Ýstanbul’a yakýn bir vilayetimizde, içlerinde bir Vali yardýmcýsýnýn da bulunduðu kalabalýk bir grup, yolsuzluk konusunda çete kurmaktan dolayý tutuklandý...

Ülke korkunç bir kriz içinde ama yolsuzluklar da tam gaz devam ediyor.

Türkiye temiz ve þeffaf bir ülke midir? Maalesef... Bin kere maalesef!..

Güneydoðu’da tarýmý, sanayii güçlendirmek, iþ/istihdamý artýrmak için kredi daðýtýlýyor, bunlarýn büyük kýsmý kapanýn elinde kalýyormuþ.

Ülke örümcek aðý gibi çetelerle sarýlmýþtýr.

Bu çeteler baðýmsýz hareket etmiyorlar, “Merkeze” gelirlerinin bir kýsmýný gönderiyorlar.

Ülkece ünlü bir kurumun/iþletmenin baþýndaki zat iþe önce namuskârane ve dürüst baþladý. Sonra o da bozuldu. Aldýðý maaþ ayda 3 bin lirayý bulmuyor, masrafý ve harcamasý ise bunun birkaç katý. Hanýmý en pahalý eþarplarý onar onar alýyormuþ.

Çok zengin bütçelere sahip birtakým kurumlar hortumlanýyor da hortumlanýyor.

Geçenlerde Fatih’te Haydar semtinden geçiyordum, belediye ekmeði satan bir kulübenin önünde dehþetli bir kalabalýk gördüm. Henüz ucuz ekmek gelmemiþ, yaþlý, çoluk çocuk bekleþiyorlardý. Beride birtakým Ýslâmcý zenginler korkunç, utanç verici, rezil, alçakça bir israf ve sefahat sergiliyorlar.

Beyazýt karakolunun yakýnýndaki altgeçitten geçerken bir ayakkabýcý dükkânýnýn önünde altý çorabýn 5 liraya satýldýðýný gördüm. Birtakým ünlü, güçlü, zirvedeki Müslümanlarýn hanýmlarý 400 liraya kadýn çorabý alýyormuþ. Bu yazýyý yazdýðým gün öðrendim, 1000 liraya külotlu çorap satýlýyormuþ.

“Halk ekmek bulamazsa pasta yesin...” Kraliçe’nin böyle bir söz söylemediðini iddia eden de var. Ama bizim bazý Kraliçelerimiz, aþsýz ekmeksiz milyonlarca halka böyle der gibiler.

Ülkemizdeki yolsuzluklar, hortumlamalar, soygunlar, çeteler, talanlar, hýrsýzlýklar önlenebilir mi? Bu þartlar altýnda kesinlikle önlenemez. Çünkü kötülükler kangrenleþmiþ, bütün bünyeyi sarmýþtýr.

Geçenlerde gazeteler yazdý: Bir yerin belediyesi fakirlere yemek daðýtýyormuþ, apartman sahibi zenginler, evinde en pahalýsýndan plazma televizyonu bulunanlar da yolunu bulmuþlar, bu bedava yemeklerden alýyorlarmýþ. Hatta bir iþyeri, on kiþilik iþçilerini imaret yemeðiyle besliyormuþ. Karaktersizliðin böylesi nerede görülmüþtür?

Zengin zengin adamlar yeþil kart aldýlar.

Bu toplumda öyle adamlar var ki, bedava mezar bulsalar içine girecekler, üzerimi toprakla örtün diyecekler.

Hapishaneler haddinden fazla suçlu ve mahkûm ile doluymuþ. Ranzalar yetiþmiyormuþ, aralara yataklar serilmiþ. Geçenlerde Bakýrköy’de yeni açýlan adliye binasýnýn önünden geçtim, korku ve dehþet içinde kaldým. Kýþla binasý gibi dev bir yapý...

Hani, açýlan her okul bir hapishanenin kapanmasýna yol açacaktýr, diyorlardý. Tam tersine... Okullar çoðaldýkça hapishaneler de büyüyor ve çoðalýyor, içine kapanýk bir insaným, fazla görüþüp konuþmam, lakin kulaðým delik, çok haberler alýyorum. Siyasi kriz, bütün þiddeti ve dehþeti ile devam ederken ona paralel olarak hýrsýzlýk ve yolsuzluk bütün azgýnlýðýyla sürüyor.

Bir ülke, bir toplum iki türlü temizlenir.

Birincisi: Yatay beþerî irade ile ülkenin idarecileri, aydýnlarý, akademisyenleri, medyacýlarý, temsilcileri, söz sahipleri, seçkinleri “Artýk Yeter! Bu pisliklere son vermeliyiz, temiz bir ülke istiyoruz...” derler, harekete geçerler, gereken çare ve çözümleri ararlar, bulurlar, tedbirleri alýrlar.

ikincisi: Toplum bunu yapmaz yahut yapamazsa, dikey irade devreye girer ve temizlik tepeden inme olur. Manevî depremler... Patlayan volkanlar... Ýhtilaller, inkýlâplar, iðtiþaþlar... Savaþlar olur, düzenler yýkýlýr, daha söylemek istemediðim bir yýðýn felaket, azap gelir.

Alçaðýn biri ucuz destek kredisinden yararlanmak için bir yere 500 bin dolarlýk bir tesis kuruyor. 1 milyon dolarlýk fatura uyduruyor... Makineler hurda... Maksat tesis falan kurmak deðil, kredi dolandýrýcýlýðý yapmak. Bu ülke bu kafayla ilerler mi?

Ergenekoncu büyük bir gazete, birinci sayfasýnda bir vatandaþý sahte þeyh ilan etti. Son derece agresif bir lisan ve üslupla verdi veriþtirdi. Sonra iþin içyüzünü öðrendik: Adamcaðýzýn Kurtköy taraflarýnda 1970’lerde alýnmýþ tapulu arazisine göz koymuþlar...

Medyada ayda 100 bin lira alan aðýr toplar var. Bunlar bu gelirlerini sürdürmek için her habaseti yaparlar.

Hiçbir þeye yanmam, Müslüman kesimin bir kýsmýnýn bozulmuþ olduðuna çok yanarým.

Toplum hýrsýzlýða, soyguna, talana, yolsuzluða kanýksamýþtýr.

Toplumda temizlenme ve þeffaflaþma konusunda yeterli niyet ve irade yoktur.

En geniþ manasýyla, emanetlere hýyanet yaygýn hale gelmiþtir. Bir azýnlýk lüks, israf, saçýp savurma, gösteriþ, gurur, kibir, aþýrý tüketim konusunda ipin ucunu kaçýrmýþtýr.

Malý götürenler, “Artýk yükü tuttuk, bu kadarý yeter...” demesini bilmiyorlar.

Dikey irade... Dikey irade...

Büyük zelzelenin ayak sesleri duyuluyor.

Ortadoðu’yu ardýndan Eski Dünyayý altüst edecek korkunç savaþ...

Susuzluk, açlýk, kuraklýk, pahalýlýk, iþsizlik, aþsýzlýk, sefalet...

Akýl almaz acayip hastalýklar...

Keneler... Nerden çýktý bu öldürücü keneler?

Dün tarhana çorbasý, bulgur pilavý, üzüm hoþafý ile geçinenler bugün en lüks, en pahalý, en þatafatlý restoranlarda isimleri acayip, garip, nadide, nadir yemekler yiyorlar. Pahalý mý pahalý...

Çeteler, çeteler, çeteler...

Altýn ve gümüþ... Dolar ve euro... Para, para, para...

Felaketlerin ayak sesleri duyuluyor, onlarýn kulaklarý týkalý, gözleri görmüyor, kalpleri ve vicdanlarý mühürlü.
M.Þevket.EYGÝ...