ES SELAMU ALEYKUM

Mevcut dünyamýzda yitirmiþ olduðumuz, çok kýymet taþýyan bir özellikten bahsetmek istiyorum: Vefa Unuttuðumuz ya da unutturulduðumuz çok güzel bir haslettir vefa Çok yakýn bir zamana kadar var olan ama günümüzde çok az rastladýðýmýz bir özellik vefa Toplumu toplum yapan, cemaati cemaat yapan bir güzelliktir vefa Dostlar arasýnda, kardeþler arasýnda olmazsa olmaz bir haslettir vefa
Sözlükler, vefayý þöyle açýklýyor; Sözünde durmak, sevgi ve dostlukta sebat ve devam. Ödemek, yetiþmek. Ýnsanlarýn birbiriyle kaynaþýp bütünleþmesini temin eden, fertleri birbirine baðlayan yüce bir duygu, bir mýknatýstýr âdeta. Yuva, vefa duygusu üzerine kurulmuþ ise, devam eder ve canlý kalýr. Millet, bu yüce duygu ile faziletlere erer. Devlet, kendi vatandaþýna karþý ancak bu duygu ile itibarýný korur.



Vefa, sevgide devamlýlýk demektir. Vefa demek, ihtiyaç hâlinde ona yardým etmektir. Arkadaþ, öldükten sonra, onun çoluk çocuðunu, yakýnlarýný sevmek, onlarla ilgiyi kesmemek de vefadandýr. Müslüman vefakâr olur. Vefa, dostlukta, baðlýlýkta sebat etmektir. Arkadaþýna yaptýðý iyiliði az görüp, onun yaptýðýný çok bilmektir. Vefa demek, gerek hayatta iken ve gerekse öldükten sonra sevgi ve ilgiyi devam ettirmek demektir. Þair ne güzel söylemiþ:
Vefalý çýkarýr dostluðun tadýný,
Vefasýzlar alýr dostunun âhýný.
Eski zatlardan birinin oðluna vasiyeti þöyledir:
Oðlum, herkesle arkadaþlýk edilmez. Ýhtiyaç içinde olduðun zaman senden uzaklaþan, geniþlik zamanýnda malýna göz diken ve yükseldiði vakit sana üstünlük taslayan kimse ile arkadaþ olma!
Atalarýmýz, Bir fincan kahvenin kýrk yýl hatýrý vardýr. derken vefanýn ne kadar önem arz ettiðini ve yýllar öncesinde bu özelliðin nasýl yaþandýðýný bizlere anlatmýþlardýr. Ya þimdi? Bu güzellikten ne kadar da uzak yaþamaktayýz. Bizi biz yapan deðerler arasýnda olan vefadan ne kadar da uzaktayýz.
Her sene bir çok kimselerle karþýlaþmakta, tanýþmaktayýz. Bunlarla muhabbet eder, kimisinin manevi, kimisinin de maddi dertlerinin çözümü için gayret sarfederiz. Kimiyle bir yýl, kimiyle dört yýl beraber olur, beraber çalýþýr, beraber koþuþtururuz. Yeri gelir bir çok sýkýntýlarýna göðüs gereriz. Yediðimizden yedirir, içiririz. Manen huzura kavuþmalarý için, gerek dünya ve gerekse ukbada rahat etmeleri için elimizden geleni yaparýz. Rabbim kabul buyursun.
Bunlardan kimi iþi bitince bir daha aramaz sormaz. Menfaati bitmiþ, bu yüzden de bizleri unutmuþ, yaþanan güzellikleri eliyle bir kenara itmiþ, insanýn nankör olduðunu bir kez daha göstermiþtir. Kimisiyle ise, çok güzel dostluklara yelken açarýz elhamdülillah. Hem bu dünya için, hem de ahiret için dostluða devam ederiz. O dostlar bir fincan kahvenin hatýrýnýdeðil kýrk yýl, bir ömür boyu devam ettirirler. Hatta ahirette de
Kimiyle bir yemeklik kadar, birkaç sohbetlik kadar muhabbetimiz olur ama yýllar sonra görüþtüðümüzde hemen hatýrlar ve hakkýnýzý nasýl ödeyebiliriz diyerek gözyaþlarýyla kucaklaþýrýz. Böyleleri bize vefayý hatýrlatýr. O güzel hasletin ne kadar önemli olduðunu gösterir. Kimiyle ise yýllarca beraber olursunuz ama Hakkýný helal etse de, etmese de benim için önemli deðil, bu benim sorunum deðil, kendi sorunu. diyerek vefasýzlýðý ortaya koyar, insanýn nasýl nankör olabileceðini gösterir.
Elbetteki Rabbimiz bizi bizden iyi tanýyor ve bu özelliðimizi güzelce ortaya koyuyor:
Eðer bu çaðrýya sýrtlarýný dönerlerse, hoþ biz de seni üzerlerine bekçi göndermedik ya! Senin görevin sadece tebliðdir. Biz insana tarafýmýzdan bir nimet tattýrýrsak ferahlar, þýmarýr. Ama baþlarýna, yine kendi iþledikleri hatalar sebebiyle bir sýkýntý gelirse insan hemen nankörleþir. (Þura, 48)
Vefa deyince akla hemen ahde vefa da gelir. Çünkü çok önemli bir özelliktir. Vefasýzlýk, münafýklýk alametlerindendir. Böyle ahdini yerine getirmeyen vefasýzlar, dünyada rezil olacaðý gibi, kýyamette de teþhir edilerek rezil edilecektir. Bu konuda Efendimiz (s.a.v.) þöyle buyurmaktadýr:
Kýyamet gününde her vefasýz için bir sancak (dikilecek). Bu filanýn vefasýzlýðýdýr, denilecektir.
Ahde vefa müminin iþidir. Vefasýz olanlar, þahsiyetsiz, dönek tabiatlý kiþilerdir. Böyle insanlarla deðil bir çalýþma yapmak, yola dahi çýkýlmaz. Seni çok çabuk satar ve yolda býrakýr. Hem de hiç acýmadan, vicdanlarý sýzlamadan.
bnu Abbâs (ra) þöyle der: Ahdine kim vefasýzlýk edip bozarsa, Allah mutlaka ona bir düþman musallat eder.
Rabbim bizleri ahdinde sadýk olanlardan eylesin. Vefayý bilen ve caný pahasýna da olsa vefakar olanlardan eylesin. Vefasýzlardan uzak eylesin, onlarla karþýlaþtýrmasýn. Hakký hukuku bilen ve ona göre hayatýný devam ettirenlerden eylesin..Amimmmmm

SELAM VE DUA ÝLE