*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Toplam Kategori: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Forum Anasayfa » D İ N / İ S L A M » BÜYÜK ŞAHSİYETLER » Babacıgım..!! (Hz. Fatıma'nın Agıtı)

önceki konu sonraki konu

Bu konuda 8 mesaj mevcut

Sayfa (1): (1)

Ekleyen

Mesaj

	DoLuNaY

Babacıgım..!! (Hz. Fatıma'nın Agıtı)

821 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 27.08.2006

En Son On: 15.08.2010 - 16:32

Cinsiyeti: Bayan

Selamun Aleyküm Gönül Dostlarım... Biraz uzun ama gözyaşlarınıza engel olamayacaksınız..Lütfen Okuyun..Selam Ve Dua ile..

Babacığım! Ey Allah'ın seçkin kulu! Ey Muhammed! Ey Resul! Ey Ebu'l-Kasım! Ey öksüzlerin, sığınaksızların sığınağı!

Babacığım! Kıble ve mihrabın hâli ne olacak senden sonra?!

Babasını; en aziz yakınını yitiren şu kızının feryatlarına kim yetişecek şimdi baba?! Sabrım tükendi, takatim kalmadı artık.

Düşmanlarım sevinç içinde baba. Şu matemim onların sevinci olmuş, baksana!

Dayanılmaz bir dert, büyük bir acı bu...

Yapayalnız kaldım baba, yapayalnız... Ne yapacağımı bilemiyorum, bunca yalnızlık içinde.

Sesim iyiden iyiye kısıldı, kulaklar iyiden iyiye takandı karşımda. Ne bir yardımcım, ne bir koşanım var feryadıma... Dünyamı kararttılar baba...

Senden sonra... Bu korkunç yalnızlık ortamında yarsız, yarensiz kalıverdim baba.

Beni yatıştıracak, şu derdime derman olup yarama merhem sürecek kimseler yok şimdi.

Babacığım! Cebrail'in getirdiği Kur'an ve Mikail'in indiği mekân senden sonra garip mi garip oldu.

Babacığım! Senden sonra devir döndü, devran değişti, yollarımı birer birer kesti eşkıyalar.

Babacığım! Bir an önce sana kavuşma arzusundayım; aksi takdirde keder ve hüznüm bitmeyecek asla.

Babacığım! Zaman unutturamaz seni bana! Günlerin geçmesi acımı daha bir tazelemekte, yaramı daha bir deşmekte... Sensiz edemem baba!

Acım daima taze, derdim her zaman büyük, gözyaşlarım hep akar... Huzur yok artık bana. Senin yokluğuna tahammül edebilen bir kalp, gerçekten çok sabırlı bir kalp olsa gerek!

Gidişinle, nur da gitti dünyadan; dünya çiçekleri soldu güneşin batışıyla.

Senin acın, kıyamete dek çıkmaz bağrımdan.

Gidişinle, sabır ve tahammülü de alıp götürdün sanki benden.

Babacığım! Dullarla yetimlerin hâli n'olur senden sonra?!

Kimleri var şimdi onların artık?!

Bu ümmet, senden sonra kimle teselli bulacak kıyamete değin?!

Baba! Senden sonra çaresiz ve yapayalnız kaldık biz.

İnsanlar, senden sonra yüz çevirdiler bizden...

İnsanlar, senin için hürmet gösteriyorlardı bize. Sen varken saygı görüyorduk, bizi böyle horlayamıyorlardı sen hayattayken...

Baba! Babacığım! Sana ağlamayan bir göz düşünebilmek kabil mi?!

Senden sonra bir lahza olsun biter mi keder?!

Senden sonra kimi uyku tutar artık?!

Dinin baharı, peygamberlerin nuruydun sen.

Senden sonra dağların kederden nasıl paramparça olmadığına, deryaların suyunun bir anda çekilip kurumadığına ve yeryüzünün baştanbaşa nasıl bir depreme tutulmamış olduğuna şaşmamak elde değil!

Üstelik... Senden sonra nice felâket oklarına hedef oldum ben...

Hiç de tahammül edilir gibi değil şu acılarım; dayanılır gibi değil başıma gelenler...

Bir belâ ki, bula bula gelip bizim kapımızı buldu. Melekleri ağlatır bu belâ, ağlattı da...

Feleğin çarkı durdu hayretten.

Baba, senden sonra minberin korkunç bir hâle uğradı!

Mihrabın, münacat ve Allah'a gönülden yalvarıp yakarmalardan mahrum durumda artık.

Ama seni kucaklayan o toprak ne de mutludur şimdi baba... Evet... Ne mutlu seninle kucaklaşmış bulunan o toprağa...

Öteden beri seni, münacatlarını, namaz ve dualarını özleyip duran cennet de memnundur şimdi.

Babacığım! Düne kadar senin nurunla dolu yerler, karanlık ve zulmetler içinde bugün.

Sana kavuşmakla iyileşecek bir yara bu ancak.

Baba! Babacığım! Ali'nin hâlinden haberin var mı? Senin Ali'n, Ebu'l-Hasan'ın... Hasan'la Hüseyin'inin babası, kardeşim dediğin, en yakın dost ve en sevgili arkadaşın... Bir bebekken alıp ellerinde büyüttüğün ve büyüttükten sonra da kendine kardeş edindiğin...

En çetin saatlerde, en samimî ve en fedakâr bulduğun yarenin...

Hicret eden ilk mümin ve senin en can yoldaşın...

Şimdi yapayalnız... En azizini kaybetmenin hüznüne gömülmüş durumda.

Hüzün ne kelime?! Dert, keder, acı, felâket, belâ... Sevgilinin kaybıyla gözyaşlarımız durmaz akar, acılar yakamazı bırakmaz artık bizim.

Ne yapayım şimdi ben baba?!

Sabrım kalmadı, yokluğuna tahammüle... Teselli uzak mı uzak benden.

Ağla gözlerim, ağla!... Kan ağlamazsan şaşarım asıl sana!

Ey ilâhî elçi! Ey seçilmiş insan! Ey yetimlerle dulların sığınağı!

Dağlar, taşlar, hayvanlar, kuşlar, yer, gök... hepsi ağladı sana.

Ey gönlümün serveri! Hücun, Rükün, Meşar ve Betha ağladı sana...

Mihrap ve Kur'an dersi gece gündüz figan ettiler, ağlayıp durdular.

Ve İslâm ağladı sana... Gidişinle iyiden garipleşen İslâm... Ah, kalkıp da şu minberinin hâlini görseydin şimdi! Senin oturduğun o minbere zulmet çıkıp oturuyor şimdi!

Allah'ım! Ölümümü bir an önce ulaştır bana; yaşamak istemiyorum artık...

Baba! Hayat sensiz bomboş. Sensiz hayat ölüm; sensiz aydınlıksa elbette ki zulmettir.

Yitiğini arayıp da bulamayan ne hâle gelirse, o hâldeyim ben de... Canımı, canânımı yitirdim; kalbimi, gönül huzurumu yitirdim, gidişinle baba.

Yakup gibi gömleğini koklayayım; belki biraz yatışırım dedim; hani şu göçerken sırtında olan... Ali sana gusül verirken üzerinde bulunan gömleğin... Ah... Koklamaz olaydım... Yaram depreşti; kokunu alınca aklım başımdan gitti; hasretin ateşi harman gibi yakıp kül etti varlığımı. O gömleği bana verdiğine pişman oldu Ali'm.

Ah... Baba... Baba...

Bilâl ezan okumayı bıraktı artık senden sonra...

Okumam diyor, okumuyordu da. Bir gün Bilâl dedim,Babamın müezzininin sesini duymak istiyorum minareden, belki biraz teselli bulurum...

Beni kıramadı...

Allahu Ekber.

Daha ilk tekbirde dizlerimin bağı çözüldü. Ağlamaya başladım.

Bilâl seni hatırlatan o aşina sesiyle Eşhedu enne Muhammeden Resulullah! deyince gayri ihtiyari bir çığlık atıp olduğum yere yığılıvermişim... Evdekiler öldüğümü zannederek ağlamışlar. Kendime geldiğimde Bilâl bütün ısrarlarıma rağmen ezanı tamamlayamayacağını söyledi, gözleri dolmuştu.Ya Zehra! dedi,Ne olur ısrar etme... Bak... Ali'yle çocuklar ağlamada... Bir daha böyle kendinden geçersen artık uyanmamandan korkarız.

Ne yapayım baba? Unutamıyorum seni, elimde değil... Esasen seni unutabilmem de mümkün değil...

Kabrinin kenarına oturup sessizce gözyaşı dökerek toprağınla dertleşmekten başka ne gelir elimden?

Ah, Baba... Seni sevenler hem sana, hem senden sonra bizim düştüğümüz bu gariplik ve hüzne ağlamadan edemeyecekler kıyamete değin...

Ahmed'in toprağını koklamış birinin, miskle ambere ne ihtiyacı var artık ebediyen?!

Şu toprağın derinliklerinde gizlenen, duyuyor mudur acep şu anda beni?!

Ah! Bana çöken şu keder, gündüzün üzerine çökseydi bir anda geceye dönüşüverirdi.

Ben, Muhammed'in (s.a.a) rahmet ve himayesinin gölgesinde yaşardım bir zamanlar.

Onun sayesi başımın üzerinde oldukça endişem yoktu hiçbir şeyden.

Bugünse kolumu, kanadımı kırdılar benim; alçaklara karşı bile çaresizim bu gün.

Ve korkar oldum zulümden, güç belâ kovup uzaklaştırıyorum zalimi kendimden.

Keder ve acılarım dallanıp budaklandı; dallarıma kumrular yuvalanıp ağlar oldular geceleri şu mazlum hâlime.

Senden sonra tek dostum kederle acı şimdi; gözyaşlarımla yıkıyorum her gün yüzümü baba...

Ekleme Tarihi: 13.09.2006 - 18:17

	alemihuccet

359 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 02.05.2006

En Son On: 09.01.2008 - 20:36

Cinsiyeti: -----

GÖRMEDEN SEVDİK SENİ YA RASULULLAH..
:(

Ekleme Tarihi: 13.09.2006 - 18:29

	recepholding

1613 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 09.07.2006

En Son On: 12.03.2007 - 11:46

Cinsiyeti: Erkek

Ekleme Tarihi: 13.09.2006 - 18:30

	^^NuR^^

639 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 27.10.2005

En Son On: 26.02.2015 - 20:00

Cinsiyeti: Bayan

cok güzel bir paylasim kardesim

ALLAH razi olsun

okuyupta aglamamak elde degil:(

....

Ekleme Tarihi: 13.09.2006 - 18:33

	RuBAi

274 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 10.05.2005

En Son On: 20.03.2007 - 21:42

Cinsiyeti: Bayan

Allah razi olsun..

Onu görmeden sevdik ama görenlerden oluruz insAllah...

Ekleme Tarihi: 13.09.2006 - 19:12

	SiRaTYoLCuSu

45 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 29.03.2003

En Son On: 04.01.2008 - 00:08

Cinsiyeti: Erkek

es-Selamu Aleykum ve Rahmetullah

Bazen duygusallık, gözyaşının verdiği sarhoşluk ifrata sebep olabiliyor. Oysa biz itidal üzere olması gerekenleriz. Yazıyı okurken acı ve ızdıraptan nasiplendik ancak ne konu ne de konunun bizzat onun ağzından yazıldığı insanlar, sıradan değil. Çok daha dikkatli olmak gerek. Zira bunun vebali çok daha fazladır.

Hepimizin bildiği üzere, Hz. Fatıma (r.anha)'yı bir gün Hz.Resulullah (sav) yanına çağırır ve aralarında geçen konuşma sırasında önceleri ağlamaya başlayan Hz. Fatıma (r.anha) sohbetin devamında gülümser. Bunu soranlara da Resulullah (Sav)'in, kendisinin vefat edeceğini söylediğini, buna ağladığını, daha sonra da ilk olarak Hz. Fatıma (r.anha)'nın yanına varacağını bildirdiğini buna da sevindiğinden gülümsediğini /güldüğünü söyler.

Bu meşhur hadis ile okuduğumuz mektup çelişiyor. Bakın "Ey öksüzlerin, sığınaksızların sığınağı!" denilirken "ancak Sana sığınırız" ayetinden bihaber biri konuşuyor gibi algılamak çok doğal.

"Babacığım! Kıble ve mihrabın hâli ne olacak senden sonra?!" Kıble ve Mihrap, Resulullah (sav)'in değil, İslam'ın simgeleridir.

"Babasını; en aziz yakınını yitiren şu kızının feryatlarına kim yetişecek şimdi baba?! Sabrım tükendi, takatim kalmadı artık. " Bu cümleler Hz. Fatıma (r.anha)ya aitse halimiz yaman. Sabırsız ve tevekkülsüz müdür, o çileler içinde yeşeren en narin ama en güçlü kardelen?

"Yapayalnız kaldım baba, yapayalnız... Ne yapacağımı bilemiyorum, bunca yalnızlık içinde.
Sesim iyiden iyiye kısıldı, kulaklar iyiden iyiye takandı karşımda. Ne bir yardımcım, ne bir koşanım var feryadıma... Dünyamı kararttılar baba...
Senden sonra... Bu korkunç yalnızlık ortamında yarsız, yarensiz kalıverdim baba.
Beni yatıştıracak, şu derdime derman olup yarama merhem sürecek kimseler yok şimdi. " Hz. Ali (r.a.), Hz. Hüseyin (r.a.), Hz. Hasan (r.a.)...

Babacığım! Cebrail'in(a.s.) getirdiği Kur'an ve Mikail'in(a.s.) indiği mekân senden sonra garip mi garip oldu.
Babacığım! Senden sonra devir döndü, devran değişti, yollarımı birer birer kesti eşkıyalar." Burada itham mevzu bahis. Müslümanların iç içe yaşadığı o dönemde eşkiya hangi kesimdir?

"Babacığım! Bir an önce sana kavuşma arzusundayım; aksi takdirde keder ve hüznüm bitmeyecek asla.
Babacığım! Zaman unutturamaz seni bana! Günlerin geçmesi acımı daha bir tazelemekte, yaramı daha bir deşmekte... Sensiz edemem baba!" İsyan değil midir bunlar? Yaşamdan çıkma isteği, hangi sebep üzere meşru olabilir? Ve yaşamın asıl sebebi Kimdir?

Yazının devamında ağıt(!) "biz" öznesiyle devam ediyor, yalnızlık bir kalabalığa bölüştürülüyor. Gerisini işlemeyeceğim, zira bu ağıt had- hudud sınırını zorluyor. Tahminimce Şia yanlısı bir ağıt…

Lütfen çok dikkatli olalım. Duygusal da olsak, aklımızı ve ilmimizi kullanmayı unutmayalım.

Ve lütfen bu eleştirimi kişisel algılamadan, gocunmadan, yerinmeden, inceleyin. Zira hepimiz kardeşiz ve birbirimizi daha doğruya ulaştırmakla mesûlüz.

Selam ve dua ile...

Ekleme Tarihi: 13.09.2006 - 21:34

	~eSRa~

941 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 12.01.2005

En Son On: 19.02.2010 - 14:40

Cinsiyeti: Bayan

Alıntı
Orijınalı SiRaTYoLCuSu

es-Selamu Aleykum ve Rahmetullah

Bazen duygusallık, gözyaşının verdiği sarhoşluk ifrata sebep olabiliyor. Oysa biz itidal üzere olması gerekenleriz. Yazıyı okurken acı ve ızdıraptan nasiplendik ancak ne konu ne de konunun bizzat onun ağzından yazıldığı insanlar, sıradan değil. Çok daha dikkatli olmak gerek. Zira bunun vebali çok daha fazladır.

Hepimizin bildiği üzere, Hz. Fatıma (r.anha)'yı bir gün Hz.Resulullah (sav) yanına çağırır ve aralarında geçen konuşma sırasında önceleri ağlamaya başlayan Hz. Fatıma (r.anha) sohbetin devamında gülümser. Bunu soranlara da Resulullah (Sav)'in, kendisinin vefat edeceğini söylediğini, buna ağladığını, daha sonra da ilk olarak Hz. Fatıma (r.anha)'nın yanına varacağını bildirdiğini buna da sevindiğinden gülümsediğini /güldüğünü söyler.

Bu meşhur hadis ile okuduğumuz mektup çelişiyor. Bakın "Ey öksüzlerin, sığınaksızların sığınağı!" denilirken "ancak Sana sığınırız" ayetinden bihaber biri konuşuyor gibi algılamak çok doğal.

"Babacığım! Kıble ve mihrabın hâli ne olacak senden sonra?!" Kıble ve Mihrap, Resulullah (sav)'in değil, İslam'ın simgeleridir.

"Babasını; en aziz yakınını yitiren şu kızının feryatlarına kim yetişecek şimdi baba?! Sabrım tükendi, takatim kalmadı artık. " Bu cümleler Hz. Fatıma (r.anha)ya aitse halimiz yaman. Sabırsız ve tevekkülsüz müdür, o çileler içinde yeşeren en narin ama en güçlü kardelen?

"Yapayalnız kaldım baba, yapayalnız... Ne yapacağımı bilemiyorum, bunca yalnızlık içinde.
Sesim iyiden iyiye kısıldı, kulaklar iyiden iyiye takandı karşımda. Ne bir yardımcım, ne bir koşanım var feryadıma... Dünyamı kararttılar baba...
Senden sonra... Bu korkunç yalnızlık ortamında yarsız, yarensiz kalıverdim baba.
Beni yatıştıracak, şu derdime derman olup yarama merhem sürecek kimseler yok şimdi. " Hz. Ali (r.a.), Hz. Hüseyin (r.a.), Hz. Hasan (r.a.)...

Babacığım! Cebrail'in(a.s.) getirdiği Kur'an ve Mikail'in(a.s.) indiği mekân senden sonra garip mi garip oldu.
Babacığım! Senden sonra devir döndü, devran değişti, yollarımı birer birer kesti eşkıyalar." Burada itham mevzu bahis. Müslümanların iç içe yaşadığı o dönemde eşkiya hangi kesimdir?

"Babacığım! Bir an önce sana kavuşma arzusundayım; aksi takdirde keder ve hüznüm bitmeyecek asla.
Babacığım! Zaman unutturamaz seni bana! Günlerin geçmesi acımı daha bir tazelemekte, yaramı daha bir deşmekte... Sensiz edemem baba!" İsyan değil midir bunlar? Yaşamdan çıkma isteği, hangi sebep üzere meşru olabilir? Ve yaşamın asıl sebebi Kimdir?

Yazının devamında ağıt(!) "biz" öznesiyle devam ediyor, yalnızlık bir kalabalığa bölüştürülüyor. Gerisini işlemeyeceğim, zira bu ağıt had- hudud sınırını zorluyor. Tahminimce Şia yanlısı bir ağıt…

Lütfen çok dikkatli olalım. Duygusal da olsak, aklımızı ve ilmimizi kullanmayı unutmayalım.

Ve lütfen bu eleştirimi kişisel algılamadan, gocunmadan, yerinmeden, inceleyin. Zira hepimiz kardeşiz ve birbirimizi daha doğruya ulaştırmakla mesûlüz.

Selam ve dua ile...

Aynen sana katiliyorum SiRaTYoLCuSu abi yanii duygusalligi birakip biraz mantigimizi ve ilmimizi kullansak yeterli olucak Hz Fatima anamizdan boyle bir yaklasim tabiri caizse "boyle bir isyan" in olmasi imkansiz...

Rabbim yar ve yardimcimiz olsun

Ekleme Tarihi: 13.09.2006 - 21:43

	suzunkopru

RE:

179 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 15.04.2006

En Son On: 14.10.2009 - 11:39

Cinsiyeti: Erkek

Alıntı
Orijınalı SiRaTYoLCuSu
Tahminimce Şia yanlısı bir ağıt

Allah Razı olsun.
Şurasıda dikkat çekici
Senin oturduğun o minbere zulmet çıkıp oturuyor şimdi!
Kimmiş o zulmet?
Daha ne hatalı aktarımlar varda anlayana buda yetrer.

Ekleme Tarihi: 14.09.2006 - 16:26

Pozisyon düzeni - imzaları göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu sonraki konu

Kategori Seç:

Sitemizde şu an Yok üye ve 1667 Misafir mevcut. En son üyemiz: Didem_

[ Admin Moderator Vip Üye ]

Bu üyelerimizin doğum günlerini tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu bir ömür dileriz:
sema35 (54), ylmz74 (50), nurum94 (85), fatihg (30), hudaperest (35), mesut63 (61), bounburak (40), kördüðüm02.. (40), rifat erdem (56), s.uguz (22), berkecan (47), akatis (44), YKAKBABA (47), AnaChry (39), Zuehtue (), katremelek (46), BasriXX (44), xxLeylaxx (37), Ihlas84 (40), Abdurrahman H. (45), ensar1 (59), Kari al abdussa.. (36), Karer_M (38), faruk134 (59), m.metin (54), ybayar99 (57), KubraNur (44)

24 Saatin Aktif Konuları

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.75038 saniyede açıldı