*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1451 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Cuma, 14. Haziran 2024 - 10:05

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » EDEBİYAT / MAKALE / ŞİİR » GÜZEL SÖZLER » AĞLAMAK İSTİYORUM

önceki konu diğer konu

3 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

	NurBahcesi

AĞLAMAK İSTİYORUM

2687 Mesaj -

AÐLAMAK ÝSTÝYORUM AMA GÖZYAÞI KUDSÝLERÝN EMANETÝDÝR EL SÜRÜMEM ONLARA.

HIÇKIRIK NEBÝLERÝN SESÝDÝR BEN ÇIKARAMAM ONU, SESSÝZ AÐLASAM, GÖZYAÞI DÖKMESEM BÝLMEM KÝ BU GÜNAHLARI NASIL TEMÝZLERÝM BEN.

UTANIYORUM ALLAHIM, ASRIN NESLÝNE BAKARKEN UTANIYORUM, GÖZLERÝMDE BÝNBÝR GÜNAH AMA BÝNBÝR MASUM GÜNAHSIZIN GÖZLERÝ GÖZLERÝMDE. ABÝLÝK MAKAMI, TEMSÝL MAKAMI NE KADAR ZOR YA RABBÝ.

MUSAB, ENES, YUSUFLARI YETÝÞTÝR YA RABBÝ ÝMDADA. GÜNAHLAR BOYUMU AÞTI, BU ELBÝSE BOL GELDÝ BANA. ÝÇÝNDE KAYBOLDUM GÝTTÝM. AYAKLARIMA DOLANIYOR YA RABBÝ.

AÐLAMAK ÝSTÝYORUM NEBÝLERÝN NEBÝSÝNÝN DÝZLERÝNE GÜNAHKAR BAÞIMI KOYUP AÐLAMAK ÝSTÝYORUM, KOVMAZ HERHALDE ÞEFKAT PEYGAMBERÝ.

EY NEBÝ SÝLER MÝSÝN DERÝM GÖZLERÝMÝ SÝLERMÝSÝN GÜNAHKAR GÖZYAÞLARINI.

ENESÝNE SAHÝP ÇIKAMADIK ENESÝNÝN SANA SAHÝP ÇIKTIÐI KADAR. KOÞAMADIK DAVETÝNE, SENÝN SAÝD BÝN MUAZIN CENAZESÝNE KOÞTUÐUN KADAR.

SENÝ MAHZUN SENÝ GARÝB GÖRÜYORUM EFENDÝM.

DÜNYA BÝR KÜSTAHLIK YARIÞINDA VE ÜMMET GÜNAH BATAKLIÐINDA.

SAÐ OLSAYDI HAMZAN EBU CEHÝLÝN SENÝ ÜZMESÝ KARÞISINDA ONU ÖNÜNE UHUT DAÐI GÝBÝ DÝKÝLÝRDÝ, MUSABIN YÝNE ETTEN BÝ DUVAR ÖRERDÝ TIPKI UHUTTAKÝ GÝBÝ.

VE NESÝBE, ANAM BABAM SANA FEDA OLSUN YA RESULULLAH DER SANA KOÞARDI ÞU DEM.

ONLARI ÇOK MU ARATTIK EY NEBÝ ÞU ZAMANDA. ÇOK MU ÖZLÜYORSUN HAMZANI, ÖNÜNDE DELÝLER GÝBÝ SAVAÞAN EBU DÜCANEYÝ.

AYRILMAZ DOS, EBU BEKÝRÝNÝ ÇOK ÖZLEDÝN DEÐÝL MÝ....

AFFET AFFET YA RESULULLAH..

Gönderen: 12.02.2006 - 17:03

	yusuf2023

GÖZYAŞLARI

34 Mesaj -

GÖZYAÞLARI

Hakk Rahmeti'nin insan gözünde damla damla olmasýdýr gözyaþlarý.

Dilin, duygunun ve gönlün el ele, yüz yüze birleþtiði, iç içe girdi ânýn çiçekleþmesi üzerinde jâledir gözyaþlarý...

Cennet hûrilerinin kulaklarýndaki küpeler, göz damlalarýnýn yanýnda toprak kadar aþaðý ve deðersiz kalýr!..

Heybet, korku, saygý ve sevgi gibi insaný duygulandýran, gönül tasýný yakan ve kâlbden sefil arzularý sýyýrýp atan, ulvî hislerin çepeçevre ruhu sardýðý ânýn þehâdet kanýdýr gözyaþlarý...

Bulut bulut yükselip, Hakk Rahmeti'nin eteklerine dudak gezdiren, bu fanî âlemin bekâya mazhar pýrlantalarýdýr gözyaþlarý...

Bu tuzak ülkesinde, böylesine pervaz ediþlerle arþiyeler yapýp, nazlý nazlý lâhut âleminin kapýsýný çalmak baþka hangi fâniye müyesser olmuþtur?..

Eserinde esrarýný izlemek; buldukça aramaya istek kazanmak ve Yunus diliyle "Deryada mâhî ile, Sahrada âhû ile" O'nu yâd etmek, inlemek... Her yerde O'nun haberini sormak ve sonra çözülen her düðüm karþýsýnda buzlar gibi erimek... Sel olup çaðlamak, baþýný taþtan taþa vurup aðlamak... Týpký Yunus gibi, Celâleddin-i Rumî gibi, devrin "Büyük dertlisi" gibi yanmak, kavrulmak... Hangi saadet bundan daha tatlý, hangi haz bundan daha içten olabilir?

Annenin aðlamasý içten içedir; riyâsýz, âri ve durudur. Onun her iniltisinde binlerce ney feryadý gizlidir. Yavru da aðlar. Hem de dünyaya gelir gelmez... Ýyi güne ereceðine, saadet göreceðine, yahut baþýna geleceklere, ihmâl ediliþine belki de atalarýnýn günahýna ve çevresinin körlüðüne...

Ak alýnlý, ak duvaklý geline, ananýn en kýymetli hediyesi ayrýlýk gözyaþlarýdýr. Ýnce gelin, hayatýnýn sonuna kadar, o saflardan saf, inci danesi gözyaþlarýný unutamaz. Onlarý unuttuðu gün, anayý da unutur, atayý da...

Bir düþünün, gözü dolu bulut ana, üzerimize aðlamasa, nice olur hâlimiz? Ya o da denizler gibi cimri olsaydý; güneþ vurmadan incelmese, buharlaþmasa ve yukarý uçmasaydý. Ya o, öyle mi? Yaz demez, kýþ demez, bahar demez, güz demez daima aðlar...

Nebîsinin diliyle Hakk; millet haysiyetini, memleket namusunu görüp gözeten göze denk tutar aðlayan gözü. Zaten "Aðlamayan gözden sana sýðýnýrým" dememiþ miydi?.. Týpký þeytanýn hilelerinden, hasis duygularýn ezip geçmesinden Allah'a sýðýndýðý gibi...

Ermiþin nazarýnda gözyaþlarý, Cennet pýnarlarýndan daha deðerlidir. Zira o damlalar, "tamuyu" söndürecek bir iksir sayýlýr Rahmeti Sonsuz'un katýnda...

Hakk'ýn sâfî Nebîsi Âdem (as) saadet kâsesini gözyaþlarý ile doldurup içmedi mi?..

Dertli Nebî, tûfan Peygamberi (as) o katrelerle âlemi sele vermedi mi? Yaradýlýþ esrarýna ilk dokunan Mevlâ'nýn Halîl'i "Hasbî, Hasbî" diyerek gözyaþlarýyla ateþi "berd ü selâm"1 etmedi mi?

O incelerden ince, Hakk esrarýnýn merkezleþtiði, Faraklit müjdecisi Ruhullah'ýn hâli hep aðlamak deðil miydi?

Mâsum Resûl Dâvud (as)'ýn aðlamalý feryadý deðil miydi ki, insan derûnunda lâhûtî âhenk ve sýzlanýþýn adý olan Zebur'u tilâvet ederken, en ince gönül telleri üzerinde yüzlerce mýzrabýn âhý duyulurdu.

Ve, son durakta, en doðru yolun baþýnda, büyük muammanýn Keþþâfý, yaradýlýþýn özü aziz Ruh, kördüðümü çözer gibi bu esrarý gözyaþlarýyla çözmedi mi? Tâ ana kucaðýnda bin niyaz ile "Ümmetim, Ümmetim..." dediði andan, ba'sü badelmevt'e ve ötesine kadar hep ayný þey için inlemedi mi?

Þâir Ýkbal, bir yüksek toplulukta, ruhlarýn huzurunda, Nebîler Sultaný'na "En muteber hediye" deyip, bir bardak þehid kaný takdim etmiþti. Ben gökler ötesi o âlî meclise çaðrýlsaydým, günahýma aðlamýþ kimselerin gözyaþlarýný alýr götürürdüm.

"Aðla ey gözlerim, gülmezem ayruk,
Dost iline varup, gelmezem ayruk."

Kavuþmak için aðlamak ve kavuþmuþ olmaktan ötürü aðlamak...

Bu aðlayýþ, bir yetimin, bir ümitsizin aðlayýþý da deðil.. Bu aðlayýþ tam bilemeden, öze eremeden veya visâlin neþ'esinden, huzurun heybetinden doðup gelen bir aðlayýþtýr. Sonunda rahmetin tebessümü olduðu için de, tatlýdýr. Ve yine bu aðlayýþ, bulup bildiðini buldurma ve bildirme yolunda olduðu için de hüsransýzdýr.

"Sular gibi çaðlasan, Eyyûb gibi aðlasan,
Ciðergâhý daðlasan ahvalini sormaz mý?"

Anadolu insaný bu ma'nâda aðladý. Kurduðu umranlarýn çamurunu hep böyle gözyaþlarýyla yoðurdu.

Gözyaþlarý ruh inceliðinin þâhitleridir. Ýnce insan, yüzünü gözyaþlarý ile yýkayan insandýr. Ýçi sýzlamayanlar, kirpiði ýslanmayanlar kem talih hoyratlardýr. Bu incelik bir havâr^ý inceliði de deðildir. Þecaat ve cesaret arz edeceði yerde, o birden bire tunçlaþýr, demirleþir; aþýlmaz ve bükülmez hâle gelir. Ýþte o en büyük devlet adamý Ömer, Peygamber hâlesinde en büyük devlet adamý... Þiddeti, öfkesi ve nefretiyle beraber, bir kâlbi kýrýðýn yanýnda, bir "yerdeki yüz" karþýsýnda çocuk gibi hýçkýra hýçkýra aðlar ve etrafýný da aðlatýrdý.

O manzumede daha niceleri vardýr ki, haykýrýþý arslanýn ödünü koparmýþ, ormaný velveleye vermiþ; harp meydanlarýnda bir haykýrýþla bin hânümâný harap etmiþtir. Fakat, Hakk'ýn huzurunda, muhasebe ânýnda öylesine incelerden ince bir hâl almýþtýr ki, ancak Cennet hûrîleri o kadar incelikten haberdar olabilirdi.

Uzun senelerden beri ne kadar hasretiz gözyaþlarýna!.. Onu, bu memleketin taþýna, topraðýna, evine, mâbedine sormalý. Sormalý þu daðlara, taþlara ve üzerinde uçuþan kuþlara... Ve bütün bir mâziye sormalý, baðrýna kaç damla gözyaþý düþtüðünü. Sonra mâbedlerdeki sütunlara, geniþ kubbelere ve çevredeki cidarlara da sormalý, ne zamandan beri hýçkýrýða hasret olduklarýný. Seccadelere de sormalý, kaç defa gözyaþlarýyla ýslandýklarýný. Bu kadar içten uzaklaþýlan, bu kadar gönüle yad kalýnan ikinci bir devir gösterilebilir mi?..

Timdi sizler, ey bütün bir tarih boyunca aðlamayý unutmuþlar! Gamsýzlar, dertsizler ve aðlanacak hâllerine gülenler! Gelin; þu çýkmazýn baþýnda durup asýrlýk gamsýzlýðýmýza bir son vererek beraber aðlýyalým! Cehaletimize aðlayalým! Kaybettiðimiz þeylerden habersizliðimize aðlayalým! Kusurdan bir heykel hâline gelmiþ mahiyetimize, duygularýmýzýn dumura uðrayýþýna ve hoyratlaþan gönlümüze aðlayalým! Bu vaziyette öleceðimize, öldüðümüz gibi dirileceðimize, tasmalý ve prangalý büyük imtihanda, en büyük merasimde fevc fevc geçecek olan mâzinin þanlýlarý arasýnda yer bulamayacaðýmýza aðlayalým! Daldan kopan bir meyve gibi, yalnýz düþüþümüze, ayaklar altýnda eziliþimize, rahmetten cüdâ kalýþýmýza aðlayalým!..

Yukarýlara doðru güvercinler gibi kanat çýrpalým ve çok yükseklerde öyle bir "Âh!" edelim ki, ünümüz, gözyaþlarýndan meydana gelen bulutlarý harekete getirsin. Sonra ateþimizi söndürecek o damlalar, yaðmurlar gibi baþýmýzdan aþaðýya insin ve ateþimizi söndürsün. Kin ve nefret ateþini. Bütün dünya ve ukbâ ateþini...

Allah'ým! Sen'den diliyor ve dileniyoruz: Gözlerimize yaþ ver ve bizi aðlat! Merhamet etmen için. Sen'den uzak kalýþ hasretini duyamayýþýmýza aðlat! Gönlün þâk þâk oluþuna, aðyar ateþine yanýþýna, öyle aðlat ki, sîneler kebâp olsun… Ondan bir bir feryat çýksýn, meleði ve feleði velveleye versin.

Beni de aðlat; gece kadar karanlýk ruhuma þefkat et de aðlat! Aðlamalarýma dahi aðlamam lâzým geldiði için aðlat! Bükülmüþ þu kaddime, solgun ve ölgün rengime, burulmuþ boynuma ve kýrýk kâlbime merhamet et de aðlat! Þu en sâkin anda, sýzlanýþlara cevap verdiðin dakikalarda, kapkara gönlümle deðil, Sen'den baþkasýna secde etmeyen baþýmla sana dönüyor, titreyen dudaklarýmla aðlatmaný diliyorum.

Heyhât ki "merhamet, merhamet" diyeceðim an, bir hâil gibi günahlarým karþýma dikiliyor ve içimde yýðýn yýðýn burkuntu meydana getiriyor. Allah'ým! Benim uzaklýðým itibariyle deðil, Sen’in yakýnlýðýn hürmetine kâlbime rikkat ver ve öyle aðlat ki, kendimi kaybedeyim, yolunda ar ve haysiyetten geçeyim, tâ "Bu delidir" desinler..

"Gidip boynumda zincir ile Ravza-ý Pâk'a, o denlü aðlayam ben ki, görenler hep beni dîvâne sansýn" Ola ki, düþen damlalardan bir tanesi aþkýna düþmüþ olur; iþte o, benim için ummanlara bedeldir. Þehid kaný kadar aziz gözyaþlarý içinde nefesim kesilirken varlýk sýrrýný bana duyur. Þu kararsýz gönlümü doyur. Hicabýmdan yüzümü saklamaya çalýþayým. Habibi'ne görünmek istemeyeyim. Piþdarým ve âli rehberimden kaçayým. Sonra bir âli dîvân kurulsun. Ben zülüfleri daðýnýk, hýçkýrýklarý gýrtlaðýnda düðümlenmiþ, yüzü karalarýn uðramadýðý o dîvâna çaðrýlayým "Lâ tüâhiznâ" kalkanýyla huzura varayým. Kirlerime göz yumup "bu da bizdendi" desinler; dilenciye bir mülk baðýþlasýnlar. Çöl yolcusunu sevindirip bir bulut ve bir meltemle imdadýma yetiþsinler. Sevincimden orada yýðýlýp kalayým. Gözyaþlarým içinde boðulayým!..
:(

Gönderen: 12.02.2006 - 17:44

	yusuf2023

AĞLAMAK ve GÜLMEK

34 Mesaj -

Aðlamak; müteessir ruhlarýn ferahlama gayreti ve vicdanda yanan ateþi gözyaþlarýyla söndürme hamlesidir. Ne var ki, insanlarýn çoðu aðlanacak yerde güler, gülecek yerde de aðlarlar...

Ruh tutuþunca vicdan kavrulmaya baþlar ve iþte o zaman insan da aðlar. Bu esnada gözyaþlarý imdada yetiþir ve ruhun ateþini söndürür. Bence çeþm ile çeþme arasýndaki münasebet de buradan gelir...

Gönderen: 12.02.2006 - 17:46

Pozisyon - İmzalar göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu diğer konu

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 1451 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
6607 üye ile 12.06.2024 - 22:37 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
fikriye (44), emanetcii (39), severdin (50), 53hasan (57), yadeller74 (50), esmaul husna (35), ÝHLAS (59), Tahirli Ferdi (35), hgorgulu (50), halil_ibrahim (34), orcun06 (38), ceyhan49 (43), YassiNissaY (44), Ahmet_ugur (37), ostat (46), emrahim (46), batuhan42 (48), funhouse70 (54), deepbluu (42), Hafiz hasan (45), ramsec (40), oz_bur (39), mustafaenes (40), mimli uye (49), punsi (50), [C]aRizMa (42), Perihan-Sena (46)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.62025 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.