Hoþ geldin ey suskun sevgilim;


Tut sözünü; sus. Mühürle dudaðýmý, sesimi tut, lâl eyle çýðlýklarýmý. Nahoþ avazlarýn uçurumlarýndan çek dilimi. Yalanlarýn kuyularýndan çekip çýkar nefeslerimi. Göklü söz aðaçlarýnýn bengisuyuna kat hecelerimi.
Hoþ geldin ey yüzü gamzelim;
B/akýþýnýn menzilinde tut gözlerimi. Tir-i müjgan dokunuþlarýnla delik deþik et kibrimi. Gör(e)meyip de seni, göster(e)meyip de yanýmda yöremde, görür gibi huzurunda tut çaresiz yetimliðimi.
Hoþ geldin ay yüzlüm benim;
Tut saçlarýmýn kakülünden, kaldýr yüzümü yerden. Utancýmý tebessümünün kývrýmlarýna dola, yut. Piþmanlýðýmý gül yanaðýnýn yamaçlarýna sar, uyut. Daðýt neþemin saçlarýný, hüznün tenine yasla umarsýzlýðýmý.
Hoþ geldin ey hesapsýz sevincim;
Tut elimi. Avuçlarýnda tut uzanamadýðým uçurum çiçeklerimi. Geri ver uzak dal uçlarýna terk ettiðim huzur meyvelerimi. Tut Ferhad'ýmýn elinden, þirin vuslatlarýn köyüne taþý yüreðimi. Tut Züleyha'mýn elini, önü/ardý yýrtýk gömleklerin kuyusuna zindanýna düþürme nefsimi.
Hoþ geldin ey ruh ikizim;
Tut, ardýnda tutulduðum aynalara tut yüzümü... Tut ki aynalarda avuntu bulamayan, bakýþlarýnda kendini tanýmayan, özlediðinde kendine varamayan, yüzünü yakmýþ bir hastayým. Gözbebeðinde tut beni. Ayýplamadan, tiksinmeden bakýþýnýn ýþýðýndan yüz ver bana. Tut ki resimli el ilanlarý asýlmýþ bir kayýp çocuðum; duvar diplerine asýlý umarsýz bakýþlarýn kovduðu bir lüzumsuzum. Tut kolumdan, ardýn sýra sürükle, yuvama götür. Tut ki mürekkebin hiç hatýrýný sormadýðý yýrtýk bir kâðýt, kalemin hiç içmeyeceði unutulmuþ bir sözüm. Aklýnda tut beni; diline dola, dudaðýna deðdir, cümlede kullan, tut bir þiire kafiye eyle beni. Tut ki üzerindeki rakamlarý ciddiye alýnmayan kalp parayým. Elinde tut, say beni, inci mercana sat beni. Iþýða tut yüzümü; sahih kýl beni.
Hoþ geldin ey son tesellim;
Göz yaþýmý yanaðýnda tut, taç yapraklarýna taþý aðlayýþýmý. Þehvetin kirinden sýyýr, tenin tozundan ayýkla kalbimi.
Hoþ geldin ey kalbimin göðü;
Tut kanatlarýmdan, rahmete yapýþtýr teleklerimi, yücelere yükselt bedenimi. Yaðmurlarý tut sakla hüznümün bulutlarýnda.
Hoþ geldin ey bin bahar neþesi;
Tut elimden sýmsýcak, karanfillerin kûyuna götür beni, güllerin suyuna kat demimi, demkeþ eyle gönlünün pervazýna kalbimi.
Hoþ geldin ey ýþýltýlý libasým;
Tut yakamdan, giy beni, giyindir beni, ört bencilliðimi, üþümeye terk etme bendeni. Omuzlarýma sarýl þal gibi, rýzana razý eyle beni.
Hoþ geldin ey kan davalým;
Tut (i)ki yakamdan, tutukla beni, yetimlerin yüzüne çalýp pare pare eyle cimriliðimi. Baðla ayaðýmý yokluklara gitmekten. Bileklerimi kelepçele, yasakla ellerime biriktirmeyi..
Hoþ geldin ey açlýðým;
Tut ve at sahte doymuþluklarýmý, teni üzerimden sýyýrýp ruhun semâsýna savur beni. Çýplak býrak cümle duyarsýzlýklardan. Yýrt at yüreðimdeki yalancý tesellileri.
Hoþ geldin ey sýrdaþým;
Tut beni, sobele. Saklandýðým yerde bul beni. Þehrayinlere kat. Gizlice kaçýr evden. Mahyalarýn ýþýðýna kat gözlerimi. Kan/dillerin fýsýltýlarýný lerzan gönüllere karýþtýr. Kanlýyý hunrîz ile barýþtýr ki ihanetler yatýþsýn, nefretler sönsün, yalnýzlýklar sussun..
Hoþ geldin ey gam telim;
Tut getir o mahur besteleri. Notalarýn ahengine böl kýrgýnlýklarýmý. Þarký eyle, ezberinde tut kýrýk sözlerimi. Mýzrabýnýn ucunda titretiver yüreðimi, aþka sürgün et kelimelerimi, göklü salkýmýndan emzir kuþluk vaktimin ümitlerini.
Hoþ geldin ey güz yaðmurum;
Saðanaðýna tut bu çorak gönlü. Seline kat yangýnlarýmý. Damla damla denize at kanayan yanlarýmý. Ýçimde uyuyan tohumlarý uyandýr, baharlara taþý/r yüreðimi. Hüznümün sarý yapraklarýný topraða kat.
Hoþ geldin ey orucum;
Acýktým sana; sofrana oturt beni.
Acýttým içimi; göðsünde avut beni.
Aktým sana; damla damla yut beni.
Aldandým sahte ýþýklara; beþiðinde uyut beni.
Aðular içtim bal kâselerinden; döþeðinde saðalt beni.
Azaldým nisyanlar içinde; gözlerinde çoðalt beni.
Aðýna düþtüm isyanlarýn; tut elimi, doðrult beni.
Aðzýna düþtüm yalanlarýn; tut dilimi, doðruda tut beni.
Ayartýsýna kandým anlýk sevdalarýn; tut gözlerimi, körelt beni.
Arý duru kalamadým, bulandým; el üstünde tut piþmanlýklarýmý, durult beni.
Tut beni.