Bir şiirdir yaşamak..

Bir nakıştır ilmek ilmek...

İşlemektir rabbinin istediğini gönlüne,

Gönlünün nakışını işlemek hayata..

İğnelerin parmağına batacağını bile bile..

Canının yanacağını bilerek işlemek..

Yeterki gönlündekiyle,

Hayata işlediği aynı olsun.

Biri çiçek , biri kaktüs olmasın.

Biri açıp , diğeri solmasın..

Biri renkli ,öbürü renksiz olmasın.

Rabbimizin istediğini gönlümüzden,

Aktaralım ilmek ilmek hayata..



Allah malı istediğine,ilmide dileyene verirmiş..

Yeterki dileyelim,yeterki onun lutuflarından yararlanmak istiyelim..

Doğum ve ölüm bir parantez arasıdır ..O arayı anlık zevk alıp, sonra pişman olacağımız şeylerle doldurmayalım..

Zaman nankördür,alır ama geri vermez,sevdirir ama sevmez..

Sonra derizki, zaman ne çabuk geçti ,yıllar su gibi aktı..

Biz ise ,akan suya kök salmaya çalışıyoruz,kökler ne kadar uzarsa uzasın,

onların kavrıyacağı toprak yok..

Kayık kök salsanda yüzecek..

Kök salmasanda ..

Biz heybemize ne koyarsak ,onu götürürüz..

İlimi dileyelimki rabbimizden,heybemize ne koyacağımızı bilelim..

İlim sahibi insan başına ne gelirse gelsin, rabbinden geldiğini bunun bir imtihan olduğunu bilir...

Ama ilimsiz mal sahibi, malını kaybettiğinde,

isyan eder, bunun bir imtihan olduğunu kabul etmez ve nedenler niçinler arasında

kalır..

Nice Allah sevgilisi varki,onlara dünya zenginliği kazandırıcak ,mucizeler verildiği halde onlar Allah ın ilmini seçmişlerdir..

rabbim bizi ilm dileyenlerden eylesin..

dua ile ...