İslam’da kadına verilen üstün mevki, başka hiçbir dinde verilmediği gibi, beşeri olan hiçbir müessese de, kadın konusunda İslam’ın yüce prensiplerine ulaşamamıştır. Ulaşması da mümkün değildir.

İslam’ın egemen olmadığı toplumlarda yaşayan kadınlar genellikle toplum tarafından kendilerine uygun görülen ve nesilden nesile aktarılarak günümüze kadar gelen ortak bir kadın karakterini yaşamaktadırlar. İslam’da ideal kadın karakteri ise bugün cahiliye toplumlarında yaygın olarak yaşanan kadın karakterinden çok farklıdır. Kur’an’ı Kerim’e göre kadın ve erkek aynı sorumluluklara sahiptir. Birbirlerine ve hemcinslerine karşı üstünlükleri ancak iman ve takvaları nispetindedir. Üstünlüğü fiziksel güçte ya da başka bir cahiliye kıstasında aramak büyük bir yanılgı ve cehalettir.

Hayata gözlerimizi açtığımızda ilk tanıdığımız kişi melek-sima, masum bakışlı annemizdir. Kadın, anne olarak sevilmelidir. Kadın bacı olarak, abla olarak sevilmelidir. Kadın, teyze ve hala olarak sevilmelidir. Kadın, eş ve hayat arkadaşı olarak sevilmelidir. Kadın, anneanne ve babaanne olarak sevilmelidir. Ancak hatır için sevgi feda edilmemeli, sevgiler arasında denge kurulmalıdır. Kaynana ile damat sevgisi gibi…

İstatistikler günümüzde horlanan, işkence edilen, dövülen, bunalıma düşen ve intihara kalkışan kadınların büyük çoğunluğunun İslâm aile yapısının değil; İslâmî şuurdan yoksun içki, kumar, fuhuş ve uyuşturucu madde bağımlısı erkeklerin kurbanları olduklarını göstermektedir.

İslâm’da erkekle kadın bir bütünün parçalarıdır. Biri diğeri için vazgeçilmez hayat arkadaşıdır. İbadet ve muamelelerde cinsiyet ayrılığından doğan bazı farklar dışında, dinî görev ve sorumluluklarda kadın-erkek eşitliği esastır. İslâm’ın gelişinden önce toplumda hak ettiği yeri alamayan kadın, İslamiyet’le insana yakışır haklara sahip olmuştur. Kadının durumundaki bu önemli değişikliği bizzat Kur’ân-ı Kerim getirmiş ve Hz. Peygamber bunu tamamlamıştır.

Kur’an’ı Kerim’in kadın anlayışında; kadın ve erkek farklı özelliklere sahip olsalar da, insan olma vasfı itibariyle “eşit görülmesi” önemli rol oynamaktadır. Yaratılış itibariyle kadın, erkeğe eşit olmakla beraber, kendisine özgü bazı hak ve sorumluluklara da sahiptir. Allah katında kadın ve erkeğin birbirlerine üstünlüğü; yaptıkları işlerle, kendilerine verilen imkânların yerinde değerlendirilmesiyle ve özet olarak “ Takva” ile ilişkilidir.

Ayırım yapmadan “İnsanı en güzel bir biçimde yarattık”(Tin Suresi, 4) buyuran Allah (cc); insanları bir erkekle bir kadından yarattığını, onları soy ve sop yaptığını, milletin de onlardan oluştuğunu vurgulamaktadır(Bkz.Hucurat Sûresi, 13). Bu ayetlerin dışında Surelerin başında yer alan “Ey İnsanlar!”, “Ey İman Edenler/İnananlar!” hitapları bile kadın-erkek arasında bir ayırım olmadığının delilleridir.