*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Toplam Kategori: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Forum Anasayfa » EDEBİYAT / MAKALE / ŞİİR » MAKALELER » leylami incitirsin:(

önceki konu sonraki konu

Bu konuda 3 mesaj mevcut

Sayfa (1): (1)

Ekleyen

Mesaj

	halk yolcusu

		leylami incitirsin:(

1504 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 28.05.2008

En Son On: 07.08.2009 - 22:12

Cinsiyeti: Bayan

Bir gün Mecnun hasta olup yatağa düşer Tedavî için bir doktor çağırırlar Doktor "Damardan kan almak gerek'" diyerek Mecnun' un kolunu bağlar Tam iğneyi batıracağı sırada Mecnun bağırır;

"-Ey doktor, bırak! Ücretini al ve git Bu hastalıktan öleyim, zararı yok Vazgeç kan almaktan "

Doktor Mecnun'a

"-Sen çöllerde kükremiş arslanlardan korkmuyorsun da koluna bir iğne batmasından mı korkuyorsun?"

diye sorar

Mecnun'un cevabı şu olur;

"-Ben neşterden korkmuyorum Benim vücudum,
varlığım Leyla ile doludur Korkarım ki benim kolumu yararken Leyla'yı incitirsin, işte ben bundan korkuyorum"

“Bir ahir zamandı / sokaklar çok dardı / kesse Leyla bileğini / Mecnun kanardı”

Ekleme Tarihi: 19.12.2008 - 22:57

	Muhtazaf

LEYLADA Kİ MANA

Moderator
4254 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 04.06.2007

En Son On: 30.07.2020 - 23:50

Cinsiyeti: Erkek

LEYLADA Kİ MANA
elif in aslı nedir?
"Bir gün sana Leylâ’yı sorarlar a gönül
Leylâda ki mânâyı sorarlar a gönül
Esmâyı ha bilmedin ha bildin ne çıkar
Ukbâda müsemmâyı sorarlar a gönül

Mecnûn Leylâ’nın aşkıyla öylesine kendinden geçmişti ki, Her nereye baksa Leylâ’yı görür oldu. Artık adını soranlara bile; “Benim adım Leylâ! diyordu.”
Dilinde ki virdi, gönlündeki derdi Leylâ idi. Leylâ’dan gayrı kimseyi de tanımıyordu. Leylâ ismi diğer bütün isimleri unutturmuştu O’na. Mecnûn âşık-ı sâdık olmuştu. Çünkü, aşkında sâdık olan, özge esmâ bilmezlerdi.
Yine böyle deli-dîvâne “Leylâ!-Leylâ!” diyerek feryâd edip dolaşıyordu Mecnûn. Hem de şehrin orta yerinde, kalabalık bir mekanda. Leylâ bu yürek sızlatan feryâdı işitmiş ve derinden etkilenmişti. Gidip şu miskîne kendimi göstereyim de hâl, hâtır sorayım, dedi kendi kendine. Gece-gündüz kendisi için âh u efgân eden bu zavallıyı rahatlatmak istiyordu Leylâ. Bu arada Mecnûn şehrin dışına çıkmış ve Leylâ! Leylâ nidâları ile sahraya doğru yol almaya başlamıştı. Leylâ arkasından yetişerek Mecnûn’un önüne geçti, ancak Mecnûn Leylâ’ya hiç iltifat etmemişti. O kadar çok “Leylâ” diyordu ki, bu zikr-i kesîr sebebiyle kendinden geçmiş, bayılarak yer düşmüştü. Yattığı yerde dahî bütün âzâlarından “Leylâ” zikri yükseliyordu. Leylâ şaşkın bir vaziyette olup-bitenleri izliyordu. Mecnûn kendine geldiğinde karşısında gölgesi üzerine düşmüş bir varlık olduğunu farketmişti. Başını kaldırdı, gözlerini Leylâ’nın yüzünde gezdirdi ve “Sen kimsin?” diye sordu Leylâ’ya. “Hâlin nedir aşk elinden? dedi Leylâ. Mecnûn “Sana ne benim hâlimden. Dost musun, düşman mısın? Uzak dur benden!” dedi. “Adını anmaktan deli-dîvâne olduğun Leylâ benim. Nasıl olur da beni tanımazsın?” dedi Leylâ. Mecnûn’un yüzünde acı bir gülümseme belirdi ve sözlerini şöyle tamamladı: “ Bil ki; bütün âlem bana “Leylâ” olmuştur. Benim gönlüm lebâ-leb Leylâ doludur. Eğer sen Leylâ isen, bu bende ki Leylâ nedir? Anlaşıldı ki, Mecnûn artık Cunûn şehrinde ikâmet ediyordu. Bu şehrin ne makâmı ne de mekânı vardı.
Zâten Mekânı belli olmayan iki yer vardı. Bunlardan biri “Hayret Vâdisi” diğeri “Cunûn Şehri” dir.” Hayret Vâdisi’nde ki şaşkınlığa düşmüş kimselerle(mütehayyir), Cunûn Şehri’nin mecnûnları bir araya gelerek halka oluşturdular ve kendilerinden geçmiş bir halde sohbete daldılar. Mecnûn da bu mecnûnlardan bir mecnûn olmuştu. Mecnûnlardan birisinin sorusu ile başlayan sohbet derinleştikçe tatlandı, tatlandıkça derinleşti. Mecnûn sordu Mütehayyir cevapladı:
- Ey Mütehayyir! Okudun, yazdın ve mânâsını da anladın. Mânâyı nasıl anladın? Söyler misin?
- Elif-bâ ile
- Mânâ ne demektir?
- Birin iki, ikinin bir olmasıdır.
- Buna ne denir?
- Kelime-i Tevhîd
- Peki, Elif-bâ ne demektir?
- Kâinâttaki gerçeklikler(realiteler)
- Asıl olan hangi harftir?
- Elif
- Elif neyin aslıdır? Varlığın mı? Hâdiselerin mi?
- Vârlığın değil, hâdiselerin aslıdır.
- Elifin aslı nedir?
- Nokta.
- Elife mi yoksa noktaya mı varlık diyorsun?
- Nokta’ya. Nokta sessiz varlıktır, ancak Elif’le konuşur.
- Öyleyse iki tane varlık var?
- Hayır! Elif ve nokta birdir. Arı’yı düşün!
- Arı ne yapar?
- Bal yapar; sevdirmek için!
- Başka ne yapar?
- Balmumu yapar; bildirmek için!
Mütehayyir cebinden bir balmumu çıkardı ve;
- İşte Nokta! dedi.
Sonra balmumunu nefesiyle ısıtıp boyunu uzattı ve;
- İşte Elif! dedi.
O sırada mecnûnlardan biri ayağa kalktı ve;
- Elif’in başka adı var mı? diye sordu.
Mütehayyir;
- Evet var! Gel de kulağına söyleyeyim dedi. Sonra kulağına bir şeyler fısıldadı. Kucaklaştılar.
Mütehayyirin ifâdesine göre, o artık Leylâsız Mecnûn olmuştu. Çünkü Mecnûn Leylâ’ya dönüşmüştü. Bundan sonra her kim aradan Leylâ’yı çıkarırsa Elif’in diğer ismini de öğrenebilecekti.
(Kaynak eserler: Filibeli Ahmed Hilmi, Âmâk-ı Hayâl;Eşrefoğlu Rûmî,Müzekki’n-Nüfûs)
Mustafa Demirci

MESNEVİ: "-Varlığımdan bir addan başka bir şey kalmadı. Ey güzelim, vücudumda senden başka bir varlık yok. Bu sebeple sirke, bal denizinde nasıl yok olursa, ben de sende öyle yok olurum."

Kardesim

Ekleme Tarihi: 19.12.2008 - 23:21

	halk yolcusu

Leyla ile Mecnun…

1504 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 28.05.2008

En Son On: 07.08.2009 - 22:12

Cinsiyeti: Bayan

/Leyla′ya, Leyla demek Mecnun′luğa taliplikmiş
şimdi bana Leyla′dan geçmek düşer
bu,
ayrılığın tek çaresiymiş/
gitmeli buralardan
bu su kendini çoğaltıyor seni andıkça
her teşekkürde sen muhakkak karşımdasın
tüm şairler seni tanıyor sanki
hep seni yazıyorlar
ağzımda deniz kokusu
bu vapur da sana boşalıyor ey sevgili!

sen unutulduğun kadar sevgilisin
İbrahim′in yüreğine ateş üfler nefesin
Bak, bu karınca da çatladı merhamet yolunda
seni hangi kavme tufan olarak gönderdiler
ahh Leyla, ey ademoğlunun en büyük imtihanı
sen ve gece, siyah üstüne siyah
bu ceylan da kan kusar ey sevgili!

buralardan gitmeli diyorsam sen elbet
beyaz olan her şeyden
aklımdan, şu çiy düşmüş kirpiklerimden yani
bu yağmur seni hatırlatmalı
bu deniz, bu çay bahçesi başkalarının olmalı

tüm mezarlıklarda geçerli referansın
bu şehir de sen gibi artık
gittikçe unutuldu ölüler
gittikçe sıradanlaştı aşk
anneler bile vazgeçti çocuklarından
sahi ben nesiydim bu aşkın ey sevgili?

ben olmasam da vapur saatinde kalkacak
kadıköy telaşlı, üsküdar mahsun kalacak
o kitapçı bir başka müşteriye hoşgeldin diyecek
artık başka bedenlere iştahlanacak bu yangın ey sevgili

sen başkalarına hazırlanırken
işte o gün gözlerim gözlerin olacak
bir bulut yükünü taşıyamayacak
kan akacak o zaman kan
geçtiğim tüm yollardan geçeceksin
zihninde benden kalma menkıbeler
gözlerinde resmedilmiş karşılıksız bir sevda
tüm telaşlarından sıyrılıp
bir adım daha üsküdar, bir adım daha ayrılık
artık bu ölüyü anmanın vakti gelmiştir ey sevgili!

Ekleme Tarihi: 19.12.2008 - 23:45

Pozisyon düzeni - imzaları göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu sonraki konu

Kategori Seç:

Sitemizde şu an Yok üye ve 1777 Misafir mevcut. En son üyemiz: Didem_

[ Admin Moderator Vip Üye ]

Bu üyelerimizin doğum günlerini tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu bir ömür dileriz:
burcunur (42), jihad soldat (43), alpakman (34), kerbela_34 (41), SpedeR (47), eminilhan (47), Glkc (36), mujdatciftci (35), aklima gelmedi (34), meraladem (39), heval yunus (34), muhammet ali (38), sosyolog983 (41), agus (44), müslüman cocuk (37), nakirev (42), enime (42), furkan_^^ (49), guller (44), sahdamar (41), metin uzun (42), abdulsamet (55), negative (39), homurhomur (51), snibsirm (44), husamaygor (37), estor (63), caykarali61 (43), aLi_osman (36), Avci_55 (37)

24 Saatin Aktif Konuları

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 1.04335 saniyede açıldı