ESSELEMUN ALEYKUM VE RAHMATULLAHÝ VEBEREKETUHU...!

Allah Rasûlü'nün Terbiyesinde Olmak

Eðer biz, bugün deðil de, saadet asrýnda, Peygamber Efendimiz'in dizi dibinde olsaydýk... O'nun terbiyesinden geçip, O'nun nasihatleriyle günümüzü, gönlümüzü ve yönümüzü aydýnlatsaydýk. Mesela bir sabah vakti kapýmýz çalýnsa ve:
"-Ey Fatýma! Güzel Kýzým. Baban peygamber diye güvenme! Kýyâmet günü herkes kendi amelinden hesaba çekilecek! Haydi sabah namazýna..." hitabýyla uyansaydýk...
Yataktan nasýl kalkar, kendimizi nasýl hesaba çeker ve nasýl bir hesab gününe hazýrlanýrdýk.
Yine bir gün Hazret-i Âiþe anamýzý ziyaret eden bir kýz kardeþ olsaydýk, Hazret-i Esmâ gibi... Ve biz kendi aramýzda sohbet ederken kapýyý çalýp içeriye giren Allah Rasûlü olsaydý. Bizi baþ baþa sohbet ederken görünce bir anda baþýný baþka yana çevirseydi ve bize:
"-Esmâ Bacým, kýzlarýn büluð vaktine geldikten sonra, elleri ve yüzü dýþýnda bütün vücutlarýný örtmeleri gerekir." diye tatlý bir nasihatte bulunsaydý...
Acaba yüzümüz nasýl al al olur, kendimize nasýl çekidüzen verirdik.
Yine bir gün hücre-i saadette, Peygamber Efendimiz'in muhterem zevceleri ile bir arada bulunsaydýk... Kapý çalýnsa ve kapýda bir âmâ Abdullah ibn-i Ümmi Mektum içeriye girmek için izin isteseydi... Biz de kendi aramýzda:
"-Girsin caným, nasýl olsa âmâ, bizi göremez" diye konuþsaydýk ve Ýki Cihan Güneþi biraz tatlý, biraz sert diðer odaya geçmemizi isteyerek þöyle buyursaydý:
"-Onun gözleri âmâ, fakat ya sizinkiler!.."
Bunlar ve daha nice yaþanmýþ örnekleriyle, biz Peygamber Efendimiz'in terbiyesinden geçseydik, acaba bugünkü yanlýþlarýmýzýn ne kadarý kalýrdý?
Ýbâdet hayatýndaki gevþekliklerimiz, tesettür konusunda bazen ifrata, bazen tefrite varan tavýr ve hareketlerimiz, erkeklerle olan ihtilat ortamlarýnda bir arada rahatça bulunmamýz, hatta onlarla þakalaþma ve sohbetlerimiz?!..
Peygamber Efendimiz'in terbiyesinde olmak imkânsýz mý? Bunun için illâ o devirlerde yaþamak, onunla beraber ayný havayý solumak, Medine-i Münevvere'de ikâmet etmek mi gerekiyor? Eðer O, Allâh'ýn bir elçisi ise, söyledikleri ve yaþadýðý hayat gözler önündeyse, binbir teferruatýyla kitaplara ve hadis mecmualarýna geçmiþse, onu uzaklarda aramaya gerek yok! Onun terbiyesine girmek için, O'nun devrinde yaþamaya da gerek yok! Sadece niyetimizi düzeltmemiz ve hayatýmýza bir çekidüzen vermemiz gerekiyor, onun sünnet-i seniyyesi eþliðinde...