"Peygamber (s.a.v.)Size neyi verdi ise onu alýn; Size neyi yasakladý ise ondanda uzak durun"

"peygambere Ýtaat eden Allah'a Ýtaat etmiþ olur." O elçi,ki asla kendiliðinden konuþmaz.Onun konuþmasý ancak indirilen bir vahiy iledir.

Salat ve selam olsun sana Ya Resulallah...

BULUÞMA AKLINA GELDÝÐÝNDE ÇOKTAN GEÇ KALDIÐINI ANLAMIÞTI..
TAM ÜÇ GÜN .....
ACABA DEDÝ GÝTSEM MÝ?
KAN TER KOÞARAK GELDÝ BULUÞMA YERÝNE
BÝRDE NE GÖRSÜN.
SÖZLEÞTÝÐÝ ÞAHIS HALA ORADA BEKLÝYOR.
TAM ÜÇ GÜN.
ACABA NE DÝYECEKTÝ.
DÝNLEDÝ BÜTÜN MAHCUBÝYETÝ ÝLE.
''DELÝKANLI BÝZÝ BÝRAZ ÜZDÜN AMA....''
ÜÇ GÜN BEKLEYEN KÝM DERSÝNÝZ.
ALLAHIN SEVGÝLÝSÝ MUHAMMED ALEYHÝSSELAM

Butun ciceklerin icinde bir cicek (gul), butun taslarin icinde bir tas (yakut), butun insanlar icinde bir insan (peygamber) o. Sairin dedigi gibi,

Muhammedun beserun lâ ke’l-beser / Bel huve yâkâtun beyne’l-hacer
Mânâ: Muhammed elbette beserdir, ama siradan bir beser gibi degildir. Belki taslar arasinda yakut ne ise, insanlar arasinda Muhammed de odur.

Sevginin damitilmis, suzulmus, rafine muhatabi olarak sevilen (masuk), estetik sevgi imbiginden gecirilip Muslumanlarin kalbine suzulen ask (Muhammed).

Neler soylenmedi onun hakkinda, neler yazilmadi. Yazmakla bitirilemedi ve bitirilemeyecektir de. Butun soz ustalari kalemleri ellerine aldilar, adina na’t dediler onu anlattilar; tazarru dediler, ona iltica ettiler. Siyer dediler hayatini soylediler, semail dediler vasiflarini sayip doktuler. Hilye yazdilar yakinliklarini ifade icin, mi’raciye dizdiler sanini tebcil icin. Adina gul dediler ve besteler yaptilar gul terennumunde, ilahiler soylediler gul deminde. Na’tî diye mahlas kullandilar, divanlar doldurdular; adini anarak basladilar mesnevilere bir bakisina mazhar olmak icin. Aherli kagitlara dokuldu bin bir harf duz ve egik, Rasul’u yazmak icin yaristi gubari ile sIkeste ta’lik. Hamdullah’tan Hâmid’e harf basina Muhammed diye yazdi divitler; Levnî’den Osman’a tel tel renk verdi maviler ve civitler. Onun icindir ki ne yana baksa Rasul’den bir iz gorur gozler, ne yone donse Rasul’u ozler, geceler ve gunduzler. Esya ve varlik Rasul icin vardir ve Rasul, elbette esya ve varlik kadardir. Bir milyon adi varsa askin, bir eksigiyle hep Rasul’un gul yanagindan alir ilhamini. Kagit, kalem ve kitap... Soz, kelam ve hitap... Kimiler gul deyip omur boyu gulerler; kimiler gul deyince gul ugruna olurler.

Muhammed, benim Efendim.
Efendim’i anlatmayan dil ne soyler ki efsaneden baska!.. Muhammed harflerinden Muhammed soylemeyen kelimeler gercegi olmayan isimlerden ote nedir ki?!.. Gulun kokusunu tasiyan bilgi canda isIk; ama bir gul destesi goturmeyen kervan bedene kuru yuktur.

Gulunce yuzunde guller acan guzeller, yuzyillarca butun guzelliklerini bir tek guzellikten damitarak yasadiklarinin farkindaydilar; yazik ki teknoloji caginda bunu kaybettiler. Oysa beseriyet butun zaman ve mekan boyunca onu bilememenin ve onu sevememenin istirabiyla kivrandi ve buyuk hakikat su ki basini nereye vursa o Efendiler Efendisi’ne siginmaktan baska kurtulus bulamayacak, Efendim’i ornek almadikca ete kemige burunmus feryadindan kurtulamayacak. Eller nakis nakis, desen desen Muhammed’i dokudukca, kagitlar renk renk, deste deste Muhammed’i okudukca ancak kurtulacak beseriyet. Onun gul damlasi terinin itirlarinda bulbuller yasar ask ile, ve ask ile yanaginin rengine pervaneler duser. Cunku kimin eline degerse bir gul, elleri gul kokar onun.

“Eger Elci’nin vasiflarinin serhini devamli, durmadan soylesem, yuzlerce kiyamet gecer de o yine bitmez.” der Mevlana. Lisan ve kalem onu hakkiyla anlatamaz, bunu herkes bilir. Bu yuzden biz haddimizi elbette bilecek ve Zekâî Mustafa Dede’den ariyet bir beyit ile ona iltica edecegiz:

Garîk-i bahr-i isyânem sefâat yâ Rasûlallah
Esîr-i nefs-i nâdânem sefâat yâ Rasûlallah

Elbette hasretini terennumdur kasdimiz Efendimizin, cur’etimiz ise icimizin yanisindan. Varliga o iken sebep, hayalinden ya fikrinden, hic olmazsa adinin zikrinden nasil duralim ayri.
*********************************************************************************
Insanligin ovuncu hakkinda

Ahnes b. Sureyk Bedir’de Ebu Cehl’e rastladiginda sorar:

-Ey Ebe’l-Hakem! Burada senden ve benden baska sozumuzu duyacak kimse yok. Soyle bakalim Muhammed dogru bir kimse midir, yoksa yalan mi soyluyor?

-Andolsun ki Muhammed dogru bir kimsedir ve asla yalan soylememistir.
* * *
Bir baska seferinde Ebu Cehil bizzat Efendiler Efendisi’nin yuzune karsi soyle diyecektir:

-Ya Muhammed! Biz senin bir yalanci oldugunu soylemiyoruz; ancak getirdigin seylerin yalan oldugunu soyluyoruz.
* * *
Ebu Sufyan Kudus’e gittigi zaman Roma hukumdari Hirakl kendisini cagirtip Hz. Muhammed’in vasiflarini sorar. Cevabin bir cumlesi soyledir:

-Asla yalan soyledigi gorulmemistir.
* * *
Nadir b. El-Haris arkadaslarina cikisiyordu:

-Muhammed aranizda buyuyen bir yetimdi. O en cok memnun oldugunuz, sozunde sadik, emanete riayet eden bir kimse idi. Neticede sakaklarindaki saclarina ak dustugunde size Islamiyet’i getirdi. Bu sefer her faziletini inkar ederek ona sihirbaz bile dediniz. Hayir, and olsun o bir sihirbaz asla degildir.

20.04.2006 - Prof.Dr. Iskender PALA

Bir gün Çoban uhban koyunlarýný otlatýrken bir kurt gelip keçilerinden birini tutmuþp.Çoban kuzuyu elinden kurtarýnca kurt dile gelerek;
- Allah tan korkmadýn mý,benim rýzkýmý elimden alýyorsun.deyince,Çoban;
- Çok tuhaf,hiç kurt konuþur mu?derken kurt ise;
- Asýl tuhaf olan senin halindir.Bu yerin arka tarafýnda öyle bir kiþi varki sizi cennete ve cennete giden yola davet ediyor.O bir peygamberdir ve sen onu tanýmýyorsun.

VE HALEN ONU TANIMAYANLARA NE YAZIK!

Güllerin Sultanina binlerce salat binlerce selam olsun

Güllerin Efendisine bir gül yetmez ama..


Bir gül diger gülü çagirir..


Sonra gül bahçesi olur..


Bahçeden gül kokusu gelir..


Elimizde..


Yüregimizde..


Gül kokusu kalir...

SIRA ÝLE MUSAFAHA EDÝLÝYORDU.
ELLER ELLER ÝÇÝNDE GÜNAHLAR DÖKÜLÜYORDU.
SIRADA BÝR YÜREK TÝRTÝR TÝTRÝYOR.
MAHCUP,ÜZÜNTÜLÜ,HEYECANLI,
ADETA KAHROLUYORDU.
ELLERÝNE BAKTI.
NASIRLI,ÇATLAK,SERT,.
TOPRAKTAN ÇIKARIYORDU EKMEGÝNÝ
NE YAPABÝLÝRDÝ KÝ.
ELLERÝNDEN UTANIYORDU.
SIRA ONA GELMÝÞTÝ.
UTANARAK UZATTI ELLERÝNÝ.
YA ONU ÝNCÝTÝRSEM DÝYE DÜÞÜNDÜ ÝÇÝNDEN.
PAMUK ELLERÝ SIKIP BIRAKTIÐINDA,
ÜÇ KELÝME DÖKÜLDÜ KISIK BÝR SESLE AGZINDAN.
-ÖZÜR DÝLERÝM EFENDÝM.
MUSAFAHA EDÝLEN ÞAHIS CEVAP VERDÝ.
HELAL RIZIK ÝÇÝN PARÇALANAN BU ELLERÝ,
-ALLAH SEVER.
-MUHAMMED SEVER.
-CEHENNEM ONLARI YAKMAYA HAYA EDER.
DELÝCE KOÞUYORDU MEDÝNE SOKAKLARINDA.
ELLERÝNÝ GÖSTERÝYORDU,
BAYRAM COCUKLARI HEYECENIYLA.
ÝÞTE BU ELLERÝ ALLAH VE RASÜLÜ SEVÝYOR DÝYE.
KÝM DÝ MUSAFAHA EDÝLEN ÞAHIS?
TABÝ KÝ ALLAH RASÜLÜ MUHAMMED ALEYHÝSSELAM.

Abdülmutalip RABBine adamisken bir evladini,
Kur'a da ok Hz. Abdullah'a çikmisti.
Yüz deve kurban edilince ALLAH C.C.'a,
Güzel yüzlü ogulun canida bagislanmisti.
Lakin ne serefli baba, ne de Nur-u Dilara,
Dünya gözüyle birbirlerini görebilmislerdi.
Daha yetim olarak Alemleri tesrif ederken,
Nazli Nebi alti yasinda,
Öksüz kalmisti Ebva'da.
Beni Sad'in bir çayirinda uyurken,
Mübarek gögsü yarilmis,
Zemzem'le yikanmisti.
RABBÜL ALEMIN hazirliyordu herhalde,
Rasulünü gelecek olan çilelere.
Dededen sonra,
Amca Ebu Talip'in sevkatli kollari,
Bütün merhametiyle sarmisti Abdullah'in yetimini.
Ebu Leheb'de akrabaydi,
Fakat yapmadigi zalimlik kalmamisti.
Hakaret, küfür diz boyu sürerken,
Sabir metanet tevekkül Rasulün cevabiydi.
O Güllerin Efendisi iken,
Taif'te acimasizca taslandi,
Kainat O'nun hürmetine yaratilmisken,
O hep mütevazi sekilde yasadi.
Saginda Ebu Bekir Siddik,
Solunda ise Hattab Oglu Ömer,
Ebu Heysam'in kapisini çaldilar,
Medine'de issiz bir gecede,
Sahabi bir hurma ikram etsin diye,
Günlerce aç kalmis mübareklere.
Gül suretli,Ademoglunun en Güzeli,
Uhud'da kan revan içinde kalmisti,
Inci gibiydi Nebi'nin disleri,
Lakin onlar da Cennet daginda yere düsüvermisti.
Mekke degilmiydi dünyanin kalbi,
Kuran'da söz edilen emin belde,
Ne var ki hicret etmek gerekti,
Ensar'in yurdu Medine'ye.
Elem, hasret,çile,
Rasulün hayatinin her bir sahifesinde,
Halbuki o degil miydi HAKK'in sahidi,
ALLAH C.C.'in Sevgilisi?
Bunlari bilen Rasul asiklari,
Hatirlar Iki Cihan Serverinin sözünü,
"Dünya müminler için Cehennem'dir",
Öyleyse biz de sabredelim,
RABBimize teslim olalim,
Cennet'lerde Sevgiliye komsu olmayi umalim..