Ne kelimeler anlatýr seni....
Ne satýrlarda bulunursun sen....

Ne gerçeksin sen,
Ne hayalsin sen,

Arzulanan,
Ýstenilen,

Düþlerden bir düþsün sen....


Seni anlatmaya,
Ýfadeler yetersiz kalýr......

Olsun anlat....

Anlat derler....

Yahu gönüldür bu anlatýlýrmý
Lalezen hiç anlatýlýrmý....


Anlatýlsa,
Anlaþýlýrmý.....


Anlat yinede anlat,
Dilin döndüðünce,
Gönlüne düþtüðünce,
Anlat.........


Lalezen,
Sen varya,

Bir düþ güzelliðinde idin,
Kalkmak istenmeyen,
Sürsünde bir ömür sürsün,
Yeterki düþten kalkmayým ben denilen....

O düþteki güzellikler senfonisi idin,
Elinde insanlara Çiçekler sunan,
Karþýlýksýz,
Gönül dünyasýný açan,

Sevende Seven,
Sevmenin sýnýrýný bilmeyen,

Ýncitmeyen,
Ýncinen,
Ama incitmeyen,

Ýncilmeyi, Ýncitmeye tercih eden.....

Çünkü sen lalezen......




Bir öyküsün sen,
Dedelerin torunlarýna anlatacaðý,
Aþýklarýn, hakkýnda türküler yazacaðý,
Genç kýzlarýn dilince, aðýtlar yakacaðý....


Anlatýldýkca dinlenen
Dinlendikce sevilen....

Söylenildikce gözyaþlarý dökülen....
Ama her dem yinede söylenilmek istenen....


Ama öyküler yalýn kalýr yanýnda,
Aþýklar susar yanýnda,
Genç kýzlar saygý duyarlar sana,
Taþ basarlar baðýrlarýna,
Kan akýtýrlar gözlerinden yaþ yerine,
Ama kusur etmezler sana.....

Çünkü,
Sen lalezen,
Bir adýnda sevgidir senin ya...

O kahramanlardan dahada kahraman olan,
O türkülerden daha deðerli olan,
Her dem saygý duyulacak olan....

Çünkü sen lalezen.....




Bir ceylan düþün,
Yavru yaþýnda...

Sekerek koþmasý varya.....
Ne güzelde yakýþýr kýrlara,


Kýrlar onun evidir,
Baðrýný açtýðý yerdir...


Ceylan lal kalýr, gönül kýrlarýnda,
Çünkü lalezen vardýr...
Yavru ceylanýn dahi imrenme gözleri ile bakacaðý.....

Yok olmaz....

Lalezen ceylan tadýnda deðil,
Ceylan lalezen tadýnda.....



Bir Martý düþün,
Mavi gökyüzü onundur,
O maviliklerede yakýþýr,
Uçmasý,
Kanat çýrpmasý,
Þevk verirde þairlere.....

Þair yazarda, martýlý mavi gökyüzünü,
Yazaman lalezen güzelliðini....

Çünkü gönül insanýdýr O....
Hasrettir güzelliklere.....
Bir incelik vardýr ruh güzelliðinde,
Zerafeti vardýr......

Þair utanýr ona þiir yazmaya....

Layýktýr zaten lalezen,
Bu utanma makamýna....


Görülmeden sevilebilecektir O,
Görülmeden, Gönül tahtýna oturtulacaktýr O.....
Görülmeden,
Senle yaþayacaktýr O..
O ki Lalezen.....


O ki bir adýda sevgi olan...........

O ki O kadarda sevilen.....

Çünkü O lalezen.............

Gönüllerdeki Solmayan Çiçek.......
Cansýn lalezen........