*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 922 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Pazartesi, 29. Nisan 2024 - 11:45

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » Arama Sonuçları

15 Sonuç - Yeni Arama

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

Konudaki Mesajlar: YOLLAR

	_Elfida_

YOLLAR

15 Mesaj -

YOLLAR

Varsýn biraz da yollar çeksin benim cefamý
Artýk verin çocuklar, artýk verin asamý!.
Bir baþka kainata, bir baþka yurda yol var;
Siz örtünün garipler siz örtünün abamý!
Yorgun düþüp uzandým altýnda asumanýn;
Gölgende buldum ey dal bir anne ihtimamý.
Þahane manzaraydý dünya sýnýrlarýnda
Bir kubbenin rüku’u, bir zirvenin kýyamý.

Yükseklerinde ömrün daðlar,sular kovuklar:
Yükseklerin diliyle tekrar edin nidamý!
Daðlar lisana geldi, gökler lisana geldi;
Þerh oldu Mesnevi’den yýldýz
Þerh oldu Mesnevi’den yýldýzlarýn kelamý.
Þeffaf mavinizden abdest alýp el açtým
Artýk yakýndayým, ey gökler, duyun duamý!

ARÝF NÝHAT ASYA

Gönderme Tarihi: 06.01.2010 - 22:36

Konudaki Mesajlar: KALBİN SECDESİ.

	_Elfida_

15 Mesaj -

Gönderme Tarihi: 06.01.2010 - 22:26

Konudaki Mesajlar: HALİFELERİN BAL TEFSİRİ

	_Elfida_

HALİFELERİN BAL TEFSİRİ

15 Mesaj -

Hazreti Ali, bir gün gazadan hanesine geldiðinde, Hz. Ebubekir Sýddýk, Hz Ömer El Faruk, Hz. Osman Zinnureyn gelerek Hz. Ali’ye: “Gazan mübarek olsun ey Allahýn arslaný" dediler.....
Hz. Fatýmatüz Zehra validemiz de onlara ikramen kalaylý bir tas içinde bal getirdi. Balýn üzerinde ince bir kýl vardý. Hz. Ebubekir kýlý almak üzere davrandý. Hz. Ömer ise, kýlý aldýrmadý ve dedi ki:
– Bizler Hazreti Ziþanýn vezirleriyiz. Belki Fatimetüz Zehra bizleri tecrübe için bu kýlý koymuþtur. Aramýzda bu kýl hakkýnda üçer tevil edelim. Münasip deðil mi?” dedi ve sonra;

Hz. Ebubekir:
– Namaz kýlanýn kalbi nurludur bu tastan. Dünya endiþesini gönlüne getirmeden namaz kýlmak tatlýdýr bu baldan. Namazý tadili erkan üzere kýlmak incedir bu kýldan.
Müteakiben Hz. Ömer El Faruk þöyle buyurdular:
– Misafiri seven hane sahibinin kalbi nurludur bu tastan. Misafirlere ikram etmek ve gönlünü almak tatlýdýr bu baldan. Misafirin kalbi incedir bu kýldan.
Hz. Osman da söyle yorumladý:
– Alimlerin kalbi nurludur bu tastan. Alimlerle sohbet etmek ve onlarý dinlemek tatlýdýr bu baldan. Kur’an-ý Kerim’e mana vermek incedir bu kýldan.
Hz Ali Efendimiz de söyle bir açýklama da bulundu:
– Gazaya giden gazilerin kalbi nurludur ba tastan. Cihat edip al kanlara boyanýp kafirlerle cenk etmek tatlýdýr bu baldan. Üzerine kul hakký geçirmeden, haram yemeden hanesine dönmek incedir bu kýldan. Sonra Hz. Fatýma validemiz de bir yorumda bulundular:
– Erkeðini hoþnut eden kadýnlarýn kalbi nurludur bu tastan. Erine cefa etmeyip güzelce geçinip, kendinden razý etmek tatlýdýr bu baldan. Kocasýnýn hakkýný yerine getirmek incedir bu kýldan.
Sonra Hz. Peygamber Efendimiz de bu sohbete iþtirak ederek þöyle tevil buyurdular:
– Benim ümmetimin kalbi nurludur bu tastan. Kevser þarabý tatlýdýr bu baldan. Þeriatýmýz (Ýslamiyet) incedir bu kýldan.
– Bu sohbete, neþ’e veren Cenab–ý Hak, Cebrail (as)’ý göndererek buyurdu ki:
– Senin nübüvvet nurun nurludur bu tastan. Yarýn kýyamet günü mahþer yerinde ümmetine þefaat etmen tatlýdýr bu baldan. Sýrat köprüsü incedir bu kýldan. Bunun üzerine Peygamber Efendimiz (Sallallahu aleyhi vesellem) mübarek ellerini kaldýrýp:
– Ya Rabbi, bu bal tefsirini okuyana, dinleyene ikiyüz peygamber sevabý isterim ve senden dilerim, diye dua ettiler. Cihar Yari Güzin Efendilerimiz de “Amin” dediler. Cenabý Allah’dan þöyle nida geldi:
– Ya Habibim! Senin ümmetinden her kim bu Bal Tefsirini üzerinde taþýr, okur, okutur, yazar, yazdýrýr ve din kardeþlerine hediye ederse Ýzzet ve Celalim hakký için ben de o kuluma ikiyüz peygamber sevabý veririm, diye buyurdular.
Peygamber Efendimiz de dedi ki:
– Benim ümmetimden her kim bu bal tefsirini kendisine evrad edinip üzerinde taþýr, her gün okur veya dinlerse, ve burda bahsedilen ahlaklarla ahlaklanmaya çalýþsa katiyyen dünya darlýðý görmez; fakru zarurete düþmez; ölürken hüsnü þehadetle ölür; ahirete iman ile gider ve gelecek kaza ve musibetlerden kendisini Cenabý Hak muhafaza eder .

Gönderme Tarihi: 06.01.2010 - 22:24

Konudaki Mesajlar: Ey içimdeki çocuk!

	_Elfida_

15 Mesaj -

Cok güzel paylasim Te$ekkürler

Gönderme Tarihi: 05.01.2010 - 15:08

Konudaki Mesajlar: Aşura günü(cumartesi) yapılacak ibadetler

	_Elfida_

15 Mesaj -

Gönderme Tarihi: 25.12.2009 - 11:52

Konudaki Mesajlar: Bugün CUMA

	_Elfida_

15 Mesaj -

Gönderme Tarihi: 25.12.2009 - 11:48

Konudaki Mesajlar: Yabancı dil bilmenin yararı..

	_Elfida_

15 Mesaj -

Gönderme Tarihi: 23.12.2009 - 12:20

Konudaki Mesajlar: Tebrikler SaYaCGiN!!!

	_Elfida_

15 Mesaj -

Gönderme Tarihi: 23.12.2009 - 12:15

Konudaki Mesajlar: ayakkabinin bagi kopsa ne yaparsin ?

	_Elfida_

15 Mesaj -

Gönderme Tarihi: 16.12.2009 - 00:09

Konudaki Mesajlar: Akşamları Ne Yapıyorsunuz?

	_Elfida_

15 Mesaj -

Gönderme Tarihi: 16.12.2009 - 00:05

Konudaki Mesajlar: TANRI ULUDUR ama...........

	_Elfida_

15 Mesaj -

ALLAH hepimizi dogru yoldan ayirmasin insALLAH.Amin.
Yabanci kelimeler günlük hayatimizda cok kullanildigindan bir ara bazi uygulamalar yapildi ama bunlar oturtulamadi.Kelimelerin okunus tarzindan halk a yani bizlere tuhaf geldi.Örnegin otobüs kelimesinde otobüs kullanilmayacak oturgacli götürgec denilecek )Malesef öz türkcemizi kullanamiyoruz yabanci kelimeler isgal etmis durumda buradada suclu arayacak varsa bizleriz .Yabanci kelimeler belki daha kolay yada daha hos geliyor üzülerek söylesemde...

Gönderme Tarihi: 15.12.2009 - 23:48

Konudaki Mesajlar: ey kar

	_Elfida_

ey kar

15 Mesaj -

ey kar!

Rabbine asi gelmiþ bu yüreðin üzerine yað rahmetinle,þefkatinle.yüreðim kirlenmiþ bu þehir gibi.þimdi yüreðinde,þehrinde temizlenme vaktidir.insan hazreti insan olamamýþ insan elinin deðdiði herþey kirlenmiþ.ey kar rahmet rahmet yaðdýr üzerimize rabbin affýný.ey kar yüreðimi bu günahlarýmýn aðýrlýðýndan kurtar,günahlarýmý erit sýcaðýnla.

Ey her bir kar tanesini yeryüzüne indiren melekler!ben insanoðluyum,hani o dünyada bozgunculuk çýkartan varlýk,öte yanadan yeryüzünün halifesi kýlýnmýþým.ey her bir kar tanesini yeryüzüne taþýyan melekler,gözyaþlarýmla yýkadýðým,sonya yüreðime akýttýðým piþmanlýðýmý çýkarýn rabbin huzuruna.umulur ki kovulmuþlardan deðilimdir.ey azametiyle kara bürünmüþ daðlar haklýydýnýz,taþýyamadýýnz emaneti.þüphesiz biz cahil insanoðlu yüklendik emaneti.þimdi emanete hiyanet ettiðimiz ihanetin altýnda eziliyoruz.

Ey kar tanelerini yeryüzüne indiren melekler dualarýmý,piþmanlýklarýmý rabbimin huzuruna çýkarýn.

Her bir kar tanesini melekler taþýyorsa yeryüzüne,her yalaný bin þeytan taþýyor olmalý insan yüreðine.her yalan kirletiyor olmalý yüreðini insanýn ve insan kendini kirletiyor.þimdi temizlenme vakti ey kar,dinleme vakti,yalanlardan,günahlardan kirlenmiþ kalbimi rabbýn rahmetiyle temizle.yað üzerime ey kar rahmet,rahmet yað.yað ki yüreðimde kalmasýn günah.beni günahlarýmýn aðýrlýðýndan kurtar rabbim.ey her bir kar tanesini bir meleðiyle yeryüzüne indiren rabbim günahlarýmýn ve yalanlarýmýn aðýrlýðýndan sana sýðýnýyorum.karlarýn sýcaklýðýnda temizle beni.

Senki beni yeryüzüne halife kýldýn,ben ki cahillik ettimde günahýn halifeliðine soyundum.þimdi üzerime yaðan her bir kar tanesini benim için indiriyorsun biliyorum.her bir kar tanesi meleklerin elçiliðinde bana verilmiþ bir mektuptur biliyorum.ve okuyorum rabbim okudukça ruhum yeniden üfleniyor bedenime sanki.seni bir kar tanesinde bile okumak,görmek.yüzümü nereye dönersem döneyim biliyourm ordasýn ve þimdi yüzümü kara döndüm ve seni gördüm rabbim..yüreðim büyük bir saygýyla ve selamla karþýlýyor meleklerinle gönderdiðin kardan mektuplarý.

Ey her bir kar tanesini yeryüzüne,yeryüzünün halifesinin üzerine indiren melekler üzerime yaðdýrýn onun aþkýný.yaðdýrýn ki üzerimde onun aþkýndan baþka aþklara yar kalmasýn.allahým yüreðimi bir kar tanesi kadar yumuþak,sýcak ve temiz eyle.eyle ki sana yakýþan temiz bir aþkdýr.tertemiz bir aþkla varayým huzuruna ve karlar yaðsýn aþklarýn üzerine...yaðsýnki kirlenmesin aþk..........sözüm bitti ey kar,þimdi sen konuþ,þimdi yað gönlüme.....

Gönderme Tarihi: 14.12.2009 - 12:13

Konudaki Mesajlar: Nazlım,Niyazlım,Namazım ! Niye Terkettin Beni..?

	_Elfida_

Nazlım,Niyazlım,Namazım ! Niye Terkettin Beni..?

15 Mesaj -

Bekledim… Baktým ki geldiðin yok… Dedim hele þuna bir mektup yazayým… Hâlimi anlatýp, “Gel!” diye yalvarayým… De hele, neye gücendin? De hele, niye býraktýn beni?

Hakkýný veremedim hiç tamam… Bir zamanlar hiç unutmazken buluþacaðýmýz vakti, sonralarý unutur oldum… Bazen yük geldiðin oldu bana… Seni beklerken, eski heyecaným kalmadý… Sana aþkla bakamadým… Seni ilgisiz býraktým… Ettim bir eþeklik! Ama be caným, ne demeye uydun sen bana! Ne demeye çekip gittin!?

Gerçi, haksýz deðilsin… Ne desen, ne etsen haktýr bana… Oyalanmazsýn elbet ben gibi dökük bir handa… Herkes gibi sen de pek, saðlam yerler ararsýn… Çürükle halvetlikten, elbette hoþlanmazsýn… De ki mecnûn ararým, beni unutmayacak… Benimçün iþin gücün bir kenara koyacak… Ne diyeyim, doðrudur, gün geldi, iþim için seni ihmal ettim.

Bilenler, farzýný, sünnetini, hükmünü anlatýyor… Edebinden bahsediyor. Seni huþû ile ifâ etmekten, sana dalýp, dünyayý unutmaktan bahsediyor. A caným, ben ne anlarým o iþlerden… Ben senin az biraz huyunu bilirim o kadar. Ve sanýrým, huyuna suyuna gidemedim…

Az biraz dedimse, küçümseme!.. Aslýnda tanýrým seni… Bilirim ne nazlý olduðunu… Bilirim incelik beklediðini… Þimdi, aramýzda yabancý yok, bak, hadi söyle, niye býraktýn beni?

Derdin ki bana, abdestini al… Güzel elbiselerini giyin… Kokularýný sürün… El âleme giderken süslenmeyi biliyorsun! Hadi, benimle buluþacaðýnda da þýk ol… Ama ben, bazen pek güzel geldim sana… Bazen pek darmadaðýn… Acep diyorum, bu mu zoruna gitti? Kýlýðýmý kýyafetimi, kokumu mu beðenmedin? Hani suyla, sabunla, miskle gidermeye çalýþtým da, yine de o hassas burnun, kalbimdeki necâsetin kokusunu aldý, beni ondan mý terk ettin?
Ýsterdin ki, buluþacaðýmýz yer tertemiz olsun… Ne bileyim, temizdi zannederim… Öyle pek sevmem iþ yapmayý bilirsin… Ama be caným; toz, necâset deðil ki… Yine de, acep diyorum, ona mý gücendin?
Ört derdin… Ört kendini… Tek teli görünmesin saçlarýnýn… Topuklarýný kapatsýn çoraplarýn… Bana edeple gel… Nizamla gel… Ama ben, üþendim bazen, çorap giymeye bile… Bazen, özensiz olurdu baþörtüm… Yoksa, buna mý içerledin?

Yoksa hiçbiri deðil de… Sana hakkýyla yönelemeyiþim mi üzdü seni? Yönümü, bir silüet olarak sana dönmüþken, aklýmýn nice baþka yönlere koþturmasý mý zoruna gitti… Hani, sana doðruymuþ gibi dururken, aslýnda, nice yerlerde gezinir gelirdim… Bedenim seninleyken, kalbim, ruhum, dolaþýr dururdu uzaklarda… Seninle hemhâl olmuþ görüntümün altýnda, nice keder, nice þüphe, nice vesvese yaþayýþým mý mâlûm oldu ki, býrakýp gittin?

Nazlým! Yoksa, dediðin saatte gelmediðim için miydi sitemin? Hani, sana yönelmem gerekirken, iþlerimi bitirmeye çalýþtýðým, hattâ bazen, seni her þeyden sonraya býrakýp mahzun ettiðim zamanlarýn acýsýný mý çýkartýyorsun? De hele, ne olur! Tâ ezelden verdiðim: “Vaktinde gelmek” sözünü tutamadýðým için mi kýrýldýn? Tamam haklýsýn… Vakitli olursa güzeldir, her iþ… Ve elbet sen, vaktinde hazýr olunmaya pek lâyýksýn…

Ya da belki, o firâsetli gözlerinle, kim bilir nasýl derûnuna baktýn da, gördün, kalbimin harap vaziyetini… Hani, sana niyetlenirken dilimle, kalbimin nasýl da baþka baþka arzulara dalýp gittiðini fark ettin… Ne bileyim, belki, sana niyet ederken, nice gaflet yaþadý da kalbim, riyaya, kibre sürüklendim, bunun için terk ettin…

Ah be nazlým! Ne yapayým, kalbimin bir ipi yok, ki tutsam da çeksem, uzaða kaçtýðý zaman… Ýþte, sana bunlarý yazarken bile, sýrf gidiþinin deðil, baþka düþlerin kederiyle içi yanmada… Ne yapayým ki, sadece sana deðil, bu sebeple, kalbim herkese yaban kalmada…

A nazlým! Sana niyetlenip de, baþkalarýna dalýþým üzdüyse seni… Sende gibi görünüp de, uzaklarda oluþum üzdüyse, ne diyebilirim?

Ama kim bilir, belki de, seninleyken, dünyayý ellerimin arkasýnda býrakamayýþýmdan rahatsýz olmuþsundur. Baþým secdede iken, az mýydý sanki, kaybettiðim bir eþyayý düþünmelerim? Ýsterdin bilirim… Seninleyken, bütün kâr-zarar hesaplarýndan sýyrýlýp, sadece sana bakayým, bakýþlarýnla sarhoþ olayým isterdin… Seni seveyim, o kadar ki, sana durmuþken, ne saðýmý, ne solumu göreyim… Hani, aþkýn gözü kördür derler… Bilirim sana aþk ile durmamý beklerdin.

Kim bilir ne de çok özlüyorsun, sahabenin kýldýðý o namazlarý… Hani, baldýrlarýna bir ok saplansa, kendilerini unutmak için sana niyetlenir de… Okun çýktýðýný hissetmezlermiþ bile… Ah be nazlým! Þimdi âhir zaman bilmez misin? Bilmez misin ki, imanýmýz elimizde kor gibi durmada! Zaten o kor dahî hikâye! Zaten her þeyim þüpheli, her hâlim defolu! Ne olduðum belli deðil zaten! Sýrasý mýydý yani, bir de sen býraktýn gittin!?

Belki de, sadece sendeyken ayakta durup, haksýzlýklar karþýsýnda pýsmýþlýðýmdýr, seni kýzdýran… Hani, sendeyken, baþým, sýrtým dimdik kýyama durup, saðda solda ezilmekte olan nicesi için, parmaðýmý bile kýmýldatmayýþýma kýzmýþsýndýr belki… Öyle ya… Kýyam, sadece senin bir parçan olarak kalmamalýydý. Tüm hayatýma yayýlan ve cesurca, haksýzlýklar karþýsýnda da dimdik durabilmemi saðlayan bir idman olmalýydý. Kýyam… Evet ya… Kýyamý sadece sana mahsus bir basit harekete dönüþtürüp, korkaklýða ve yýlgýnlýða düþüþümden rahatsýz olmuþsundur belki… Nefsimin azgýnlýðý ve yersiz istekleri karþýsýnda da… Þeytanýn fýsýltýlarý karþýsýnda da kýyama geçebilmeliydim… Tabi yaa… Seni, bütün hayatýmý kaplayan bir sevda gibi yaþayamadýðýma içerledin!

Ya da, belki sadece dilde kalan duâlarýmdý seni üzen… Doðru düzgün hissetmekten geçtim, anlamlarýndan bile gâfil olduðum âyetleri, sadece, aðýz alýþkanlýðýyla, hýzlý hýzlý okuyup da, bunu da okumadan sayýþýma mý bozuldun? Ki dile geliþleri bile yarým yamalak, eksik gedikti… Hâlbuki Hak’la konuþmak olmalýydý, sende okumak! Bulaþýk yýkarken türkü mýrýldanmaya benzememeliydi. Ne yalan söyleyeyim, çoðu zaman, sendeyken alamadýðým hazzý, bir türkü söylerken hissettim. E tabiî bakmazsýn yüzüme! Ben sana âþýk olamadým!

Eðildim… Kýyamlarýmýn beni dik baþlý yapmamasý için, eðilmemi öðütlerdin çünkü. Yoksa, diyorum, rukûlarda söylediðim o, “Sübhâne Rabbiye’l-Azîm”lerin içi mi boþtu ki? Hani hem, O’nun bütün eksikliklerden münezzeh bir güç olduðunu söyleyip, hem de yine O’nun yaptýklarýnda kusur buluþlarým mýydý seni küstüren? Öyle ya, mademki eksiklikten münezzehti, her yaptýðý da mutlaka, bir sebeple, bir hikmetleydi… Sabredemeyip, þikâyet ettim. Bel çalýþtýrmaktan ibaret bir beden hareketinden öteye geçmeyince… Ubûdiyete götürmeyince rukûlar beni, dedin ki belki: Boþa kürek sallýyorum, burada vakit kaybetmeyeyim!

Âhh, neler neler geliyor aklýma… Yoksa diyorum, alným yere deðmiþken, aklým havada olduðu için mi darýldýn? Kalýbým, sevgilisinin ayaklarýna kapanmýþ, mahcup ve yanýk birininkini andýrýrken, kalbim, ukalaca ve âsice çarptýðý için mi? Hani “Subhâne Rabbiye’l-A‘lâ!” sözleriyle yüceltirken Rabbini, bir yandan, o en Yüce’nin râzý olmayacaðý laflar ediþine mi kýzdýn dilimin? Âhh, o dil var ya, o dil! Kemiði yok iþte mübâreðin! Hem caným, sen ne diye takýldýn ki, o densize?!

Ya da ona takýlmadýn da belki, yerinde duramayan, jet hýzýyla bir çukura, bir zirveye gidip gelen hâllerimdi seni üzen… Âný yaþayamadým doðru-düzgün, evet… Sadece, anlýk yaþadým her þeyi… Samimiyet ve istikrar bekledin… Veremedim…

Selamlarým, Kirâmen Kâtibîn’e idi ama… Beþ vakit selam verip, yine de onlarýn varlýðýndan gaflete düþüþümdü belki, gidiþinin sebebi… Her yaptýðýmý… Ve yapmam gerekirken yapmadýklarýmý yazan… Her söylediðimi… Ve söylemem gerekirken sustuklarýmý yazan… Her kaçtýðýmý… Ve kaçmam gerekirken yakalanýp kaldýklarýmý belgeleyen o yazýcýlar mý þikâyet etti beni sana? Bilmiyorum ki…

Þimdi söyle! Sýradan bir kumaþ parçasý, iþe yarar bir elbise olana kadar, kaç iðne darbesi alýyor, kaç kez ateþ altýna yatýyor bilir misin?! Sitem yüklü gidiþini, hasret çektiriþini, iþte buna yoracaðým! Zira, sen benimleyken, ben benimleydim. Seni benden ötürü zannederdim. Ben sana sahibim, sen bana tâbîsin sanýrdým… Meðer ben, baþýma bile sahip deðilmiþim nazlým! Meðer tâbî olmak öyle kolay mesele deðilmiþ! «Kýldým» demesi kolay da seni… «Kýlmasý» zor imiþ…

Diyorlar ki: O gittiyse gelir… Sen ondan gittiysen, seni beklemededir… Ben iþte burada, eli-kolu kýrýk, gücü bitik, kendine pek yenik ve ezik bir hâlde, geliþini bekliyorum. Bir yere gitmedim… Þimdi, dersin ki belki, ben seni nasýl duyayým, uzaklara gittim, seni terk ettim…

Ýnanmam be güzelim! Hissediyorum, yakýnlarýmdasýn… Sana bunca ihtiyaçlýyken, seni bunca dibimde hissederken, Fîzan’da olsan ne çýkar?
Bilmem mi seni! Terk etmiþ gibi yapýp, beni peþine düþürmek niyetin… Ama iþte… Peþine düþüp de yakalayacaðýmý ve seni hiç býrakmayacaðýmý söyleme zamanlarým gerilerde kaldý. Büyük konuþmamayý öðrendim. Anladým ki, sen benim hakkýyla beklemeye ve karþýlamaya güç yetiremeyeceðim, ancak, bana lûtfedilen ve þükründen âciz kaldýðým bir nimetsin… Emirsin… Boynumun borcusun… Fakat o kadar miskin ve öylesine fakirim ki… Vallahi, senden ancak, âmirler âmiri seni bana hediye ederse, istifade edebilirim. Hakkýnda, “Ben namaz kýldým!” demekle, ancak gafletteymiþim. Bütün hayatýma yayýlmayan kýyamlar, kýraatlar, secdeler ve rukûlardan ötürü, seni de sahte etmiþim.

Þimdi, iþte tüm bunlara raðmen, gel!.. Ben böyle çürükken, sen sapasaðlam lûtfet, bana kendini… Ben böyle hastayken, sen sýhhatle lûtfet seni… Ben yaþayan bir ölüyken, sen, dipdiri, capcanlý ve coþkulu bir âþýk gibi, bana gel! Hakkýný veremeyeceðimi bil, râzýysan gel! Yok, iþte ne yapayým, yok, sarhoþ olamýyorum! Ben böyle yarý ayýk ve kayýkken, sen mest ü hayran ol, bana raðmen bana gel! Ben eksikken, bütün varlýðýnla sen koþ bana… Zira “Ben” sana koþtuðunu zannedince, burnu havaya dikiliyor. Burnumu sürtercesine utandýr da, tüm piþkinliðime karþýn, hadi, gel! “Ben” i beklersen, iþte, dokuz canlý bir nefisle, keçi gibi inat edip, ayak diremede! Yahu ne olur ki, uyma da ona, yola çýk, gel!

Ýþte dedim diyeceðimi! Daha bundan sonra da uðramazsan, senden sorsun hesâbýný! A benim nazlým! A benim niyazlým! Sana, “Gözümün nûrudur” diyenin hatýrýna, yalnýzca beþ vakit deðil, ah keþke, vakitli vakitsiz, çat kapý çýk gel! Yetsin artýk, küskün durduðun bana…

Hem, beni sakýn cehennemle korkutma! Yokluðun zaten yangýn! Yokluðun zaten musibet! Cehennemden kurtulayým diye deðil! Hem býrak, isteyenine kalsýn üstelik cennet!! Çok naz, âþýk usandýrýr derler… “Gafil Ben”in zaten canýna minnet… Ne olur, uzatma artýk hasreti… Ne olur, insâf et!
gel! Mâbudun aþkýna çýk gel! Kucaklaþalým…
alýntýdýr.

Gönderme Tarihi: 14.12.2009 - 12:04

Konudaki Mesajlar: Yunus'un Kokusu

	_Elfida_

Yunus'un Kokusu

15 Mesaj -

Yunus'un Kokusu

Bugünlerde deðiþik bir his var içimde. Bir susamýþlýk var, bir hasret var. Bir namaz, bir örtü yetmiyor bana, doyurmuyor beni. Dünyanýn faniliðini düþündükçe sýkýlýyor içim.

Yunus gibi yaþamak istiyorum, Yunus gibi olmak... Ah! Yunus’um. Sýrtýnda heyben, ayaðýnda çarýðýn, kalbindeyse Allah’ýn. Sana yetti de arttý deðil mi? Baþka hiçbir þey istemedin. Ne güzelsin, Yunus’um.

Yunus gibi yaþamak istiyorum. Ne doðru dürüst elbisem olsun, ne bir öðün karným doysun. Ne sýcak bir evim. Kalbimde Allah’ým, dilimde Allah’ým. Her ne yapýyorsam O’nun için yapayým. Bir adým atýyorsam, O’nun için atayým. Bir nefes alýyorsam O’nun için alayým, iþte bunu istiyorum ben...

Ama dolabýmýn kapaðýný bir açýyorum, bir sürü kýyafet. Midem bir öðün aç kalýnca nefsimi dinliyorum, hep þikâyet, hep þikâyet. Kalbimi dinliyorum, dünya, dünya diye atýyor. Bir günümü gözden geçiriyorum. Nefsimin istekleriyle dolu. “Sen kim, Yunus gibi olmak kim deli kýz” diyorum, kendime.

Sen kim, Yunus kim?

Gönderme Tarihi: 14.12.2009 - 11:58

Konudaki Mesajlar: Nefs-i emmareden kurtulmanın alameti

	_Elfida_

Nefs-i emmareden kurtulmanın alameti

15 Mesaj -

Nefs-i emmareden kurtulmanýn alameti, insanlarýn övmesi ile ayýplamasýný, eþit görmektir.

Ýnsanlarýn raðbetine sevinmek, önem vermemelerine üzülmek, basitlik ve akýlsýzlýktýr.
Bir iþ Allah için deðilse neye yarar, at gitsin.
Dünyanýn lezzeti çiledir.
Dünya hayaldir.Ben diyen mahrum kalýr, mahvolur.
Bu dünyada mukim yok, herkes seferi. Bunu anlayýp tedbirini alana müjdeler olsun.
Dünyada en güzel þey dünyayý sevmemektir.
Herkese önce lazým olan þey, ehl-i sünnet vel cemaat âlimlerinin anladýklarýna

ve bildirdiklerine uygun olarak itikadý düzeltmektir.
Ölünce, eyvaah, eyvah ben ne yapmýþým diyeceðiz. Bunu nasýl olsa söyleyeceðiz,

gelin þunu dünyada söyleyelim.
Alýn yazýmýz icraatýmýzdýr. Ne yapýyorsak alýn yazýmýz o.
Ölüm var.

Ölümden sonra üç yer yok, iki yer var:

Cennet ve Cehennem.

Mesaj 2 kez düzenlendi. En son _Elfida_ tarafından, 14.12.2009 - 01:13 tarihinde.

Gönderme Tarihi: 14.12.2009 - 01:11

Sayfa (1): (1)

İmzalar göster - Konu olarak göster

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 922 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
2243 üye ile 29.03.2024 - 11:40 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
ibrahim45 (46), ebabil54 (51), _EM!NE_ (36), talat (55), nerfa (58), yakupbozseki (59), NeWBaHaR (37), Akbulut (52), vahdet_ahmet (44), saripapatyam (50), bilo78 (46), gurbetten_silay.. (39), Rabbia (52), akaya20 (38), El- Metin (43), rapidhack (42), muazbinismail (40), SANDOKAN (56), SANKOCINK (56), efuli2 (50), hollanda (46), braskim (45), benreceb (42), ergin32 (55), Ozlem (42), suheyla cabuk (52), selman77 (47), kenankara (39), bilalxx (40), iskenderpasa (46), mstfakin (42)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.56584 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.