Hoþçakal Gönlümün Nazlýsý

Gidiyorum buralardan yalýnayak ve üzgün
önümdeki uçurumlara aldýrmadan
varsýn hayallerim kurduðum yerde kalsýn
o gerçekleþmeyen hayallerim.
ardýmda yaralý bir yürek
kederli bir ömür
ve yoksul anýlar býrakarak
çekip gidiyorum sevdiðim
hoþçakal gönlümün nazlýsý, baðrýmýn sýzýsý
hoþçakal

gidiyorum baþým önümde, gözümde nem
duramam artýk ey aþk, ey sevdiðim
hüzne ve kedere boðulduðum bu þehirde
duramam
hiç bir aný kabul etmiyor beni
bedenim buz gibi soðuk
yüreðim param parça keder
kýþ kadar soðuk ellerim
ardýmda yoksul bir sevda
ve bana ait ne varsa
býrakýp gidiyorum sevdiðim
hoþça kal anlýmýn yazýsý, kaderimin küskünü
hoþçakal

bütün yapraklarý dökülmüþ
dallarý kýrýlmýþ bir aðaç gibi hýçkýrarak
ve býrakarak ardýmdan sýrtýmý yasladýðým
çýnar aðacýný yaslý
meçhule giden acýlar yüklü bir gemide
uðuldayan rüzgarlara sarýp sesimi
þarkýlarýn sustuðu, aþklarýn vurulduðu
limanlara gidiyorum sevdiðim
hoþça kal kýrýk sazým, sevdamýn yaralý türküsü
hoþçakal

bir yýldýz daha kaymadan gözlerimden
yüreðimden bir arzu daha sönmeden
gidiyorum ey aþk, ey sevdiðim
bir daha yaðmamalý bu ihanet yaðmurlarý
aðlamamalý bu yürek bir daha
bir acýyý, baþka bir acýyla sarýp
alýp daðlarýn ve yýldýzlarýn gölgesini
yüzümde kýþ, bakýþlarýmda kar
yorgun akan bir ýrmak misali
kimsesiz sokaklara býrakýp yanlýzlýðýmý
gidiyorum sevdiðim
hoþça kal gecelerimin yýldýzý, karlý daðlarýn yalnýz kýzý
hoþça kal

bütün borçlarýný ödedim bu sokaklarýn, alacaðýmý aldým
geri dönmez bir mevsimdeyim artýk, duramam ey aþk
bu þehre sýðamam bu hüzünle
yoksa acýlar üþütür beni
kar kavurur anýlarýmý
donar bakýþlarým
üþürüm... üþürüm ey aþk

sorma nereye, hangi daðýn ardýna?
ne kadar uzaða varýr yolum?
kim yoldaþ olur bana ?
dönüp gelir miyim yine bahar geldiðinde ?
çiçek açtýðýnda mor daðlar
sorma

sazýmdaki hüznü
içimdeki sýzýyý
boynu bükük karanfilimi
ve yüreðimin yangýnýný býrakýp rüzgarlara
sýrýlsýklam yalnýzlýðýmý alýp yanýma gidiyorum
hoþça kal baðrýmýn ateþi, kalbimin ahý, mühür gözlü yar
hoþçakal.