Bilinmezler Beni Sardı!

Bilinmez bir yolda yürüyorum,
Bilinmezleri bildim sanarak,
Bilinmezlerin bilinmezliğini buldum diyerek,
Bilinmezliğe yürüyorum, bildim diyerek…

Kükremiş dağlar geliyor dalga, dalga,
Nice ovalar sıra dağlar ve acılar,
Acı çeken insanlar, kültür ve ahlak,
Ve ahlak daha bilmem neler…

Dağlar taşlardan ses getirir,
Ovalar bağlardan iz götürür,
Niceleri anlamaz bu durumu,
Seviyorum dediklerine ot götürür…

Ben kimdim, ne idim, ne oldum?
Geldim dünya’ya uğraşla doldum,
Sefil, perişan ve derken birde baktım,
Azığını alan gidiyor geldiği yere…

Yağmur çok yağarsa sel olur,
Rüzgâr güçlü olursa fırtına olur,
Değirmen dönerse un olur,
Çocuk doğar büyük olur…

Sel gider çakıl kalır,
Fırtına biter yıkıntı kalır,
Un leğende hamur olur ekmek olur,
Büyüyen çocuk gider izi kalır…

Ben bilinmezlerin peşindeyim,
Niçin hep bu olayın içindeyim,
Sebebsizmi ve kaçındayım,
Ben bilinmezlerin içindeyim…

Salih bilinmezler seni sordu,
Nerdesin bilinmezler bir ordu oldu,
Tekrarlayarak benimi sordu,
Ve nihayet evet şimdi…
M.S.A