýðýmý buldum. Akabinde konakladýklarý yerlere geldim fakat oralarda ne bir çaðýran, ne de bir cevap veren kalmýþtý. Bunun üzerine ben orada evvelce bulunduðum konak yerime geldim. Ve onlar beni havdecde bulamazlar da beni aramak üzere dönüp yanýma gelirler diye düþündüm. Yerimde otururken uykum geldi ve uyumuþum. Safvan b. Muattal Sulemi sonra Zekvani, ordunun arkasýnda mola vermiþti. Bu zat sabaha yakýn yürümüþ, benim bulunduðum yere gelmiþ, uyuyan bir insan karaltýsý görünce benim yanýma gelmiþ ve beni görünce tanýmýþ. Beni tesettür farz kýlýnmadan önce görür idi. Ben onun beni tanýdýðý sýrada onun istirca sözlerini söylemesi ile uyandým. Uyanýnca hemen çarþafýma bürünüp yüzümü örttüm. Allah'a yemin ediyorum ki o bana bir tek kelime söylemiyordu. Ben ondan, istirca sözünden baþka hiç bir kelime iþitmedim. Devesini ýhtýrýp çöktürdü, ön ayaðýna bastý. Ben de deveye bindim. Safvan bindiðim deveyi önünden çekerek yürüdü. Nihayet kafile konak yerine indikten sonra öðlen sýcaðýnda orduya yetiþtik. Bu sýrada benim yüzümden helak olan helak olmuþtu. Ýftiranýn çoðunu Abdullah b. Ubey b. Selül yapmýþtý. Müteâkiben Medine'ye geldik. Medine'ye geldiðimizde ben bir ay hasta oldum. Meðer bu sýrada halk iftiracýlarýn sözlerine dalmýþlar. Ben ise bunlardan hiç bir þeyin farkýnda deðildim. Yalnýz hastalýðýmda beni iþkillendiren bir cihet vardý: Peygamber'den, hastalandýðým baþka zamanlarda gördüðüm lutuf ve þefkâti bu hastalýðýmda görmüyordum. Ancak yanýma giriyor, selam veriyor, sonra da: "Nasýlsýnýz?" diyordu. Bu hâl beni iþkillendiriyordu. Fakat bir kötülük hissetmiyordum. Nihayet iyileþtikten sonra dýþarýya çýktým. Benimle beraber Mistah'ýn annesi de çýktý. Biz, Menasý tarafýna doðru çýktýk. Bu yer bizim helamýzdý. Buraya biz ancak geceden geceye çýkardýk. Bu âdet evlerimizin yakýnýnda helalar edinmemizden önce idi. O zamanlar bizim hâlimiz ilk Araplarýn âdeti idi. Biz evlerimizin yakýnýnda helalar yapmaktan eziyet duyardýk. Ýþte ben Mistah'ýn annesi ile dýþarý çýkýp gittim. Bu kadýn, Ebu Ruhm b. Muttalib b. Abdu Menafýn kýzýdýr. Annesi de Sahr b. Âmir'in kýzýdýr ki bu kadýn da Ebu Bekr Sýddýk'ýn teyzesidir. Ebu Ruhm kýzýnýn oðlu da Mistah b. Usase b. Abbad b. Muttalib'dir. Orada hacetimizi gördükten sonra ben ve Ebu Ruhm kýzý evimden tarafa dönüp gelirken Mistah'ýn annesinin ayaðý çarþafý içinde sürçtü. Kadýn: Mistah helak olsun! dedi. Ne fena söyledin! Bedir'de hazýr bulunan bir kimseye mi sövüyorsun? dedim. Kadýn bana: Ah kadýn! Sen onun söylediði sözü duymadýn mý? dedi. Ben: O ne dedi ki? diye sordum. Bunun üzerine o bana iftiracýlarýn sözünü haber verdi. Artýk hastalýðým kat kat arttý. Evime dönünce yanýma Allah Resulü geldi. Selam verdikten sonra: Nasýlsýnýz? diye sordu. Ben de: Ebeveynimin yanýna gitmek üzere bana izin verir misin? dedim. Ben o sýrada bu haberi ebeveynim tarafýmdan tahkik etmek istiyordum demiþtir. Allah Resulü bana izin verdi. Ben de ebeveynimin yanýna gittim ve anneme: Ey anneciðim! Ýnsanlar ne konuþuyorlar? dedim. Annem: Ey yavrucuðum! Sakin ol. Vallahi bir erkeðin yanýnda sevgili, parlak, güzel bir kadýn olsun ve onun bir çok ortaklarý bulunsun da onun aleyhinde çok laf etmesinler pek nadirdir dedi. Ben de: Subhanallah! Ýnsanlar bunu mu konuþuyorlarmýþ? dedim. Bunun üzerine bütün gece aðladým. Sabaha kadar gözümün yaþý dinmiyor, gözüme de uyku girmiyordu. Sonra aðlayarak sabahladým. Allah Resulü de o sabah Ali b. Ebu Talib'i ve Usame b. Zeyd'i yanýna çaðýrmýþtý. Vahy gecikince ailesi ile ayrýlmasý hususunda onlarla istiþare etmiþti. Usame b. Zeyd, Peygamber'in ailesinin beraatýný bildiðini ve onlara karþý beslediði sevgiye iþaret ederek: Ey Allah'ýn Resulü! Onlar senin ailendir. Biz onun hakkýnda hayýrdan baþka bir þey bilmeyiz dedi. Ali b. Ebu Talib'e gelince, o da: Allah senin baþýný dara sokmaz. Aiþe'den baþka kadýnlar çoktur. Cariyeye de sorsan sana doðruyu söyler demiþti. Bunun üzerine Allah Resulü Berire'yi çaðýrýp: Ey Berire Aiþe'de sana þüphe veren bir hâl gördün mü? diye sordu. Berire de: Seni Hak Peygamber olarak gönderen Allah'a yemin ederim ki ben Aiþe'den kendisini ayýplayabileceðim hiç bir þey görmüþ deðilim: Yalnýz, Aiþe yaþý küçük, genç bir kadýndý. Ailesinin hamurunu yoðururken uyurdu da evin besi koyunu gelir hamuru yerdi demiþ. Bunun akabinde Allah Resulü minber üzerinde ayaða kalktý ve Abdullah b. Ubey b. Selul'den özür dilemesini istedi. Kendisi minber üzerinde þöyle hitabetti: Ey Müslümanlar topluluðu! Ev halkýma verdiði ezasý son dereceye varan bir þahýs için bana kim yardým eder? Vallahi ben ailem hakkýnda hayýrdan baþka bir þey bilmiþ deðilim. Bir adamýn da ismini ortaya koydular ki bu zat hakkýnda da ben hayýrdan baþka bir þey bilmiyorum. Bu kimse ailemin yanýna da ancak benimle beraber girerdi. Bunun üzerine Ensar'dan Sa'd b. Muaz ayaða kalkarak: Ey Allah'ýn Resulü! O kimseye karþý sana ben yardým edeceðim. Eðer Evs'ten ise biz onun boynunu vururuz. Eðer Hazrec kardeþlerimizden ise yapýlacak iþi sen bize emredersin biz de emrini yerine getiririz demiþ. Bu defa Sa'd b. Ubade ayaða kalkmýþ. Bu da Hazrec kabilesinin büyüðü idi. Ve bu vakýadan evvel iyi bir kimse idi. Fakat bu defa kabile hamiyeti onu cahilliðe sürükledi de Sa'd b. Muaz'a karþý: Sen yalan söylüyorsun. Allah'ýn ebediyetine yemin ediyorum ki sen onu (yani Abdullah b. Ubey'i) öldüremezsin ve onu öldürmeye muktedir olamazsýn! demiþ. Bu defa da Sa'd b. Muaz'ýn amcasýnýn oðlu olan Useyd b. Hudayr ayaða kalkarak Sa'd b. Ubade'ye karþý: Allah'ýn beka ve ebediyetine yemin ediyorum ki sen yalan söylüyorsun. Vallahi biz onu elbette öldürürüz. Sen mutlaka münafýksýn ki, münafýklar hesabýna bizimle mücadele ediyorsun diye mukabele etmiþ. Bu suretle Evs ve Hazrec kabileleri ayaklanmýþlar. Hatta birbirleri ile vuruþmaya niyetlenmiþler. Allah Resulü ise henüz minber üzerinde ayakta duruyordu. Allah Resulü onlarý yatýþtýrmaya devam etti. Nihayet onlar susunca sustu. (Bana gelince sevinçli

Ben o gün aðladým. Ne gözümün yaþý dindi, ne de gözüme bir uyku girdi. Sonra ertesi gecemde de aðladým. Yine gözümün yaþý dinmiyor gözüme hiç uyku girmiyordu. Babam ile anam, aðlamak ciðerimi parçalayacak sanýyorlardý. Bu þekilde Ebeveynim yanýmda oturduklarý, ben de aðlamakta bulunduðum sýrada Ensar'dan bir kadýn izin istemiþti. Ben de o kadýna izin vermiþtim. O da oturup benimle aðlýyordu. Biz bu hâl üzere iken Allah Resulü yanýmýza girdi, selam verdikten sonra oturdu. Halbuki Allah Resulü bundan evvel hakkýmda dedikodu baþladýðý günden beri yanýmda oturmamýþtý. Ve Allah Resulü bir ay beklediði halde kendisine hakkýmda bir þey vahyolunmamýþtý. Allah Resulü oturduðu zaman, þahadet kelimelerini söyledikten sonra: Ey Aiþe! Hakkýnda bana þöyle þöyle sözler geldi. Eðer suçsuz isen yakýnda Allah seni muhakkak beraat ettirecektir. Yok eðer bir günah iþledinse Allah'tan maðfiret dile ve Allah'a tevbe et! Çünkü kul, günahýný itiraf ve sonra tevbe edince Allah da onun tevbesini kabul edip maðfiret buyurur dedi. Allah Resulü sözlerini bitirince gözümün yaþý kesildi. Hatta göz yaþýndan bir damla bulamýyordum. Hemen babama: Allah Resulü'nün söylediði sözlere benim adýma cevap ver dedim. Babam: Vallahi Allah Resulü'ne ne diyeceðimi bilmiyorum dedi. Sonra Anneme: Allah Resulü'nün söylediði söze benim adýma cevap ver dedim. O da: Vallahi Allah Resulü'ne ne diyeceðimi bilmiyorum dedi. Bunun üzerine ben, henüz Kur'an'dan çok þey bilmeyen küçük yaþta bir genç olduðum halde þöyle dedim: Vallahi ben kesinlikle anladým ki siz bu dedikoduyu iþitmiþsiniz. Hatta bu söz sizin gönüllerinizde yer etmiþ ve ona inanmýþsýnýz. Þimdi ben size suçsuzum desem (ki Allah suçsuzluðumu biliyor) bu konuda bana inanmazsýnýz. Ve eðer ben size bir itirafta bulunsam (ki Allah suçsuz olduðumu bilir) sizler beni hemen tasdik edeceksiniz. Vallahi ben kendimde size verecek bir misal bulamýyorum. Ancak Yusuf'un babasýnýn dediði gibi: Artýk (bana düþen) hakkýyla sabretmektir. Sizin þu söylediklerinize karþý yardýmýna sýðýnýlacak ancak Allah'týr.Aiþe þöyle devam etmiþtir: Sonra dönüp yataðýma yattým. Halbuki vallahi o zaman ben suçsuz olduðumu ve Allah'ýn da muhakkak beni temize çýkaracaðýný biliyordum. Lâkin vallahi hakkýmda okunan bir vahy indirileceðini hiç zannetmiyordum. Benim hâlim de kendimce Aziz ve Celil Allah'ýn hakkýmda okunan bir þeyle konuþmasýndan daha aþaðý idi. Lâkin Allah Resulü'nün uykuda bir rüya göreceðini ve Allah'ýn da o rüya ile beni beraat ettireceðini umuyordum. Vallahi Allah Resulü oturduðu yerden kalkmamýþtý. Ev halkýndan bir kimse de dýþarý çýkmamýþtý. Aziz ve Celil Allah Peygamber'ine vahy indiriverdi. Kendisini vahy inerken basan þiddet yine bastý. Kendisine indirilen kelamýn aðýrlýðýndan kýþ gününde bile inci tanesi gibi ter dökülürdü. Allah Resulünden vahy hâli kalkýnca kendisi sevincinden gülüyordu. Söylediði ilk söz þu oldu: "Müjde ya Aiþe! Allah seni beraat ettirdi." Bunun üzerine annem bana: Kalk, O'nun yanýna git, dedi. Ben: Vallahi ne ona kalkarým, ne de beraatýmý indiren Allah'tan baþkasýna hamd ederim dedim. Aziz ve Celil Allah þu on ayeti indirdi: "O uydurma haberi getirenler içinizden bir cemaattir.(ayetinden itibaren) on ayet indirdi (Nûr, 11-21). Aziz ve Celil Allah iþte bu ayetleri benim beraatým hakkýnda indirmiþtir. Ebu Bekr, akrabalýðýndan ve fakirliðinden dolayý infak etmekte bulunduðu Mistah b. Usame için: Aiþe hakkýnda bunlarý söyledikten sonra vallahi ben de Mistah'a bir þey vermem! diye yemin etti. Bunun üzerine de Aziz ve Celil Allah: Sizden fazilet ve servet sahibi olanlar, akrabasýna, yoksullara, Allah yolunda hicret edenlere yardýmda bulunmayacaðýna yemin etmesin..."ayetini, "Allah'ýn size maðfiret etmesini arzu etmez misiniz?" sözüne kadarindirdi. Hibban b. Musa'nýn dediðine göre, Abdullah b. Mübarek Ýþte bu, Allah'ýn kitabý içinde en ümit bahþeden ayettir, demiþtir. Bunun üzerine Ebu Bekr Vallahi, ben Allah'ýn beni maðfiret etmesini isterim, dedi ve Mistah'a veregeldiði yardýmý tekrar vermeye baþladý ve: Ben bunu ondan ebediyen kesmem dedi. Aiþe Allah Resulü, zevcesi Zeynep bt. Cahþ'a benim durumumu sormuþ: Ne bilirsin, ne gördün? demiþti. O da: Ey Allah'ýn Resulü! Ben kulaðýmý, gözümü muhafaza ederim. Vallahi hayýrdan baþka bir þey bilmem, diye cevap verdi. Bu hususta Aiþe Zeynep, Peygamber'in hanýmlarý arasýnda bana rekabet eden bir kadýndý. Fakat Allah onu vera ve takvasý sebebiyle muhafaza buyurdu. Kýzkardeþi Hamne bt. Cahþ ise onunla mücadele etmeye baþladý da bu sebeple helak olanlar içinde helak oldu.
Sahih-i Müslim'deki hadis numarasý: 4974

Gönderme Tarihi: 20.04.2005 - 02:33

Konudaki Mesajlar: selamlar kardeşlerim

	msk02

selamlar kardeşlerim

32 Mesaj -

O, yerde ne varsa hepsini sizin için yarattý. Sonra (kendine has bir þekilde) semaya yöneldi, onu yedi kat olarak yaratýp düzenledi (tanzim etti). O, her þeyi hakkýyla bilendir.
Bakara süre:(29.ayet)

Gönderme Tarihi: 10.04.2005 - 11:17

Konudaki Mesajlar: SELMLAR

	msk02

SELMLAR

32 Mesaj -

GÜZEL DÜÞÜNEN GÜZEL GÖRÜR GÜZEL GÖREN GÜZEL DÜÞÜNÜR.
(~)

Gönderme Tarihi: 08.04.2005 - 03:04

Konudaki Mesajlar: RABİMİZ BİZLERİ YOLUNDA SABİT KIL

	msk02

RABİMİZ BİZLERİ YOLUNDA SABİT KIL

32 Mesaj -

Süphesiz ki Rabb'in, hakkiyla yaratan, (herseyi) pek iyi bilendir.
(Hicr, 86)

Gönderme Tarihi: 07.04.2005 - 23:47

Konudaki Mesajlar: ŞEFATÇIMIZ

	msk02

ŞEFATÇIMIZ

32 Mesaj -

Ey insanlar! Size Rabbinizden bir delil (Muhammed) geldi ve size apaçik bir nur indirdik.
(Nisa, 174)

--------------------------------------------------------------------------------

Gönderme Tarihi: 07.04.2005 - 23:42

Konudaki Mesajlar: HZ NUH'UN ÇAĞRISI

	msk02

HZ NUH'UN ÇAĞRISI

32 Mesaj -

Hz. Nuh'un Çaðrýsý
Yüce Allah , Nuh peygamberle ilgili ayeti kerimelerin baþlangýç kýsmýnda onun kavmine gönderildiðini vurguluyor. Burada onun gönderilmesiyle kastedilen peygamber olarak gönderilmesidir. Çünkü Yüce Allah insaný yarattýktan sonra ona görev ve sorumluluklarýný da bildirmiþtir. Çünkü o diðer canlýlardan farklý olarak belli bir sorumluluk ve görev için yaratýlmýþtý. Fakat bu sorumluluk ve görevini yerine getirme konusunda kendisine seçim hakký da verilmiþti. Bir görev ve sorumlulukla yaratýlmasýyla hayvanlardan, bu konuda kendisine seçim hakkýnýn ve imkanýnýn verilmesiyle de meleklerden ayrýlýyordu. Bundan dolayý görev ve sorumluluðunu inkar ederek sadece zevklerine ve arzularýna göre bir hayat yaþar, doðrularý reddederse hayvanlardan aþaðý dereceye düþer. Ama görev ve sorumluluklarýný yerine getirerek hayatýný buna göre düzenlerse meleklerden üstün dereceye yükselir.

Allah, insana görev ve sorumluluklarýný peygamberler yoluyla bildirmiþtir. Hz. Nuh (a.s.) da kendi döneminin insanlarýna Allah'ýn emirlerini ve yasaklarýný bildirmekle görevlendirilen bir peygamberdi.

O insanlara: "Ben sizin için apaçýk bir uyarýcýyým" dedi ve onlara sorumluluklarýný, görevlerini hatýrlattý. En baþta hatýrlattýðý þey ise Allah'tan baþkasýna kulluk etmemeleriydi. Çünkü bütün diðer sorumluluklarýn özünde ve temelinde bu yatar. Bir kimsenin Allah'tan gelen emirlere tam olarak uymasý, yasakladýklarýndan tümüyle çekinebilmesi için her þeyden önce Allah'ý tek, eþi olmayan bir ilah olarak tanýmasý gerekir. Bu ayný zamanda insanýn kendi hayatýnda çeliþkiler yaþamamasý için zorunludur. Allah'tan baþka ilahlar tanýyan bir kimse hayatýnda mutlaka ciddi ve tehlikeli çeliþkiler yaþayacaktýr. Her þeyden önce baþka ilahlar tanýyan kimse Allah'ýn mutlak ve eþsiz ilah olduðunu kabul etmediðinden dolayý inancýn özünde ve temelinde çeliþkiye düþecektir. Ýkinci olarak görev ve sorumluluklarý konusunda neyi esas kabul edeceði hakkýnda çeliþkiye düþer. Allah'ýn tek ve mutlak ilah olduðuna inanan kimse O'ndan gelen emirleri eksiksiz ve tartýþmasýz kabul eder. Bu kimsenin hayatýnda uymasý gereken daha baþka emirler de olabilir. Ama onlarýn, Allah'ýn emirlerine ters düþmesi durumunda Allah'ýn emirlerini esas kabul eder, diðerlerini ya o emirlere uydurur ya da tümüyle reddeder. Ama Allah'ýn tek ve mutlak ilah olduðunu kabul etmeyerek birden fazla ilaha inanan kimse böyle bir çeliþki karþýsýnda ne yapacaðýný þaþýrýr. Yahut yaptýðý seçimiyle bir tarafý kabul ederken diðerini inkar etme, yani kendi kabullerini reddetme gibi bir çeliþki içine düþer.

Þunu da özellikle vurgulayalým ki farklý ilahlar kabul etmek sadece geçmiþteki insanlarýn yaptýðý gibi taþlarý yontarak onlardan heykeller yapmak sonra onlara tapýnmak deðildir. Bir þahsýn, bir sistemin veya bir ideolojinin kurallarýný Allah'ýn koyduðu kurallara eþ tutuyor, hatta yerine göre Allah'ýn bildirdiði kurallar ile söz konusu þahýslarýn, sistemlerin veya ideolojilerin kurallarý arasýnda çeliþki ortaya çýktýðý zaman Allah'ýn kurallarýný terk ederek ötekilerin kurallarýný tercih ediyorsak hayatýmýzda ismi konmamýþ, üstü kapalý bir þirk yaþýyoruz demektir. Ýþte bu yüzden Allah'ýn tek ilah olduðuna inanmak yani her türlü þirkten arýndýrýlmýþ bir tevhid inancýna ulaþmak her þeyin temelini oluþturur. Bu yüzden Hz. Nuh (a.s.) da kendi döneminin insanlarýna önce bunu hatýrlatmýþtý.

Þimdilik bu noktaya parmak basmakla yetinmek istiyoruz. Ýnþallah önümüzdeki sayýda Hz. Nuh (a.s.)'a karþý kavminin sergilediði tavrýn deðerlendirmesini yapmaya çalýþacaðýz.

Gönderme Tarihi: 05.04.2005 - 02:11

Sayfa (2): (1) 2 weiter >

İmzalar göster - Konu olarak göster

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 857 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
2243 üye ile 29.03.2024 - 11:40 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
tektabanca (45), recebcorduk (42), hacibaba (86), deryadeniz8585 (39), mhuisltalfa (36), salihabaþf.. (54), boss58 (54), mahmut1988 (36), feti (47), özel dedektif (43), Mutlu79 (45), muhammednesim (53), esranur_ (41), bahar_ (40), hasan37 (), mehmet_bilxx (28), Rahmankazi (41), akadir62 (62), fbozan26 (57), d_elif (49), GsLi_SeDa (34), koc (35), feti29 (47), nihat bekta&tho.. (54), nazt (42), Günahkar20 (35), sarica68 (52), eneserdinc (42), necmetdin (47), abi (35), hier (56), AyGeN (38), sea_stars (52), ben_onun_hayran.. (51)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.55459 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.