*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI - YETERKİ KURAN SUSMASIN! MÜCAHİDE BACILARA.....

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1258 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Cuma, 16. Mayıs 2025 - 12:32

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » K İ T A P / K Ü L T Ü R / S A N A T » KİTAP & DERGİ » YETERKİ KURAN SUSMASIN! MÜCAHİDE BACILARA.....

önceki konu diğer konu
46 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Gönderen

Mesaj

	muhammed yusa

YETERKİ KURAN SUSMASIN! MÜCAHİDE BACILARA.....

944 Mesaj -

ithaf
“Bu kitap; izzetli, onurlu mücadelelerinden dolayý eþi, babasý, kardeþi þehid olmuþ, zindanlara düþmüþ, muhacir ve mahkum olmuþ tüm Müslüman kadýnlar ile baþörtüsü direniþiyle onurlu bir mücadele sürdüren bacýlara ithaftýr”

BU ÇAÐIN ZEYNEPLERÝNE YAÞAYIÞLARI ZEYNEBÝ FATÝMETÜL ZEHRAÝ OLANLARA SELAM OLSUN....
çok güzel bir kitap ilgiyle okuyacakýsnýz......

bismihi teala
YETERKÝ KURAN SUSMASIN....................

Yaþamýn kýyýsýnda bir yer, korku, dehþet, kan, gözyaþý, yokluk, kimsesizlik, ihanet… hepsinin bir arada olduðu bir belde. Yüzyýllarýn getirdiði bir yaþam mücadelesi…

Ýslam, iman ve cihadýn bütünleþtiði, sadakat baðlýlýk, itaat ve feda oluþun, güzel bir ahenk içinde seyrettiði, kendini gösterdiði mazlum bir belde. Yýllarca çeþitli þekillerde dininden uzaklaþtýrýlmak istenen bir toplum. Verdiði binlerce þehidin ardýndan baðrýndan çýkarýlan ihanet dolu çýban ve onun verdiði acý, gözyaþý ve hüzün.

Ýstiklal Mahkemelerinin ve o dönem katliamlarýnýn izini silememiþken, çekilen acýlar unutulmaya çalýþýlýrken… yine katliam ve gözyaþý dolu günler. Ve.. bahaneler… olaðanüstü bir yaþamdan baþka bir olaðanüstü yaþama geçiþ.

Ýnançtan, imandan, Ýslami hayattan uzaklaþtýrma… yargýlar; sistemli çalýþmalar sonucu deðiþiyor ve hayat baþkalaþýyordu. Firavun’un sarayýnda bir Musa, putlarý kýran Ýbrahim, Ýsa ve Hira’dan çýkýp gelen bir Muhammedi uyanýþ. Muhammed (sav)’in Medine’sindeki cami ve …

Ve… Kur’an, cami, namaz, öze dönüþ… iffet, þeref, namus, hayanýn tekrar dirilmesi…Buna karþý korku, dehþet, vahþet ve iþkencelerin dönüþü…

Yeni bir güne merhaba diyordu. Þehri güneþ ýþýklarýnýn sokak ve caddelerini aydýnlatmasý ile buz gibi hava, az da olsa ýsýnmaya baþlýyordu. Sanki mevsim, insanlarýn ruhlarýný kalplerini, yüzlerini ayna yapýp yansýtýyordu. Soðuk kýþ, yavaþ yavaþ kendini hissettirmeye ve evlerin bacalarýný tüttürmeye baþlamýþtý. Okullarýn açýk olmasýndan bu saatlerde sokaklar öðrencilerle doluydu. Tek tip elbise giyinmiþ öðrenciler sanki okula deðil de askeri kýþlaya gidiyorlardý.

Resmiyetin soðuk yüzü ile küçücük yaþlarda tanýþýyor çocuklar. Týpký olaðanüstü bir yaþama alýþtýklarý gibi…

-Uyan! Hadi kýzým uyan! Yeter artýk geç kalacaksýn.

-Of!.. tamam kalkýyorum.

-Bak! Kahvaltý hazýr, okula geç kalacaksýn. Hep böyle yapýyorsun zaten. Ya kahvaltý yapmadan gidiyorsun, ya da kahvaltý yaptýðýnda da okula geç kalýyorsun.

-Tamam anne, kalkýyorum.

Ayþe Haným, iþleri ile meþgul olurken, kýzýnýn kalkmadýðýný fark edince mutfaktan: “Fatma! Kalkmadýn mý hâlâ?” Diye seslendi. Annesinin sesi ile irkildi Fatma.

Uykunun en güzel yerinde kalkýp okula gitmek. “Nereden çýktý bu okul, olmasaydý olmaz mýydý?” diye mýrýldandý.

Gözlerini ovarak lavaboya gitti. Buz gibi suyu yüzüne çarpýnca biraz daha kendine geldi. Bir yandan da “okulmuþ, sabahýn köründe okul mu olur? Of!.. acaba doyasýya uyuyabilecek miyim bir gün?” diye söyleniyordu.

Ayþe haným tekrar içerden seslendi.

-Kýzým uyandýn mý?

-Evet anne hazýrlanýp geliyorum.

Hazýrlanýp sofranýn baþýna geçti Fatma. Genelde yalnýz kahvaltý yapardý. Küçükler ondan sonra okula giderlerdi. Bunun için onlar daha sonra uyanýp kahvaltý yaparlardý. Þükrü bey de esnaf olduðundan dilediði zaman dükkânýný açmaya giderdi ama genelde küçüklerle kahvaltý yapýp onlarla beraber çýkardý.

Fatma, kahvaltýsýný yapýp evden çýktý. Hafta baþýydý bugün. Havalar da epey soðumuþtu. Üþüyordu. Kitaplarýný göðsüne bastýrmýþ ilerlerken, yolda okul arkadaþlarýndan çiðdem, Tuba, Zozan ile karþýlaþtý.

-Günaydýn Fatma!

-Size de günaydýn.

-Suratýndan düþen bin parça, ne oldu? Dedi Çiðdem.

-Ne olacak?.. Her sabah o güzel uykudan uyanmak yok mu? Of!.. Allah’ým! O kadar zor ki… hâlâ uyku sersemliði var üzerimde.

-E… ne yaparsýn. Hayallerini gerçekleþtirmek için katlanacaksýn. Dedi Tuba.

-Ne hayali ya!.. Bizim aðabeylerimiz okuyup bir þey mi oldular sanki? Neymiþ; üniversite sýnavlarý imiþ. Onlarda da hile yapýyorlar zaten. Bizim bölge insanýný geri býrakmak için ellerinden geleni yapýyorlar dedi Zozan.

Yýllardýr olaðanüstülük yaþýyordu bölge. Þehirlerde, kasabalarda hemen hemen nüfusun yarýsýný polisler ve askerler oluþturuyordu. Olaðanüstü hal bölgesi olduðundan burada kanunlar farklýydý. Ýnsanlar kendilerini güvenlik içinde görmüyorlardý. Devlet kuruluþlarý burada diðer bölgeler gibi tam iþlemiyordu. Bu uygulamalardan dolayý bölge insanýnýn hiçbir konuda güveni kalmamýþtý.

Okullarda derslerin çoðu boþ geçiyordu. Öðretmenler buraya gelmiyorlardý çünkü.

-Ne yani, biz þimdi boþuna mý okuyoruz? Dedi Çiðdem.

-Ne yani, boþuna okuyoruz demedim; yalnýz pembe hayaller kurmanýn bir anlamý yok demek istedim. Görmüyor musun liseyi bitirip de üniversiteye girenler parmak ile gösterilecek kadar az, dedi Zozan.

-O zaman evde oturup dantel iþleyelim. Annelerimiz gibi cahil kalalým. Ya da ev hanýmý olalým daha mý iyi?! Dedi Fatma.

Dalga geçmenin anlamý yok. Biz geri býrakýlýyoruz. Bölgemize sanayi getirilmiyor, fabrikalar kurulmuyor, okullarýmýzýn halini görüyorsunuz. Biz her halimizle bir sömürge bölgesinin halini yaþýyoruz.

Fatma, Zozan’a itiraz etti:

-Neden böyle düþünüyorsun? Ýstediðimiz yere gidebiliyoruz, istediðimiz giysiyi giyebiliyoruz, okula gidiyoruz, müzik dinliyoruz.

-Evet, birkaç yýl öncesine kadar buralarda pantolon giymek ya da etek giymek baþý açýk dolaþmak, hatta yabancý bir erkekle dolaþmak imkansýzdý. Bunu büyüklerimiz hep anlatmýyorlar mý? Ama þimdi böyle mi? Dedi Tuba.

Çiðdem, Tuba’nýn sözünü kesti:

-Ay!.. Nasýl dayanýyorlar bu yaþantýya?.. Pantolon giymeyeceksin, baþýný örteceksin, erkeklerle konuþmayacaksýn, dýþarý çýktýðýnda çarþaf giyeceksin… aman Allah’ým! Ýntihar ederim ben.

Çiðdem bunu söylerken iyi ki yok der gibiydi.

-Aslýnda “yoldaþlarýn” çalýþmalarý olmamýþ olsaydý, bu dedikleriniz olmayacaktý zaten. “hevallerin” özverili çalýþmalarý sonucu bu dedikleriniz, yeni neslin arasýndan kalktý. Çünkü; sosyalizmde “din” yoktur. Dinden kaynaklanan her þeye karþýdýr sosyalizm. Çünkü; bizi geri býrakan dindir. Özgürlüðümüze engel olan yine dindir. Özgürlüðümüzü kazanmanýn yolu dini halkýn arasýndan kaldýrmaktan, dinden kaynaklanan her þeyi tamamý ile yok etmekten geçer, diyen Zozan’a, Fatma itiraz etti:

-Ýyi vallahi! Tüm yaþlýlarý, hacý-hocalarý, þeyhleri yok edelim. Böylece din ortadan kalkar.

-Of!.. sýkýldým bu konuþmalardan, yeter ardýk, þu anda bizim öyle bir sorunumuz yok. Ailelerimiz bizi namaz için zorlamýyor. Oruç, tutmak zorunda deðiliz. Örtünmemizi de bizden isteyen yok. Bize dýþarý çýkmayýn diyen de yok. Yabancý erkekler ile konuþup dolaþabiliyoruz ve istediðimiz her þeyi yapabiliyoruz, dedi Tuba.

Þayet “yoldaþlar” olmasaydý, asla böyle olmazdý. Ben de diyorum ki: bugün yaþadýðýmýz bu özgürlükleri sosyalizmi benimsemiþ ve onu bir hayat þekli olarak kabul etmiþ, Marksist bir dünya görüþüne sahip “heval”lere ve bu bilinci onlara veren “parti”ye borçluyuz. Yoksa þimdi bizler de kara çarþaflara bürünmüþ ve istediklerimizi yapamýyor olacaktýk.

Bu esnada sýnýf arkadaþlarýndan Serdar’ý gören Zozan;

-Serdar, Serdar! Diye seslendi. Zozan’ýn seslenmesiyle yanlarýna gelen Serdar;

-Merhaba! Günaydýn kýzlar! Dedi yýlýþýk bir þekilde.

-Günaydýn.

-Ne var ne yok?

-Ýyilik saðlýk seni sormalý..

-Fatmacýðým sen nasýlsýn?

-Ýyiyim, teþekkür ederim, derken istemeyerek konuþtuðu belli idi, yüzüne bile bakmamýþtý cevap verince. Oldum olasý hoþlanmýyordu bu çocuktan. Belki de Serdar’ýn ona olan ilgisini bildiðinden ve yanýnda yapmacýk davranýþlarda bulunup çokça gösteriþ içine girmesindendi.

Fatma, evin en büyük çocuðu olduðundan ve annesinin geçirdiði bir hastalýktan dolayý uzun süre baþka çocuðunun olmamasýndan nazlý ve þýmarýk büyümüþtü. Düzgün fiziði ve uyumlu yüz hatlarý ile güzel bir genç kýz idi. Bunun için ilgi odaðý olmakta fazla gecikmiyordu. Bunun verdiði bir havayý taþýyordu. Kendinden küçük iki erkek kardeþi vardý.

Babasý toptan gýda ticareti yapýyor, maddi olarak rahat bir hayat yaþýyorlardý. Rahat bir ortamda büyüdüðünden kendi kararlarýný kendi almayý öðrenmiþ olmasýndan dolayý baþýna buyruk hareket etmekten geri durmuyordu. Tüm bunlara raðmen çok iyi kalpli sevecen, cana yakýn, duyarlý ve vefalý bir kýzdý. Bunun için de arkadaþlarý tarafýndan çok seviliyordu,

Serdar’a fazla yüz vermemesi, Serdar’ý çileden çýkarýyordu. Defalarca Zozan’ý aralarýný bulmasý için devreye soktuðu halde bir þey elde edememiþti. Zozan, belki aralarýný bulurum umudu ile Serdar ile planlý olarak anlaþmýþ ve bir rastlantý görüntüsü vermiþlerdi. Ne var ki Fatma’nýn ona yüz vermeye hiç niyeti yoktu. Serdar’ýn yakýnlaþma çabalarýna baþtan savma cevaplar vererek bunu belli ediyordu.

Bu þekilde dört genç kýz ve yanlarýnda Serdar ile okula doðru ilerlemeye devam ettiler.

Mesaj 1 kez düzenlendi. En son muhammed yusa tarafından, 05.05.2007 - 12:11 tarihinde.

Gönderen: 05.05.2007 - 11:37

muhammed yusa üyenin diger mesajlarini ara

muhammed yusa üyeyi arkadas listeme ekle

Pozisyon - İmzalar göster

önceki konu diğer konu

Mesajlar

Gönderen

Tarih

YETERKİ KURAN SUSMASIN! MÜCAHİDE BACILARA.....

muhammed yusa

05.05.2007 - 11:37

YETERKİ KURAN SUSMASIN! MÜCAHİDE BACILARA.....BÖLÜM:2....