Cafer b. Ebi Talib, Mutede düşmana karşı kahramanca savaşmıştı. Öyle ki, onu takip edenler, bir defa olsun başını geriye çevirmediğini söylerler. Bir ara üzerine bindiği at, savaşmasına mani olunca, hemen atından iner, bir kılıç darbesiyle onun ayaklarını keser ve yalın kılıç düşman saflarına dalar.. dalar ve her iki kolunu da kaybederek şehid olur.[1] Efendimiz, Cafer;in oğlu Abdullahın da bulunduğu bir mecliste, onu teskin ve teselli etmek için, Ben Caferi cennette meleklerle beraber uçarken gördüm buyururlar.[2]