""Allahü Teala Adem (a.s.) 'ı yaratmayı dileyince,Cebrail (a.s.) yeryüzüne gönderdi ve yeryüzünden toprak alıp gelmesini emretti.

Cebrail (a.s.) arza gelince arz:" Ben den bir parça alıp noksanlaştırmandan Allah'a sığınırım."dedi. Bunun üzerine Cebrail (a.s.) toprak almadan geri döndü ve " Ya Rabbi! Dünya kendinden toprak alınmasından sana sığındı. Ben de almadan geldiğimden dolayı sana sığınırım."dedi.

Bunun üzerine Cenab-ı Hak Mikail (a.s.)ı gönderdi.O da aynı şekilde döndü.Sonra Azrail (a.s.)'ı gönderdi.Azrail (a.s.) yeryüzüne gidip toprak alacağı zaman,yeryüzü, ona bir şey vermeyeceğini ve Allahü tealaya sığındığını söyledi.Bunun üzerine Azrail (a.s.) da yeryüzüne" Ben de Rabbimin emrini yerine getirmemekten rabbime sığınırım ."dedi.Ve emredileni yaptı...

Daha sonra, verilen cana vesile olan Azrail (a.s.), vakti geldiğinde verilenin alınmasına da görevli kılındı...

İKİ ZOR GÖREV VE İTAATTE ZİRVE....

Seni hep korkunç anlattılar bize Azrail (a.s.)...Evet! Ruhun bedenden ayrılması elbetteki kolay değildir...Acı verir insana mutlaka!...Ama bunun yaşanması gerekiyor.Hem , hiç bir acı sonsuza dek sürmez...

Sancı çekmeden doğum olmuyor.Ölümü, doğuma benzetirim çoğu zaman...Bazı doğumlar çok zor olur.Anne çok uzun zaman sancı çeker.Sonra canından bir can ayrılır, ruhun bedenden ayrıldığı gibi...Doğumu yaptıran ebeyi, kadının çektiği sancılardan sorumlu tutmak anlamsızdır...Aynen ölümün acısından, Azrail (a.s.) ı sorumlu tutmak gibi...

Bazı doğumlar sezeryanla olur. Bazılarına da spinal anestezi ile ağrısız doğum yaptırılır. Denir ki, dünya sermayesini ahiret yolunda tüketen insanın ruhu, bir gülü koklarmışçasına kolayca ayrılır bedeninden , ağrısız doğumlar gibi...

Seni çok seviyorum Azrail (a.s.)...Bir gün mutlaka karşılaşacağız...Seni elimde güllerle karşılayacağım inşaallah...Ve bendeki emaneti yerine teslim etmen için vereceğim sana...Her ayrılık bir vuslata gebedir...Sancılar içinde beklemekteyim...Sakın geç kalma..