Ağlamayı bilir misin çocuk......
ya da hiç ağladın mı sen...
hayır hayır ağlatmayı demiyorum... onu iyi bildiğini bilirim... çünkü çok ağladım ben....
peki güldürmeyi bilir misin... ya da hiç güldürdün mü sen....
yanlış anlama gülmeyi demedim onu iyi yaptığını bilirim.... ağlamalarım kahkalarındandır zaten...
ağlatanlar ağlamaz çocuk... ağlatıyorsun madem ağlamaların yalan....
ağlayanlar ağlatmaz çocuk.... yürekleri her dem kanlı, yürekleri duman...
kırılan kalpleri tanır mısın peki...
kalplerin parçalarından boncuklar yapıp boynuna dizenleri bilir misin... ben tanıyorum işte... kalbim parpaça ve kalbim kalpsizlerin boynunda dizili boncuk...
ondan da mı bi şey almadın... hani şu ağlayandan, hani şu suyun ötesindeki sevdalıdan... bak o ağlıyor işte.... hiç ağlatmaz o, yani yüreği buruk bırakmaz öylece...
gülme zamanı değil ya çocuk... nasıl gülüyorsun anlamıyorum bak...
suyun ötesinde ağlayanım var benim... berisinde zulüm içinde kıvrananlarımm... üstadım katran ağacında kurudu gitti... asrın dirilişi doğum sancılarında... seni müjdeleyen asrın hatibi mahzun ve dertli su ötesinde...
gülme zamanı değil ya çocuk... nasıl gülüyorsun anlamıyorum bak...
sözümüz vardı hani çam dağına...katran ağacına sözümüz...
her nefesimiz risalete davet olacaktı bizim...
oysa kafeste bir kanaryasın sanki... dudaklarında bir muhabbet türküsü sanki...
söyleme ne olur söyleme artık... bu davaya türkülerle çok ağır kaldık.
gülenleri anlamıyorum gülenin arkasından gidenleri tanımıyorum...
kudsiler bunlar mı ya rab...
el aman el aman... ağlayamadık aziz dost... suyun ötesindesin ve tuzlu suların arkasındasın.. bari okyanusun tuzlu sularını akamayan gözyaşlarımıza say... ve kırılma ne olur bize...
öylelerini bilirim ki doğum sancısındalar...
öylelerini bilirim ki yazdığı her satırı senin gözyaşın... işte onlar asrın sahibi, asrın sümeyyesi, safiyyesi, hamzası onlar...
gülme zamanı değildi çocuk... nasıl gülüyorsun anlamıyorum bakk....