Selamün aleyküm


KAPALI...

Þuur kapalý, akýl kapalý, hayâl kapalý, Gözler, kulaklar kapalý. Duygular kapalý ve en önemlisi ruh kapalý. Kalbin kapýlarý kapalý. Ne vardý bu kadar içine kapanacak?
Bir de perdeler kapalý oralarda Neleri kaçýrdýðýnýn farkýnda mý oturduðu mekânlarda, yaþadýðý bedende insan?
Duyuyor musun, dinliyor musun beni?
Hayat çaðýrýyor seni. Gönlünü dinle, kalbini dinle yürü, aklýný dinle dur.
Aç perdeleri tek tek. Önce ýþýðýný, çok ama çok erkenden kapattýðýn o loþ odalarýn, uykusuz gecelerin karanlýðýndan çýk kurtul ey ruhum.
Mutluluk aradýðýn yerde deðil, kaçmak kapanmak asla çýkar yol deðil.
Bir dene istersen, bir defacýk olsun bir dene lütfen. Nelerin deðiþtiðini gör ve gül. Gül de, güller açýlsýn güller koksun her yanýn.

Biliyorum ezan vakitleri dýþýnda duymadýðýn, duymak istemediðin, kendine yabancý kýldýðýn bütün seslerin, kalbine açýlan yoldan içeriye girmesine izin ver. Uzaklardan gelen bir kýrlangýç sesi, bir rüzgâr uðultusu Eðer yeþermeye uygun bir tek duygun kalmýþsa binlercesinin arasýnda, dirileceksin. Bir nefes alýp vereceksin, hayat kadar. Hayatýnýn tamamý kadar bir nefes.

Seni, yanýna hayat çaðýrýrken ölümün karanlýk gecesine gömülmen neden?
Göz aðlamak için, göz görüp de duygulanmak için, kalp yaþamanýn çok ötesinde hissetmek için. Sen bütün duygularýný boþuna kapamýþsýn.
Kaç bakalým, kaç kendinden ve Rabbinden kaç Ama nereye kadar? Nereye gidersen git, o sonsuz rahmetin kucaðýndasýn hep. Ve ondan baþkada hiçbir yere kaçamayacaksýn.

Bir dene, aç þu perdeyi, aç þu gözlerinin önündeki o incecik perdeyi. Fýrla yataðýndan, hayatýnýn yanlýþ akan ýrmaðýndan. Yoksa denizlere kavuþmaz bu ýrmak, bu hayat. Çevir yönünü ummanlara. Çöllerde kuruyup gitme. Pencerenden içeriye sýzan ilk ýþýk, güneþten ve güneþin Sahibinden sana bir merhabadýr, görüyorsun. Gülüyorsun þimdi deðil mi?

Baþkalarý nasýl yaþýyorsa, sen öyle yaþayamazsýn. Sen ki en sýradan idealin bile bir düþeni kaldýrmak idi. Þimdi, kendi girdabýnda boðulmak üzeresin.
Eðer bir kapý varsa, bir pencere varsa önünde, aç artýk. Iþýk dolacak içeriye, baþtan aþaðýya nurlar içinde kalacaksýn, yýkanacaksýn.
Baþka bir seçim yok senin için. Açacaksýn, açacaksýn ne varsa. Görmeni engelleyen her þeyi, aþacaksýn. Perdeleri tek tek aralayacaksýn. Hem senin için ne dualar edildiðini bir bilseydin, asla ümitsizlenmezdin.
Bu yoldan niceleri geçtiler. Gidenlerin bir çoðu dönmediler. Sen, gayesiz yollarda yürüyenlerin yolcusu deðilsin. Sen, uykusuz geceleri býçak gibi bölen, paramparça edensin.
Rabbin kapýný ýþýkla çaldý,
gönlünü ilhamla
kalbini sevgisiyle.
Direnme artýk boþuna, boþ yere. Ýnadýn sýrasý deðil. Kapýlar bile yok önünde, belki perdeler bile yok. Gözlerin hafif hafif bir aralansa, ilk defa ama ilk defa dünyaya gelen bir bebeðin tertemiz bir ruhun gözü ile bakabilsen, ah bir bakabilsen Hayatý deðiþtirmek, yeniden bir sayfa açmak bu kadar kolayken bunca zorlara düþmek neden?
Þimdi kalbinle deðil nefsinle hesaplaþma vakti. Tut yakasýndan, vur yere þeytanýn uþaðýný.

Allahým, güzel Allahým.

Sana gelmek ve koþmak isteyen bütün ruhlarýn önündeki kapýlarý aç, ardýna kadar aç lütfen Her an yeniden yarattýðýn kâinata, her an yeniden bakabilen bir göz, onu, her an yeniden anlayabilen bir akýl ve her an yeniden hissedebilen bir kalp lûtfeyle.

Niye korkak, niye kaçak, niye yalnýz, niye uzak Senin rahmetinden bunca insan Allahým?
Neden?
Senden neden kaçýyorlar?
Belki de kaçtýkça yakýnlaþýyorlar. Evet,
Sen ki, kaçtýkça yakýnlaþtýðýmýzsýn.
Göklerin ve yerin nurusun, ýþýðýmýzsýn.
Dört bir yanýmýzsýn.
Bütün sýnýrlar senin, sýnýrlarý belirleyen çizgiler de senin. Kalbimde çoktandýr unuttuðum, öldüðünü sandýðým sevgin, bugün gözyaþýmla dirilsin, izin ver.
Mahþere býrakma bu dileði Dirildiler iþte. Ýçime attýðým yeter artýk sýkýntýlarý, kederleri.
Uçurumlara, çiçekler ekmem yakýþýr mýydý?
Ve boþluklarda ne aradým bilmem yýllar boyu.

Ey yaþlý suç ortaðý nefsim, ey zavallý kalbim. Ey sesi kýsýlmýþ duygularým. Yeter artýk bir perde açýn, baðýþlayýcý ve affedici bir sesin sahibinin davetine doðru yürüyün, koþun artýk.

Kalbime düþen kurtlar, delik deþik ettiler o güzelim dünyamý, mahvettiler.
Tam da hayatýn bu anýnda yeniden yaþamak istesem, adeta bir çocuk gibi yeniden doðsam çok mudur istediðim Rabbim? Bahtýna düþtüm, kapýna geldim. Lekelenen melek vaktim, pembe beyaz baharlarým, aðlayan dakikalarým, hüzünlü günlerim adýna beni affet.
Ben gibi olanlarý, o durumda bulunanlarý da affet. Yolumdan beni ayartmaya çalýþanlarý da affet, bilmiyorlar. Ve onlara öyle bir lûtfet ki, hepsi ama hepsi Senin sonsuz rahmetinin kucaðýnda bulsunlar bir gün kendilerini. Ve öyle þaþýrsýnlar, öyle bir çýðlýk koparsýnlar ki, bir çýð olup üzerlerine düþsün rahmetin bembeyaz. Kefen gibi örtsün tüm günahlarýný, yýkanmýþ, arýnmýþ gibi. Kabul edilmiþ katýndaki ak pak tövbelerinle çýksýnlar bu yýðýnýn, bu enkazýn altýndan.

yazý ilgimi çekti ve burda var mý bilmiyorum sizle paylaþmak istedim

selamün aleyküm