*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1471 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Salı, 3. Aralık 2024 - 17:27

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » D İ N / İ S L A M » DİĞER DİNİ KONULAR » Elest Ve Efendimiz....

önceki konu diğer konu

3 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

	Muhtazaf

Elest Ve Efendimiz....

Moderator

4254 Mesaj -

Elest Ve Efendimiz
Elest meçlisi, ya da kalû belâdan beri deyimini çok kimse bilir. Zamandan eski bir anýn öyküsüdür Elest... Allah kendi güzelliðini seyretmek istedi ve bilinmeyi muradetti. Alemleri ve varlýklarý yarattý. Bu anda zaman yoktu. Ezel denir, bu yaratýlýþ anýna. Ýþte o, zaman dýþý bir anda Allah tüm varlýklara ve alemlere emretti:
«Elestü Birabbiküm» ben sizin rabbiniz deðil miyim? Böyle bir emrin elbette cevabý evet olmalýydý. Ne var ki öykünün bu yaný sanýldýðý gibi kolay deðildi. Çünkü ALLAH"ýn" hitabý, evrende bir noktadan hoparlörden çýkan bir ses gibi deðildi. Evrendeki her noktadan, varlýklarýn her zerresinden ve özünden gelen bir sesleniþti. Çünkü ALLAH; tek bir mekanýn, noktanýn, temsilcisi deðildi. Mekanlardan ötede, fakat mekanlarýn ve varlýklarýn her noktasýnda, özünde gizli bir mekansýz mana sýrrýdýr. Ýþte varlýklar ve alemler kendi özlerinde mekansýz bir sesleniþi duyunca; önce zevkle irkildiler, sonra paniðe kapýlýp ne diyeceklerini þaþýrdýlar.
Nasýl þaþýrmasýnlar ki. evet deseler; peki siz kimsiniz? dense nereden mecal (güç bulup kendi varlýklarýný tayin edebileceklerdi. Özlerinde, mekanlarýnýn ötesinde ALLAH seslendiðine göre kendi mekanlarýný nasýl bulacaklardý?
Bu panik öyle yaygýnlaþtý, evrenleri öyle sardý ki; tüm varlýklar kendi özlerinde yok olmaya, mekanlar durulup bitmeye baþladý.
Fakat evrende o ilâhi emir canlý ve ihtiþamlý namesiyle çýnlýyordu.
Ruhlar bile, çokluktaki noktalarýnda, varlýklarýný yitirmiþ, tekliðe doðru yönelmiþti.
Evrenler solmak, bitmek üzereydi.
Ýþte bu sýrada evrenlere can veren bir ses duyuldu :
Evet (belâ þüphesiz rabbimizsin.
Bu ses. Efendimizin ALLAH" IN emrine cevabýydý. Tüm evrenler, varlýklar yeniden can buldu bu sesten.
Bu niyaz, ALLAH'ýn öyle hoþuna gitti ki; tüm varlýklara yeniden can ve mecal verdi.
Ve sonra ruhlar, bu evet sýrrýna katýlýp ALLAH"a niyaz ettiler.
Ýþte Allah'a iman ve yaklaþýmýn ancak efendimiz sýrrý ile olabileceði kuralý bu gerçeðe dayanmaktadýr.
Çokluktaki varlýklar ALLAH"ýn mekan ötesindeki sýrrýna ancak Efendimizin ALLAH'ý bilen, bulan, anlayan, idrak penceresinden bakabilir. Aksi halde ya kendini kendi mekanýnda baðýmsýz bir varlýk sanýr, ya kendi özündeki ALLAH'ýn mekansýz varlýðýna dayanamaz yok olur. Halbuki ALLAH, varlýklarýn mekanlarýnýn iç yüzünde bu gerçeði bilmeleri, sonra niyaz etmeleri için evrenleri, özellikle insaný yarattý. Varlýklar arasýnda bu ince hilkat sýrrýný idrak eden tek varlýk Hz. Muhammed (S.A.V.) efendimizdir. Allah onun sýrrýndan; insandan insana bir intikal (iletiþim) saðladý. Bu iletiþimin mekaný kalpdir, gönüldür. Ve sonra da bu sýrrý taþýyan, gönülden efendimize iletiþim sýrrýný koruyan insaný, evrenin seçkin varlýðý ilan etmiþtir. Adem'e secde edilmesi emri bu hikmetle doðmuþtur. Bu gerçekler Fatiha'nýn iç yorumudur ve mana ilimlerinin temelidir. Allah bir emrinde:
LEVLÂKE LEVLÂK, LEMMÂ HALAKTÜ'L-EFLÂK (Kudsi Hadis)
«Sen olmasaydýn, sen olmasaydýn alemleri yaratmazdým» buyurmuþtur. Bunun sýrrý açýktýr. Eðer, efendimiz elest andýnda; «evet þüphesiz rabbimizsin» demeseydi, alemlere yeniden can verilmeyecekti. Bu gerçekler yaratýlýþýn ve var oluþumuzun temel yasalarýdýr. Bu yaklaþým saðlanmadýkça sonsuzluða varýlmaz.
Dr. Halûk NURBAKÝ

Mesaj 3 kez düzenlendi. En son Muhtazaf tarafından, 31.05.2009 - 23:14 tarihinde.

Gönderen: 31.05.2009 - 23:07

	RuZGaR

Moderator

1295 Mesaj -

Hamdolsun..
Güzel bir yazýydy saðolasýn Muhtazaf abi..

Gönderen: 01.06.2009 - 07:54

	Muhtazaf

Ahid.......

Moderator

4254 Mesaj -

söz vermiþtik

Seccaden kumlardý..
Devirlerden, diyarlardan
Gelip göklerde buluþan,Ezanlarýn vardý!
Mescit mü'min, minber mümin...
Taþardý kubbelerden Tekbir,Dolardý kubbelere "amin!"
Ve mübarek geceler, dualarýmýz,Geri gelmeyen dualardý...
Geceler ki pýrýl pýrýl,Kandillerin yanardý!
Kapýna gelenler, ya Muhammed,Uzaktan, yakýndan-
Mü'min döndüler kapýndan!

Besmele, ekmeðimizin bereketiydi;Ýki dünyada aziz ümmet,
Muhammed ümmetiydi.

Konsun -yine- pervazlara Güvercinler;
"hu hu" lara karýþsýn
Aminler...
Mübarek akþamdýr;
Gelin ey Fatiha'lar, Yasin'ler!

Þimdi seni ananlar,Anýyorlar aðlar gibi...
Ey yetimler yetimi,Ey garipler garibi;
Düþkünlerin kanadýydýn,Yoksullarýn sahibi...
Nerde kaldýn ey Rasul,Nerde kaldýn ey Nebi?

Hani söz vermiþtik Alemi ervahta "Bela!"demiþtik,
"Elestü bi rabbiküm ?" sualine
Yaratýcý, Rýzýk verici ve yegane kanun koyucu olarak,
Allah'tan baþka ilah, Önder olarakta; O'nun Rasülünden baþkasýný tanýmýyacaktýk?
Hani söz vermiþtik?

Hani söz vermiþtik Erkam'ýn evinde,
Hangi þart ve ortamda olursa olsun, Ýlahi Kelimetullah misyonunu yürütecek,
Musibetlerden, hiç bir tehditten korkmayacak ,Gerekirse ölümlerin en güzeline talip olacaktýk?

Hani söz vermiþtik Akabe Tepesinde
Kendimizi ve ailemizi koruduðumuz gibi;
Kanýmýzla, malýmýzla ve canýmýzla, Koruyacaktýk Rasulullah'ý
Hani söz vermiþtik Akabe tepesinde? Doðru olan herþeyde Rasul'e itaat edecektik?
Rabbani davayý elden ele,
Gönülden gönüle, balçýkla sývanmayan hakikat güneþini, Cihatsýz ve þehadetsiz býrakarak,lekelemiyecektik?....

Yûsufta yok sende olan hüsnü an
Ahlâkýndýr Senin, mûcize Kuran,
Alemlere Rahmet, cemâlin göster
Kölen rahmetine sýðýnmak ister

Ümmetin üstüne titreyen sensin
Müjdeci, uyaran, gel diyen sensin
Kulunu Allaha sevdiren sensin
Gecemi gündüze çeviren sensin

Ey Hakkýn þâhidi yüzünü göster
Kul þehâdetinle tanýnmak ister
Hakkýn halilisin, habibi sensin
Gönüllerin eþsiz tabibi sensin

En güzel hutbenin hâtibi sensin
Ümmetin en büyük nasibi sensin
Aþkýmýn Leylasý yüzünü göster
Gönül seni gözden sakýnmak ister

Hani söz vermiþtik Medine'de?
Hani söz vermiþtik? Dünya kardeþliðinin en güzel teþekkül etmeye baþladýðý
Medine'de...
Kýyamete kadar tüm müslümanlar kardeþ olacaktý?
ve bizler, ve bizler"muhakkak ki mü'minler kardeþtir"
fermaný ilahisine Gönülden baðlanacaktýk?
Vücudun azalarý gibi Birbirimizin dertleriyle dertlenip,
Sevinçlerimize ortak olacak, "Komþusu açken tok yatan bizden deðildir..."
düsturuna, evrensel komþuluk bildirisine,
Kardeþliðin en ateþi olarak bakacaktýk?

Günler, ne günlerdi, ya Muhammed;Çaðlar ne çaðlardý;Daha dünyaya gelmedenMüminlerin vardý...
Ve birgün, ki gaflet,Çöller kadardý,Halime'nin kucaðýndaAbdullah'ýn yetimi,Amine'nin emaneti aðlardý!

Hatice'nin koncasý,Aiþe'nin gülüydün.Ümmetinin gözbebeði,Göklerin rasulüydün...Elçi geldin, elçiler gönderdin...Ruhunu Allah'a,Elini ümmetine verdin.Beþiðin, yurdun, yuvan
Mekke'de bunalýrsan,Medine'ye göçerdin.
Biz dünyadan nereye Göçelim ya Muhammed?
Yeryüzünde riya, inkar, hýyanet Altýn devrini yaþýyor...
Diller, sayfalar, satýrlar,(Ebu Leheb öldü diyorlar:
Ebu Leheb ölmedi, ya Muhammed;
Ebu Cehil, kýtalar dolaþýyor!

Hani söz söz vermiþtik Rýdvan'da?
Baþýmýzý tutamayan ellerimizi ,Kökünden kurutacaktýk?
Nemlenmemiþ bir göz,
Yara almamýþ, çile çekmemiþ bir bedeni,
Mevlaya sunmayacaktýk?
Mücadelesiz ve vuslata özlemsiz geçen bir günü,
Yaþanmamýþ kabul edip,
Doðarken niþanlandýðýmýz ölümle, Cihad masasýnda, þehadet gömleðini giyerek, nikahlanacaðýðmýz günün
Hasretiyle yanýp tutuþacaktýk?

Neler duydu þu dünyada
Mevlid'ine hayran kulaklarýmýz:Ne adlar ezberledi, ey Nebi,
Adýna alýþkýn dudaklarýmýz!Artýk, yolunu bilmiyor;
Artýk, yolunu unuttuAyaklarýmýz!
Kabe'ne siyahlar Yakýþmamýþtýr, ya Muhammed,
Bugünkü kadar!
Haset, gururla savaþta;Gurur, Kafdaðýnda derebeyi...
Onu da yaralarlar kanadýndan,Gelse bir þefkat meleði...
Ýyiliðin türbesine,Türbedar oldu iyi!
Vicdanlar sakatÇýkmadan yarýna.
Ýyilikler getir, güzellikler getir
Adem oðullarýna!

Þu gördüðün duvarlar ki,Kimi Taif'tir, kimi Hayber'dir...
Fethedemedik, ya Muhammed,Senelerdir!
Ne doðruluk, ne doðru;Ne iyilik, ne iyi...Bahçende en güzel dal,Unuttu yemiþ vermeyi...
Günahýn kursaðýnda,Haramlarýn peteði!
Bayram yaptý yapanlar:
Semave'yi boþaltýp,Save'yi dolduranlar...Atýný hendeklerden -bir atlayýþta-Aþýrdý aþýranlar...
Aðlasýn Yesrib,Aðlasýn Selman'lar!
Gözleri perdeliyen toprak,Yüzlere serptiðin topraktý...
Yere dökülmeyecekti, ey Nebi!Yabanlarýn gözünde kalacaktý!

Konsun -yine- pervazlara
Güvercinler;
"hu hu"lara karýþsýn
Aminler...
Mübarek akþamdýr;
Gelin ey Fatiha'lar, Yasin'ler!

Ne oldu, ey bulut,Gölgelediðin baþlar?Hatýrýnda mý, ey yol,
Bir aziz yolcuyla,Aþarak daðlar taþlar,
Kafile kafile, kervan kervan
Þimdi giden yoldaþlar?

Hani söz vermiþtik?
Ayaklarýmýzý vura vura Mekke'ye girerken,
Dinimize, namusumuz göz diken zalimler
tekrar iþ baþýna gelirse,
Mukaddes beldelere ebreheler tekrar saldýrýrsa;
Bizde kanatlanýp uçacak
Mevlamýzýn Ebabil kuþlarý olacaktýk?

Hani söz vermiþtik?
Veda Haccý'ýnda Rasulullah'a
Cahiliye adetlerini bir daha diriltmemek üzere
Kökünden kurutacaktýk?
Miras býrakýlan emanetlere sýmsýký sarýlacak,
Ahkam-ý Kur'an'iyyeyi
Tüm dünyaya hakim kýlacaktýk?

Uçsuz bucaksýz çöllerde,Yine, izler gelenlerin,Yollar gideceklerindir.Þu Tekbir getiren maðara,Örümceklerin deðil;Peygamberlerindir, meleklerindir...
Örümcek ne havada,Ne suda, ne yerdeydi...Hakký görmeyen,Gözlerdeydi!

Þu kutu, cinlerin mi;Perilerin yurdu mu?Þu yuva-ki bilinmez,Kuþlarý hüdhüd müdür, güvercin mi, kumru mu?-Kuþlarýný, bir sabah,Medine'ye uçurdu mu?
Ey Abve'de yatan ölü,Bahçende açtý dünyanýn En güzel gülü;Hatýran, uyusun çöllerin,Ilýk kumlarýyla örtülü!

Dinleyene hala,Çöller ses verir:"Yaleyl!" susar,Uðultular gelir.
Mersiye okur Uhud,Kaside söyler Bedir.Sen de, bir hac günü,Baþta Muhammed, yanýnda Ebubekir;Gidenlerin yüzbin olup dönüþünü,Destan yap, ey þehir!

Ebubekir'de nur, Osman'da nurlar...Kureyþ ulularý karþýlarýnda
Meydan okuyan bir Ömer bulurlar;Ali'nin önünde kapýlar açýlýr,
Ali'nin önünde eðilir surlar.Bedir'de, Uhud'da, Hayber'de
Hak'kýn yiðitleri, þehid olurlar...
Bir mutlu günde,Ki ölüm tatlýydý,Yerde kalmazdý ruh... Kanatlýydý.

Konsun -yine- pervazlara
Güvercinler;
"hu hu"lara karýþsýn
Aminler...
Mübarek akþamdýr;
Gelin ey Fatiha'lar, Yasin'ler!

Vicdanlar, sakat çýkmadan,Ya Muhammed yarýna;
Ýyiliklerle gel, güzelliklerle gel
Adem oðullarýna!

Leblerinle emrine amadedir caným benim
Al da bir buseyle öldür haydi cananým benim
Lal olur birden dilim bilmem neden görsem seni
Görmesem kalmaz kararým dinmez efganým benim

Hasta gönlüm çok zamandýr iftirakýndan harap
Olmadým bir lahza rahat geçti devraným benim
Müptelayým bir ümitsiz gizli derdin zehrine
Bu sebepden her geçen gün düþtü dermaným benim

Yok teselliden nasibim vermeyin zahmet bana
Etmeyin bunca eziyet az mý hicraným benim
Kan tutar sen her bakýþta kastedersen canýma
Yaremi sar merhem olda akmasýn kaným benim

Arif emre her ne etsen razýdýr fermanýna
Sahibimsin hem efendim hem de sultaným benim

Bulutlar kanat, rüzgar kanat;Hýzýr kanat, Cibril kanat;
Nisan kanat, bahar kanat;Ayetlerini ezber bilen
Yapraklar kanat...Açýlsýn göklerin kapýlarý,
Açýlsýn perdeler, kat kat!
Çöllere dökülsün yýldýzlar;Dizilsin yollarýna
Yetimler, günahsýzlar!
Çöl gecelerinden, yanýk Türküler yapan kýzlar
Sancaðýný saçlarýyla dokusun;
Bilali Habeþi sustuysa,Ezanlarýný Davud okusun!

Konsun -yine- pervazlara
Güvercinler;
"hu hu"lara karýþsýn
Aminler...
Mübarek akþamdýr;
Gelin ey Fatihalar, Yasinler!

Ahde vefa gösteremedik Allah'ým!
Zihinlerdeki hatýrasýný çoktan silmiþtik ÞEHADET mi?
Çok uzaktý bizden.... Tanýmýyorduk onu,
Sözlüklerimizden bile çýkarmýþtýk....
Çile çekmeye yanaþmadýk Öyle eðildik öyle eðildik ki;
Doðrulacak ne bir belimiz, Kaldýracak ne bir baþýmýz kaldý...
UTANIYORUZ ALLAH'IM!
Nemlenmemiþ bir gözle,
Yara almamýþ bir bedenle
huzuruna varmaya utanýyoruz...
Ahde vefa gösteremedik Allah'ým bunu biliyoruz....
Ama þunu da biliyoruz ki;
Rahmet deryanda küçücük bir damlayýz...
Yüzümüz yer de ama...

AFFET ALLAH'IM AFFET!
!AFFET!

Mesaj 1 kez düzenlendi. En son Muhtazaf tarafından, 07.06.2009 - 23:19 tarihinde.

Gönderen: 07.06.2009 - 23:02

Pozisyon - İmzalar göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu diğer konu

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 1471 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
*~Mürteza~* (37), Ilahi (43), kerimyiyen (60), astaravista253 (29), yolcu38 (57), ferro970 (54), suatkoc (54), kardeslik_18 (37), Fi_Sebilillah (41), bende-i_babagan (33), didem (37), alagull (35), veda1591 (33), duru41 (42), KaSvA__ (38), Seyfulislam99 (39), kumrulu_52 (38), engizlimurat (43), birkoksal (61), rumeysa81 (43), rahman34 (60), 07ahmet_arif (46), nekuto (34), yamurdamlasii (38), msun (48), yasin çelebi (29), Allahu Akbar (39), karanfilim (43), izocan (47), xeance (40), IN78 (46), efsane36 (46), bunyamin52 (32), bengisu18 (39)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.68041 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.