*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1664 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Perşembe, 12. Aralık 2024 - 05:31

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » EDEBİYAT / MAKALE / ŞİİR » MAKALELER » Mekke Geceleri Beyazdır

önceki konu diğer konu

3 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

	KaLBeNuR

Mekke Geceleri Beyazdır

1686 Mesaj -

Cidde havaalanýndan Mekke'ye karayoluyla gidiliyor. Yol boyu, telbiyelerle aradaki mesafeyi eritmeye çalýþýyoruz. "Lebbeyk, Allâhümme Lebbeyk!" nidalarý, sadece Mekke yolunu kýsaltmýyor; "Nerdesin?" diye soran Rabbimizin hitabýna bigâneliðimizi de eritiyor; Rabbimizden uzaklaðýmýzi da kapatmaya vesile oluyorlar: "Buradayým Yâ Rabb', buyur." Bizi O'nun emrine icabet etmekten alýkoyan putlarý, duvarlarý aradan kaldýrmaya çabalýyoruz: "Senin þerikin yok! " Herkes birbirinin þahidi ve þefaatçisi bu davada. Baþkalara minnet etmenin yükünü omuzlarýmýzdan atýyoruz. Çünkü, "hamd Senin, ni'met Senin, mülk de Senin!" diye telkin ediyoruz birbirimize. Ýhramýn hafifliði kalbimize sirayet ediyor öylece. Netice-i kelâm, "Senin þerikin yok." Herkes bir aðýzdan baðýrýyor ama, emr-i Ýlâhiye "Lebbeyk..." demekte birer bireriz. Herkesin kendisinden baþka sayýsýz þahidi var.

Yol boyu güneþle kavrulan, boz, çýplak, azâmetli daðlarý süzüyorum. "Sen bu daðlari nasýl tebessüme getirdin yâ Resulullah?" diye soruyorum. "Sen bu yetim kâinatý nasýl gülücüklere boðdun?" Ýnsan buralarda Resûl-ü Ekrem'in (asm) gözünün deðdiði bir þeyler arýyor. Gözümüzü binalardan ve yollardan kaydýrýp, dað ve taþ arýyorum hâlâ. Doðrusu, O'nun (asm) gözünün deðdiði bir þeye bakmak, O'nunla göz göze gelmek gibi bir þey... Mekke'yi gösteren levhalardaki rakamlar küçüldükçe, telbiyelerin sayýsý artýyor, kelimeler büyüyor büyüyor, nefesime sýðmaz oluyor. Arasýra tekbirlerle süslüyoruz, telbiyelerimizi. Ne çare , tekbire eþlik edemiyorum, buralarda göz yaþlarý izinsiz ve sebepsiz terkediyor yuvasýný.

Mekke'ye çok sayýda tünelden geçerek dahil olunuyor. Mekke'nin eteklerine kadar biriken hasret her tünelin ucunda duvarýný yýkmak istiyor. Ama tüneller tünelleri izledikçe hasret kendi içine katlanýyor, harlanýyor; kav gibi her an alevlenmeye hazýr bir hâl alýyor. Ne lâtif tevafuk ki, insan da Rabbine ve Resûlüne (asm) eriþmek için böyle nice heva heves daðlarýný delmek zorunda. Ömür boyu sürüp giden bu Ferhad-misal mücâdele, Kâbenin yanýna yaklaþtýkça tecessüm ediyor sanki. Garip ki, her tünel çýkýþýnda karþýmda hasretini duyduðum Kâbe manzarasýnýn çýkacaðýný zannediyorum. Delinecek daha çok daðlar olmali ki, bir tüneli diðeri takip ediyor. Sonunda Kâbeye böyle varýlamayacaðýný anlýyorum. Önce aðýrlýklarýmýzdan kurtulmamýz gerekiyor; bagajlarýmýzý otele yerleþtirdikten sonra güneþin batmasýný bekliyoruz.

Gece bir beyaz sel halinde taþýyoruz Mekke sokaklarýna. Otobüste yerimizi alýrken, Ýhsan Atasoy Aðabey, "Mekke geceleri beyazdýr" diyor. Doðru ya, hayatýmýn en aydýnlýk gecesi bu. Gün solmuþ, güneþ batmýþ ne yazar... Az ileride bir yerde, gece kadar kara bir nokta beyaz gecemizin nurlu siyahlýðýný tamamlayacak. Beyazlara bürünmüþ arzlýlarýn tamamladýðý halkanýn orta yerinde, semâv', kara renkli göz bebeðim beni bekliyor. Ama yine daracýk ve týkalý tüneller.. Daðlara bakýyorum yine, O'nunla (asm) göz göze gelebilmek
ümidiyle. Ama gözlerim doluyor... Gönlümde bu denli tutuþan ateþler çare olamayacaðýný bile bile, gözlerim yaþlar serpiyor. Neden bu kadar sevgilisin Yâ Resûl? Aðlamak kolay Mekke'de.. Ýklimin kuraklýðýna inat, gözler alabildiðine sulak.. Ve çorak çöl topraðý kullarýn göz yaþlarýnýn deðdiði yerde, ebed' baharlara beþiklik ediyor. Hem kimse kimseye neden aðladýðýný da sormuyor ya, ne güzel...

Mekke'nin Kara Güneþi

Gece kelimesi, insanda sessizliði ve karanlýðý çaðrýþtýrýr. Mekke'de öyle deðil, oysa. Güneþin renklerinin yeryüzünden çekilivermesi bir þeyi deðiþtirmiyor. Beyazlara bürünmüþ milyonlarca insan, gecenin karanlýðýný her noktasýndan deliveriyor. Diller dünya lakýrtýsýndan sýyrýlmýþ, geceyi velveleye veriyor. Geceler, gündüzler kadar avazlý ve beyazlý Mekke'de. Mekke'nin kara güneþi hiç batmýyor çünkü. Güneþin batmasýyla birlikte, kalplerdeki yerini daha bir dolduruyor Kâbe. Ýnsan ruhundan yoðrulma beyaz seyyarelerini bir çekip, bir býrakýyor.

Kara bir taþý andýran Beytullah'ýn etrafýndaki insan seli dinmiyor. Sanki bütün dünyanýn mü'minleri denize koþan sular misâli baþlarýni bu taþa vurdukça, beyaz beyaz köpürüyorlar, süzülüyorlar. Kâbe, insanin bütün hatiatýný, kusurunu, ayýplarýný emip yutuyor. Menfaatini düþünen bir kimse göremezsiniz tavafta. Gözlerde ve gönüllerde sadece Kâbe var. Ubudiyetin yöneldiði makâmýn temiz ve taþlaþmýþ temsili gibi herkesin merkezinde suskun, aðýrbaþlý duruyor Kâbe. Herkes kendi hayatýnýn manasýnýn kendi nefsi dýþýnda bir noktaya baðlý olduðunu açýkça ve net görüyor. Ýnsanlar, bir harf olduklarýni; kendi manâlarýnýn kendi nefislerinde deðil, nefislerinin ayinedârlýðýnda olduðunu hissediyor. Herkes kendini deðil, bir baþkasýný gösteriyor. Herkes herkese, kendisini deðil bir baþkasýný gösterdiðini gösteriyor. Ýnsan tüm dünyeviliðini sabun köpüðü gibi sýyýrýyor elinden ve dilinden. Ýnsan âdeta durulanýyor, fakat insan seli durulmuyor. Köpük köpük af yaðýyor Kâbe'den. Sularýn aktýkça saflaþmasý gibi, insanlar döndükçe temizleniyor.

Tavaf halkasýna dahil olmak anlatýlmaz bir duygu. Kâbe'yi merkezinize alýp, yürümeye baþlýyorsunuz. Kendi iradenizle baþladýðýnýz yolculuðun hemen baþýnda, iradenizin hükümsüzlüðü ortaya çýkýyor. Ýnsan seline katýldýktan sonra, yürümek ve yürümemek arasýndaki tercihiniz iptal oluyor. Artýk yürüyor deðil, sürükleniyorsunuz; dönüyor deðil akýyorsunuz. Ayaklarým Kâbe'nin etrafýnda, Kâbe'yi gözlerimin ortasýna yerleþtirip, yönümü ve yolumu irademin kontrolünden çýkardýktan sonra, kalp ve aklýn baðlýlýklarý Kâbe'nin kara renginde soðruluyor. Kâbe nefsimizin karasýný emercesine, aydýnlatýyor gaflet gecemizi. Beyazlara bürünmüþ insanlarýn orta yerinde bir kara güneþ gibi yükseliyor; hiçbir göz kapaðýnýn uykusu olmamacasýna.

Kâbe'ye yakýnlaþtýkça, Kýble'ye yönelmenin anlamý da cisimleþiyor. Tevhid hakikati, tek bir yön, tek bir nokta önünde somutlaþýp, katýlaþtýkça, Bir'i göstermeyen herþeye yüz çevirmeyi, herþeyi TEK ve BÝR adýna bakmanýn aðýrlýðýný hissediyorum. Öyle ki, Kâbe'yi TEK ve BÝR olarak görmek, herþeyi bir kefesine alan bir terazinin diðer kefesinin birden aðmasý gibi anlýk bir þaþkýnlýk getiriyor. Herþey hafifliyor, VAHDET aðýrlaþýyor. VAHDET, Kâbe'nin cismi kadar yalýn ve reddedilmez biçimde ortaya çýkýnca, KESRETÝ terketmekle zorlanýyor insan. Öyle ki, gördüðüm bu Kâbe'nin herkesin, her zamanki Kâbe'si ile ayný olup olmadýðýndan þüpheye düþüyorum. "Yoksa baþka bir tane daha mý var?" Vehim ne kadar itiraz ederse etsin, terazinin VAHDET kefesi, hacýlarýn nefesleri ve adýmlarý sayýsýnca aðýrlaþýp yerine oturuyor; KESRET kefesi bir daha inmemek üzere hafifliyor; boþalýyor. Zira, bunca kesretin böylesi somut ve katý bir VAHDETE yöneliþini, göz gördükçe, akýl çaresiz kalýyor.

Gözün görmeyen beyazý gibi akýp duran hacýlar, gözün gören siyahlýðýnda, Kâbe'de topluyorlar bakýþlarýný. Kara bir gözbebeði gibi VAHDETÝ görüyor Kâbe, VAHDETÝ gösteriyor. Günahlar ve kusurlarla dokunmuþ kara lekeleri âyân ediyor.
Kara bir güneþi var Mekke'nin. Gece kimsenin aklýna gelmiyor, gözler karanlýðý unutuyor. Kara güneþ sadece gözlerin deðil, kalblerin sahahýný da müjdeliyor....

senaidemirci

Gönderen: 02.12.2007 - 01:40

	Ukab

575 Mesaj -

Bu güzel eklemeniz için tesekkurler...Yazýyý okurken nede güzel hayaller kuruyor insan...

EsSelam Aleykum...

Gönderen: 06.12.2007 - 13:34

	KaLBeNuR

1686 Mesaj -

Evet öyle oluyor kardesim...insallah bizlerede hakkiyla yapmayi nasip eder....Vealeykümselam....selam ve dua ile...kardesiniz

Gönderen: 06.12.2007 - 18:59

Pozisyon - İmzalar göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu diğer konu

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 1664 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
keskinmetal (61), ErciYESli (60), necom (61), yüksel (54), mavi gözyasi (53), gültanem (51), princess_of_isl.. (32), emekli1 (65), nasi (56), cafer 74 (57), küçüksofi (39), nazim (), capon3 (60), mehmets424 (40), serhat69 (54), ahmetcik (), selina (36), ilkbahar40 (54), yalniz (47), abdurrahimf (56), gakkos23 (57), yaraligonul (41), çayhane (49), ebru58 (35), fugler (47), merve2004 (45), eros27 (38), KaR_BeYaZ (44), mcakr (49), medet (48), cancanem&yacute.. (43), muratkarahanli (54), yakomoz76 (48), Ibrahim AKBAS (50), imdat (55), Cennet_Sila_HH (43), i.vural (38), gece yolcusu (44), tuana652 (42)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.66192 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.