Taşlar ve Kurşunlar
--------------------------------------------------------------------------------

Nedir bu hal?
Göz gözü görmüyor her taraf toz duman
Kolay değil koskoca tanklar geçti buradan
Yakarak
Yıkarak geçti
Metalin soğuk yüzü geçti
Kurşun sesleri palet seslerine karışıyor
Ve göz gözü görmüyor
Her taraf toz duman
Bir bulut gibi kaplamış her yanı
Kara bir bulut
Ama yağmur yağdırmıyor
Kan damlıyor sokaklara
Toprak kokmuyor etraf,barut kokuyor
Kesik bir barut kokusu var her yanda
Dahası göz gözü görmüyor her taraf toz duman
Kolay değil onca tank geçti buradan

Bir çift göz bölüyor toz dumanı
Ve küçücük bir el görünüyor
Sapan taşa sarılmış, çocuk sapana
Sapan değil tuttuğu o an
Anasının çileli eli
Yada ekmeği, aşı
O Muhammed
Küçük Muhammed
Çoğunun ağzına alamadığını
O yüreğinde taşıyor
O korkmuyor
Onun kalbi dünyalara karşı duruyor
Ve küçücük elleri taş atıyor

Elleri birden geriliyor geriye doğru
Karanlığı ayak sesleri bölüyor
Ve sapanı elinde
Döndürüyor
Bir daha
Ve bir daha
Ve koşuyor bir yandan da
Sanki uçurtmasını uçuruyor
Daha yükseğe daha yukarı çıksın istiyor
Daha uzağa gitsin istiyor
Ve koşuyor
Top peşinde koşar gibi koşuyor
Daha sert vurayım diye koşuyor
Daha uzağa gitsin istiyor
Ve duruyor
Öne doğru savuruyor sapanı
Ve bırakıyor
Kinini bırakıyor
Öfkesini atıyor demir yığınlarına
Babasını vuran silahlara atıyor
Ağabeyini götüren tanklara atıyor
Ve sokakları kirleten postallara atıyor
Ve onları sürükleyen ayaklara

Süzülüyor taş
Bir ebabil edasında ilerliyor
Ateşböceği gibi bölüyor karanlığı
Zulmün karanlığına gidiyor taş
Son kez Muhammed'e bakıyor
İbn-i Mesud'un cesaretini Habbab'ın direncini görüyor
Ali'nin yüreğini
Ve Davut'un ellerini görüyor
Calutlar deviren elleri
Taş tankın soğuk metaline çarpıyor
Taş taşlaşmış kalplere
Görmeyen gözlere çarpıyor
Taş dünyanın merkezine çarpıyor
Ve kurşunlar fırlıyor
Taşlara karşı kurşunlar yağıyor
Daha taş düşmeden yere
Kurşunlar yağıyor taş atan ellere
Onlarcası birden buluyor Muhammed'in küçük bedenini
Pırıl pırıl yanan kara gözlerini
Ve hiç inmeyen taş atan ellerini
Bulutlara uzanan,uçurtma tutan ellerini
Bir an annesi geliyor gözlerine
İki damla yaş süzülüyor
Toz duman içinde yere düşüyor
Ve toprağa karışıyor yaşlar
Her damla bir avuç toprağı mayalıyor
Toprak Muhammed'in acısına yanıyor
Ve her bir avuç toprak taş kesiyor
Ve nice Muhammedler o taşlara sarılıyor
Bir bir özgürlüğe atıyorlar

Çekiliyor toz duman
Muhammed toprağa sarılmış elinde sapan
Bir annesi var geride kalan
Ve dilinde tarihe şahitlik edecek sözler
"KUDÜS'e bir değil bin Muhammed fedadır ;
Bunu böylece bilsin dünya, gerisi yalandır......

not: Daha önce yazıldıysa kusuruma bakmayın konuyu kapatabilirsiniz yada