Karanlık havada ışıklardan daha parlaktın,
Karanlığın içinde sanki bir güneş gibiydin
O dakikalarda yıldızlarla gökyüzüne
Sana olan duygularımı yazabilsem yapardım

O an sadece görmek istediğim sendin
Gözlerim bakışlarını yakalama uğraşındaydı
Ve gözlerim gözlerinle buluştuğu saniyelerde
Umut bozkırlarım yeşermeye çalışıyordu ama korkuyordu...
Korkuyordu; bir anda tekrar eski haliyle karanlığa gömülmekten.

Benim yerimde bir anda umutlarını yitirme korkusunda olan sen olsaydın
Ben derdim ki;
Ben sana bir anda değil,
Her gördüğümde tekrar, tekrar aşık oldum
Ve bir anda da asla ve asla senden vazgeçmem!...
Ama o anda senin ne düşündüğünü bilmiyordum.

Yüreğimin tek merhemisin
Senden başkası bu yarayı iyileştiremez
Yine de sen olmazsan yanımda,
Kalmaya razıyım bir başıma.

İnsan nereye, nerden bakarsa o kadarını görebilir
Bazen de sadece görmek istediğini görür
Ama bilmeni isterdim ki;
Bende senin için göremediğin daha çok şey var.
Mesela bir kalp, bir yürek dolusu sevgi
Ve umutlarla yoğrulmuş hayaller...