Gel Ey, Güllerin Efendisi!..

Gel ey, konuþurken dudaklarýna tebessümler karýþan... Gel ey, yüzüne üzgünlerin üzüntüsünü daðýtmak yaraþan!.. Gel ey, âteþ-i aþkýna yanmak için âþýklarý birbiriyle yarýþan!..

Gel ey!..

Önce kendine çektin, sonra mugaylan dolu beyabanlarda dermansýz koyup bizi bir baþýmýza gittin dönmemek üzere. Ve dudaðýnýn dokunduðu çeþmeler de gitti. Gittin ve vecd ile kendinden geçen zamanlar, sensizlik bunalýmlarýnýn gelgitleriyle kör kuyulara gömüldü. Gittin ve tenha elvedalarda düðümlendi sevinçlerimiz; durmuþ çarklara sýkýþýp kaldý çýðlýklarýmýz. Sen gidince yanlýþ hesaplarýnda önce pazarlar kurduk köhne dünyanýn, sonra köhne hesaplarýyla mezada çýkarýp aþklarýmýzý dünyalýklara sattýk. Gittin de savrulan umutlarýmýzý ektik yollarýna; sabrýmýzýn gözlerine çekilen milleri çelik masýyetlerle mýhladýk. Gerilmiþ yaylarýmýz kepade düþtü hoyrat ellerde, uykulu oyunlarda þahlarýmýz mat oldu; ve bileyli kýlýçlarýmýz pas tuttu karanlýk kýnlarýnda.

Ak kor olduk... Nemrudî alevlere soktular baþlarýmýzý, hakikat, ak kor olduk... Vurdular durmadan dinlenmeden... Örslere konuldu baþlarýmýz, hakikat vurdular dinlenmeden durmadan. Aðlattýlar aðladýkça biz... Çeliðe su verelim diye aðladýkça aðlattýlar bizi... Heyhât! Tutturamadýk kývamýný suyun, isabet ettiremedik gözyaþlarýmýzýn damlalarýný çeliðe ve ilk çalýþta kýrýldý kýlýçlarýmýz kara keçelere. Yenildik, yorulduk, yýðýlýp kaldýk çýkmaz sokaklarda. Bütün sorularýmýzýn cevaplarý cevapsýz kaldý; bütün hayallerimizin hayali hayal oldu. Tel tel arzulara mahkûm edildi nefislerimiz ve ruhlarýmýz tül tül alevlerde yandý. Gizemli bilinmezliklerimizin iksirlerini gizli dünyalara gizlediler bizden.

Gel ey!..

Hani dostlarýn vardý, kimi aþk okuyan Kitaplar Kitabý'ndan; kimi ilham dokuyan hitaplar hitabýndan. Kimine köþkler düþmüþtü cennetten, kimi cennette köþklere düþtüydü hani. Kiminin ateþlerine rengi düþerdi gülün de; kimi güllere rengini düþürürdü ateþin. Kimine yýldýzlar düþerdi göklerden, kiminin yýldýzýna düþerdi gökler ya...

Hani sen "Yýldýzlarým," demiþtin, "hangisine uyarsanýz doðru yola ulaþacaðýnýz yýldýzlarým!.." Sen gittin efendim ve hasretin yýldýzlarýný da çekti senden yana. Þimdi kim varsa yýldýzlaþmaya yüz tutan, gökleri üzerine kapatýyor ehremenler. Bizler yanýyoruz, yanmamakta direniyor gökte yýldýzlarýmýz... Güllerimiz küle durmakta yokluðunda, sultanlarýmýz kula dönmekte...

Gel ey!..

Ayrýlýðýnda çoðalan alevleriyle arýnalým aþkýnýn; yanalým yandýkça ve yandýkça yanalým. Aþk yüzünden elbisesi yýrtýlan da, Hak uðruna gözlerini kurutan da seni arzulamakta þimdi. Bizi kendine madem yine sensin baðlayan ve ayrýlýðýnýn derdine yine sensin ayrýlýkla derman olan, o hâlde gülümse bize efendim, bize gülümse. "Allah onlarý sever; onlar da Allah'ý sever" sýrrýna ermekte rehberimiz ol, tut günahkâr ellerimizden; günahkâr ellerimizden tut.

Sen ey!..

Gelsen hayallerimize bir kez... Ve üzerine sepet sepet güller döksek biz. Gelsen düþüncelerimize bir an... Ve baharlarý sersek ayaðýna çiçek çiçek, mevsim mevsim, ýtýr ýtýr... Dolunaylar yerine doðsan dünyamýza bir vakit... Ve zatýný gündüz deðilse, hayalini gece göstersen bizlere. Girsen ansýzýn düþlerimize, þefkat parmaklarýnla okþasan baþýmýzý ýþýk ýþýk... Ve ýþýðýna düþsek pervaneler gibi; pervaneler gibi ýþýðýna düþsek.

Gel efendim...

Bir kez doð içimize de isterse kaybolsun dolunaylar, güneþler... Gir gözümüze de bir nefes, isterse silinsin tûtyâlar, sürmeler... Ýlham olup ak gönlümüze bir anda, isterse yitirilsin uçtan uca naatler ve gazeller, beyitler ve dizeler uçtan uca yitirilsin isterse...

Gel efendim, dostluðuna muhtacýz; umutsuz ve çaresiz býrakma çaresizlerini. Gel yeter ki, hakkýmýzda verilecek her hükme razý olalým.

Gel ey, bitir bitmeyen hasretini içimizde!

Gel ey, onsuz mutluluk bulamadýðýmýz!..

Gel ey, kendisine layýk olamadýðýmýz!..

*

Gel benim efendim, bir kez olsun dokun yüreðime, yüreðime dokun bir kez olsun...

Yüreðim kanýyor efendim, kanýyor yüreðim!..

Çýðlýk çýðlýða beþeriyet, çiðnenmiþ reyhanlar misali hep seni arýyor. Uyandýr zindanlara koyduðumuz Yusufî sevdalarýmýzý efendim. Uyandýr bahtýný üftadelerinin...

Þeb-i hicrân yanar câným döker kan çeþm-i giryâným

Uyarýr halký efgâným kara bahtýn uyanmaz mý?
__________________