O zaman emretti ki Rabbimiz Cebrâil e:

(Bu gece, Habîbim'i git bana dâvet eyle.



Önce, kanatlarına doldur cennet cevheri,

Bu gece, tak beline bir de hizmet kemeri.



Sonra git, bu müjdeyi haber ver Mîkâil e,

Uğraşmasın bu gece, hiç erzak taksîmiyle.



Sonra da, İsrâfile gidip haber ver bunu,

Yere koysun bu gece, elindeki Sûrunu.



Cümle meleklere de gidip söyle bu şeyi,

Duyursunlar her yere, bu geceki "Müjde"yi.



Oradan da Mâlike varıp de ki şöylece:

Cehennem kapısını kapatsın o bu gece.



Rıdvâna da söyle ki, tezyîn etsin Cenneti,

Takınsın hûrîler de, bu gece her zîneti.



Kaldırılsın bu gece, kabirdeki azâblar,

Hareket etmesinler bu gece Su ve Rüzgâr



Dalsın cümle melekler, bir neşe ve sevince,

Zîra dâvet eyledim Habîbimi bu gece.



Ey Cebrâil, Cennetten al yanına bir Burak

Ve ayrıca, Yetmişbin melâike alarak,



Sevgili Habîbimin, acele yanına git,

Bir hasır üzerinde uyuyor O şu vakit.



Zîra çok fazla üzdüm Onun nâzik kalbini,

Çok yordum, çok incittim mübârek bedenini.



Bu hâlde, yine bana el açıp yalvarıyor,

Ve yine benden başka, hiçbir şey düşünmüyor.



Ey Cebrâil, git getir Sevgili Habîbim i,

Gelsin de görsün O da, Cennet nimetlerimi.



Ona ve ümmetine hazırlamış olduğum,

Nimetleri, bu gece görsün O da bil umûm.



Onu sevmiyenlere, hakâret edenlere,

Söz ve yazılarıyle Onu incitenlere,



Hazırlamış olduğum o Çetin azâbları,

Gelsin de, Cehennemde görzün hep ayrı ayrı.



Habîbimi, bizzât ben tesellî edeceğim,

Onun nâzik kalbini, ben sevindireceğim.)



Cibrîl Hak teâlâdan böyle emir alarak,

Girdi hemen Cennete almak için bir Burak



Kırk bin adet Burak ı hazır buldu ânında,

Resûlün ismi vardı, herbirinin alnında.



Onlardan birisini alacaktı ki, fakat,

Bir Burak ın hâline, eyledi durup dikkat.



Zîra o, bir kenara çekilmiş ağlıyordu,

Gözlerinden sel gibi yaşlar akıtıyordu.



Yaklaşıp, suâl etti niçin ağladığını,

Dedi: (Resûlullahın ben duyalı adını,



Muhabbeti, kalbime giriverdi o günden,

Ben, Onun aşkı ile ağlarım her gün hemen.)



Burakların içinden, Cibrîl onu seçti ve,

Geldi Resûlullahın bulunduğu o eve.



Baktı ki, bir hasırın üzerinde o Server,

Mışıl mışıl uyuyor, durakladı bu sefer.



İnsan şeklinde idi geldiğinde oraya,

Kıyamadı Resûlü dürtüp uyandırmağa.