Kendimize YaptIk.

Bizi güllerin iklimi tüketti
Toprağı yaran filize vurulduk
O vahşi beyaz at alıp başını gitti
Bir yaz yağmuru gibi unutulduk.

Sığ yanlarımız oldu ara sıra
El yordamıyla dalarken hayata
Bir parça telaş, bir parça ümittik
Hiç yetişemedik o vahşi ata.

O vahşi atlarla beraber
Ah şu içimizdekiler
Sanki sökülürcesine,
Sanki sökülürcesine
Gitti gider.

Bize bir gün çelişkisi yetti
Dudağı yoran bir söze kırıldık
O vahşi beyaz at tutuştu yelesinden
Kaldığı yerden başlanır mı artık.

Hiç ayrılmayız derken bir ucundan
Aşk doğa yitirdiğimiz ilan aşktı
Ben sana kıydım, sen bana gücendin
Ve durduramadık o vahşi atı.

O vahşi atın ardından ah şu aramızdakiler
Hiç yaşanmamışçasına,
Hiç yaşanmamışçasına
Uçtu gider.