Ýnanan bir insan ancak Allah rýzasý için yasar ve Allah'ýn kendisine dünyada verdiði her turlu zorluk ve sýkýntý karþýsýnda sabreder. Ve bu sabrýn
karþýlýðýný hem dünyada, hem de ahrette kat kat fazlasýyla alacaðýný unutmaz.Dinsiz toplumlarda hýrsýzlýk da çok yaygýn olur. Hýrsýzlýk yapan
kiþi eþyasýný çaldýðý kiþiye nasýl bir sýkýntý verdiðini düþünmez. Karþýsýndaki kiþinin 10 yýllýk emeðini 1 gecede alýp gider, o kiþinin ne kadar maðdur olacaðýný hiç hesaplamaz. Karþýsýndaki
kiþiye acý verdiði gibi kendisi de vicdan azabý ile ayrý acý çeker. eðer vicdan azabý çekmiyorsa bu, onun için daha da kötüdür. çünkü böyle bir insan her turlu ahlaksýzlýða açýk hale gelmiþ demektir.
Dinsiz toplumlarda misafir aðýrlama, insanlarýn birbirleri için fedakarlýklarda bulunmalarý, dayanýþma, cömertlik gibi deðerler tamamen ortadan kalkar. Herþeyden önce insanlar birbirlerine insan olarak deðer vermezler çünkü birbirlerini maymundan evrimleþmiþ varlýklar olarak görürler. Bir insan,maymundan evrimleþtiðini düþündüðü bir insana hizmet etmek, onu aðýrlamak, ona güzellikler
sunmak istemez. Bu düþüncedeki insanlar birbirlerine deðer vermezler. Kimse kimsenin saðlýðýný, huzurunu, rahatýný düþünmez.
Ýnsanlara bir zarar dokunmasýndan endiþelenmez, buna engel olmaya
çalýþmaz. Örneðin, hastanelerde ölmek üzere olan insanlar sedyelerde uzun sure býrakýlýr, onlarla hiç ilgilenen olmaz. Veya son derece
saðlýksýz ve temizlikten uzak þartlar altýnda isletilen bir lokantanýn sahibi, orada yemek yiyen insanlarýn saðlýðýna vereceði
zararý hesaplamaz. Ancak kendi kazanacaðý paranýn derdine düþer. Bunlar günlük hayatta *** karþýlaþýlan birkaç örnektir. Burada
önemli olan mantýk, kiþilerin ancak bir çýkar karþýlýðýnda birbirlerine iyi davranmaya yanaþmalarýdýr. Oysa Kuran ahlakýnda
insanlar birbirlerine Allah'ýn birer kulu olarak deðer verirler. Ýyilik yapmak için bir çýkar gözetmez, aksine sürekli iyi isler
yapýp hayýrlarda yarýþarak Allah'ýn rýzasýný kazanmaya çalýþýrlar.