*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1868 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Çarşamba, 27. Kasım 2024 - 18:16

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » EDEBİYAT / MAKALE / ŞİİR » MAKALELER » KEYFİNCE LÜGAT

önceki konu diğer konu

6 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

	KaLBeNuR

KEYFİNCE LÜGAT

1686 Mesaj -

DUYMAK: Kalbini duymayanlar Rabbini duymayanlar sýrasýna geçiyor.

YOLCU: Arkana bakma! Çýk git! Ne kadar da baðlýsýn bu dünyaya! Hepsi burada
kalacak.Cennetine yürü!

*
UÇMAK: Cömert ol, cömert! Hiçbir þey senin deðil.Çocukluðu býrak, býrak þu (kýs
kýs) kýsmayý. Sana-ille de- lazým olanlar belli. At þu fazlalýklarý! Bunca
yükle uçabilir misin!

*
YÜK: Dünyanýn yükünün ne olduðunu bilmeyenler, dünyanýn yükünü zayýf bellerine yük ederler.

*
YANLIÞ HESAP: Dünya bizi sýrtýnda taþýyacakken…biz sýrtlanmýþsak…

DEÐÝÞMEK: Kaç kelimen var? Kelimesiz olmaz. Git kelime biriktir.Her kelime/n/den sonra deðiþtiðini göreceksin.

*
CUMHURÝYET: Sen bir cumhuriyetsin. Sýnýrlarýný ve sinirlerini iyi muhafaza
et.Efsunkar bir hürriyetin olsun.

*
HÜRRÝYET: Söyleyeceklerin varsa söyle de…Sen bana karýþma, ben sana
karýþmayayým…Karýþmam sonra!

*
ÝLAN-I CEHALET: Ezberinde birkaç mýsra, birkaç cümle, mýrýldanacaðýn beste kýrýntýlarý var mý? "Yok!"sa "kýrýtýp" durma karþýmda! Git þurdan! "Cehalet Aða" ile yüz yüze kalmak istemiyorum. Git de adýný deðiþtir gel! Çok kolay deðil yalnýz;
ona göre! Ben mi? Bu cümleler de cehaletimi ilana yarýyor "benim." Yeter mi?

*
YAZMAK: Yazmak; cehaletin arttýðýný gösteren aynalardýr.

*
MUHTAÇ: Kapýný aç, kalbini aç; açlar sana muht/aç.

*
SEN: Kitabý okuduðun gibi kendini de oku;sen de bir kitapsýn.

*
GÜL/DÝKEN/DOST: Gülleri koklarken elinize diken battýðý olmuþtur. O zaman gülü kaldýrýp atýyor musunuz!Dostlarýnýz da öyle…öyle atamazsýnýz.

*
MÝSAFÝR: Dünya, sonsuz yolculukta bir nefesçik durak. Mola… Yayýlma,yayýlma!
Þimdi,birazdan,hemen,kaþla göz arasý,beklediðimiz/beklemediðimiz bir anda:
"Haydi!" diyecekler "Haydi!" Malýn mülkün, samur kürkün eteðinden
çekmediðinde… Ýþte o zaman anlayacaksýn:"Azýcýk aþým,kaygýsýz baþým."
sözünün özünü.

*
HALVET: Arada bir de olsa kendinle baþ baþa gelemiyor, kalamýyorsan…"Kendini
kendine dost kabul etmiyor musun yoksa?! Bunu arada kendine sor da bir öðren. Bana da haber ver!

*
ÖLÜMLÜ VE GURURLU: Karac'oðlan: "Üç derdim var birbirinden seçilmez:/Bir ayrýlýk, bir yoksulluk, bir ölüm." der. Zaman geçse de dertler ayný. Avunmaya çalýþma evinle, arabanla…Ayrýlýða,yoksulluða,ölüme bir çaren var mý? Yok! O zaman Nemrutluðu,deccallýðý býrak.Hem ölümlüsün hem de gururlu! Bu
ikisini nasýl yan yana getiriyorsun?Ciddi misin?

*
ÝÞÝMÝZ ALLAH'A KALMIÞ: Topraðý "nar" yapan deðilsen,ihtiyaçlarýn bitmiyorsa… secdeden baþka varacaðýn yer yok. Senin gücün de yok!Ýþimiz Allah'a kalmýþ. Ýyi ki O'na kalmýþ. O'na kalmayan iþler…kalýr. Hay'dan gelip Hu'ya gidiyoruz.Ne sandýn ya!

*
BESTE: Denize bakýp deniz;muma bakýp mum;yaðmura bakýp yaðmur
olamýyorsan… Yoksa bu âlemin rotasýnda,potasýnda deðil misin?Bu bestenin bir notasý da sensin. Notadan da öte sen bir bestesin. * (BU) SEVDA: Beter olsun bu sevda;yeter olmasýn.

*
HAYAT VE ÖLÜM: Hayatýn yoksa,ölümün de yoktur;hayatýn varsa, ölümün de yoktur!

*
BÝR ÖZÜR (DÝLEMESÝ sevinçli

Kusura bakmayýn alýþveriþ yapamayacaðým; yanýma kelimelerimi almayý unutmuþum da!

Ali Hakkoymaz

http://www.senaidemirci.net

Gönderen: 10.01.2008 - 13:52

	KaLBeNuR

keyfince lügat-2 "yoğun istek üzerine"

1686 Mesaj -

Dalga: Geçme sakýn! Dalga bu! Bu denizleri dalga diyerek geçme taný, düþün binlerce içi dalgasýz yaþayaný. Hangi dalganýn, bilebilir miyiz biz, bizi yutacaðýný, es geçersek hayatý, pas geçersek hayatý, týs geçersek hayatý.. Mevlana’nýn hocasý, dýþarýdan dalgalardan korkuyorsun ama içindeki dalgalardan haberin yok gibi der… dalgalara kapýlmadan hayatý sürdüremeyiz; bu belli. Dalgalarýn bizimle dalga geçmesine fýrsat vermeden kavuþmak sahil-i selamete aslolan.. Dalgalarsýz imtihan olmaz ki… daðlar dalga dalga aþýlýr… Her dalga aþýlmayý bekler.. Aþýlmaya deðmeyen dalga dalga deðildir. En büyük dalgalarda gençlikte buluverir/vuruverir bizi… ihtiyarýmýzýn elimizden epeyce alýndýðý ihtiyarlýðýmýzda, geçmiþ dalgalarýn sükûnunu dinleyerek bekleriz. Kendi kýy/amet/imizi…. Dalga dalmaktan geliyorsa, hayatýn kendisi dalýnmýþ deðil midir; yani dalmýþ deðil miyiz dalgaya… dalgadan kaçýþ yok. Kabulleniþe teslimiyetle yaklaþýrsak, insanlýðýmýzý dalganýn altýnda bir deniz gibi derinlere bitiþtirmiþ olacaðýz.

Garip (kuþ göz kırpma

: “Garip kuþun yuvasýný Allah yapar.” Bu söz hep garip kalmýþtýr bir köþede. Gariplenince, nedense, ille de ekmek parasýna muhtaçlar anlaþýlýr. Hepimiz, biz yaratýlmýþlar, deðil ekmek parasýna, biz ekmeðe muhtacýz. Garibiz, toptan garibiz, aciziz. Zenginimiz fukaramýz; neyse zenginlik fukaralýk; han hamam sahibi olmak, saraylarda davetler vermek nerden zenginlik oluyormuþ…iþte bu dünya bizim yuvamýz, garip birer kuþuz, bu dünyaya konulmuþuz. Ýþte böyle, garip kuþun yuvasýný Allah yapar. E hadi, teþekkür cimrisi mi olalým þimdi, durup dururken.. Ne “durup dururken”i, mülk sahibinin evinde köþkünde otururken, oynarken, oyalanýrken… aslýnda garibiz, yani gurbetteyiz, cennetten düþmüþüm, üzgünüm hancý, gözüm hep arkalarda, ah burasý cennet gibi deyiþim boþuna deðil. Ben cenneti görmüþüm, sen cenneti gördün, o cenneti gördü, biz cenneti gördük… Bizler görmüþ geçirmiþiz; aha burasý cennet, iþte burasý cehennem diyorsak, ölçümüz ne ki?

Gurbet: Kapý arkasý. Uzaklýklarýn en yakýný, en sýcak temaslýsý.. Ardýnda yakýnlýk yoksa, kapýlar niye açýlasý?

Delik: açýlmaya görsün. Koca bir âlem, kâh sevinç içinde, kâh elem, nasýl da görünür, oracýktan, aracýktan… Bir delik batýrýr kocaman bir gemiyi.. Bir delik, gündelik gibi gelse de kalýcý âlemleri emanet edip gider gözümüzde.. Anahtar deliði, sadece bir sarayýn, bir evin kapýsýný açmaz bize; içimize doðru ayýbýn karanlýðýný da gösterir utangaç elleriyle..

Sürat/acelecilik: acemiliðin her çeþididir. “Aceleci hiçbir insan medenî deðildir.” der biri. Acelecilik insana yakýþmayan bir tavýr olarak algýlanýr. Acelecinin ruhunun ve kalbinin ayak basacaðý yer yok gibidir; yoksa ayak basacak ruhu ve kalbi mi yoktur?

Soba: yaklaþtýkça yakan, uzaklaþtýkça soðuyan dostluklar gibi. “Ýç”iniz bittiðinde etrafýnýzda dostlarýnýz da bitecek demektir bu.. Öyle ya, “iç baþka, dostluk baþka!” Demek ki içinizi, iþinizi, sýcaklýðýnýzý, tebessümünüzü esirgemeyecektiniz gelenden gidenden. Görüntü kurtarmýyordu. Adamýn içi geçmiþ derler ya, geçmiþ bir sobanýn etrafýnda kimler olaydý? Faruk Nafiz’in Han Duvarlarý’ndaki ateþin etrafýnda garipler niye toplansýndý yoksa? Bir sýcaklýktý, bir dost sýcaklýðý idi herkesin aradýðý.. “Bir adým sýcaklýðý on adým gel!” diyor mu bütün adýmlarýn sahibi. içni doldurmalý insan, sonra yan yakýn, kimsecikler etrafýmda yok diye yakýnmazsýn… bundan emin olmaný istiyorum. “öff be!” bir soba sýcaklýðý negatif

bile yoksa, yalnýzlýktan þikayete hakkýn olabilir mi..

Kaza: aza razý olmayanlarýn sýk sýk karþýlaþtýðý eza. Aza razý olmayýþýn fotoðraflarý (mý acaba?)

Yol: bir çizgidir; çizgi üzerinde dikkatin her türlüsü göreve çaðýrýlýr.
Hýz: hazda duramama…
Mirac: sýrt sývazlamanýn en büyüðü.
Namaz: yerinde duruþ, yani yerinde duramayýþ…namaza dur; namazda dur…
Secde: namazýn en yüksek irtifasý, eðiliþin en yükseliþi.. Rabbin kuluna en büyük iltimasý. secdesizlik: en büyük irtikap
Rükû: eðrilmenin en doðrusu.
Oruç: açlýðýn en doyduðu an(lar); bunu ancak oruçlular iftar vakti anlar…
Ýzmarit: bir varmýþ bir yanmýþ…
Ýðne: batýnca anlaþýlýr; kendi söküðünü dikemeyen denir ya.. birer iðne miyiz acaba, sökük döküklüðümüzü unutup baþkalarýnýn iki yakasýný bir araya getirmeye çalýþan. bir iðne miyiz acaba, çýplaklýðýmýzý unutup gözlerimizden iplikler akýta akýta baþkalarýný giydirmeye çalýþan. çýplaklýðý, yani gelgeç varlýklardan al(a)mayanlar dikiþ tutturamaz. “çýplak gövdemizle utanarak yaþadýk/emeðimiz boþa gitti/baþkalarýnýn giyindiði.” Sedat Umran. Görünür görünmez iz býrakýp gider iðne, bir iz býrakýr diktiði ile.. “iðne ipliðe dönmek”, arýnmýþlýðýn, hiçliðe yakýnlýðýn, varlýktan soyunmanýn öteki adý mý acaba?
bkz. Zýt anlamlýsý: yumuþaklýk (batmayý göze alamayanlarýn battýðý çok görülmüþtür)
Balýkçý: oltadaki umutlarýný toplayan adam.
Çocuk: uçurtmanýn ipine takýlýp giden, bilyelerin peþinde yuvarlanan. en tatlý anlarýn an/laþýlmadan geçtiði (demini bulmamýþ göz kırpma

demler
Çocukluk: hep varýp gitmek istenen çað/lar, hep yatýya kalmayý özlediðimiz çað/lar, “bir çekmede unutulmuþ gelmez günler çocukluðum.” Z. O. Saba.
Hû: rüzgâra kulak vermedin mi hiç? O’nu arayarak geziyor ya: Hu. O’nun her yerdeliðini artýran, neredeyse perdeyi sýyýran bir sesle eser rüzgâr
Nasihat: ara sýra olduðunda duyulan, sýk sýk olduðunda unutulan, atýlan (mý acaba?)
Tekrar: tekrar tekrar, tekrar yazarsanýz, tekrarý tekrar tekrar mý yazmýþ olursuz. Her tekrarda kaç teker döner aklýnýzda. Tekrarýn tekerlekle bir dil akrabalýðý yoktur. Yoktur da, tekrar denince akla, teker teker teker de gelir nedense? Tekerlerin tekrar dönüp dönüp ayný yere gelmesi deðil midir, bizi tekrar gelemeyeceðimiz yerlere, tekrar gelsek de tekrarýný bulamayacaðýmýz yerlere, hep bir kerelik yerlere götüren, taþýyan, ulaþtýran? Tekrar bir kere ilktir; her tekrar bir kereliktir, tekrar her keresinde bir kareliktir. Tekrar, hep ayný sandýðýmýz sandýðýmýz, sanýp da yandýðýmýz, yanýp da kandýðýmýz. Hayattýr bu iþte sandýðýmýz/bir gün açýlacak.. Her gün bir tekrarsa, o tekrarlardýr hayatý hayat ya da bayat eðlediðimiz. Ayaðýnýz kaymaya görsün, tekrara düþersin, kalkamazsýn bir kere, tekrar denersin, kalkamazsýn çoðu kere. Tekrar, bir tutunma özleminin dýþa vurumudur, insanýn her an yeni “dur/u/m/udur” tekrar da bir kabul ediþ de vardýr; ýsrarýn zaferidir. Güneþin her tekrarý, Sultan’ýn saltanatýný kabul ediþten baþka ne ki?
Gürültü: sessizliðin astarý (Sedat Umran). içi bana susar, dýþý sana çaðýldar... idama giden adam, tamtamlar çalmasa bari, gürültüye gitmesek der.. der de, dünyaya gelen gürültüye gelmiþtir bir kere…
Rüya: Yusuf’a görünmek için uykuya yatan
Kýsa/Uzun: Farabi, uzun konuþaný kýsa dinleyelim, der. Atasözleri kýsadýr, ama yüzyýllar boyu dinlenir. Uzunca bir nutuk, kendi süresince bile dinlenmez. Uzunluktan kasýt, gevezelik olsa gerek; yoksa, kýsalarýn uzunluðu ne hoþ sonsuzluktur.
Dinlemek: dinleyen din/lenir, din/lenen de dinlenir.
Yük: taþýmasan da olur þeyler.
Koltuk: kimilerinin cisminin heykeline kaide, kimilerinin nefislerinin keyfine âmâde..
kimilerinin ruhunu ceset, kimilerinin cesedini ruh eyleyen.
Kitap: açýldýkça açýlan.
Defter: boþluk kaldýrmayan.
Boþluk: var mý ki?
Duvar: nice duvarlarý kapý, nice kapýlarý duvar eyleyen(ler var) duvar kapýsýzsa anlamsýz, kapý duvarsýz da lüzumsuz… kapý da duvardýr açmayana, duvar da bahanedir kapýyý açmaya. Sýký fýký olunca, en sýký duvarkapýlar açýlýr.. bahanen varsa, her yerde hanen vardýr..... varsa hünerin, her yerde vardýr yerin sözünden mülhem diyeceksiniz. Diyecekseniz deyin.
Kanaat: bu benim kanaatim, o sizin kanaatiniz. Sen benim kanaatime, ben de senin kanaatine, kanaat getiririz veya getirmeyiz. Her kanaat kendi kuþunu uçurur. Kanaat yanmakla ilgili, sanmakla ilgili, kanmakla ilgili. saygýyý peþinen çaðrýþtýran.
Yaprak: ya býrak dilediðince salýnsýn, ya býrak dalýnda kalsýn. Baharý/yazý omuzlarýnda taþýyýp bir yorgunlukla sonbahar oluveren, güzün kalbine düþen.
Bahar: yaprak yaprak, koku koku, doku doku, hýþýr hýþýr, haþir haþir müjde..
Kýþ: hiç üþümeyen, paltosuz ve atkýsýz sokak çocuðu.. ah benim ölü yanlarým.. sýcaklýðý soðuk bulan yolcu. Tatsýzlýðýnýn altýnda diriliþ dilini fýsýldayan dost. Beyazýn daveti. Soðuðun sýcak nefesi.
Kar: beyaz, saflýk, çocukluk… en çok da çocuklarý çaðýrýr baðrýna. Yani ki, benim de çocuk yanlarýmý çaðýr kýþ geleyim, çocuk yanlarýmý ýsýtayým serinliðinde. Çocukluktan uzaklýk üþüttü beni.. Beni çocukluðum büyüttü. Kýþtaki karlarýn eriyip eriyip daðlarý eteklerinden sýzdýrmasý gibi..
Yaz: yaz/dýk bknz. Yaz..
Editör: yazýlanlara “hýþt deyici” ve “hýk deyici” diye ikiye ayrýlýr. Aslýnda bu yazýlarýn ikiye ayrýlmasýndandýr. Hangi editör, ruhunu gösteren aynaya bakacak ve sonraya bir yazýyý düzeltmeye kalkacak.. “onlar ki aleme verirler nizâmât…” Hem ne bu kelimelerin sizden çektiði… kelimelerin de bir mahkeme-i kübrasý olacak mý acep? Þu kolumdan çekti. O beni yanlýþ yere soktu. Þu beni haksýz yere sildi. Þu beni hecelerimden ayýrdý. Bu beni kitabýn arka sayfasýndan kovdu. Halbuki ben þurada çýðlýktým, burada göz yaþý. Çýðlýðýmý hiç duymadý ve fakat göz yaþlarýmý sildi, silmesi beni aðlattý. Kelimelerin doktoru siz misiniz yoksa? Allah sizin þifanýzdan korusun!
Cerbeze: Adamý tebdil kýyafet IV. Murad çevirmiþ, ne o demiþ koltuðunun altýndaki? Þarapmýþ adamýn götürdüðü; hani içkiyi yasaklamýþ ya.. Adam su demiþ korkudan.. bre gafil, demiþ padiþah, su kýrmýzý olur mu? Adam bir þaraba bakmýþ bir padiþaha.. efendim, aslýnda, bu su olmasýna suydu, sizi görünce utancýndan kýzarmýþ olmalý.. dilimizin kemiði yoktur deyip bunca yalanlarý bu zavallý dilciðe yüklemeye..
Yalan. Dile, hele insan diline, hiç yakýþmayan.
Ev. Yuvanýn yalýn hali..
“mýþ gibi” yaþamak: insanýn yalan hali.
Göz: o ki hakký göre (Yunus Emre)

Senai Demirci-Ali Hakkoymaz
http://www.senaidemirci.net

Gönderen: 11.01.2008 - 23:43

	Ukab

575 Mesaj -

Bu güzel ve faydalý olduguna inandýgým yazýyý bizimle paylaþtýgýnýz için tesekkurler abla...begenerek okuyoruz hepsini...

EsSelam Aleykum...

Gönderen: 12.01.2008 - 09:58

	KaLBeNuR

KEYFİNCE LÜGAT-3

1686 Mesaj -

YOL: Hiçbir yerde olmadan her yerde olmak demektir. Yol; bir ayrýlýþtýr... kavuþmalar adýna. Yol; bir býkmayýþtýr. Çünkü her an bir menzile yeniden konuþtur, “her an” bir menzili yeniden konuþturur. Yol; bulanmadan aktýðýn demdir. Her iþin bir yolu olduðu gibi her yolun da bir “yolu” vardýr. Hemen bütün yolculuklar heyecanlandýrýr insaný. Niye mi? Nereye gittiðini bilsen de, nelerin olacaðýný bilmediðindendir. Hepsinden önemlisi, sonsuz bir arayýþýn (tecessüm etmiþ göz kırpma

halidir yol. Bu yüzden bizi “yol yol” çeker yol. Yola çýk, yol açýk...

HIZda kaybettin çok þeyi. Bu hýz/da kaybettiklerini hangi hýzla anlatsan yine de çok azýný anlatmaya yetiþirsin. Ve hýzýný alamadýðýný görünce, piþmanlýklarýn bir bir kapýný çalacak. Çalmasýn diyorsan.... Bu hýz sana ait olamaz, sen de ona ait olamazsýn. Ki çoðu zaman, yolda karþýlaþtýn hýzla, hýzla geçiþtin, yüzleþemediniz bile, tanýþamadýnýz. Ne kötü! Hýz; hiç bir yerde olmamanýn adý. Hýz; bulunduðun yeri yaþayamamanýn utancý. Hýz; razý olamayýþtýr. Hýz bir kaçýþtýr-önce-kendinden. Hýzla hiçbir yerde olamazsýn; olamadýðýn yere hep geç kalýrsýn. Hýzýn hep geç kalmak olduðunu anladýðýnda vakit geç/miþ olmasýn! Hýzla önce kendini terk edersin; kendine yetiþemeyenlerin baþka yere yetiþtiði görülmüþ müdür? Yoksa Çinli’nin Japon’a sorduðunun cevabýný hâlâ vermedin mi? “Bir saatte gideceðin yolu 15 dakikada gidiyorsan, geri kalan 45 dakika ne yapýyorsun ki?” Hýzla gidenler artýrdýklarý dakikalarý da hýzla harcarlar (mý yoksa?)

ÝÐDE: Yollarda bir mayýs fýrtýnasý. Bir yeni duruþ. Bunlar geçen bahar da mý buradaydý? Þaþkýlýðým iðdelere mi kendime mi? Ýkisine mi? Daha nelere (mi?) Bu ayda “bir kadýnýn saçlarý vakte sürünürken” (mi) açar iðde çiçekleri! Asrýmýzda efsanelere yer yok; ama efsanedir bir mayýsta yollarda iðde kokularý. Öteki çiçekler... Öteki kokular... Alýnmayýn. Siz de salýn endazenizi, siz de salýn kokularýnýzý... Hadi, hadi salýnma; gittiðin yere hiç deðilse bir “iðde kokusu” götür. Mayýs yollarýndan geldiðini bilsinler yüzüne gözüne bakanlar. Çýlgýnlýðýný gizleme! “Aa, sen de iðde kokuyorsun!” desinler. “Evet!” de sen de, çekinmeden, þaþýrmadan: “Ben mayýs yollarýndan geliyorum.” de! Öylesine mutevazý ki bir de hem iðdeler, hem kokularý, hem salýnýþlarý, hem selâmlanýþlarý... Sanki hep mahcuplar... Yokmuþ gibi yapýyorlar; hep “usulca” sokuluyorlar. (Ey okuyucu, bunlar ifrat sanýlmaya; bunca þeyleri gör(e)meyiþ zamanlarýnda bir “iðde kokusuna tutunarak” yürümektir bizi her þeyin yanýna alan!) Dediði gibi þairin: “Ah kimselerin vakti yok/Durup düþünmeye ince þeyleri.” Bunca iþin gücün arasýnda bir de iðde mi koklayalým! Ýðdedir; kokacak elbet. Benim iþim var, iþe yetiþmeliyim! Hani þair bir þiirine “Göðe Bakma Duraðý” adýný koymuþ ya... Ne iyi olurdu “Ýðde Koklama Duraklarý” da olsaydý. Ýþte bu iðde aðacý! Oturmuþ bu yol kenarýna; gece gündüz durmadan koku/sunu/verir! Ey çocuk, sen de gel.. Hey anne, hey baba (olacak) sen de gel! Koku, hele de iðde kokusu, geçmiþ zamanlara çaðýrýr seni. Annem etrafýmda dönen dolaplarý fark etmediðimde: “Burnun hiç de koku almýyor.” derdi. “Anne, nice mevsim kokularý burnuma kadar geliyor da, burnum koku almýyor. Açmýyorum çok zaman o kapýlarý demek, açamýyorum!” Bir iðde, bir mayýs kokusunu almadan yaþayanlar hangi sesi, hangi dokuyu, hangi kokuyu býrakýp gide ki! Koku dolasýn mevsimlerde, kokuda olasýn, koku dolasýn seni, e mi?

KOKLAMAK: Kendi çocukluðunu durakta beklemendir. Hiç beklenmedik bir anda (hazýrsan) gelir, hazýr san, gelir. Þu çocukluðumun, þu gençliðimin, þu geçtiðim bütün yollarýn kokusu diye/biliyor musun? Çocukluk, gençlik sana zaten iyice sürünür, kokusunu býrakýr üstüne. Ama vakteriþtiðinde, “Aman caným, aman çocukluðum, hatta gençliðim, at þu üzerinden eskilerden kalmýþ saflýðý” mý diyorsun yoksa! “Þu anlarýmdan yarýnlarýma, görebildiðim, göremediðim nice yanlarýma bir koku üþüþtürebilecek miyim?” Yoksa, kokusuzluðumu herkese derinden koklatýp “kervan göçüp daðlar baþýnda” (mý göz kırpma

kalacaðým? Ýçindeki kervanlar yola koyulmuþken alýþveriþini yap, ey can! Dikkat: “Ey gonca açýl, mevsim geçiyor!” Papatyanýn kokusunu bilirsin, belki bir gelinciðin de vardýr kokusu. Bir gelincik kadar, bir papatya kadar(cýk) da yoksa býraktýðýn koku, boþ yere yol kenarýný beklemiþsin demektir. “Bir gül açýmý kokun ve neþen/Sonsuz emellerde kayýp gibisin/Þu daðýn ardýna kocaman düþen/Vedaý nasihat olsun güneþin.” Hayat kitabýnýn arasýna, ilerde, zaman zaman açtýkça, kendi koyduðun bir kokun, bir sesin, bir rengin olsun (mu?) Baþkalarý da senin kitabýný açtýðýnda sayfalar arasýnda bir sayfa bulsun; hayýflanmayacaðýn, hayýflanamayacaklarý. Gemi batmadan, delikleri kapatasýn! Bir çentik atasýn, bir kapý, bir pencere açasýn! Kokular bir yere girdiðine sevinsin. Hep sayfada kalsýn! “Bu benim sayfam!” desin, koparýp alsýn kendine lazým olacak manâlarý... Sayfa yerinde kalsýn

YAZI: Kelimenin, kalemin ve elin kendilerini (iyice) gördükleri yer. Sýzýya da sevince de þöyle bir bakýp alacaksa alan. Üzerken de sevindirirken de çoðal(t)an. El ele tutuþtuðumuz an. Býrak ellerimi, ellerine býrak kendini. Topla þu bir daðýn ucundaki, çocuðun gözlerindeki, taþlarýn týktýkasýndaki, sularýn zemzemesindeki... kelimeleri. Yazýya çýkana ‘Yolun açýk olsun!’ derler.

Senai Demirci-Ali Hakkoymaz

Gönderen: 19.01.2008 - 00:19

	hamide

RE: KEYFİNCE LÜGAT

88 Mesaj -

Alıntı
Orijýnalý cananberraramazan

DUYMAK: Kalbini duymayanlar Rabbini duymayanlar sýrasýna geçiyor.

YOLCU: Arkana bakma! Çýk git! Ne kadar da baðlýsýn bu dünyaya! Hepsi burada
kalacak.Cennetine yürü!

*
UÇMAK: Cömert ol, cömert! Hiçbir þey senin deðil.Çocukluðu býrak, býrak þu (kýs
kýs) kýsmayý. Sana-ille de- lazým olanlar belli. At þu fazlalýklarý! Bunca
yükle uçabilir misin!

*
YÜK: Dünyanýn yükünün ne olduðunu bilmeyenler, dünyanýn yükünü zayýf bellerine yük ederler.

*
YANLIÞ HESAP: Dünya bizi sýrtýnda taþýyacakken…biz sýrtlanmýþsak…

DEÐÝÞMEK: Kaç kelimen var? Kelimesiz olmaz. Git kelime biriktir.Her kelime/n/den sonra deðiþtiðini göreceksin.

*
CUMHURÝYET: Sen bir cumhuriyetsin. Sýnýrlarýný ve sinirlerini iyi muhafaza
et.Efsunkar bir hürriyetin olsun.

*
HÜRRÝYET: Söyleyeceklerin varsa söyle de…Sen bana karýþma, ben sana
karýþmayayým…Karýþmam sonra!

*
ÝLAN-I CEHALET: Ezberinde birkaç mýsra, birkaç cümle, mýrýldanacaðýn beste kýrýntýlarý var mý? "Yok!"sa "kýrýtýp" durma karþýmda! Git þurdan! "Cehalet Aða" ile yüz yüze kalmak istemiyorum. Git de adýný deðiþtir gel! Çok kolay deðil yalnýz;
ona göre! Ben mi? Bu cümleler de cehaletimi ilana yarýyor "benim." Yeter mi?

*
YAZMAK: Yazmak; cehaletin arttýðýný gösteren aynalardýr.

*
MUHTAÇ: Kapýný aç, kalbini aç; açlar sana muht/aç.

*
SEN: Kitabý okuduðun gibi kendini de oku;sen de bir kitapsýn.

*
GÜL/DÝKEN/DOST: Gülleri koklarken elinize diken battýðý olmuþtur. O zaman gülü kaldýrýp atýyor musunuz!Dostlarýnýz da öyle…öyle atamazsýnýz.

*
MÝSAFÝR: Dünya, sonsuz yolculukta bir nefesçik durak. Mola… Yayýlma,yayýlma!
Þimdi,birazdan,hemen,kaþla göz arasý,beklediðimiz/beklemediðimiz bir anda:
"Haydi!" diyecekler "Haydi!" Malýn mülkün, samur kürkün eteðinden
çekmediðinde… Ýþte o zaman anlayacaksýn:"Azýcýk aþým,kaygýsýz baþým."
sözünün özünü.

*
HALVET: Arada bir de olsa kendinle baþ baþa gelemiyor, kalamýyorsan…"Kendini
kendine dost kabul etmiyor musun yoksa?! Bunu arada kendine sor da bir öðren. Bana da haber ver!

*
ÖLÜMLÜ VE GURURLU: Karac'oðlan: "Üç derdim var birbirinden seçilmez:/Bir ayrýlýk, bir yoksulluk, bir ölüm." der. Zaman geçse de dertler ayný. Avunmaya çalýþma evinle, arabanla…Ayrýlýða,yoksulluða,ölüme bir çaren var mý? Yok! O zaman Nemrutluðu,deccallýðý býrak.Hem ölümlüsün hem de gururlu! Bu
ikisini nasýl yan yana getiriyorsun?Ciddi misin?

*
ÝÞÝMÝZ ALLAH'A KALMIÞ: Topraðý "nar" yapan deðilsen,ihtiyaçlarýn bitmiyorsa… secdeden baþka varacaðýn yer yok. Senin gücün de yok!Ýþimiz Allah'a kalmýþ. Ýyi ki O'na kalmýþ. O'na kalmayan iþler…kalýr. Hay'dan gelip Hu'ya gidiyoruz.Ne sandýn ya!

*
BESTE: Denize bakýp deniz;muma bakýp mum;yaðmura bakýp yaðmur
olamýyorsan… Yoksa bu âlemin rotasýnda,potasýnda deðil misin?Bu bestenin bir notasý da sensin. Notadan da öte sen bir bestesin. * (BU) SEVDA: Beter olsun bu sevda;yeter olmasýn.

*
HAYAT VE ÖLÜM: Hayatýn yoksa,ölümün de yoktur;hayatýn varsa, ölümün de yoktur!

*
BÝR ÖZÜR (DÝLEMESÝ sevinçli

Kusura bakmayýn alýþveriþ yapamayacaðým; yanýma kelimelerimi almayý unutmuþum da!

Ali Hakkoymaz

http://www.senaidemirci.net

SELAM CANANBERRAMAZAN KARDES TEK KELIMEYLE SÜPEEEEEEEEEEER!
EMEGINIZE SAGLIK YAZILARIZI TAKIP EDIYORUM.ILGINC VE GÜZEL KONULAR SECIYORSUNUZ HARIKASINIZ.

BEN BAZILARINI KENDI PC KAYDEDIP KOPYESINI ALABILIRMIYIM ACABA

Gönderen: 26.01.2008 - 09:26

	KaLBeNuR

1686 Mesaj -

Ne demek kardesim...bende bu yazilari(aldigim yerlerin ismini yazarak tabi)bir yerlerden alip sizlerle paylasiyorum...Allah hepimizden razi olsun insallah...Paylasima devam Yaradan`inda izniyle...
selam ve dua ile kardesiniz...

Gönderen: 26.01.2008 - 15:41

Pozisyon - İmzalar göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu diğer konu

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 1868 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
burcunur (42), jihad soldat (43), alpakman (34), kerbela_34 (41), SpedeR (47), eminilhan (47), Glkc (36), mujdatciftci (35), aklima gelmedi (34), meraladem (39), heval yunus (34), muhammet ali (38), sosyolog983 (41), agus (44), müslüman cocuk (37), nakirev (42), enime (42), furkan_^^ (49), guller (44), sahdamar (41), metin uzun (42), abdulsamet (55), negative (39), homurhomur (51), snibsirm (44), husamaygor (37), estor (63), caykarali61 (43), aLi_osman (36), Avci_55 (37)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.76973 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.