*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 880 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Pazar, 13. Mayıs 2024 - 00:21

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » Arama Sonuçları

6 Sonuç - Yeni Arama

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

Konudaki Mesajlar: İngilizce Dersleri !

	Serdar102

6 Mesaj

THE SQUAD GIRAFFE
A very big place was reserved for giraffes in the zoo which was in Gülhane Park. There lived a mother and a father giraffe with their two children. They were walking with a swaying movement all day long and the visitors were watching them. The mother and the father giraffes had been living in that place for a very long time so that they got used to living there and they didn’t complain about it, but their children were bored and they always asked their father: ‘ How long are we going to live here? When are you going to take us to the places that you have told us in the fairy tales?’.

One day one of his children asked him, ‘Daddy, how did we come here? Who took us here?’. Then the father giraffe decided to tell his children the story of their grandfather who lived very far away from there so that they could be able to understand how they ended up in that place. And he started: ‘All the giraffes are very tall and have long necks but your grandfather was very short when he was born. As the years passed away he become older but he could not get taller and as he got older the desire to be a star in a circus grew more and more in his heart. He did not want to live in that place, and being an ordinary giraffe was not proper for him. So he started to organize shows in the wood where he lived to achieve his goal. All the animals living in that wood were interested in his shows and watched his imitations of different animals happily.

One day hunters came to that wood. They were there to catch some animals and take them to a zoo. While they were watching around with their binoculars on a hill, they saw the squad giraffe making his show. When they saw his admirable acting and excellent show they thought that he was a marvellous juggler so they decided to catch him. After the show they started to follow him secretly. The squad giraffe was not surprised because he knew that to be successful there were some difficulties that he had to struggle with. He thought in details about what he should do to dispose of those hunters in and made a very brilliant plan.
He knew that if he did something without planning it he would have some difficulties and would be caught by the hunters easily. It was impossible to understand what the hunters’ intention was and how they were planning to catch him.

The next day the hunters pinched him near a reed bed. While the hunters were moving ahead they were so happy because they were sure of catching him as there was nowhere for him to run away. When they found out that he disappeared, they could not believe their eyes. They realized that the footprints of the squad giraffe disappeared near the reed bed. In fact this was a part of the giraffe’s plan. He escaped from there by getting on a trunk of a tree which he had hidden there the day before. The following day he could hear the hunters saying that if he was caught, he was going to be taken to a zoo. After hearing this conversation he became so happy that he appeared jigging up and down on his four feet. Then he howled like a wolf and roared like a lion. The hunters were shocked when they saw him doing such things and behaving like a fool. After that the squad giraffe started doing all the tricks that he knew one after another and finished his show. The hunters liked his show very much so that they applauded him.

When he was taken to the zoo, he started living here where we live now. But he continued making his shows in his new home. In the meantime my mother and he fell in love. After a time I was born. When I was a little giraffe I remember that a lot of people were coming here to see him and to watch his shows. He was making his shows all day long without getting tired. By the way an international circus used to come here on certain dates of each year. Once while the circus was being established here the owner of it started walking around the zoo. When he saw the crowd he what was happening there so he smuggled into the crowd. After watching the squad giraffe making his show he understood that he was very talented and could become a world-famous star so he gave him lots of money to transfer him to his circus. The squad giraffe put this opportunity into good use and after a few rehearsals he appeared on the stage. He was so successful that the number of people who came to the circus increased suddenly. The circus used to stay for ten days wherever it was established and there used to be only one show during the day. After the small giraffe started working there this changed and four or five shows a day were being made and that year the circus stayed in the zoo for a month.

The next year when the circus came here my father visited us. He was here to see my mother and me and his friends. We were very happy. We were together for about two hours. He told us that he had been to a lot of countries making shows and attracted attention of everybody. He wanted to become a star in a circus and he did his best for this and finally he achieved his goal. He was so happy. Did you understand how we came here to this place?’

‘Yes, daddy we did. We got it very well’, the children replied all together and they looked at each other smiling. There is an undeniable truth that there is nothing which can not be done if you want to do it so much. Nothing or nobody can stop you. You might have some dreams of your own or you would like to be as successful as somebody you admire there is nothing to stop you so you should go for it. The little giraffes followed their grandfather’s footsteps and became very successful circus stars. If you look at the sky very carefully at night you can see them blinking you.

Written by: Serdar Yýldýrým

---------------------------------------------------------------------

BÜCÜR ZÜRAFA
Ýstanbul Gülhane Parký’ndaki hayvanat bahçesinde zürafalar için oldukça geniþ bir yer ayrýlmýþtý. Burada anne ve baba zürafa ile iki yavru zürafa kalýyordu. Onlar gün boyu salýna salýna geziyorlar, ziyaretçiler de onlarý seyrediyordu. Anne ve baba zürafa yýllardýr burada bulunduklarý için durumu kabullenmiþler, bu hayata alýþmýþlardý. Fakat yavru zürafalarýn caný çok sýkýlýyordu. Devamlý olarak babalarýna “ Babacýðým, bizler burada daha ne kadar zaman kalacaðýz? Bizleri masallarda anlattýðýn o güzel yerlere ne zaman götüreceksin? “ diye sitem ediyorlardý.

Bir gün yavru zürafalardan biri baba zürafaya þöyle bir soru sordu: “ Babacýðým, bizler buralara nasýl geldik, kimler getirdiler?“ Bunun üzerine baba zürafa: “ Bundan yýllar önce, buralardan çok uzaklarda yaþamýþ dedeniz bücür zürafayý anlatacaðým sizlere “ dedi. “ O zaman anlayacaksýnýz buralara nasýl geldiðimizi. Zürafalar hep uzun boylu, boyunlu olurlar, fakat dedeniz doðduðunda da küçükmüþ. Yýllar geçmiþ, yaþý büyümüþ, boyu büyümemiþ. Yaþýnýn büyümesiyle birlikte onun kalbindeki özlem daha da büyümüþ. Çünkü o, bir sirk yýldýzý olmak istiyormuþ. Yaþadýðý çevrede týkýlýp kalmak, dar bir kýsýr döngü içinde ömür törpülemek ona göre deðilmiþ. Bücür zürafa bu büyük hedefine ulaþabilmek için yaþadýðý ormanda gösteriler düzenlemeye baþlamýþ. Orman hayvanlarý bücür zürafanýn gösterilerini ilgiyle karþýlamýþlar, onun yaptýðý hayvan taklitlerini zevkle seyretmiþler.

Günlerden bir gün ormana avcýlar gelmiþ. Bu avcýlar yakaladýklarý hayvanlarý hayvanat bahçesine götüreceklermiþ. Bir tepenin üzerine çýkýp dürbünle çevreyi gözleyen avcýlar karþýdaki düzlükte bücür zürafayý gösteri yaparken görmüþler. Bücür zürafanýn hayranlýk uyandýran hareketlerini, enfes dönüþlerini seyreden avcýlar, onun tam bir hokkabaz olduðunda karar kýlmýþlar. Gösteri bittikten sonra bücür zürafayý yakalamak için iz sürmeye baþlamýþlar. Bücür zürafa hemen anlamýþ takip altýnda olduðunu. Bu durum onu hiç þaþýrtmamýþ. Çünkü zirveye giden yolda önüne bir takým yol ayýrýmlarýnýn çýkacaðýný biliyormuþ. Olaný biteni en ince ayrýntýlarýna kadar düþünüp planýný yapmýþ. Eðer plansýz, programsýz hareket ederse istenmeyen, üzücü olaylar ortaya çýkabilirmiþ. Avcýlarýn niyetini kesin olarak bilmek olanaksýzmýþ.

Sonunda avcýlar bücür zürafayý bir bataklýðýn yakýnlarýnda kýstýrmýþlar. Sazlýkta yarým daire þeklinde ilerleyen avcýlar, bücür zürafayý yakalamayý umduklarý yerde yeller estiðini görmüþler. Bücür zürafanýn ayak izleri bataklýðýn kenarýnda yok oluyormuþ. Aslýnda bu durum planýn bir bölümünü oluþturuyormuþ. Bücür zürafa avcýlarýn takibinden kurtulmak için daha önceden oraya sakladýðý bir aðaç kütüðüne binerek uzaklaþmýþ. Ertesi gün avcýlarýn konuþmalarýný saklandýðý yerden dinleyen bücür zürafa yakalandýðý takdirde hayvanat bahçesine götürüleceðini öðrenmiþ. Dört ayaðý üstünde hoplaya hoplaya ortaya çýkmýþ ve avcýlarýn hayret dolu bakýþlarý altýnda iki perende atmýþ, daha sonra kurt gibi uluyup aslan gibi kükremiþ. Bildiði bütün numaralarý birbiri peþi sýra sergilemiþ ve alkýþlar arasýnda gösterisini tamamlamýþ.

Bücür zürafa hayvanat bahçesine getirilince bu bölüme konmuþ. Fakat o burada da boþ durmamýþ, gösterilerine devam etmiþ. Bu arada annemle birbirlerine gönül vermiþler. Aradan zaman geçmiþ, ben doðmuþum. Küçüklüðümü hatýrlýyorum da þu demir parmaklýklarýn arkasý bücür zürafayý görmeye gelen insanlarla dolardý. O da gün boyu býkmadan, usanmadan gösterilerini sürdürürdü. Yavrularým, bu hayvanat bahçesine yýlýn belli tarihlerinde uluslar arasý bir sirk gelir. Sirk kurulurken sirkin sahibi parkta gezmeye çýkmýþ. Buradaki kalabalýðý görünce ne olduðunu merak edip sokulmuþ. Bir süre bücür zürafayý seyrettikten sonra onun dünya çapýnda bir yetenek olduðuna karar vermiþ ve yüksek bir ücret karþýlýðýnda sirke transfer etmiþ. O, ele geçirdiði bu fýrsatý en iyi þekilde deðerlendirmesini bildi. Bir iki provadan sonra sahneye çýktý. Görülmemiþ bir baþarý sapladý. Gittiði her yerde on gün kalan ve geceleri bir gösteri sunan sirk, bücür zürafayý kadrosuna almasýyla birlikte seyirci patlamasýna uðradý ve günde dört-beþ gösteri sunar hale geldi. Sirkin o yýl bir ay kaldýðýný unutmadan söyleyeyim.

Ertesi yýl sirk geldiðinde babam bücür zürafa buraya uðradý. Beni, annemi ve arkadaþlarýný görmeye gelmiþti. Çok sevindik. Yanýmýzda iki saat kadar kaldý. Pek çok ülkede gösteriler sunduklarýný, gittikleri her yerde yoðun bir ilgiyle karþýlaþtýklarýný anlattý. Sirk yýldýzý olmak istemiþ, bunun için yýllarýný vermiþ, sonsuz gayret göstermiþ ve sonunda baþarmýþtý. Mutluydu. Þimdi anladýnýz mý yavrularým, buralara nasýl geldiðimizi, kimlerin getirdiðini? “

Yavru zürafalar sanki aðýz birliði etmiþlerdi ayný sözü söylemek için: “ Evet anladýk babacýðým, hem de çok iyi anladýk “ dediler ve birbirlerine bakarak kýkýr kýkýr güldüler. Ortada reddedilmez bir gerçek vardý. Azmin baþaramayacaðý hiçbir þey olamazdý. Yeter ki gerçekten istenmeliydi. Tutar koparýrdýn. Ýdeal kiminin düþüncesinde bir tutku olarak kendiliðinden ortaya çýkardý. Kimi de baþarýlý birini örnek alarak onun izinden giderdi. Ýþte yavru zürafalar bücür zürafanýn açtýðý yoldan yürüdüler, onun izinden gittiler. Akþamlarý gökyüzüne dikkatle bakarsanýz yýllar sonra birer yýldýz olacak iki yavru zürafanýn göz kýrptýklarýný görürsünüz.

SON

Yazan: Serdar Yýldýrým

Gönderme Tarihi: 21.06.2023 - 13:47

Konudaki Mesajlar: Horozun Fendi Tilkiyi Yendi - Serdar Yıldırım

	Serdar102

Horozun Fendi Tilkiyi Yendi - Serdar Yıldırım

6 Mesaj

HOROZUN FENDÝ TÝLKÝYÝ YENDÝ
Tilki, birkaç gündür çiftliðin etrafýnda fýrýldak gibi dönüyordu. Bakýþlarýndaki bütün dikkat çiftlik evinin yan tarafýndaki tavuk kümesinde toplanmýþtý. “ Ah “ diyordu, “ Ah, þu semiz tavuklardan birisini, ikisini yakalasaydým da çýtýr çýtýr yiyiverseydim, ne olurdu sanki? Karným doyardý, sonra da güzel bir uyku çeker yarýna kadar yiyecek derdim olmazdý ” diye düþünürken çiftlik sahibinin kümesin önündeki kuyudan su çekmeye gittiðini gördü. Kaþlarýný çattý. Yüksek sesle: “ Fakat bunlar rahat býrakmazlar ki, adam, karýsý, oðlu, kýzý sabah gün doðarken kalkarlar, bütün gün çiftliðin avlusunda oraya buraya koþuþtururlar. Ne zamana kadar? Ta akþam oluncaya kadar. Peki akþam olunca bunlar yatar uyurlar da meydan bana mý kalýr? Yooo… Gecelerin hakimi Popsi’dir. Benim gibi üç tanesini bir araya getirsen ancak bir Popsi eder. Ýriyarý, kalýplý bir köpektir kendisi. Geceleri ayrýlmaz kümesin önünden. Bazý geceler yere yatar, uyur gibi yapar. Bilirim ben onun iki gözü açýk uyuyanlardan olduðunu. Geceleri deðil kümese girmek, çiftliðin avlusuna adým atmayý kendime teklif bile edemedim “ diyerek sitem etti.

Ertesi gün tilki sevinçten neredeyse kanatlanýp uçacaktý. Çiftlik sahipleri öðle vaktine doðru temiz elbiselerini giymiþler, arabalarýna binip þehre misafirliðe gitmiþlerdi. Belli ki birkaç günden önce dönmeyeceklerdi. Ýkindi zamaný olmuþtu. Popsi sýcak havanýn etkisiyle gevþemeye baþladý. Zaten bütün gece uyumamýþtý. Göz kapaklarý aðýrlaþmýþtý. Gezerken dalýyordu. Birkaç kere neredeyse yere düþecekti. Sonunda dayanamadý, gitti, kulübesinde uyumaya baþladý. Tilki Popsi’nin haline güldü. Sessizce çiftliðin avlusuna süzüldü. Kümesin yanýna sokuldu. Ýçeride tavuklar yem yiyorlardý. Kapýnýn sürgüsünü çekti. En yakýnýnda duran tavuðu kaptýðýyla, kümesin kapýsýný kapatýp ormana doðru kaçmasý bir oldu. Kümeste bulunanlardan hiçbirisi bu durumun farkýna varmadý. Tilki geceyi ormandaki bir aðaç kovuðunda geçirdi. Ertesi gün yine ikindi vakitleri Popsi kulübesinde uyurken kümese geldi. Ayný þekilde kapýnýn sürgüsünü çekti, en yakýnýnda duran tavuklardan birini yakaladý, kapýyý kapatýp ormana doðru koþarak uzaklaþtý.

Kümeste bir horoz vardý. Adý “ Kýrmýzý “ idi. Geriye kalanlar tavuktu. Tilki kümese dadanmadan önce on dört tane tavuk vardý. Kýrmýzý o sýrada kümesin köþesinde tahtadan yapýlmýþ tünekte oturmuþ, pencereden dýþarýsýný seyrediyordu. Tilkinin kümese girip tavuklardan birini kapýp götürmesine film seyreder gibi bakakaldý. Kendisini çarçabuk toparladý. Aniden tünek penceresinden kümesin ortasýna doðru uçtu. Avazý çýktýðý kadar “ ü-ü-rüü-üüüü “ diyerek ötmeye baþladý. Amacý, Popsi’yi uyandýrýp tilkiyi yakalamasýný saðlamaktý. Belki tilkinin götürdüðü tavuk kurtarýlabilirdi. Durumu kümesteki tavuklara anlatýp, tavuklarýn “gýt gýt gýdak, gýt gýt gýdak” diye baðýrmalarýný saðladý. Aradan dakikalar geçtiði halde Popsi yardýma koþmadý.

Saatler sonra Popsi uyandý. Aðýr aðýr gerindi. Kulübesinden dýþarý çýktý. Hava kararmaya baþlamýþtý, akþam oluyordu. “ Ne güzel uyumuþum! Þöyle bir çýkýp dolaþayým “ dedi kendi kendine. Tam kümesin önünden geçerken duyduðu sesle irkildi. Birisi onu çaðýrýyordu. Kümese doðru yaklaþtý. Seslenen horoz Kýrmýzý idi: “ Popsi nerelerdesin? Sen gündüz uyurken tilki geldi. Kümesin kapýsýný açýp bir tavuk kaptý, kapýyý kapatýp kaçtý. Seni uyandýrmak için hepimiz baðýrdýk. Fakat sen koþup gelmedin. Ayrýca bir tavuk daha kayýp. Çiftlik sahiplerinin gitmelerini fýrsat bildi bu tilki, iki günde iki tavuk çaldý. “

Popsi kulaklarýna inanamadý. Tilkinin kendisini önemsememesi canýný sýkmýþtý. Gözlerini iri iri açarak: “ Vay be! Bu ne cesaret! O tilkiyi bir yakalarsam dünyasýný karartýrým.. Ne sanýyor ya bu tilki kendisini “ diye baðýrdý. Kýrmýzý, Popsi’ye susmasýný iþaret ederek: “ Ýþ iþten geçtikten sonra sinirlenmenin ne anlamý var? Bir plan hazýrladým. Þimdi beni iyi dinle “ dedi. Planý dinleyen Popsi gece nöbetine devam etti. Ýki gündür olduðu gibi ikindi vaktine doðru ayakta uyuklamaya baþladý. Kulübesine girdi. Kapýsýný kapattý. Uyumak için kulübeye girmemiþti. Plan gereði, kulübesinin arka tarafýndaki tahtalardan birinin çivilerini geceden sökmüþtü. Tahtayý yerinden alýp sessizce dýþarý çýktý. Çiftlik evinin arkasýndan öbür yandaki kümesin arkasýna geldi. Kýrmýzý ve tavuklar gece boþ durmamýþlar, kümesin köþesindeki tüneðin tahtalarýný aralayýp, Popsi’nin geçebileceði kadar bir yer açmýþlardý. Popsi buradan tüneðe girdi. Tahtalarý eski durumuna getirdi. Tünek kapýsýnýn arkasýnda yere yattý. Tavuklar, tünekteydiler. Sadece Kýrmýzý kümesin ortasýnda dolaþýyordu.

Tilki Popsi’nin kulübesine girmesinden sonra yarým saat bekledi. Popsi’nin uyuduðuna kanaat getirdi. Çiftliðin avlusuna girdi. Kümesin önündeki kuyunun duvarý arkasýna saklandý. Etrafý dinledi. Her þey yolundaydý. Kuyunun duvarý üstünden baþýný kaldýrdý. Kümese doðru baktý. Horozdan baþka kimseyi göremedi. “ Tavuklar tünekte uyukluyorlar olsa gerek “ diye düþündü. “Yaþasýn! Bugün de horoz eti yiyeceðim “ dedi kendi kendine. Bulunduðu yerden ayrýldý. Parmaklarýnýn ucuna basarak kümese doðru yaklaþtý.

Kýrmýzý tilkiyi kuyunun arkasýna saklanýrken görmüþ ve Popsi’yi haberdar etmiþti. Sanki hiçbir þeyden haberi yokmuþ gibi kafasý yerde yem yiyor gözüküyordu. Aslýnda tilkiyi göz hapsine almýþ, tilkinin her hareketini kontrol ediyordu. Tilki kümes kapýsýnýn sürgüsünü çekti. Hýzla kýrmýzýnýn üstüne yürüdü. Tam kýrmýzýyý tutmak için eðildiði anda sað gözünde bir þimþek çaktý. Kýrmýzýnýn tek ayaðý üstünde dönerek vurduðu kanat tokadý tilkinin gözüne gelmiþti. Tilki neye uðradýðýný þaþýrdý. Bu sýrada Popsi saklandýðý yerden yay gibi boþandý. Kümesin kapýsýný kapattý. Kapýya kilidi taktý. Anahtarý kümesten dýþarýya attý. Kendisi için kaçýþ yolu kalmayan tilki gerilemeye baþladý. Yalvarmak faydasýzdý. Kendini savunmaya karar verdi. Popsi ile tilki hýrsla birbirlerine girdiler. Popsi tilkiye göre, çok iriydi ve çok güçlüydü. Sonunda tilki Popsi’nin vurduðu yumruklarla pestile döndü. Yere yýðýldý, kendinden geçti. Popsi’nin tilkinin üstüne atýlmaya hazýrlandýðýný gören Kýrmýzý Popsi’nin önüne geçti: “ Dur bakalým!. Bu kadar ders ona yeter. Kümese girdiðin yerden dýþarýya çýk, anahtarý bul, kapýyý aç. Yaptýðým planýn dýþýna çýkmamak gerek. “ Daha sonra Kýrmýzý ile Popsi, tilkiyi gö türüp ormana býraktýlar. Tilki ancak iki gün sonra gece yarýsý kendine gelebildi. Yüzü, gözü çürük içindeydi. Her yaný aðrýyordu, arka ayaklarý tutmuyordu. “ Ölmemiþim buna da þükür “ dedi içinden. Tilki vücudunda saðlam kalan ne varsa hepsini toplayýp sürüklenerek ormanýn içlerine doðru uzaklaþtý, karanlýklarda kayboldu.

SON

Yazan: Serdar Yýldýrým

Gönderme Tarihi: 21.06.2023 - 13:37

Konudaki Mesajlar: Kertenkelenin Hayali - Serdar Yıldırım

	Serdar102

Kertenkelenin Hayali - Serdar Yıldırım

6 Mesaj

KERTENKELENÝN HAYALÝ
Büyük Sahra Çölü’ nün ortalarýna yakýn bir yerde, uçsuz bucaksýz kum yýðýnlarýnýn arasýnda bir kertenkele yaþýyordu. Gündüzleri kýzgýn güneþ ýþýnlarý altýnda yiyecek aramaya çýkmak çok zor olduðu için daima geceleri ortalýk serinleyince yuvasýndan çýkardý. Yuvasý da birkaç büyük kaya parçasýnýn arasýndaki kuytu, gölgelik, loþ bir yerdi. Bir gece hava kararýr kararmaz yine yiyecek aramaya çýktý, fakat saatlerce dolaþmasýna karþýn hiç yiyecek bulamadý. Açlýk onu güçsüzleþtirmiþti. Gücü giderek azalýyordu, çok yorulmuþtu. Artýk yuvasýna geri dönemezdi, çünkü hava aydýnlanmaya baþlamýþtý ve yuvasýndan oldukça uzaklaþmýþtý. Ýleri, daha ileri gitmeliydi ve mutlaka yiyecek bir þeyler bulmalýydý.

Öðle vakti olmuþ ve güneþ kertenkelenin tam tepesindeydi. Sýcaklýk elli dereceye çýkmýþ ve kumlardan buhar çýkýyor gibi görünüyordu. Dayanýlýr gibi deðildi. Çöl bir fýrýn halini almýþ ve güneþ ýþýnlarý ortalýðý kasýp kavuruyordu. Kertenkele güneþi, sýcaklýðý unutmuþ sadece yiyecek arýyordu. O, þimdi gündüzü gece zannediyordu. Sanki hava serindi ve bu serin gece bitmeyecekmiþ gibi sürüp gidecekti. Kertenkele için gündüz gece olmuþtu, gündüz geceleþmiþti. Kertenkelenin tersi dönmüþtü, bu bir ters dönmesiydi. Gözleri yarý kapalý vaziyetteydi ve gözlerinin önünde bir takým hayaller uçuþuyordu. Bu hayallerin ona yararý dokunabilir miydi? Gövdesini usulca kumlarýn üzerine býraktý, gözlerini kapadý. Kertenkele pek çok hayalin içinden bir tanesini seçip, o hayali kurmaya baþladý.

Geniþ bir dere yataðýnýn ortasýndan incecik, az bir su akýyordu, daðlardan ovaya doðru. Tam sýnýrda küçük çaðlayan vardý ve küçük çaðlayandan geçen su ovaya ayak basýyordu. Hemen ilerideki ormana giren su aðaçlarýn arasýnda uzun süre yol aldýktan sonra kayboluyordu, ama kuru dere yataðý ormandan çýkýp devam ediyordu taa çok uzaklardaki denize kadar. Aylardan eylül, mevsim yaz, iki aydýr yaðmur yaðmamýþtýr. Ormandaki aðaçlar suya hasret kalmýþlardýr. Her aðaçtan bir ses, bir feryat, hepsi küçük çaðlayandan þikayetçi. Küçük çaðlayan ise ormandaki aðaçlara laf yetiþtirmekle meþgul, altta mý kalacak, zaten suçsuz, daðlardan dere yataðýna inen su çok azsa bunun küçük çaðlayanla ne ilgisi var? Küçük çaðlayan ne yapsýn iki aydýr yaðmur yaðmadýysa? Bu kýsýr döngü bir ay kadar devam ettikten sonra sonbahar yaðmurlarý baþladý. Günlerce süren yaðmur dere yataðýný giderek dolduruyordu. Küçük çaðlayanýn üzerinden aþan su ormana doðru akýp gidiyordu. Eðer yaðmur böylesine þiddetle bir süre daha yaðmaya devam ederse, daðlardan sel gelebilirdi. Sel gelmese bile dere yataðýndaki su taþacak ve ormana zararý dokunacaktý. Bu iki ihtimali göz önünde bulunduran küçük çaðlayan bir baraj yapýmýna giriþti. Çabucak barajýn yapýmýný tamamladý ve daðlardan gelen suyu kontrol altýna aldý.

Günlerdir yaðan yaðmur ormandaki aðaçlarý suya doyurmuþtu. Dereden de bol su geliyordu ormana kana kana içiyorlardý. Küçük çaðlayan baraj yapmaya baþladýðýnda önce þaþýrdý, ormandaki aðaçlar: “ Bu niye baraj yapýyor böyle? Ne olacak oraya baraj yapýp da? “ demeye baþladýlar. Sonra kýzdýlar. “ Küçük, býrak gelsin su, kýsmetimizi engelleme. Çek, yýk o barajý, baþka iþin yok mu senin? “ diyerek atýp tuttular. Küçük çaðlayan baraj yapmaktaki amacýný þu þekilde açýklýyordu: “ Buralara bir yaðýyorsa daðlara beþ yaðýyordur. Onca su daðlarda kalmayacak mutlaka ovaya inecektir. Gelen su çok olursa sel gelir. Bana bir þey olmaz, zararý sizedir. Bu baraj seli durdurur, sele set olur. Ben de fazla suyu azar azar ovaya býrakýrým. Eðer böyle olursa hiç biriniz selden zarar görmezsiniz. “

Sonunda sel geldi. Günlerdir yaðan yaðmurun biriktirdiði büyük su kütlesi korkunç gürültüyle gelerek baraja takýldý. Küçük çaðlayanýn yaptýðý baraj iþe yaramýþ ve seli durdurmuþtu. Fakat barajýn arkasýndaki suyun basýncý gitgide artýyordu. Küçük çaðlayan barajýn yýkýlmasýný önlemek için sonsuz gayret sarf ediyordu. Bir taraftan suyu kontrollü olarak ovaya býrakýrken diðer taraftan barajýn yýkýlan yerlerini tamir ediyordu. Ormandaki aðaçlar ise küçük çaðlayanýn ne yapmak istediðini anlamak þöyle dursun atýp tutmalarýnýn dozunu arttýrarak hakaret etmeye baþladýlar. En nihayet sel küçük çaðlayanýn barajýný yýkamadý ama onu yýkan bu hakaretler oldu: “ Alýn bakalým basmakalýpçýlar. Çekiliyorum aradan. Býrak gelsin su diyordunuz. Alýn suyu doya doya yýkanýn “ Küçük çaðlayan aradan çekilince baraj yýkýldý. Sel sularý ormandaki aðaçlarý kökünden söküp sürükledi, götürdü.

Kertenkele kurduðu hayal bitince gözlerini açtý. Gece olmuþ, ortalýk serinlemiþti. Yattýðý yerden doðrulup yürümeye baþladý. Yuvasýndan uzak düþmüþtü ama oraya varacaðýný biliyordu, çünkü kendisini oldukça zinde hissediyordu. Bu durum ne kadar devam ederdi bak iþte onu bilmesine belki de imkan, ihtimal yoktu. O zaman bu sahte canlanmaya pek güvenilmezdi. Bir an önce yiyecek bulup karnýný doyurmalýydý. Kertenkele yuvasýna varýncaya kadar birkaç yerde yiyecek bulup karnýný doyurdu. Yuvasýnýn bir köþesine yattýðýnda neredeyse sabah olmak üzereydi. Nasýlsa güneþ yine ortaya çýkacak ve çöl dayanýlmaz þekilde sýmsýcak olacaktý. Güneþin kertenkeleye artýk bir zararý dokunamazdý.

SON

Yazan: Serdar Yýldýrým

BU MASALIN BULUNDUÐU KÝTAPLAR:
Kertenkelenin Hayali - Serdar Yýldýrým - Sýradýþý Yayýncýlýk - Yayýn Yýlý: 2011 - 16 Sayfa
Eðlendiren Masallar - Karaca Yayýnlarý - Sayfa: 20-31
Sihirli Masallar - Bilgi Yayýnevi- Yayýn Yýlý: 2009 - Sayfa: 254-257
Ýnternetten bulup alýyorlar. Ýþin parasal yönü yoktur. Benim amacým, okuyucuya güzel eserler sunmaktýr.

Gönderme Tarihi: 21.06.2023 - 13:35

Konudaki Mesajlar: Karagöz İle Hacivat

	Serdar102

		Karagöz İle Hacivat: Parayı Kim Buldu

6 Mesaj

KARAGÖZ ÝLE HACÝVAT: PARAYI KÝM BULDU
Karagöz iþ bulur. Yedi gün çalýþýr ve ilk haftalýðýný alýr. Akþamüstü evine dönerken haftalýðýný kaybeder. Geldiði yoldan geriye döner ve düþürdüðü paralarýný aramaya baþlar. Diðer yandan da söylenmektedir: " Paracýklarým, paracýklarým, gitti paracýklarým. Keþke paralarým cebimde dursaydý da ben kaybolsaydým. "
Ayný saatte evine dönmekte olan Hacivat Karagöz'le karþýlaþýr.
Hacivat: " Hayrola Karagözüm, yanýmdan geçersin beni görmezsin. Paracýklarým dersin. Para mý kaybettin? "
Karagöz: " Hiç sorma Hacivat. Haftalýk almýþtým, onu kaybettim. "
Hacivat: " Bir gören, bir bulan yok mu? "
Karagöz: " Dört gören, beþ bulan var. Canýmý sýkma, canýný yakarým. "
Hacivat: " Aman Karagözüm kýzma. Para kaybedince ararsýn bulamazsan, kadýya gidersin. "
Karagöz: " Hý. "
Hacivat: " Para kaybettin, aradýn bulamadýn, ne yaparsýn? Kadýya gidersin. "
Karagöz: " Demek paramý kadý bulmuþ. "
Hacivat: " Kadýnýn para falan bulduðu yok. Parayý bulan kadýya býrakýr. Kaybeden kadýya gider. Para kadýdaysa parasýný alýr. "
Karagöz: " Ya para kadýda yoksa. "
Hacivat: " O zaman avcunu yalar. "
Karagöz: " Yani þimdi avcumu yalarsam param bulunur mu? "
Hacivat: " Nereni yalarsan yala paran bulunmaz. "
Karagöz: " Ne yapmak gerekir? "
Hacivat: " Kadýya gitmek gerekir. Buyur Karagözüm, önden sen yürü. "
Karagöz: " Önden ben yürümem, yan yana gidelim. "
Hacivat ile Karagöz kadýya giderler. Yolda para bulan birisi parayý getirip kadýya teslim etmiþtir. Fakat paranýn sahibinin kim olduðunu bilmemektedir. Karagöz'ün haftalýðýný kaybettiðini öðrenen Hacivat onu kadýya yönlendirir, çünkü Karagöz'ün kaybettiði parayý bulan Hacivat'týr.

--------------------------------------------------------------

KARAGÖZ ÝLE HACÝVAT: LEYLEK
Mart ayýnýn ortasý. Kar yeni kalkmýþ. Ortalýk ayaz, hava buz gibi. Karagöz nicedir iþsiz. Kazaðýný, paltosunu eskiciye satmýþ. Yarý aç, yarý tok. Üstünde bir fanila, bir mintan. Soðuk havada iþ bulmak için gezerken, diþlerinin takýrtýsý Uludað'dan duyuluyor. Karagöz tam bu esnada Hacivat'la karþýlaþýr.
Hacivat: " Merhaba Karagözüm. Nasýlsýn, iyi misin? "
Karagöz: " Ýyi deðilim Hacivat. Donuyorum. "
Hacivat saða sola bakýnýr. Bir evin bacasý üstündeki leyleði görür. Parmaðýyla leyleði iþaret ederek: " Bak Karagözüm, leylekler gelmiþ. Artýk yaz geliyor. "
Karagöz: " Hacivat, anlamsýz konuþma. Hem leylek gelmiþ diyorsun, hem kaz geliyor diyorsun. "
Hacivat: " Kaz demedim Karagözüm, yaz geliyor dedim. "
Karagöz: " Kaz yazayým ama ben yazý bilmem ki. Yaz demek kolay. "
Hacivat: " Dediklerimi yanlýþ anlýyorsun Karagözüm. Bak leylek nasýl da takýrdýyor. "
Karagöz çenesini tutar: " Takýrtý benden geliyor. Paltom yok da, soðuktan diþlerim takýrdýyor. "
Hacivat: " Palton yok mu? Doðru ya, paltonu giymemiþsin. Al benim paltomu giy. " der ve paltosunu Karagöz'e verir. Karagöz paltoyu giyer ve diþlerinin takýrdamasý durur. Bu sefer üþüyen Hacivat'ýn diþleri takýrdamaya baþlar.
Karagöz: " Hacivat, bu leylek yolunu kaybetmiþ, kýþ günü Bursa'ya gelmiþ. Þimdi gerçekten takýrdamaya baþladý. "
Hacivat: " Karagözüm, leylek deðil, ben takýrdýyorum. O palto senin olsun. Kürkçü Emin'den kendime kürklü palto alacaðým. "
Karagöz: " Körükçü Cemil'den palto mu çalacaksýn? "
Hacivat: " Çalmayacaðým, parasýyla kürklü palto satýn alacaðým. "
Karagöz: " Hacivat'ým, paltonu geri al, bana kürklü palto satýn al. "
Hacivat: " Olmaz Karagözüm, benim eski paltomu sen giy. Ben kendime kürklü palto alacaðým. "
Karagöz, kendine alma, bana al dedikçe, Hacivat, sana deðil, kendime alacaðým der ve birlikte Kürkçü Emin'in dükkanýna girerler. Bunlar dükkanda tartýþa dursunlar, Kürkçü Emin bir diðer lakabý da tilki Emin: Gençliðinde bir taþla dört kuþ vurmuþluðu vardýr. Þimdi ise, bir taþla iki kuþ vurmanýn derdindedir. Sensin der, büyüksün der, zenginsin der ve Hacivat'a iki kürklü palto satar. Paltolarýn birini Hacivat, diðerini Karagöz giyer.
Hacivat, Karagöz ile birlikte yolda giderken, gördüðü bir fakire eski paltosunu verir. Ýki arkadaþ ilk karþýlaþtýklarý yerden geçerken, leyleðin o evin bacasýnda olmadýðýný görürler.
Hacivat: " Bak Karagözüm, leylek yok, gitmiþ. "
Karagöz baþýný kaldýrýr, etrafýna bakýnýr:
" Baþka leylekler mi gelmiþ? Hani nerede? "
Hacivat: " Baþka leylek falan yok. Tek leylek vardý, o da gitmiþ. "
Karagöz: " Ha, þu zamansýz gelen leylek. Onun sayesinde kürklü palto sahibi oldum. Þansým açýldý. Bundan sonra beni kimse tutmasýn. "

--------------------------------------------------------------------

DÝLENCÝ HACÝVAT
Hacivat tüccarýn biriyle ortak olur. Birlikte mal alýp satmaya baþlarlar. Ýlk zamanlar iþler iyi gider, sonradan bozulur. Bir sabah erkenden tüccar çýkagelir ve Hacivat'a iflas ettiklerini, elde avuçta birþey kalmadýðýný söyler. Hacivat parasýz ve çaresiz kalýr, evine ekmek götüremez olur. Ýþ arar bulamaz, dilencilik yapmaya baþlar:
" Fakire bir sadaka, fakire bir sadaka, " diyerek dolanýr durur.
Karagöz Hacivat'ý dilenirken görünce beyninden vurulmuþa döner. Kendini çabucak toparlar ve Hacivat'ýn yanýna gider.
Karagöz: " Hacivat'ým, bu ne hal böyle? "
Hacivat: " Halim haraptýr, Karagözüm. Tüccarýn biriyle ortaklýk kurdum, koca serveti har vurup harman savurdum. "
Karagöz: " Koca servet mi? Bu iþe ne yatýrdýn sen onu söyle. "
Hacivat: " Bin beþ yüz altýn. Gitti, gitti, bin beþ yüz altýným. "
Karagöz: " Ne?! Senin o kadar altýnýn var mýydý, Hacivat? "
Hacivat: " Olmaz olur mu Karagözüm? Babamdan kalan servet pek çoktu. "
Karagöz: " Hazýra daðlar dayanmaz derler. "
Hacivat: " Dayandý. "
Karagöz: " Mirasyedinin mirasý biter derler. "
Hacivat: " Bitmedi. "
Karagöz daha sonra Hacivat'tan tüccarýn adýný öðrenir. Tüccara giderek, ortak aradýðýný, evini ve bahçesini ortaya koyarak iþ yapmak istediðini söyler ama gelir gider defterini kendisinin tutmasý gerektiðini bildirir. Tüccar, Hacivat'tan sonra yolunacak kaz olarak gördüðü Karagöz'e elindeki bin beþ yüz altýný verir.
Karagöz ertesi gün Hacivat'a bin beþ yüz altýný verir ve bir daha kimseyle ortak olmamasýný söyler. Daha ertesi gün Karagöz'ün evine gelen tüccar yanýndaki adamý göstererek, evi ve bahçeyi satýn almak isteyen bir müþteri buldum, der. Ayrýca ortaklýk gereði verdiði altýnlarýn bundan sonra kendisinde duracaðýný söyler. Bunun üzerine Karagöz altýnlarý gece evine giren hýrsýzýn götürdüðünü, ortaklýk kalmadýðý için, evini ve bahçesini satmaktan vazgeçtiðini söyler. Tüccar durumu kabullenmek istemez. Karagöz sesini yükseltir, tüccara diklenir. Tüccar, Karagöz'ün karþýsýnda tutunamaz. Müþteri kaçar gider. Çaresiz kalan tüccar yol kenarýna oturup ava giderken avlandým der ve hüngür hüngür aðlamaya baþlar.

-------------------------------------------------------------------------

KARAGÖZ BALIKÇI
Ýþsiz kalan Karagöz Hacivat'ýn yönlendirmesi üzerine Misi Köyü'ne giderek oradaki gölden alabalýk tutmaya baþlar. Akþamüstü at arabasýna binerek Bursa'ya döner. Alabalýklarýn bir kýsmýný kendine ayýran Karagöz geri kalaný balýkçýlara satar.
Bir akþamüstü alabalýklarý temizleyen Karagöz'ün hanýmý balýðýn birinin içinde inci bulur. Çok sevinir. Odada oturmakta olan Karagöz'e inciyi gösterir. Karagöz sevinçten ne yapacaðýný þaþýrýr ve oynamaya baþlar. Akþam yemeðinden sonra evde konuþulan tek konu incidir. Karagöz'ün oðlu Yaþar, baba, ya tuttuðun öteki balýklarda da inci varsa, deyince Karagöz: "Doðru oðlum, o balýklarda inci olabilir. O zaman alabalýklarýn içini evde temizleriz, karnýnda inci olup olmadýðýna bakar, öyle satarýz. On-on beþ alabalýðýn birinden inci çýksa zengin olduk demektir. "
Karagöz sonraki günlerde düþüncesini aynen uygular. Evde temizlenen alabalýklarýn birinden, ikisinden inci çýkmaktadýr. Ýncileri kuyumcuya satan Karagöz kýsa zamanda fakirlikten kurtulur. Kuyumcu incinin kaynaðýný merak eder. Karagöz'ün aðzýný arayan kuyumcu hiçbir þey öðrenemez. Bunun üzerine gizlice Karagöz'ü takip etmeye baþlar. Sonunda olayý çözer ve gölün karþý kýyýsýnda çadýr kurarak, beþ karýsýný, oðullarýný, kýzlarýný, gelinlerini, damatlarýný ve torunlarýný getirir. Birlikte çok çalýþarak, çok balýk tutarak kýsa zamanda göldeki alabalýk neslini kuruturlar. Gölde bir tane alabalýk kalmaz. Kuyumcu, torbalar dolusu inciyle servetine servet katar.
Aradan günler, haftalar geçmesine karþýn, bir tek alabalýk tutamayan Karagöz yol parasý, evin geçimi derken, giderek fakirleþir. Daha sonra yine Hacivat'ýn yönlendirmesi üzerine Hacivat ile birlikte Ulucami'nin yapým iþinde çalýþmaya baþlar.

---------------------------------------------------------------------

KARAGÖZ ÝLE HACÝVAT: MANGAL SEFASI
Hacivat: " Karagözüm, sucuk aldým. Gel mangal sefasý yapalým. "
Karagöz: " Birer kangal alalým ama benim bahçe küçük, kangala dar gelir. "
Hacivat: " Kangal demedim Karagözüm, mangal dedim. Mangalda sucuk piþirelim. "
Karagöz: " Kangalla çocuk bir arada olmaz. Yaþar'ý kangal ýsýrýr. "
Hacivat: " Caným, ne Yaþar'ý, ne kangalý, sucuk dedim, mangal dedim. "
Karagöz: " He öyle söylesene, sucuðu mandalla tavana asarsýn. "
Hacivat: " O neden? Neden sucuðu tavana asýyorsun? "
Karagöz: " Kurusun diye. Kuru sucuðun tadý farklý olur. "
Hacivat: " Tamam Karagözüm, sucuðu kuruttum, mangalý bahçeye oturttum. "
Karagöz: " Ben senin bahçeye gelmem, Hacivat. "
Hacivat: " Gelmezsen gelme. Ben de kendime ziyafet çekerim. "
Uzaklaþýp giden Hacivat'ýn arkasýndan Karagöz söylenir:
" Seni gidi beni bilmez. Kangalý kesmiþ, sucuk yapmýþ, mangalda piþirecekmiþ. Bende o sucuðu yiyecek göz var mý? "

------------------------------------------------------------------

KARAGÖZ ÝLE HACÝVAT: BUZAÐI
Karagöz ile Hacivat yolda karþýlaþýrlar. Karþýlýklý selamlaþmadan sonra iþ arayan Karagöz'ün moralinin bozuk olduðunu gören Hacivat, ona derdini unutturmak için, bilmece sormaya karar verir: " Karagözüm, sana bir bilmece sorayým da cevabýný ver. Öküz altýnda ne arýyor derler?
Karagöz: " Tavþan arýyor derler. "
Hacivat: " Olmaz, tavþanýn öküzle ilgisi yok. "
Karagöz: " Tilki arýyor derler. "
Hacivat: " Tilkinin öküzle hiç ilgisi yok. "
Karagöz: " Kurt arýyor derler. "
Hacivat: " Kurt öküz altýnda aranmaz. Öküz bunu babasý, inek bunun annesi. "
Karagöz: " Koyun bunun amcasý, keçi bunun dayýsý. "
Hacivat: " Hani o þey büyür dana olur, tosun olur. "
Karagöz: " Dana olur, tosun olur. "
Hacivat: " Tamam, dana dedin, dananýn küçüðü. "
Karagöz: " Küçük dana . "
Hacivat: " Hah, küçük danaya ne derler? "
Karagöz: " Dana küçük. "
Hacivat: " Karagözüm, galiba bilemeyeceksin. "
Karagöz: " Ben bilemezsem sen bil. "
Hacivat: " Buzaðý arýyor derler. "
Karagöz: " Hý? "
Hacivat: " Öküz altýnda buzaðý arýyor derler. "
Karagöz: " Ben onun öyle olduðunu biliyordum ama aklýma gelmedi. Sorunun cevabý buzaðý. Bildim mi? "
Hacivat: " Bildin Karagözüm, bildin. "
Karagöz: " Bilemesem þaþardým. Bu soru kolaydý. Zor sorsan onlarý da bilirim. "
Karagöz' ün güldüðünü, neþelendiðini gören Hacivat sevinir. Karagöz'ü de sevindirmek ister ve ona pazar yerinde hamallýk bulur. Günün geri kalan kýsmýnda sandýkla portakal, limon taþýyan Karagöz akþamüstü kazandýðý iki akçeyle evinin yolunu tutar.

Mesaj 1 kez düzenlendi. En son Serdar102 tarafından, 05.06.2023 - 00:41 tarihinde.

Gönderme Tarihi: 05.06.2023 - 00:40

Konudaki Mesajlar: Uzunkulak İle Kelebek - Serdar Yıldırım

	Serdar102

Uzunkulak İle Kelebek - Serdar Yıldırım

6 Mesaj

UZUNKULAK ÝLE KELEBEK
Uzunkulak sabahýn erken saatlerinde köyden ayrýlmýþ, otlamak için meraya gidiyordu. Þöyle bir kafasýný kaldýrýp havayý kokladý. Gün, güzel ve güneþli geçeceðe benziyordu. Etrafýna bakýnýp dururken yavaþladýðýný fark etti. Þimdi eðlence zamaný deðildi. Karný çok acýkmýþtý. Adýmlarýný sýklaþtýrýp hýzýný artýrýrken düþüncelere daldý:
“ Þu dünyada dertten, kederden uzak yaþamak ne kadar güzel.
Ýki-üç günde bir de olsa kýrlarda özgürce koþmak ne kadar güzel.
Ne kadar güzel kuru samandan býkýnca taze ot yiyebilmek.
Ne mutlu bana ki, ben bu kadar þanslý olduðum için. “

Uzunkulak meraya varýnca taze ot yemeye baþladý. Uzun süre ot yedikten ve karnýný iyice doyurduktan sonra gölgelik bir yere uzandý. Bakýþlarýyla etrafý kolaçan etti. Her þey ne kadar güzeldi. Sanki bütün bu güzellikler hayatýn bir tat, bir anlam kazanmasý için yaratýlmýþtý. Sadece bu güzelliklerin var olduðunu bilmek yetmezdi.
“ Gelip görmeli buralarý “ diye düþündü Uzunkulak, “ hem de sýk sýk gelip görmeli. Kafaný kaldýrýp yukarý baksan masmavi gökyüzü, karþýlara doðru baksan ulu daðlar, þu tarafta mis kokulu orman, iþte buralar çayýrlýk, çimenlik, kuþ sesleri, uçuþan kelebekler…Bunca güzellikler içindeyken düþüncelerin de berraklaþýr. Gel buralara boylu boyunca yat, kalmaz içinde keder, budur hayat.”
Uzunkulak güzel güzel düþünürken, az ilerideki çiçeðin üstünde durmakta olan bir kelebek gördü. Kelebeði içten bir gülücükle selamlayan Uzunkulak: “ Nasýlsýn kelebek kardeþ, iyi misin? “ diye sordu.

Kelebek: “ Teþekkür ederim, siz nasýlsýnýz? “ dedikten sonra,
Uzunkulak: “ Ben de teþekkür ederim “ dedi. “ Bugün hava ne kadar güzel deðil mi? “
“ Evet, çok güzel. Ortalýk günlük, güneþlik. Yaz havasý dediðin böyle olur iþte. “
“ Kelebek kardeþ, birkaç günde bir otlamak için bu meraya geliyorum. Ne kadar seviyorum burayý anlatamam. Þu an çok mutluyum. Hayatý seviyorum, yaþamayý seviyorum, güzel olan her þeyi seviyorum. Hayat yaþanmaya deðer bence, sen ne dersin kelebek kardeþ? “
“ Hayat bence de yaþanmaya deðer, fakat bir takým küçük aksilikler olmasa daha iyi olacak. Ne kadar dikkatli olunursa olunsun yine ufak-tefek bir olay olur, durup dururken can sýkar. Sonra bütün gün üzül dur.”
“ Kelebek kardeþ, senin bir üzüntün var galiba. Canýný sýkan bir þey mi oldu? “

“ Ýki saat kadar önce köyün yakýnýndaki bir aðacýn dalýna konmuþtum. Derken, elindeki uzunca sopanýn ucuna að takýlmýþ bir çocuk peydah oldu. Beni görünce sokulmaya baþladý. Biliyorum ki, böyle durumlar þakaya gelmez. Eðer hýzlý hareket edip kaçamazsan kelebekleri yakalamak için özel olarak yapýlmýþ kelebek aðý rap diye baþýndan aþaðý geçiverir. Aðýn içine düþtün mü kurtuluþu yoktur. Kim ister durup dururken bu hayata veda etmek? Baktým çocuk kararlý geliyor, çýrptým kanatlarýmý uçmaya baþladým. Can korkusu kolay deðil, bir de heyecanlanmýþtým ki, sorma. Heyecandan kanatlarýmý hýzlý çýrpamýyordum, dolayýsýyla yükselemiyordum. Yerden bazen iki, bazen üç metre yükseklikte bir alçalýp bir yükselerek zorlukla uçuyordum. Çocuk belki yarým saat kovaladý beni, bir türlü peþimi býrakmadý. Sonunda, þu ilerideki derenin üstünden uçarak geçtim, çocuk aðzý açýk arkamdan bakakaldý. Þimdi bu olayýn etkisi altýndayým, üzüntü duyuyorum. Ne istedi benden bilmem ki o çocuk? Neden üzdü beni? Ne olacak sanki beni yakalayýp da? Kelebek koleksiyonu yapýyor belki, belki beni de koleksiyonuna katacak. Zevk denmez ki buna, dert vermek denir. Yazýk günah bana be, ne zararým var benim ona? “

“ Bak sen þimdi o çocuðun yaptýðýna. Hiç öyle þey olur muymuþ? Sessizce duran kelebeðin rahatýný boz, peþinden koþ, kovala, yakalamaya çalýþ. Bu tamamen yanlýþ davranýþ biçimini kesinlikle kabul etmiyorum ve o çocuðu kýnýyorum. Her neyse, sen üzülme kelebek kardeþ, bir daha böyle tatsýz durumlarla karþýlaþmaman en büyük dileðimdir. “

Uzunkulak kelebeðin minicik yüreðine su serpmiþ ve onu rahatlatmýþtý. Hayat güzeldi, yaþamak güzeldi, ara sýra ortaya çýkan böyle tatsýz durumlarý önlemek olanaksýz demekle iþin içinden çýkýlamazdý. Tatsýzlýk olmadan, oluþmadan engellenebilirdi. Bunun çaresi muhakkak ki vardý. Ben hep iyi davranýþlar içindeyim, kötülük nedir bilmem derdin otururdun köþende. Ýþte, asýl büyük gaflet buydu. Doðrusu nedir dersen, cevabý gayet basitti: Gerçekten çok iyi bildiðin iyi davranýþlarý baþkalarýna da öðreterek, pasif iyi deðil, aktif iyi olarak ve bu amaç için sonsuz gayret sarf ederek. Uzunkulak ile kelebek bu durumu uzun uzadýya konuþarak bir karara vardýlar: Ýyiliðin en büyük savunucusu olarak bildiklerini canlýlara anlatacaklardý. Akþamüstü birbirlerinden ayrýlýrken ikisi de hayatýn güzelleþtiðinin farkýndaydý. Aradan bir ay geçmeden grup kurmuþtu, Uzunkulak ile kelebek: Aktif iyiler grubu. Çalýþmalar devam ediyordu ve edecekti, çünkü bunun için ant içmiþlerdi.

SON

Yazan: Serdar Yýldýrým

Gönderme Tarihi: 18.05.2023 - 18:53

Konudaki Mesajlar: Titrek Tavşan Masalı - Serdar Yıldırım

	Serdar102

Titrek Tavşan Masalı - Serdar Yıldırım

6 Mesaj

TÝTREK TAVÞAN
Ormanda her gün kurulmakta olan tavþanlar pazarý, havanýn kararmasýyla birlikte, daðýlýyordu. Sergisini toplayan tavþan pazar yerini terk edip gidiyordu. Vakit geç olup da pazar yerinde tavþan kalmayýnca bir tavþan pazara gelirdi. Sýrtýnda boþ çuvalýyla ve bu boþ çuval tezgâh altlarýnda kalmýþ, kýyýya köþeye atýlmýþ, satýlmamýþ havuçlarla ve bazý yiyeceklerle dolacaktý. Daima gölgelerden, acaba bir gören olur mu korkusuyla, yorgun ve titrek adýmlarla. Ýþte, bu tavþan yoksul, yetim, garip bir tavþandý. Adý Titrek Tavþan’dý. O, böylesine bir düþkünlük içinde olmanýn çýkar yol olmadýðýný biliyordu. Fakat çaresizdi. Bir yuvasý vardý, bu yuvada iki de oda. Bu odalardan birinde çok sevdiði Pembe Tavþan ve iki yavrusuyla birlikte kalýyordu. Diðer odada ise havuç yetiþtiriyordu. Artýk ne kadar havuç yetiþtirebilir bunu tahmin etmek zor olmasa gerek. Havuçlar olgunlaþýnca Titrek Tavþan bunlarý satacak ve ailesinin ihtiyaçlarýný karþýlamaya çalýþacaktý.

Bir gün Titrek Tavþan, ormanýn karþýsýndaki tepeye doðru yürüyüþe çýkmýþtý. Tepenin gerisinde deniz görünüyordu. Sahil yakýndaydý. Birden kumlarýn üzerinde bir martý dikkatini çekti. Bu martý, kanadý kýrýk, yaralý bir martýydý. Uçamýyordu. Oldukça zor durumdaydý, çünkü çevresi sekiz tane yengeç tarafýndan kuþatýlmýþtý. Kanadý kýrýk, yaralý martý, yengeçlerle amansýz bir ölüm kalým savaþýna girmiþti. Kurtulmak için ileri atýldýkça önü bir yengeç tarafýndan kesiliyor ve yengeç korkunç kýskacýyla martýyý yakalamak istiyor, fakat martý, canhýraþ feryatlarla karþý koyuyor, gitgide tükenmekte olan gücüyle hayatýný savunuyordu. Titrek Tavþan, bu durumu görmezden gelemezdi. Tüm cesaretini toplayýp martýnýn yardýmýna koþtu. Yengeçler daha ne olduðunun farkýna varamadan, martýyý kucaðýna aldýðý gibi, bir keklik gibi sekerek, onlarýn aralarýndan sýyrýldý. Hýzla koþarak olayý ilk gördüðü tepeye çýkan Titrek Tavþan, kucaðýndaki martýnýn bayýlmýþ olduðunu fark edince, onun iyi bir bakýcýya ihtiyacý olduðunu düþünerek, balýkçý Ziya Kaptan’ýn yaþadýðý deniz kýyýsýndaki kulübeye geldi. Martýyý Ziya Kaptan’a teslim eden Titrek Tavþan, yuvasýna geri döndü.

Aradan bir ay geçti. Geçen zamanla birlikte havuçlar olgunlaþmýþtý. Titrek Tavþan, havuçlarý pazarda sattý. Kendine, Pembe Tavþan’a ve yavrularýna elbise aldý. Ne zamandýr hep ayný elbiseleri giymekten býkmýþtý, rengi solmuþ, yamalý elbiseleri. Yoksulluk ömür boyu mu sürecekti? Hep böyle yoksul mu kalacaklardý? Yoksulluðun bir çaresi yok muydu? Eðer varsa bu çare neydi? Hani Titrek Tavþan yuvasýnýn bir odasýnda havuç yetiþtiriyordu ya þimdi o odada havuç kalmamýþtý, çünkü havuçlar satýlmýþtý. Titrek Tavþan, buradaki topraðý þöyle bir alt-üst etti. Havuç tohumu attý. Suladý. Artýk iþ zamana kalmýþtý. Nasýlsa zaman geçecekti. Elbet bir gün gelir bu havuçlar da olgunlaþýrdý.

Titrek Tavþan, bir sabah havuç yetiþtirdiði odaya girince hayretler içinde kaldý. Gördüklerine inanamýyordu. Topraðýn üstündeki olgun havuç yapraðýydý. Ama nasýl olurdu daha tohum atalý on gün bile olmamýþtý. Bu kadar kýsa sürede havuç yetiþmesi olanaksýzdý. Yaprak olgunlaþmýþtý tamam da bakalým topraðýn içinde havuç var mýydý? Orayý eþeledi, burayý eþeledi. Aldý havucun birini diþledi, aldý bir baþka havucu daha diþledi, tuttu bu iki havucu yedi, bitirdi. Enfesti havuçlar, tatlýydý. Titrek Tavþan bu havuçlarý da pazarda sattý. Memnundu yuvasýna dönerken, çünkü iyi kazanmýþtý. Daha sonraki günler de birbirinin týpatýp benzeri þekilde geçti. Titrek Tavþan havuçlarý pazarda satýyor, ertesi gün, yine oda havuç dolu oluyordu.

Bir akþamüstü Titrek Tavþan’ýn kafasý bu konuya takýldý. Nasýl oluyordu da, tohum atmadýðý halde, toprakta havuç bitiyordu ve bu havuçlar bir gecede olgunlaþýyordu? Bu sorularýn bir açýklamasý olmalýydý ve ne oluyorsa gece oluyordu. Demek ki, geceleri bir þeyler dönüyordu havuç yetiþtirdiði odada. Titrek Tavþan hemen kararýný verdi. O gece, odada sabaha kadar bekleyecek ve ne olup bittiðini anlayacaktý. Akþam yemeðini yedikten sonra, havuç yetiþtirdiði odaya geçti. Kapýyý kapadý. Kapýnýn yan tarafýna koyduðu sandýðýn içine girdi. Sandýðýn tahtalarý arasýndaki deliklerden, odanýn her tarafý rahatça görünüyordu. Titrek Tavþan dikkatini tam karþýdaki pencereye verdi. Yerden oldukça yüksekte olan bu küçük pencere odanýn havalandýrýlmasý için kullanýlýyordu.

Vakit gece yarýsý olmuþtu. Aniden dýþarýdan kanat sesleri duyuldu. Bir martý pencereden odaya girdi. Ayaklarýnýn arasýnda küçük bir torba vardý. Martý, bu torbadaki havuç tohumlarýný topraða serpiþtirdi. Ýþini bitirdikten sonra pencereden uçup, gitti. Zamana karþý þartlandýrýlmýþ tohumlarý toprak hemen kabul edecek ve her geçecek bir saatte bu tohumlar on gün geçirmiþ olacaktý. Titrek Tavþan, vefakâr martýyý hemen tanýdý. Bu martý, birkaç ay önce, yengeçlerin parçalamak istedikleri kanadý kýrýk, yaralý martýydý. Demek ki, Ziya Kaptan yaralý martýyý iyileþtirmiþ ve kurtarýcýsýnýn kim olduðunu söylemiþti. Martýnýn, Titrek Tavþan’a can borcu vardý ve bu borcunu cana can katarak ödüyordu.

Titrek Tavþan, birkaç gün sonra bir kamyonet satýn aldý ve yetiþtirdiði havuçlarý bu kamyonetle pazara gö türmeye baþladý. Ýki yavrusu da zamanla büyümüþler, genç birer tavþan olmuþlardý. Onlar da babalarý Titrek Tavþan’la birlikte pazara gidiyorlardý. Titrek Tavþan, yol boyunca þu þarkýyý söylüyordu:

“ Benim adým Titrek Tavþan
Ben, pazarda havuç satarým
Ýþte yanýmda þimdi yavrularým
Ben, onlarla gurur duyarým
Her gün pazara gideriz biz
Tavþanlara havuç satarýz..”

Bazý günler kamyonetin peþi sýra bir martýyý uçarken görüyordu ve yavaþlýyordu. Az sonra, kamyonetle martý bir hizaya geliyor ve martý ile Titrek Tavþan selamlaþýyordu. Daha sonra martý hýzýný arttýrýyor ve ileri doðru uçup gidiyordu. Titrek Tavþan ile martý böyle uzaktan uzaða bir birlikteliði uzun süre sürdürdüler. Fakat bir kez olsun bir araya gelip konuþamadýlar. Bunun nedenini biz bilemeyiz. Belki de böylesi daha iyi oluyordu. Onlar gönüllerince mutluydular, huzur doluydular. Onlarýn mutluluðunu engellemek bize yakýþýk almaz.

SON

Yazan: Serdar Yýldýrým

Gönderme Tarihi: 18.05.2023 - 18:49

Sayfa (1): (1)

İmzalar göster - Konu olarak göster

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 880 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
2243 üye ile 29.03.2024 - 11:40 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
dayi054 (64), ÝsmailEn.. (56), kibris (56), merickizmaz (51), RUYAM (36), yükselelektrik (54), selcukosman (48), Aycan (57), HuZuR_38 (45), babakadir (45), Cihan Ersoy (46), servet ekici (51), ayhan3867 (47), erhankaya351 (40), Kizmaz (51), EBRARALEYNA (47), erkan34 (51), efira (37), Sirac Barman (53), bedevi5 (65), Sadettin Dursun (41), cartime (55), S.Ekici (51), ALTUN (45), vus_lat (45), ayaza (38), drkdn (45), fetih60 (34), beko03 (76), talha türk&cced.. (33), dilara1 (26), asudetuba (43), struggle (42), Ayhan_Esad (41), nnur (47), YSBY (53), COLONEL (37), nazmi (47), umit535 (52), hsalma (42), ByAfatsum (36), nuretin (61), malkomxaa (42), salma (42)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.58938 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.