Yüreğim yangın yeri...
Senin sokaklarında Peygamberlerin izleri vardı..
Senin sokaklarında Bişri Hafilerin yalın izleri...
İmamı Azamın sesi.. Sahabelerin kokusu vardı.
Yok şimdi hiç birinin yeri hülyası..
Ey Bağdat şimdi gönlümüz yaslı gözümüz yaşlı..
Şimdi senin için çok üzülüyoruz Ey Bağdat...
Ne oldu bize ki donuk kaldık sana uzanan kahpe ellere..
Ne oldu ki Ay yüzlü anam göz yaşı dökerken biz seni teselli edemiyoruz.
Yüreğimiz yanıyor Bağdat ciğerimiz...
Hani diyorum günlerdir benim mi ölmem lazım senin buğulu bakışlarının te-bessüm
etmesi için.
Bin tane canım olsa senindir ,fedadır...
Bağdat.. Ahh Bağdat seni öyle seviyoruz ki seni öyle özlüyoruz ki.
Sana düşen bomba değil bizim yüreğimize inen kahpe bir hançer..
Ahh Bağdat teselli olmuyoruz hiçbir şeyle..
Teselli olamıyoruz. Senin sokaklarda yetimlerin sesi yüreğimizde inlerken biz
mutlu olamıyoruz..
Affet Bağdat..
Gönül koyma ne olur. Ellerimiz prangalı yüreğimiz hüzün dolu..
Affet bizi Ne olur...
Semalarında kahredici şafaklar söküyor. Oysa sökülen gökyüzün mü yoksa
içimizde patlayan bin bomba mı. Dertliyiz Bağdat..
Gözyaşlarımız var Sana dair döktüğümüz. Ağıtlarımız var Ezgilerimiz...
Yeniden tülleniyor dilimizde Bağdat ezgilerimiz.
Yeniden açıyor bağrında Şehadet Güllerimiz, Lalelerimiz...
Ahh Bağdat..
Ahh Bağdat...
Gönlümüz yangın yeri Bağdat...
Ey Allahım halimiz durumumuz meydan da,kırık döküğüz, darmadağınığız.
Sen bize güç ve kudret ver. Meydanlarında kafirin melun sesi..
Zulmu hendesesi.. Davana sahip çıkamadık. Analarımıza bacılarımıza
kardeş-lerimize çocuklarımıza sahip çıkamadık.
Dikilirken önlerinde Küfrün sesi biz biz olamadık. Direnemedik.
Aciziz... Diriliş ihsan et.. Topla bizi ,acı bize uyuşukluğumuzu affet...

Ne olur Affet Ne olur