| 
Üye Girişi
 | 
  Üye Ol
 |  RavdaTe@m |  Site Kuralları |  Yardım |  Hakkımızda
0
Home
Anasayfa
F o r u m
E-Kart
RAVDA Çocuk
Linkler
Ziyaretçi Defteri
Rehberlik Hizmetleri
Tavsiye Et
 
Sitede Arama
» Kapsamlı Arama
Google`de Ara
Google
Tavsiye Linkler
Kuran Kursu Mezunları
Müslümanlar.com
Hak Yolundayiz
Müslüman Nesil
Genç Kalem
Önemli Linkler







Statü / İstatistik
En Son Üyemiz:
Didem_
53683 Toplam Üyemiz var.
 Online Üyeler:
Online: 1180 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Perşembe, 26. Aralık 2024 - 22:36

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

0
0
0
Forum Giris Giris Üyeler Ekibimiz Arama
Toplam Forum: 69     ***     Toplam Konu: 30100     ***     Toplam Mesaj: 148193
  
  Beni hatırla
Forum Anasayfa » ENGLISH / DEUTSCH / OTHER » INTERNATIONAL » de kamer van de waarheid

önceki konu   diğer konu
1 okunmamış mesaj mevcut (Acik)
Sayfa (1): (1)
Gönderen
Mesaj
Merdiyye su an offline Merdiyye  
de kamer van de waarheid
1158 Mesaj -
In de korte periode tussen ontwaken en dromen bevond ik me in een kamer. Er
was niets bijzonders te zien, behalve die ene muur... Daar stond een enorme
archiefkast, zo één als je in bibliotheken wel ziet met van die lades met
kleine indexkaartjes erin, waar de auteurs en titels of onderwerpen
alfabetisch zijn gerangschikt.

Maar dit archief, dat zich uitstrekte vanaf de grond tot aan het plafond en
in iedere richting oneindig leek, bevatte iets heel anders. Terwijl ik de
kast naderde, was het eerste dat mijn aandacht trok, een laatje waarop
stond: "Mensen die ik aardig vond". Ik opende het laatje en bladerde snel
door de kaartjes heen. Snel sloot ik het weer -geschokt als ik was- toen ik
alle namen die op de kaartjes stonden, herkende... Op dat moment, zonder dat
iemand het me had verteld, wist ik precies waar ik was.

Deze levenloze kamer vol met zijn kleine laatjes was als een catalogus van
mijn eigen leven. Hier waren al mijn daden van ieder moment, groot of klein,
opgeslagen, zó gedetailleerd, dat mijn geheugen het niet kon evenaren. Een
gevoel van verwondering en afgrijzen begon in me te borrelen, terwijl ik in
het wilde weg laden opentrok en hun inhoud bekeek. Sommige laden brachten
vreugde en zoete herinneringen, andere een gevoel van schaamte en spijt, zo
intens, dat ik over mijn schouder wilde kijken of er niemand stond mee te
kijken.

Een la met de titel "Vrienden" was naast een la met de naam "Vrienden die ik
heb verraden". De titels varieerden van alledaagse dingen tot aan het
bizarre. "Boeken die ik heb gelezen", "Leugens die ik heb verteld", "Troost
die ik heb gegeven", "Grappen waar ik om heb gelachen". Sommige titels waren
bijna overdreven in exactheid: "Dingen die ik naar mijn broers heb
geroepen". Andere waren niet om te lachen: "Dingen die ik woede heb gedaan",
"Dingen die ik naar mijn ouders heb gemompeld". Ik bleef me verbazen over de
inhoud. Vaak waren er meer kaartjes dan ik had verwacht, soms minder dan ik
had gehoopt.

Ik was overdonderd door het enorme volume van het leven dat ik tot nu toe
had geleefd. Zou het mogelijk zijn dat ik tijdens de dertig jaar van mijn
leven tijd had gehad om al deze duizenden of zelfs miljoenen kaartjes te
schrijven? Tóch leek het erop dat elk kaartje dit bevestigde! Want elk
kaartje was geschreven in mijn eigen handschrift en alles was door mij
persoonlijk ondertekend.

Bij het openen van het laatje met "Liedjes waar ik naar luisterde",
realiseerde ik me dat de laatjes groter werden, naarmate de inhoud meer
ruimte in beslag nam. De kaartjes waren strak samengepakt, en zelfs na twee
of drie meter, had ik het einde van het laatje nog niet bereikt. Ik sloot
het snel, niet zo zeer beschaamd over de kwaliteit van de muziek, maar meer
over de enorme hoeveelheid tijd die ik aan het luisteren besteed had..

Aangekomen bij een laatje waarop stond "Onlustgevoelens", voelde ik een
huivering door mijn lichaam gaan. Ik trok het bakje maar een klein stukje
uit de kast, niet bereid de omvang van de la te zien, en ik trok er een
kaartje uit. Ik rilde door de nauwkeurigheid van de tekst. Ik voelde me ziek
worden bij de gedachte dat zo'n moment op deze manier was vastgelegd.

Een bijna dierlijke woede borrelde in me op ... Eén gedachte domineerde:
"Niemand mag ooit deze kamer ontdekken!" In een moment van razernij, trok ik
de complete la uit de kast. De afmeting ervan deed er opeens niet meer toe.
Ik móest het leeg maken en de kaarten verbranden ...!

... Maar toen ik probeerde de kaartjes los te halen uit de la, lukte dit
niet. Ik bonkte de la op de vloer, probeerde àlles om de kaartjes los te
krijgen, maar alles was tevergeefs. In enorme wanhoop moest ik constateren
dat de kaartjes zo sterk waren als staal. Verslagen en hopeloos plaatste ik
uiteindelijk de lade terug. Met mijn hoofd tegen de kast gedrukt slaakte ik
een enorme zucht vol zelfmedelijden.

En dan opeens zag ik het. Een lade waarvan het handvat meer glimmend was dan
dat van alle andere, en waarop stond "Momenten dat ik aan Allah dacht". Het
handvat zag er nieuwer uit, bijna als ongebruikt. Ik trok aan het handvat en
er opende zich een klein laatje van maar een paar centimeter diep. De
kaartjes erin waren te tellen op de vingers van één hand.

Daarop volgden de tranen, ik begon te snikken. Het huilen kwam van zo diep
dat het me pijn deed in mijn maag en een overweldigend verdriet maakte zich
van mij meester. Ik viel op mijn knieën en bleef huilen. Ik huilde uit
schaamte, uit de enorme schaamte die ik voelde over alles dat ik even
daarvoor had ervaren. De rijen van kaartjes en laatjes dwarrelden voor mijn
met tranen gevulde ogen. Niemand mocht ooit weten van het bestaan van deze
kamer.....


(e-mail)
Gönderen: 24.01.2004 - 21:51
Bu Mesaji Bildir   Merdiyye üyenin diger mesajlarini ara Merdiyye üyenin Profiline bak Merdiyye üyeye özel mesaj gönder Merdiyye üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Pozisyon - İmzalar göster
Sayfa (1): (1)
önceki konu   diğer konu

Lütfen Seçiniz:  
Şu an Yok üye ve 1180 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]
Dogum Gününüzü Tebrik Ederiz    Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
bahar61 (48), ebrar22 (52), muzo 02 (53), abdulberr (57), Sakarya5461 (54), canan85 (39), Abdulkadir056 (27), Alaaddin_E (51), betus86 (38), zeynepcik (41), halebi (40), ammarh. (58), hatice gönül (39), karamurad (57), erens (42), ZeYD-CaN (37), pazarci (40), bkaya85 (39), can38 ()
Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler
0

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
 Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 0.64282 saniyede açıldı   

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.