Yolculuk çoğu zaman tedirginliği, meşakkati, tehlikeleri ve telaşı hatırlatır. Atalarımız, yola çıkmadan önce yapılacak hazırlıkların en önemlisine dikkat çekmek için "Önce refik (arkadaş) sonra tarik (yol)" demişlerdir. Yani yola çıkmadan önce iyi bir yol arkadaşı edinmenin zaruretine dikkat çekmişlerdir.

Ömür de yaşadığımız sürece büyük bir yolculuktur.

İşte bütün bu yolculuklarda en önemli azıklardan biri yolculuğu kolaylaştıran, tehlikeleri azaltan, düşünce elimizden tutan, zamanını ve imkânlarını bizimle paylaşan "sadık bir arkadaştır" ve hatta arkadaşlardır.

Hz. Mevlana, bu ihtiyacı çarpıcı ifadeleriyle şöyle hatırlatır: "Yolu gözeterek yalnız başına güzel güzel yürüyüp giden, şüphe yok ki, arkadaşlarla, dostlarla daha hoş gider, daha hoş yol alır.

"İnsan arkadaşsız kalırsa, pek sıkılır, darlığa düşer."

"Yalnız başına bir yolda neşeli neşeli giden kişinin duyduğu sevinç, dostlarla, arkadaşlarla giderse, yüz misli artar."

Yol arkadaşının doğru seçilmesi, arkadaş bulmaktan daha da önemlidir. Zira hedef ve duygu birliği olmayan bir arkadaşla yola çıkmak insanın yolunu şaşırtır başına bela olur ve hatta yoldan çıkartır.

Eğitim öğretim yolculuğunda doğru arkadaş seçilmemişse okul başarısızlıkla sonuçlanacaktır.

Hayat yolculuğuna iyi bir hayat arkadaşı/eş bulunmamışsa aile hayatı kabir azabına dönüşecektir.

Maneviyat yolculuğuna söz ve haliyle yol gösteren sadık arkadaşlarla kardeş olunmuşsa yolculuk sarpa saracak demektir.

Hiçbir dava lideri, sadık arkadaşlara sahip olmadan davasında muvaffak olamamıştır. İşte bu gerçek sebebiyledir ki, bütün peygamberlerin Rablerinde istedikleri en önemli taleplerinden biri, kendilerine sâlih ve sadık yol arkadaşları vermesi niyazı olmuştur.

İnsan çoğu zaman içinde bulunduğu nimeti göremez. Allah bir kuluna güzel arkadaşlar ihsan ettiyse, o kişi bu nimetin farkında olmalıdır. Arkadaşlığın gerektirdiği arayıp sorma, ziyaretine gitme, yardımına koşma, düştüyse elinden tutma, ona zaman ayırma, derdini ve sevincini paylaşma gibi sorumlulukları ihmal etmemelidir. Unutmamak gerekir ki, nimetin devamı kadirini bilmekle sağlanır.

Hülasa dostları çoğaltmalı, düşmanı da azaltmalı. Hz. Ali Efendimizin buyurduğu gibi, 'Bin dost azdır; ama bir düşman çoktur' (SÖZ OLA) (Dr. Adem Ergül)