Geçmiþ ümmetlerde gurbete çalýþmaya giden üç arkadaþ, bir ara yoðun bir yaðmura mâruz kalýnca yol kenarýndaki bir maðaraya sýðýnýrlar. Ne var ki, karþý daðdan, düþen yýldýrým sebebiyle kopup yuvarlanan bir taþ gelir, içinde bulunduklarý maðaranýn kapýsýna sýkýþýp kalýr.
Ýçeride bulunan üç arkadaþ korkup düþünmeye baþlarlar. Nasýl çýkacaklar kapanmýþ olan maðaradan? Biri der ki: Bu belâdan kurtulmamýzýn bir çâresi olabilir. O da, Rabbimizin rýzâsý için yapmýþ olduðumuz iyilikler. Gelin bunlarý þefaatçý yapýp buradan kurtulmayý Rabbimizden dileyelim.

Bu sebeple biri der ki:

– Ey Rabbim! Ben yanýnda iþçi çalýþtýran biriydim. Bir gün, çalýþan iþçim akþam yevmiyesini almaya gelmedi. Ben de onun parasýný onun adýna ayýrýp çalýþtýrdým. Seneler sonra gelince parasýný kazancýyla birlikte verdim. Þaþýrdý, almak istemedi. Sonra ciddi olduðumu anlayýnca yevmiyesini kazancýyla alýp sevinerek gitti. Bunu sadece senin rýzân için yaptým. Eðer senin yanýnda makbul oldu ise, bunun hürmetine þu kayayý, çýkacaðýmýz yerden uzaklaþtýr!

Bu dua üzerine kaya yerinden kýmýldar, ama çýkýlacak kadar yer açýlmaz.

Ýkincisi de þöyle der

– Ey Rabbim! Ben annesine çok hizmet eden biriyim. Bir gece annem su istemiþ, ben de koþup dýþarýdan su getirmiþtim, baktým annem uyumaktadýr. Karþýsýnda uyanýncaya kadar bekledim. Gece yarýsý uyandýðýnda beni karþýsýnda bekler halde görünce çok memnun olup duâ etmiþti. Bunun hürmetine bu belâdan bizi kurtar.

Kaya biraz daha kýmýldar, ama yine kurtulmaya yeterli deðildir.

Üçüncü olarak da son arkadaþlarý þöyle duâ eder:

– Ey Rabbim! Memleketimizde kýtlýk olmuþ, bir çok âile açlýk belâsýna mâruz kalmýþtý. Benim durumum ise iyi idi. Bir gün komþum kýzý yanýma gelip açlýktan ölüm tehlikesi geçirmekte olan âilesi için benden yiyecek birþeyler istemiþ, ben de ona kendisini bana teslim etmesi halinde istediðini verebileceðimi söylemiþtim. Baþka çâresinin kalmadýðýný anlayan kýzcaðýz, nihayet isteðime râzý olmuþ, birlikte tenha yere gittiðimizde birden þu ikazda bulunmuþtu:

– Ey elinde imkân olan adam! Allah’dan kork, benim iffet mührümü nikâhsýz bozmaktan hicap duy! Bu mühür, ancak nikâhla bozulur, baþka deðil!

Bu beklenmedik ikazdan korkup titremeye baþladým. Kendimi mâsum bir kýzýn namus mührünü bozan iffetsiz durumuna düþürmekten utandým ve dedim ki:

– Haydi gel, istediðin kadar yiyecek al, mührünü muhafaza ederek iffetinle yaþa.

Böylece ona istediðini verdim ve mührünü bozmadým. Bunu senin rýzân için yaptým. Eðer kabul edildi ise, þu kayayý kapýmýzdan uzaklaþtýr da çýkýp kurtulalým.

Bir de baktýlar ki, sýkýþmýþ kaya paldýr küldür yuvarlanýp gitti, kurtulup dýþarý çýktýlar.

Evet, iþte iffetsizlerin yersizliðini söylemek istedikleri kýzlýk iþaretinin hadisteki adý mühürdür.