Düþlerin Gerçeði

--------------------------------------------------------------------------------

Her düþün biraz gerçek, her gerçeðin biraz düþ olduðuna yoksa siz inanmýyor musunuz...!?


Bu gece düþümde yine seni gördüm ..;
Yüreðinden dökülen gözyaþlarýný,
Aðlýyordun,
Dayanamadým ben de aðladým
Seni özlüyorum dedim,
Gönlümce baðýrdým… “neredesin merhamet”…

Yaþlý binalar arasýnda yürüyordum..;
Öksüz kalmýþlarý, yetimleri,
Peygamber çiçeklerini düþlüyordum
Onlar aç, onlar sevgiye muhtaç
Sesim duyulmuyordu
Baðýrdým... “neredesin merhamet”…

Tertemiz kalpler gömülüyordu topraða..;
Gelecek düþ olmaktan çýkmýþtý
Düþümde bile(!)
Filistin, Bosna, Kosova, Çeçenya kan aðlýyordu
Yine zalimlerinde elinde
Müslüman aðlýyordu,
Baðýrmak istiyordum… “neredesin merhamet”…

Diri diri karanlýða gömülenleri gördüm…;
Sesleniyorlardý,
Ey Müslüman “uyan artýk”
Kurtar bizleri, zalimlerin elinden,
Elini uzatýyordu…uzanamadým
Yine baðýrdým… “neredesin merhamet”…

Aciz yürümeye çalýþan, dedelerim vardý orada…;
Zalimler bastonunu alýp elinden,
Nasýl vuruyorlardý ona
And içtim o anda,
Zalimler bir daha yapamayacaklar diye
Göz yaþý içinde haykýrdým
Baðýrdým yine… “neredesin merhamet”…

Ayakta zor duran bir evde, acý bir çýðlýk iþittim…;
Koþtum…, genç vardý elinde silah
“Hakkýný helal et ana” …aðlýyordu
Gözlerimi tutamadým
Yine baðýrdým… “neredesin merhamet”…

Mum ýþýðý gördüm, yalnýzlýk içinde …;
Küçük bacým aðlýyordu
Ellerini açmýþ sema üstüne,
Yalvarýyordu Allah’a,
Rahmetinden bize de ver diye,
Aðladým…ben de yalvardým,
Duramadým baðýrdým… “neredesin merhamet”…

Yine bir bomba sesi duydum, korktum…;
Çýðlýklar, iþkenceler,
Baðýrýyorlardý acýyla Mü’minler
Bir kan damladý topraða,
Ben de vuruldum
Ninemden gözyaþý dökülüyordu,
Biricik yavrum diyordu
Yumruðumu sýktým, bir þey yapamýyordum,
Baðýrdým… “neredesin merhamet”…

Yaðmur gibi yaðýyordu kurþunlar, kurþun üstüne…;
Bir tanesi de beni vurdu,
Saplandý tam kalbime
Kan elime damladý…düþ!)
Gerçek deðil herhalde
Bir Mü’mine baktým, bir kendime,
Baðýrdým… “neredesin merhamet”…

Birden irkildim…;
Anneciðim “uyan” diyordu
Hepsi birer rüya
Müslümanlar böyle acý çekmiyor dedim,
Gözümü açtým, etrafýma baktým,
Gerçek hayatý gördüm (!)
Düþ deðilmiþ, Mü’minler acý çekiyor, karanlýk günleri yaþýyor
Elimi kaldýrdým,
Aðlarcasýna yine baðýrdým…“neredesin merhamet neredesin”...