*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1606 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Salı, 26. Haziran 2024 - 01:09

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » EDEBİYAT / MAKALE / ŞİİR » MAKALELER » Ah Teslimiyet!

önceki konu diğer konu

1 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

	_ESaDuLLaH_

Ah Teslimiyet!

611 Mesaj -

“…(Ýbrahim) dedi ki:

«Ben Âlemlerin Rabbi’ne teslim oldum»”

(Bakara Sûresi, 131)

Dün gece ansýzýn çýkýverdi karþýma… Ben de fýrsat bu fýrsattýr deyip sormaya baþladým sorularýmý gafilâne. Soru sorulmamasý gereken bir makamla muhatab olduðumu düþünmeden… Dedim ki:

“-Âh teslimiyet! Kaf Daðý’nýn ardýnda mý, karlý daðlarýn zirvesinde misin? Yoksa bir Zümrüdüanka mýsýn? Söyle nesin, neredesin ki, seni bulmak bu kadar zor, elde tutmaksa sýratta yürümek misali…”

Önce bir derin süzdü beni. Maksadý yoklamaktý kalbimi… Belli ki, anlayacak olana söylerdi kavlini… Baktý, baktý… Sonunda söze baþladý. Bilmem ki Mevlânâ misali söyleyeceðinin kaçta birini söyledi ve bilmem dinleyen, söyleyenin kaçta birini anladý. Yine de, anladýðýný anlatmaksa vazife, ben nakledeyim, siz de dinleyin anladýðýmý… Kalbime iþleyen nazarlarýnýn eþliðinde baþladý söze:

“-Evlâdým…” dedi. “Benim yaþadýðým yer, buralardan çok uzakta. Adýna Rýza Ülkesi derler. Orada söz yoktur, kalpler konuþur. Suâl yoktur, baþlar eðilir. Cedel yoktur, baktýðýn her yer Harem’dir. Orada kimse incitmez ve incinmez. O ülkenin sultaný Muhammed Mustafâ -sallallâhu aleyhi ve sellem-’dir. Yanýnda Ýbrahim ve Ýsmail -aleyhümesselâm- vardýr, yani benim ceddim…

Evlât, gözlerin bu ülkeye vâsýl olmak için yüreðinin kývýlcýmlandýðýný haber vermekte... Baþlangýç için güzel… Lâkin önce bilmen gereken mühim þeyler var. Bu ülke -dedim ya- çok uzaklarda... Yol çetin… Aþman gereken nice karlý daðlar, derin sular, yarýcý dikenler, fýrtýnalý mevsimler var. Bunlarýn yanýnda ins ve cin þeytanlarý; daha beteri de senden hiç ayrýlmayan nefs canavarý var. Ýmdi bütün bunlarý bile bile kabul ediyor musun yola çýkmayý? Yani demem o ki, yolun baþý da «eslemtü/teslim oldum» demekle baþlar. Teslim oluyor musun, karþýna çýkabilecek her meçhûle, daha doðrusu onu Ýhsan Eden’e?”

Cümlesi bittiðinde, teslimiyetin cevap bekleyen nazarlarý yine kalbimin derinliklerinde dolaþýyordu. Cevabý dudaklarýmdan deðil, kalbimden alacaktý. Öyle ya! Onun ülkesinde söz yoktu, kalbler konuþurdu. Gelelim bana... Kalb okuyucusunun karþýsýnda ne söz söylenebilirdi ki? Zaten söylemek istesem de, söz bulamazdým bu suâl karþýsýnda… Hayatý boyunca «eslemtü» dememiþ, gönderilen hiçbir ilâhî ikramý tebessümle misafir etmemiþ, semaya baþýný kaldýrýp «üf», «of»lardan baþka bir söz söylememiþ, dili söylemediði yerde de kalbi isyanlarýný haykýrmýþ bir âsî olarak, ne dilimin kýmýldamaya mecali, ne de kalbimin bakýlacak hâli vardý. Bu yüzden, yüzümden baþka kalbim kýzarmýþtý. Utanç içinde, baþým önde eðik okunmayý bekledim. Ve o sýrada konuþtu teslimiyet!..

Benim sözsüz cevabýmý anlýyor, fakat benim sükûtu anlayamayacaðýmý da bildiði için -rýza ülkesinin sâkini deðilim, zira- zahmet buyurup sözcükleri kullanýyordu:

“-Görüyorum ki derya gibi olan acziyetinden bir damlacýk olsun tatmak sana lütfedilmiþ. Lâkin öylesine bidayettesin ki, kibrin tevazuunu fersah fersah aþmýþ. Yine de bu yol, rahmet-i ilâhî ile doludur. Senin gibiler de kapýdan döndürülmez. Madem bir lütf-i ilâhî olarak verilmiþ kalbine azim, o hâlde yola koyulmak sana, kabul etmek de bize düþer.”

Teslimiyet, sözünü bitirdiðinde, bana da yüzümü yerden kaldýracak can bahþedilmiþti. Karþýmda ruhumu okþayan bir tebessümle duruyordu. Bakýþlarýndan aldýðým cesaretle, biraz da endiþeyle sordum:

“-Peki efendim, bu yolculukta yalnýz mý olacaðým? Bir yârenim olup yardým etmeyecek mi bana?”

Sordum, ama sorar sormaz piþman oldum. Daha yola çýkmadan teslimiyetimi bozmuþ, ilk adýmda sorulara baþlamýþtým. Hemen kalbime döndüm, onu konuþturdum. Sözsüzce:

“-Affedin!..” dedim. “Hamlýðýma verin. Zaten ham olmasaydým, þu an buralarda olur muydum? Rýza ülkesinin sonsuz semalarýna kanat açmýþ, öteleri temâþâ ediyor olurdum. Piþmek için, olmak için çýkýyorum ya bu yolculuða, affedin ne olur!..”

Duydu af dileniþimi ve:

“-Peki…” dedi. “Ama unutma, soru sorma hakkýn sýnýrsýz deðil. Yoldaþýnýn Hýzýr olduðunu bil de, Mûsâ -aleyhisselâm-’ýn üç sorudan sonra yalnýz býrakýldýðýný hatýrla. Bu yolda, sorularýn haddini aþtýðýnda ceza alýr, hattâ baþa bile döndürülebilirsin.

Bu sebeple daima, ceddim Ýbrahim -aleyhisselâm-’ýn nârýn yanýbaþýnda kaderinin tahakkukunu beklerken, bana nasýl sýmsýký sarýldýðýný hatýrla!.. Boðazýna býçak dayanmýþ hâlde, beni gönlünden hiç eksik etmeyen Ýsmail -aleyhisselâm-’ý hatýrla! Her þeyden öte, hayatý boyunca kalbinden «eslemtü»’den baþka bir þey geçmemiþ, darlýkta ve bollukta, rýzânýn son haddini yaþamýþ olan, rýza ülkesinin padiþahý, o Güzel’i hatýrla!

Eðer ayaklarýn hep O’nun izine basarsa, gözün de, gönlün de yoldan kaymaz. En sarp kayalýklarý, nicelerini alabora eden o tufanlarý hep O’nunla aþarsýn. Sallallâhu aleyhi ve sellem…

Sözün kýsasý evlât, ben derim ki baþka yâren arama. Dost olarak Rabbin, yâren olarak da azîz Peygamberin kâfidir. Kur’ân-ý Kerîm’de sorar Cenab-ý Hak:

«Allah kuluna kâfi deðil midir?»

Ne cevap verilir bu soruya? Haydi, þimdi niyetini saðlam, azmini ziyade eyle de düþ yola Allah’ýn izniyle... O’nun izniyle yürü, O’nun izniyle var, varacaðýn yere inþallah. Benim sözüm bu kadar. Haydi, kal teslimiyetle…”

Diyeceðini deyip geldiði gibi esrarlý bir hâlde gözden kayboldu teslimiyet. Artýk onu: “Âh teslimiyet!” yazýlý levhalardan okumaktan vazgeçip, yüreðime yazmalý, hattâ kazýmalýydým.

Evet… Dediði doðruydu. Teslimiyetin de, rýzanýn da pâdiþahý, Rasûller Sultaný’ydý. Her derdin dermaný O, her kilidin anahtarý O, yârenim, yoldaþým, duâcým hep O -sallallâhu aleyhi ve sellem-…

Âh bir öðrenebilsem O’na dost olabilmeyi, Rabbim!.. O zaman önümdeki çile daðlarý dümdüz olur; nehirler yola, kýþlar bahara, dikenler güle dönerdi. Bir öðrenebilsem ey teslimiyetin Padiþahý; “Teslim oldum Âlemlerin Rabbi’ne!..” demeyi…

Lutfeyle Rabbim, kerem eyle, dilime de, kalbime de Sen öðret ey Âlemlerin Rabbi! Sen’i benden, beni Sen’den ayýrma, ey kimsesizlerin yâreni!

Uzun ama cok güzel.

selam ve dua ile

Gönderen: 18.10.2007 - 19:59

_ESaDuLLaH_ üyenin diger mesajlarini ara

Pozisyon - İmzalar göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu diğer konu

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 1606 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
8808 üye ile 25.06.2024 - 09:59 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
badem (46), dilanur (44), ozmen09 (50), exact73 (49), medime1 (44), zaferion (45), m.e.n.z.i.l (30), EliFg42 (37), halil esen (52), bahattin_uslu (63), kuranasigi (55), sevgiseli2534 (48), haziran efe (41), mtnsc (38), sibel78 (46), taifun720 (52), cukurkuyu24 (47), rtanyildiz (43), EliF42 (37), haci ramazan (43), nisa42 (42), @lp (56), gurbet_23 (41), ekremwap (56), zekem (54), mitsam03 (36), starlice (46), sou keina (38), filiz64 (40), yusa (39), kubracicek (37), sadik74 (50), samoti (51), nevzatberkcan (47), doktorufuk (44), boldheart (46), kyazici (68), Orhan25Erzurum (58), yasinel (30), veyso (61), g73h (51), hukumdar (44), VOLKAN00 (39), kalem61 (35), omerali (49), osman_53 (40), scharaa (40)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.67844 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.