Zaman puslu bir nehir gibi akýyor içinden. Kýyýlarýný bilmiyorsun. Nerede baþladýðýný bilmiyorsun. Nerede bittiðini bilmiyorsun. Hangi yöne aktýðýný bilmiyorsun nehrin. Sadece akýyor, sadece akýyor. Çaðýltýsýný duyuyorsun sadece. Yataðýna kýrgýn gibi; bazen taþýyor, bazen duruluyor, bazen çekiliyor. Kimse kenarýnda kalmýyor bu nehrin; seni de içine çekiyor, sevdiklerini göðsüne alýyor, sevdalarýný sürükleyip uzak denizlere döküyor.

Ýçine kývrýlýyor gibi zaman. Göðsüne sokulup aþklarýna dokunuyor, acýlarýný dokuyor. Aklýnda hesaplarý yarým býrakýyor, kalbinde yaralar açýyor, tenini daðlýyor. Hüsran içinde hüsran büyütüyor. Hayâl köprülerinin altýndan geçiyor. Taþtan hatýralarýný okþuyor. Kývrým kývrým içinden akýyor. Sana dokunuyor zaman. Seninle tükeniyor.

Ýçinde kývranýyor zaman. Seninle tükeniyor. Yaðmur sularýna hasret kumlar gibi kuruyor, eriyor. Bozuk saatlere aldanýyor. Þarký sözlerine dolanýyor. Hülyâlarýn göðsüne kanýyor. Yalancý þafaklarla oyalanýyor. Akþamlarý göllerde dinleniyor. Öðle vakitleri koþturuyor. Þehirlerin telaþýnda eriyor. Anlamsýz duvarlara gölge olup sokuluyor. Düþen yaprakla sýrdaþ olup dertleniyor. Ýçinde aðlýyor zaman. Ýçinde kývranýyor.

Ýþte sabah. Lâl dudaklý bir sevgili zaman. Alnýndan öpüyor her þafak. Gözlerini açtýðýn yerde buluyorsun kendini. Ýþte bir kez daha varsýn. Var edilmiþsin. Uykunun çatlaklarýndan sýzýyor gibi nehir. Elinden tutuyor; taze bir güne yolcu ediyor seni Sevgili. Kendini unuttuðun yerde yeniden hatýrlanýyorsun. Kendini unutturduðun demde yeniden insan oluyorsun. Uyanýyorsun. Uyanýyorsun. Göz kapaklarýný açmaktan fazlasýný yapýyorsun.

Anla ki sen kendine ait deðilsin. Bir göz kapaðýnýn ardýnda yitebilirsin. Gecenin koynunda sevdiklerinden kopabilirsin. Zaman nehri ayýrabilir teni tenden, caný bedenden. Pek zayýfsýn. Pek kolay inciniyorsun. Seni yaralayan ne çok þey var. Kanadý kýrýk kuþlar önce senin kanadýný kýrýyor. Hüznün için bin bir bahane var. Uçurumlar önce seni yutuyor; hep daðlarýn ardýna savruluyorsun. Kerem seni arýyor, aslý sana özeniyor. Leylâ çölde seni arýyor; Mecnûn sana aðlýyor. Zaman seni senden alýyor. Sürekli uçurumlar açýyor göðsüne. Yangýnlar sunuyor göðsüne. Daðlar daðlardan uzaklaþýyor. Kalplerden kalplere çöller büyüyor.

Elin bir þeye yetiþmiyor; parmaklarýnýn arasýndan dökülüyor an. Ömrün sevdalarýna yetmiyor; batan þeyleri sevmiyorsun, sevemiyorsun. Sabrýn kýl kadar; günü akþam edemiyor, akþamý sabaha yetiþtirmiyor.

Vakit sabah. Gün seni bekliyor. Yüklerin aðýrlaþacak. Belin bükülecek. Dünya seni çaðýrýyor. Ömrün azalacak. Zaman tenini yoklayacak. Ruhun sýkýlacak. Þimdi, þu halde, elini eline veren, güneþi sana gönderen, yaðmurlarý alnýna deðdiren sonsuz kudret sahibine hâlini arz etmeyecek misin? Þimdi þu halde, en ince dertlerini bilen, belli belirsiz fýsýltýlarýný iþiten, içinin de içini bilen sonsuz rahmet sahibinin huzuruna varýp içini dökmeyecek misin?

Bak seni bekliyor sevgilin. Yangýnýný ona sunsan, bütün yangýnlar söner, ayrýlýklara yol bulunur. Gözlerini ona aç, bir de onunla yan. Alnýna serinliðini dokundur. Yaralarýný onun yanýnda kanat. Onunla aðla. Aðla ki göz yaþlarýna tek tanýk olsun. Sevdalarýný onun baþucuna topla. Aþklarýný çoðalt alnýnda. Aðla.

Kanayan kalbinden sýzýlar vursun yüzüne. Ellerin sevgilinin yüzüne koþsun. Dað daða kavuþsun. Çöller çöllerde kurusun. Yüzler yüzlere baksýn. Sular sularda boðulsun. Yüzün sevdiðinin yüzünde kalsýn. Aðla. Aðla ki zaman sana kalsýn. Zaman içinde kývrým kývrým yol olsun. Sonsuzluða uzansýn. Aðla..

Sevgiline koþ. Gecenin örtüsü daðýlsýn. Þafaðýn saçlarý çözülsün. Gönlünü rüzgâr alsýn. Bütün küsmeler küsüþsün, yalnýz kalsýn. Kavga kavgaya tutuþsun; kalbinden vurulsun. Hüzün hüzne bölünsün; azalsýn, sýfýrlansýn. Aðla. Aðla ki gurbet gurbeti gurbete göndersin. Aðla ki gözünün yaþý ýrmaða karýþsýn.

Ýþte sabah. Zamanýn nehri göðsüne sokuluyor. Anlamýný sende arýyor. Yüzünü yüzünün ayinesinde seyrediyor. Alnýna Rabbin ýþýklar dokunduruyor. Ýþte seccaden. Alnýný öpmeye geliyor. Secdeler seni uçurumlardan uçuruyor, Sevgili'nin diyarýna taþýyor.

Lâl dudaklý bir sevgili yolunu gözlüyor. Zaman seni sensiz kýlýyor. Namaz seni sen kýlýyor. Namaz insaný insan kýlýyor.Namaz insaný kýlýyor.