Gökyüzüne bakarsýnýz. Bulutsuzdur. Masmavi bir gökyüzü
önünüzde uzanýr. Sonsuzluðun çizgisidir bu. Çünkü siz ulaþamazsýnýz. Bu yüzdendir onu sonsuz diye adlandýrmanýz. Evet siz bunu yaparsýnýz.

Birden, aniden kalýn bir bulut
tabakasý gibi kararýr gökyüzü. Kuþlarýn kanat çýrpýnýþlarý yüzünüze hafif, tatlý bir rüzgâr üfler. Bu kulaklarýnýza kadar eriþirse, size tatlý bir musiki esintisinde iþler. O müzikte tarif edemediðiniz bir týnýyý yakalarsýnýz. Kelimeler parmaklarýnýzýn ucuna gelir,ama,fakat, lakin tarif edemezsiniz... Ta orada, içinizde bir yerde hissedersiniz bunu ama. Orasý dünyaya kapalý, Allaha açýk yerinizdir; kalbinizdir... Bu onun þarkýsýdýr. Az sonra söyleyeceðimizin...

Kuþlar bütün gökyüzünü kaplamýþtýr. Göçmen kuþlardýr bunlar. Ýncecik bir sicim gibi, gökte gizli bir yolu izlerler. Kanat çýrpýþlarý sizi büyüler. Olduðunuz yerde çakýlýrsýnýz. Ýçiniz kýpraþmaktadýr. O an onlar gibi olmak istersiniz. Onlar gibi özgürce uçmak... Sonsuzluða kanat çýrpmak. Bilirsiniz bu uçuþ sizi bütün dünya rutinlerinden, zulümlerinden, yalanlarýndan, maskelerinden, kýskançlýklarýndan, savaþlarýndan, kan kokusundan uzaklaþtýracaktýr. Ýstersiniz bunu. Çünkü bilirsiniz.

Gökyüzünde özgürsünüz. Amerikanýn yada bilumum Avrupanýn yada barbarlarýn gökyüzünde bir menfaati yoktur. Orasý boþluktur. Bu yüzden orada savaþlar olmaz. Ama Amerikanlar hayal dünyalarýnda orayý da kirletirler; kendi suni hayal iklimlerinde orayý da kana bulamak isterler. Onlarýn sentetik gökyüzünde yýldýz savaþlarý olur hep.” Diðerleri, yani gökyüzü sakinleri çirkin, barbar, vahþi yaratýklardýr. Uzaylýlardýr.

Onlara uygarlýk vermeye giderler uzay gemileriyle. Demokrasi daðýtýrlar... Çok güzel kotarýrlar bunu. Çünkü onlar uygardýr! Siz mi? Buna gülünür. Siz barbarsýnýz! Siz olmasanýz, uygarlar kime demokrasi daðýtabilir?

Bütün dünya topraklarýnda bir gök kubbe vardýr. Herkes bilir bunu. Mavidir rengi. Çoðunun... Kimisi ala çalar bazen. Bazen de kýp kýrmýzýdýr. Kokusu kesif ve iticidir. Çünkü kan solur burun delikleri. Ýçiniz bir tiksintiyle ürperir. Sesler eriþirse kulaklarýnýza bu sefer kuþlarýn o tatlý musikisi deðildir bu. Orada kurþun výzýltýlarý, tank bombalarý, uçaksavar toplarý, güdümlü roketler, þarapneller, þekerler; içine amerikan bayraðý gizlenmiþ, onunda içine derin bir dövme gibi kazýnmýþ Ýsrail bayraklarý olur. Çocuklar þekerleri açar. Ýçinde bir el siyah fotör þapkasýný çýkarmýþtýr. Çakal gibi sýrýtýr çocuklara. Aðzýnýn kenarýndan, o siyah diþlerinin arasýndan salyalar akarken baðýrýr çocuklara: “Sam amcaya el salla

Çocuklar Sam amcayý tanýmýþtýr tanýmasýna ama vakit artýk çok geçtir, amerikanýn, Ýngiltere’nin, Ýsrail’in demokrasi, özgürlük getirdiði topraklarda þekerler daðýtýlmýþtýr. Ýçinden, bu sefer sam amcanýn siyah þapkasýnýn içinden çýkardýðý gibi özgürlüðün simgesi beyaz renkli bir tavþan çýkmamýþ, aksine þaka yaptým bak diyen, bombalar çýkmýþtýr. Sonra çocuklarýn o küçük vücutlarý; hani vardýr ya sizinde çocuklarýnýz elinize sýðmazlar bebeklerken, hani size gülümserler, hani akþam eve döndüðünüzde cebinizden bir þeker çýkarýp ellerine verdiðinizde sonsuz sevinip kucaðýnýza atlayýp, boynunuza sarýlýrlar, yanaklarýnýzý öpücüklere boðarlar... Günün bütün yorgunluðunu atarsýnýz o an. Ýþte onlarda sizin çocuklarýnýz gibidir. Onlarda en az sizin çocuklarýnýz kadar güzel kokarlar. Onlarda en az sizinkiler kadar masumdur. Onlarýnda anasý, babasý sizin gibidir. Onlarda insandýr be kardeþim.

Ýþte o çocuklar var ya, hani sizin çocuklarýnýz gibi olan çocuklar, onlar þekerleri açtýðýnda bombalar patlar. Etleri yedi cihete yayýlýr. Görürsünüz bunu. Çok yakýndan görürsünüz. De elinizden hiçbir þey gelmez. O an bomba seslerine, kurþun výzýltýlarýna sizin gibi analarýn, babalarýn sesleri karýþýr. Mavi gökyüzü ansýzýn kýzýllaþýr, müzik deðiþir birden. Çýðlýk kusar sonsuz boþluk. Feryatlarý duymamak için kulaklarýnýzý týkarsýnýz. Sonra sam amcanýn ve hahamlarýn katýlýrcasýna kahkahalarý, çýðlýklarý bastýrýr.

Dikkatli bakarsanýz eðer, þeker toplamaya gelen çocuklarýn, bir ölüm sonrasý parçalara ayrýlan vücutlarý vardý ya hani, bazýlarýnýn gözleri baþka bir köþeye fýrlamýþtýr. Biraz daða eðilin hadi, iyice dikkatli bakarsanýz o gözler hala kýrpýþmaktadýr. Gözleri gökyüzüne doðru çevriktir. Sonsuz boþluða bakarlar. Hadi biraz daha zorlayýn kendinizi, yaklaþýn biraz daha. Hani organlarý parçalanmýþtýr. Baðýrsaklarý dýþarýdadýr. Kimisinin göðsü yarýlmýþtýr. Kalplerini görebilirsiniz. Hala atmaktadýr. Biraz sonra sonsuz duracaktýr.

Durun terk etmeyin hemen. Biliyorum dehþet ürkütür sizi. Bekleyin biraz. Biraz daha yaklaþýn. Ýyice yaklaþýn. Bunu size hiçbir yerde göstermezler. Kalplerine bakýn. Çocuklarýn kalplerine bakýn. Barbarlar savaþ alanýný terk etti. Siz kalýn. Görüyor musunuz?

Bakýn iþte orada. Parçalanan kalplerin tam ortasýndan. Beyaz bir sis buharlaþýyor. Ýyice yaklaþýn. Bembeyaz bir güvercin oluyor o buhar. Ýyi bakýn. Çok iyi bakýn. Bembeyaz güvercinler kaplýyor aniden gökyüzünü. Kýzýl gökyüzünü göremiyorsunuz artýk. Çocuklarýn kalplerinden çýkan beyaz güvercinler, onlarý gökyüzünde bekleyen diðer güvercinlere katýlýyor. Aralarýnda mavi ve yeþil olanlarý da var. Maviler baba, yeþiller ana güvercinler. Kendilerine katýlan beyaz güvercinleri kendi yavrularý gibi benimsiyorlar.

Göçmen kuþlar bunlar. Ve þimdi buradasýnýz. Kendi mavi gök kubbenizde. Yani baþladýðýmýz yerde. Baþýnýzýn üzerinde yüz binlerce güvercin... Renk renk, iklim iklim... Sonsuzluða doðru kanat çýrpýyorlar. Ýncecik bir sicim üzerinde kendi yollarýný çiziyorlar. Kulaklarýnýzý açýn þimdi. Duyuyor musunuz? Size özgürlüðün þarkýsýný söylüyorlar.

Bundan sonra kendinize söylemelisiniz. Ne zaman bir kuþ sürüsü gördüðünüzde ve size tatlý musikiler getirdiklerinde; “iþte gerçek özgürlük budur diyebilmelisiniz. Yapmalýsýnýz bunu. Özgürlüðün kuþlar kadar, en az onlar kadar sonsuzluða kanat çýrpmak olduðunu bilmelisiniz..