Mucizelerin genellikle ihtiyaç vaktinde gerçekleþtiðini ve böylelikle henüz îmana gelmemiþ olanlara Allah'ýn varlýðý konusunda bir ipucu verilirken, müslümanlarm îmanlarýnýn kuvvetlendiðini belirtmiþtik.
Þimdi ise, Peygamberimizin suyla ilgili mucizelerini ele alacaðýz.

* * *

Peygamberimizin özel hizmetinde bulunan Hazreti Câbir anlatýyor:
"Buvat Gazve'sinde (harbinde), Peygamber Efendimiz ferman etti:
— Abdest almalarý için (sahabilere) seslen.
Ben, denileni yapýnca, suyun olmadýðý söylendi.
Peygamberimiz:
— Bir parça su bulunuz, dedi.
Çok az miktarda vardý, getirdik. O su üzerine elini kapadý, birþeyler okudu, bilemedim ne idi. Sonra ferman etti:
— Kafilenin (yola çýkan grubun) kullandýðý büyük tekneyi getir.
Bana getirildi, ben de Peygamberimizin önüne koydum. Efendimiz, teknenin içine elini soktu, parmaklarýný açtý ve biraz önce dua ettiði o az miktardaki suyu, elinin üzerine dökmemi istedi. Ben o suyu dökerken gördüm ki, mübarek parmaklarýndan çeþme gibi su akarak o tekneyi dolduruyor. Suya muhtaç olanlarý çaðýrdým, ordudaki bütün sahabiler geldiler, o sudan bol bol içip abdest aldýlar, ihtiyaçlarý bitince: "Kimse kalmadý Ya Resulallah" dedim. Elini kaldýrdý. Tekne, aðzýna kadar dolu kaldý."

* * *

Peygamberimizin sadece bir tek kiþiye gösterdiði mucizeleri de vardýr. Fakat parmaklarýndan suyun akmasýyla ilgili mucize, bir ordu kadar kalabalýk olan insanlarýn gözü önünde ve üstelik de üç defa gerçekleþtiði için çok meþhur olmuþtur. Bu yüzden de elbette ki bizlere yanlýþ ulaþmasý (veya olmadýðý halde olmuþ gibi haber verilmesi) mümkün deðildir. Çünkü, yalandan öldürücü bir zehir gibi nefret eden ve doðruluk için canlarýný, ailelerini ve kavimlerini feda eden binlerce sahabinin, herhangi bir yalan karþýsýnda susmasý veya bir yalan haber üzerinde ittifak etmesi (söz birliði etmesi) düþünülemez.
Hazreti Enes anlatýyor:
"Üçyüz kadar sahabi, Zevra adý verilen yerde Peygamber Efendimizle birlikteydik. Ýkindi namazý için abdest alýnmasýný emretti. Ama su bulunamadý. Yalnýz bir parça su istedi, getirdik. Mübarek ellerini suyun içine batýrdý. Gördüm ki parmaklarýndan çeþme gibi su akýyor. Emrindeki üçyüz adam geldiler ve hepsi de kana kana içip abdest aldýlar."

* * *

Hazreti Câbir anlatýyor:
"Bin beþyüz kadar sahabi, Hudeybiye Gazvesinde susamýþtýk. Peygamber Efendimiz, "kýrba" adý verilen bir deri tulum içindeki sudan abdest aldýktan sonra elini onun içine soktu. Gördüm ki, parmaklarýndan oluk oluk su akýyordu. Daha sonra bin beþyüz kiþi sýrayla geldi ve doya doya içip, kaplarýný o kýrbadan doldurdular."
Hazreti Salim, bu mucizeyi gören Hazreti Câbir'den sormuþ: "Kaç kiþiydiniz?"
Câbir demiþ ki: "Yüzbin kiþi de olsaydý, o kýrba içindeki su yetecekti. Fakat biz, bin beþyüz kiþiydik."

* * *

Deðerli kardeþlerim
Hazreti Musa Aleyhisselam da su ile alâkalý mucizeler göstermiþ ve elinde taþýdýðý asasý (deðneði) ile vurduðu taþlardan su çýkarmýþtýr. Ancak bu mucize, Peygamber Efendimizin on parmaðýndan on musluklu bir çeþme gibi su akýtmasý derecesine çýkamaz. Çünkü bugün bazý sondaj (topraðý delme) aletleriyle taþa vurulduðunda (yani sert zeminler kazýldýðýnda) suyu çýkartmak mümkün olabilmektedir. Ama bir elden, yani et ve kemik arasýndan su akýtmak, sadece Peygamberimize has bir mucizedir ve bu da O'nun "Peygamberler Peygamberi" olduðunun bir iþaretidir.

* * *

Hazreti Muaz anlatýyor:
"Tebük Savaþýnda bir çeþmeye rastgeldik. Ýncecik bir ip gibi, güçlükle akýyordu. Peygamberimiz emretti ki:
— O sudan bir parça toplayýnýz.
Sahabiler, avuçlarýnda bir parça topladýlar.
Efendimiz, toplanan suyla elini yüzünü yýkadýktan sonra, o suyu tekrar çeþmeye koymamýzý istedi. Bu iþi yapýnca, çeþmenin merkezi (suyun çýktýðý yer) birden açýldý ve su gürül gürül akarak bütün orduya kâfi geldi (yetti)"
Ayný mucizeye þahit olan imam Ýbni Ýshak der ki: "O çeþmenin suyu, toprak altýndan gök gürültüsü gibi ses çýkartarak akýnca, Peygamberimiz, Hazreti Muaz'a þunlarý söyledi:
— Bu su, bir mucize eseri olarak buralarý baða çevirecek, ömrün varsa göreceksin.
Efendimizin bu sözü de aynen gerçekleþmiþ ve o çorak yerler, çeþmeden kaynayan sularla, ileriki yýllarda meyva aðaçlarýyla dolu bahçelere dönüþmüþtür.

* * *

Ebu Katâde anlatýyor:
"Meþhur Mute Gazvesinde (harbinde), bende bir kýrba (su tulumu) vardý. Yolda giderken, Peygamberimiz bana dönerek þöyle dedi:
— Kýrbaný sakla, onun büyük iþi var. (yani ona önemli bir vazife düþecek)
Biraz sonra susuzluk baþladý. (Taberî'ye göre Ýslâm ordusu üçyüz kiþi idi.) Ve nihayet bütün sular bitti. Peygamber Efendimiz
— Kýrbaný getir!., buyurdu.
Hemen getirdim. Mübarek aðzýný, kýrbanýn aðzýna yaklaþtýrdý, içine nefes etti mi, etmedi mi bilemedim. Daha sonra bütün sahabiler geldiler, o kýrbadan içtiler, bütün su kaplarýný doldurdular. Sonra ben aldým. Verdiðim gibi doluydu."

* * *

Hazreti Ýmran anlatýyor:
"Bir seferde (yolculukta), Peygamber Efendimizle birlikte susuz kaldýk. Bana ve Hazreti Ali'ye ferman etti ki:
— Filan yerde bir kadýn, iki kýrba (tulum) suyu hayvanlarýna yüklemiþ vaziyette gidiyor. O kadýný alýp buraya getiriniz.
Hemen Ali ile beraber yola koyulduk ve Peygamberimizin tarif ettiði o yerde, kadýný ayný þekilde bulup getirdik.
Sonra emretti:
— Bir kaba bir parça su boþaltýnýz.
Kadýna ait kýrbalardan az miktarda su ayýrdýk. Ve Peygamberimiz bereketle dua ettikten sonra, o suyu tekrar aldýðýmýz yere boþalttýk.
Peygamberimiz, daha sonra ferman etti:
— Herkes gelsin, kabýný doldursun.
Bütün kafile, bol bol içip kaplarýný doldurduktan sonra, Efendimiz:
— Kadýn için birseyler toplayýnýz, dedi. Toplanan hediyeleri kadýnýn eteðine doldurduk. Ben, o kýrbalardaki suyun gitgide fazlalaþtýðýný tahmin ederken, Peygamberimiz o kadýna þöyle dedi.
— Senin suyundan almadýk. Cenâb-ý Hak, bize kendi hazinesinden içirdi.

* * *

Ýþte, koca bir ordunun gözü önünde cereyan eden bir mucize daha:
Hazreti Ömer anlatýyor:
"Tebük Savaþýnda susuz kalmýþtýk. Bu yüzden bazý sahabiler, vücutlarýnda depoladýklarý suyu içmek için develerini kesiyordu. Bunun üzerine Hazreti Ebubekir, yaðmur duasý yapmasý için Efendimize ricada bulundu. Peygamberimiz, ellerini kaldýrýp dua etti ve ellerini henüz indirmeden bulutlar toplanýp öyle bir yaðmur yaðdý ki, bütün kaplarýmýzý doldurduk. Sonra su çekildi. Yaðmur, sadece ordumuzun bulunduðu yere yaðmýþtý."

* * *

Peygamberimiz, Hazreti Enes'in evinde bulunan kuyuya mübarek tükürüðünü býraktýktan sonra dua etti. Medine'deki en güzel ve en tatlý su o oldu.

* * *

Efendimize bir kova Zemzem Suyu getirdiler. Bir parça aðzýna aldýktan sonra, o suyu tekrar kovaya boþalttý. Kova misk gibi kokmaya baþladý.

* * *

Peygamberlikten önceki yýllardý. Efendimiz, amcasý Ebu Talip ile birlikte Arafat civarýndaki Zilmecaz Bölgesine gelmiþlerdi. Bu arada yanlarýndaki su da tükenmiþti. Ebu Talip çok susadýðýný söyleyince, Peygamberimiz devesinden indi ve ayaðýný yere vurarak oradan su çýkardýktan sonra, amcasýna ikram etti.
Bu hadiseden bin sene sonra, Efendimizin ayaðýný vurduðu yerden meþhur Arafat Suyu çýkmýþtýr ve bu su hâlâ kullanýlmaktadýr.