Ýnþirâh…Ýnþirâh…Ýnþirâh…Hâra düþtüm,dilime kan deðdi yüreðime od.Dâra düþtüm Ey Rab bana bir inþirah..Ah-u efgânýmý bir dinleyiver, bu gece çok karanlýk…katran karasý olmuþ göðsümü bir açýver…Daraldým…Bir bakýver..



“Biz senin göðsünü açýp geniþletmedik mi?”(inþirah/1)




Geniþlettin ey yar! Dünyadan bunaldýðým her vakit,yaðmur yaðmur yüreðime,damla damla gözlerime düþtün.Semalarda yerim yok bilirim,arþlardan ta ki gönlüme düþtün.Yaralar bedenimde yol çizerken adeta,tuz deðil ,sen gönlüme týlsým sürdün.Dünya zemininde ayaklarým kayarken bir bilinmezliðe, tut n’olursun býrakma bilmediðim alemlere…Gece ve ben iki biçâre yine kapýndayým.Soluklanmak istiyorum Ya Rab! Gece yeminli konuþmuyor benimle.Gece küskün bana, yalnýz býraktým onu gelirim diye.Gitmedim ona Ya Rab! Geceler bensiz geçti,seccadeler eþsiz,yýldýzlar yoldaþsýz kaydý.Geceye söz verdim gelirim diye,gitmedim.Ýhanetim var ona..Gece yeminli..Ben sana bugün yalnýz geldim.Terkedilmiþ sevdalarýn mekanýndan geliyorum.Yýllanmýþ sevgilerin koynundan.Ayrýlýklardan geliyorum.Yalnýzlýktan…Gönlümün tenhasýndan geliyorum.Gecenin günahlarýmý örtmeyen mahremiyetinden geliyorum.Dünyanýn arkamdan yýrttýðý gömleðimle.Kimsenin duymadýðý ama kulaðýmý çýnlatan aff sesleriyle geliyorum.Ademin utangaç bakýþlarýyla,Nuh’un terk-i diyarýyla bir yunus affý edasýyla geliyorum.Daraldým Ya Rab! ‘kabul’ ümidinin ferahlýðýyla geliyorum.Yüreðim üþüyor artýk,mahþeri bir yalnýzlýkla geliyorum.Aç Ya Rab n’olursun aç göðsümü tekrar bir köz deðdir.Ýçimin vahalarýndan kurtar beni.Ýnþirah inþirah inþirah…ayet ayet geniþlet beni.



“Yükünü senden alýp atmadýk mý? O senin belini büken yükü .”(inþirah/2)



Attýn ey yar! Ben bilemedim yükümün azaldýðýný ama sen hafiflettin beni.Dünyanýn omuzlarýma yüklediði bu aðýrlýk, yüzümü yere düþürmeye baþlamýþken,bu yükü benden alarak belimi sen doðrulttun.Rükuya eðilen bir beden senin karþýnda yüce makama erdi.Secdeye deðen baþ,merhametinle sana erdi.Oysa ben bilemedim.Kirlenmiþ yüreðimle,sözlerimi dünyaya aþina ettim kapýldým bu misafirhanenin iþvesine.Þimdi temaþa bile edemiyorum masivayý.Aydýnlanmýyor gözlerim,yeþermiyor kýrýk düþlerim.Yoksa Ey Rab ben,sen olan benliðimi çoktan mý tükettim…Züleyha kadar günahkarým,Yusuf kadar masum olmak isterdim oysa ama ben düþtüðüm zindanda ezilecek kadar günah topladým.yüküm aðýr…Tüm zerrelerim affýna sýðýndý…Mecalsizim,hissizim,bir o kadar da cahilim…Al yükümü Ya Rab n’olursun al belimi büken bu yükü tekrar hafiflet beni.Doðrult ki beni,yüzüm sana dönebileyim.Elimi sana açabileyim.Ýnþirah inþirah inþirah…ayet ayet doðrult beni.



“Senin þânýný ve ününü yüceltmedik mi?”(inþirah/4)




Yücelttin ey yar! En þerefli varlýk olarak açtým dünyaya gözlerimi.Mahlukata halife eyledin.Ýns-an makamýnda ruhuma can verdin..verdin de ben kýymetimi bilemedim.Aklýmý sürgün ettim mantýðýn hiç uðramadýðý yalancý uðraþlara.Her mevsim yaðmur yaðarken ruhuma,nadasa býraktým kurak gönlümü.Her insan ektiði biçer deðil mi Ya Rab! Günah ektiðim bahçelerde kara güller büyüdü,kokusuz renksiz.Iþýðým bir mumun aydýnlandýðý kadar,verdiðim bir aldýðým kadar fakat ben olamadým bir senin bana biçtiðin deðer kadar.biraz maðrur,biraz bizâr,biraz da kendimi þekva ile geldim.Deðersizliðimi bilerek,mecruh bir hal ile geldim iþte…Sen þanýmý yüceltirken,ben bir o kadar acziyetimle,nasýr tutmuþ ayaklarýmla,kör olmuþ gözlerimle,karalanmýþ hanemle geldim.Kalbimi avcuma sýkýþtýrarak,rengini kimse görmesin diye saklayarak getirdim.Amansýzým,dermansýzým,fermansýzým.N’olurs un Ya Rab yeniden yücelt beni gönül gözümden geçir beni.Gözyaþýna gark eyle beni eyle ki insan bileyim kendimi.Ýnþirah inþirah inriþah ayet ayet yücelt beni.



“Yalnýz Rabbine yönel.”(inþirah/8)



Hayatýn koylarýndan çýkýp senin limanýna yöneldim Yar Rab!Sen ki sana gelmeyene dahi lütfederken,bilirim geri çevirmezsin beni kapýndan.Nihayetsiz acziyetimle,dünyevi arzularýn kývrýmlarýndan,yokuþlu yollarýndan,ben kendimden geçerek sana geldim bu gece.’kün’ diyerek eyleyiverirsin diye bir ferman,ben ahvalimi dökerek sana geldim Ya Rab!.Benim sana anlatmaya halimi kelama ne hacet,sen beni bilirsin benim halim zaten aþikâr.Kurtar n’olursun bitsin artýk bu esaret! Nefsanîyetin haysiyetini huzurda kýrmaya geldim.Bakýp görmeyen gözlerimi sende açmaya,atýp yanmayan kalbimi sende yakmaya,her boþluða sayan ama her daim seni anmayan dilimi konuþturmaya,sana muhtaçlýðýn þerefini baþýma taç etmeye geldim.Sevdasý her þeyden âlâ n’olursun aç yüreðimi ben senden bir inþirah istemeye geldim…Ýnþirah inþirah inþirah ayet ayet ferahlamaya geldim.N’ola ahh n’ola Ya Rab , ben sende kalmaya geldim.Bir inþirah ayeti kadar sana yönelmeye geldim.



alýntý