*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI - HZ MUHAMMED MUSTAFA (S.A.V) in DOGUMU -4-

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Toplam Kategori: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Forum Anasayfa » D İ N / İ S L A M » SİYER-İ NEBİ » HZ MUHAMMED MUSTAFA (S.A.V) in DOGUMU -4-

önceki konu sonraki konu

Bu konuda 1 mesaj mevcut

Sayfa (1): (1)

Ekleyen

Mesaj

	-=[ E_R ]=-

HZ MUHAMMED MUSTAFA (S.A.V) in DOGUMU -4-

892 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 11.06.2003

En Son On: 07.07.2007 - 15:44

Cinsiyeti: -----

ABDÜLMUTTALIP KÂBE'NIN ÖNÜNDE RABBINE DUA EDIYORDU

Nihâyet Efendimiz 5 yasina basmisti ki, Halime kadin ve kocasi Haris artik bir daha geri götürmemek üzere O'nu Mekke'ye getirdiler..

Ancak bu da hâdiseli oldu..

Sabahleyin yola geç çiktiklarindan dolayi Mekke'ye ancak gece karanlik bastiginda girebilmislerdi..
Sokaklar buna ragmen oldukça kalabalikti.. Tam bu kalabalik arasinda ilerlerken, birden bire Halime kadin Efendimiz'in yani sira yürümedigini fark etti.
Ne olmustu gene, nereye kaybolmustu bu çocuk !.
Halime kadin bir yana, Haris obür yana kostu!.
Geriye döndüler, ileri baktilar; kalabaliklari arastirip, tenhalari dolastilar !..
Yok !. Emanet çocuk ortada yoktu!.
Tam Mekke'ye gelmisler, ailesine teslim edeceklerken , nereden de gelmisti bu hâdise baslarina !..

- Ya Halime, Diye söylendi Haris bîtap bir halde..

-Gidelim de bari durumu Abdulmuttalib'e anlatalim..
Hep beraber arayalim O'nu !
Belki bulabiliriz o zaman..

Kostular bir çirpida Abdulmuttalib'e ve durumu anlattilar..
Sonra da Abdulmutalib'in iki üç adami ile birlikte koyboldugu sanilan yerlerde tekrar aradilar...

Yok ! Gene yok, gene yoktu !..
Aramalar bir türlü fayda vermiyordu..

Abdulmuttalib dogruca Haremi Serife gitti ve Kâbe'nin kapisi önüne diz çökerek duaya koyuldu..
-Allah'im!.
O'na Muhammed ismini koymami sen ilham ettin!..
O'nu Sen bize verdin !..
Ne olur bizi O'nsuz birakma!
Sen bize geri ver O'nu, Ya Rab..

Varak bin Nevfel ve Kureys'den bazilarida o sirada daglarda Efendimiz'i ariyorlardi..
Birden bire dolasirken bir kösenin arkasidan Efendimiz karsilarina çikiverdi..
Varak hayretle sordu

- Sen kimsin ey çocuk ?.
Burada ne ariyorsun bu saatte !..

- Ben, Abdulmuttalib'in oglu Abdullah'in oglu Muhammed'im ..

Bulmustu!..
Bulunmustu kayip hazine!..

Derhal büyük bir nese içinde Haremi Serife geldiler..
Abdülmuttalip halâ Kâbe'nin önünde dua edip , Rabbine yakariyordu..

-Ya Abdulmuttalip !..
Ya Abdulmuttalip!.. Iste torununu bulduk..

Abdulmuttalip büyük bir sevinçle dogruldu..

-Sükürler olsun sana Rabbim!.
Süphesiz ki Sen , samimiyetle sana teveccüh edenlerin duasina icabet edersin!.

Sonra yanlarina kostu ve sordu:

- Ey çocuk, sen kimsin ?

- Ben, Abdulmuttalib'in oglu Abdullah'in oglu Muhammed'im !..

Sonsuz bir heyecan içinde Abdulmuttalib torununa sarildi..

- Ben de senin dedenim yavrum !..
Dedenim ben senin!..
Bir tanem, gözlerimin nuru benim !..

Abdulmuttalib de, Efendimiz de gözyaslari içinde agliyorlardi birbirlerine sarilmis halde...

Efendimiz 6 yasina basmisti..
Bir gün annesi Âmine hatun , kayinpederi Abdulmuttalib'e:

- Muhterem kaynatam, sevgili dedesi ve amcalari olarak sizler oglumu sevip, oksuyor, en büyük sefkati gösteriyorsunuz !..
Ancak ben isterim ki dayilari da O'nu tanisinlar.
O'nu sevsinler ve gereken sefkati göstersinler.
Bu sebeple müsaade ederseniz , kendisini Yesrib'e götürüp dayilariyle tanistirayim..

Abdulmuttalib Âmine hatunun bu istegine hak verdi ve:

-Peki, sevgili kizim, saglikla gidiniz, saglikla dönünüz.. diyerek onlarin Yesrib'e gitmesine izin verdi..
Âmine hatun bu konusmalardan iki gün sonra yanina Efendimiz'i ve dadisi Ümmü Eymen'i alarak Yesrib'e dogru yola çikti. Yesrib'te dayiogullari olan Neccari Hazreci'nin oglu adiyy ogullari oturmakta idi..

Yesrib'e gelmislerdi ki, Dar-ül Nal-ga adli mahalde Âmine hatun durdu ve dayiogullarinin evine indi. Bu evin ikinci büyük özelligi de Efendimiz'in babasi Abdullah'in bu evin bahçesinde gömülü olmasiydi..

Âmine hatun, ogluna hitap etti:

-Iste oglum, babanin mezari buradadir..
Baban, insanlarin en güzeli ve en iyi huylusuydu.
Deden Abdülmuttalib onu çok severdi..
Onu çok sevmesi dolayisiyla da seni çok seviyor simdi..

Sam’a gitmisti bir gün kervanla, ticaret yapmak için..
Dönüste de yolu buradan geçtiginden, dayilarinin yaninda kalmak istedi bir kaç gün.
Ama sonra burada hastalanivermis birden bire !.
Bir kaç gün içinde vefat etmis..

Sonra da buraya defnetmisler..

..devam edecek...

Bu mesaj 1 kez ve en son -emine-85- tarafından 29.07.2003 - 20:05 tarihinde değiştirilmiştir.

Ekleme Tarihi: 29.07.2003 - 20:04

Pozisyon düzeni - imzaları göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu sonraki konu

Kategori Seç:

Sitemizde şu an Yok üye ve 1601 Misafir mevcut. En son üyemiz: Didem_

[ Admin Moderator Vip Üye ]

Bu üyelerimizin doğum günlerini tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu bir ömür dileriz:
alaatalay (64), oemer36 (54), Harun_Yahya (39), By_ExCalibuR (39), beyzanur68 (41), ekemen (55), emstuh (38), Belamir (27), bilgen (43), hasretpamuk (42), murat tilki (45), hatýce02 (33), phonexx1 (38), islamin Gulu (33), sepultura (45), _-cigdem-_ (36), _Dua_ (36), sairadnan (46), zz0102 (52), nur.nurani (41), x_ebr@r_x (37), mumino (37), meryemcevahir (40), güldali (64), happyman (48), gencmcucahid (38), ak0571 (47), efrail (43), emel_hanim (48), Gülkurusu (48)

24 Saatin Aktif Konuları

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.60593 saniyede açıldı