*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1935 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Pazar, 24. Kasım 2024 - 01:34

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » DİĞER KONULAR » SIR KAPISI » ANNE, CENNET NE KADAR GÜZEL

önceki konu diğer konu
57 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Gönderen

Mesaj

	zeyneb-54

ANNE, CENNET NE KADAR GÜZEL

1129 Mesaj -

ANNE, CENNET NE KADAR GÜZEL!..." Genç kýzlarýmýza sohbetleriyle rehberlik yapan, çoðunun elinden tutan bir okuyucumuzun bir hatýrasýný aktarmak istiyorum:
Stuttgart Waiblingen bölgesindeiki yýlý aþkýn haftalýk çevre sohbetlerinden tanýdýðýmbir haným telefonda þöyle aðlýyordu: Hocahaným, bizimburada bir komþu, kýzýný kaybetti. 18 yaþýndaydý. Ani bir ölümle öldü. Annesi adeta çýlgýna döndü. Sürekli isyanda, Keþke kýzým þöyle þöyle olsa idi de ölmese idi diye feryat figan aðlýyor. Ne olur bir gelseniz onunla siz konuþsanýz. Sizi az çok tanýyor. Size saygýsý var, belki sizi dinler. Biz ne yapacaðýmýzý þaþýrdýk...

Ertesi gün gittim ve beni ölen genç kýzýn evine götürdüler. Evde matem, yas... Anne bir köþede hiç durmadan aðlýyor. Bana annesi þunlarý anlattý: "Kýzým, ben ve babasý her sene olduðu gibi geçen sene de memleketimiz izmir'e tatile gittik. Evimizin karþýsýndaki apartmanda bir genç adam oturuyor. Terbiyesi, asaleti, giyimi ve duruþu ile kýzýmýn dikkatini çekmiþ. Bana:
Anne bak! Evlenebileceðim genç dedi. Biz de 'tanýþalým' diye bir tanýdýðý ile haber gönderdik ve tanýþtýk. Maksadýmýzý arz ettik. Genç adam üniversite okuyan dindar ve kültürlü biri idi. Kýzýma: 'Aramýzda kültür farký var, siz açýk gezen bir hanýmsýnýz, bense eþimin tesettürlü ve mazbut bir insan olmasýný isterim.' deyince kýzým 'En kýsa zamanda dinimi öðrenecek ve tatbik edeceðim, bana zaman ver.' dedi. Ertesi yaz buluþmak üzere anlaþtýlar. Kýzým ilk iþ olarak kendisine dinimizi anlatacak, öðretecek bir yer aradý ve buldu. Çok gayretli dini bilgileri öðreniyor, namazlarýný kýlýyordu. Böylece izin bitti ve Stuttgart'a döndük. Burada bir göz doktorunun yanýnda saðlýk teknisyeni olarak çalýþýyor, iþ zamanýndan arta kalan zamanýnda da Kur'an-ý Kerim'i öðrenmek için çok gayret sarf ediyordu. Gelirken
getirdiði mantoyu ve eþarbý evde giyip 'Anne yakýþýyor mu?' diyordu. Bütün samimiyetiyle islam'ý öðreniyordu. Sivaslý bir komþumuz onu oðluna istemiþ, o ise "ret" cevabý vermiþti. Fakat o, bunu gurur meselesi yapmayarak Kur'an-ý Kerim'i öðrenmek için onlardan yardým istemiþti.
Bir gün 'Baþým aðrýyor.' diye doktora gitti. 'Bir þeyin yok.' demiþler. Ama baþ aðrýsý devam ediyordu. Göz, kulak ve diþ tahlillerinin sonucunda da bir þey bulamamýþlardý. Ama baþýnýn aðrýsý da bir türlü geçmek bilmiyordu. Bana anlattýðýna göre, bir gün, evde kimse olmadýðý halde, evimize bir genç delikanlý gelip ona kýrmýzý bir gül getirmiþ 'Ben ahiretten geliyorum, Allah-u Teala Hazretleri seni benim kýsmetim yazdý, cennette sen benimsin. Burada evlenmeyeceksin.' demiþ.
Baþ aðrýsý durumu 15 gün sürdü. Son çare olarak þule'yi hastaneye tahlil için aldýlar. Araþtýrmalar neticesinde hiçbir þey bulamadýlar. Bir gün hastaneye gittiðimde yattýðý odanýn penceresinden bakýp bana þöyle dedi:
'Anne! Cennet ne kadar güzel.' Döndüm ve baktýðý tarafa baktým, gördüðüm sadece park etmiþ arabalardý. Ama o büyülenmiþ gibi mutlu bir þekilde pencereden bakýyordu.
Bana dedi ki: 'Anneciðim, beni yarýn saat 8.00'de götürecekler.' dedi. Çýlgýna döndüm. Babasýna koþtum, 'Kýzýmýz ölüyor, yetiþ.' dedim. Babasý da çaresiz yüzüme baktý. Söylediklerine inanamýyorduk; ama yine de endiþe ve telaþýmýz had safhadaydý. 'Ya doðruysa.' diyordum. O gece hiç uyuyamadým. Ertesi gün sabah 7.00'de hastanedeydim. Babasý koridorda, içeri girmeye dayanamamýþ, çaresiz aðlýyordu. Ýçeriye girdim. Kýzým bana þöyle vasiyette bulundu:
'Anneciðim, ben ölünce sakýn aðlama. izmir'deki o gence de benden selam söyle, Cenab-ý Hak ona mutluluklar versin. Ona minnettarým, dinimi öðrenmemde bana sebep oldu. Anne, bu fakir gence maddi yardýmda bulun ve onu istediði bir kýzla evlendir. Hesabýmda onun evlenmesi için yeterli miktarda para var.
Bu arada sýk sýk saate bakýyordu. Sonra büyülenmiþçesine 'Geldiler.' dedi.
Yüzüme baktý, korku ifadesi vardý. 'Anne, Azrail'in ayaklarý ne kadar büyük.' dedi, odanýn uzunluðu kadar.
'Babama selam söyle.' dedi. Baþýný yastýða koydu,
kelime-i þehadet getirdi ve kýzým öldü!!!
Adeta çýldýrmýþtým. Odadan kendimi dýþarý attým, 'Bey' dedim 'Kýzýmýz öldü'. ikimiz tekrar odaya daldýk, kýzýmýz vefat etmiþti. Bizden istediklerini yerine getirdim. þimdi ben bu acýya nasýl dayanýrým?'(S. Yerlikaya)

Bu ibret dolu olay, dinimizi öðrenme, marifetullah konusunda derinlememiz hususunda iyi bir ders olur inþaallah.

11.02.2002

Mesaj 1 kez düzenlendi. En son RuMeYSa tarafından, 02.01.2005 - 22:04 tarihinde.

Gönderen: 11.12.2004 - 22:31

Pozisyon - İmzalar göster

önceki konu diğer konu

Mesajlar

Gönderen

Tarih