*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI - Het verhaal van Abdul Jabar van der Ven....

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Toplam Kategori: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Forum Anasayfa » ENGLISH / DEUTSCH / OTHER » INTERNATIONAL » Het verhaal van Abdul Jabar van der Ven....

önceki konu sonraki konu

Bu konuda 1 mesaj mevcut

Sayfa (1): (1)

Ekleyen

Mesaj

	Tan

Het verhaal van Abdul Jabar van der Ven....

26 Mesaj -

Kayıt Tarihi: 13.10.2003

En Son On: 19.07.2006 - 14:08

Cinsiyeti: Erkek

>Sinds Allah mij elf jaar geleden uit Zijn Barmhartigheid de zoetheid
>van de Islaam heeft laten proeven, is mij letterlijk honderden keren
>gevraagd hoe ik nou eigenlijk moslim ben geworden en zal het mij
>misschien nog wel honderden keren gevraagd worden in de toekomst. Ik
>begrijp dat al die nieuwsgierige vragenstellers deze vraag alleen
>maar stellen vanuit hun vreugde een "bekeerde" moslim te zien en
>vanuit hun liefde voor de Islaam en daarom heb ik al die jaren
>geduldig antwoord gegeven op die vraag alsof het de eerste keer was
>dat ik die vraag hoorde. Ik heb er echter wel een standaard
>verhaaltje van gemaakt dat ik kort samengevat binnen een minuut
>vertel, waardoor eigenlijk een hoop mooie punten achterwege blijven.
>Het is echter noodzaak geworden wanneer je niet een fulltime
>verteller wilt worden van je eigen biografie. Vandaar dat ik nu voor
>het eerst in mijn leven mijn verhaal op papier zet, zodat ik in alle
>rust mijn herinneringen, ervaringen en gedachten met jullie kan
>delen.
>
>Vaak vraagt men mij wat nou dé reden was dat ik moslim werd en mijn
>antwoord daarop is zeer kort: dat was de Leiding van Allah, die Hij
>geeft aan wie Hij wil. Maar natuurlijk ging er aan die leiding een
>speurtocht vooraf, een speurtocht die mij uiteindelijk weer met mijn
>eigen "Fitrah" (natuurlijke aanleg) zou herenigen. Sommige Westerse
>oriëntalisten en antropologen beweren wel eens dat het merendeel van
>de bekeerde Europese moslims uit probleemgezinnen zou komen, alsof
>de Islaam alleen een keuze zou kunnen zijn uit wanhoop en niet uit
>goed beredeneerde overwegingen. Ik ben in ieder geval een voorbeeld
>van een kind dat niet is opgegroeid in een probleemgezin; geen
>gescheiden ouders, geen drugsverslaafde als vader en geen jeugdjaren
>van tuchtscholen of jeugdgevangenissen.
>
>Ik groeide op in het katholieke Brabant, in een katholieke familie,
>op een katholieke basisschool. Ik werd als kleine baby gedoopt in de
>kerk, toen ik daar nog niks over kon zeggen en ik heb rond mijn
>achtste mijn communie gedaan, al was het meer voor de cadeautjes dan
>vanuit overtuiging. Welke standvastige overtuiging kan een
>achtjarige kind nou hebben? De enige plek waar ik echt veelvuldig
>met het geloof in aanraking kwam, was op school, want ook mijn
>familie was buiten kerstmis niet erg praktiserend. Op school openden
>wij elke dag de les met een gebed en minstens eens per week kregen
>we godsdienstles. Wat me ervan is bij gebleven is dat ik altijd
>onder de indruk was van de verhalen over onze profeet 'Iesa (Jezus -
>de vrede en zegeningen van Allah zijn met hem). Ik probeerde me
>altijd voor te stellen hoe hij met zijn volgelingen leefde, iets dat
>met mijn grote fantasie niet moeilijk was voor me te zien. Ik ken
>'Iesa as uit al die verhalen als een dapper man, die zijn brood
>deelde met de armen onder een boom, de melaatsen genas en met het
>simpele volk in het stof zat.
>
>Maar aan de andere kant zag ik een paus, die beweerde 'Iesa as te
>volgen, maar ondertussen in het Vaticaan woonde in een paleis van
>marmer en kogelvrije ramen, ver weg van het gewone volk. Ik kan me
>herinneren dat dit één van de eerste dingen was die aan mij begonnen
>te knagen in de laatste klas van de basisschool en waarover ik mijn
>leraar begon te vragen. Nu, veertien jaar later, kan ik nog zijn
>rode gezicht voor me zien, dat lachte als een boer met kiespijn. Ik
>kreeg een antwoord dat de Paus zo moet leven omdat hij de
>plaatsvervanger zou zijn van God op aarde en ik moest er maar verder
>niet teveel over vragen. Maar was de paus dan hoger dan de profeet
>die hij beweerde te volgen? De paus deed me eerder denken aan de
>Romeinse keizer dan aan 'Iesa...
>
>Het was rond deze tijd dat ik mijn vormsel kon doen; dat is, zeg
>maar, na je doop en communie de derde stap op weg naar een
>voorbeeldig katholiek. Toen ik er achter kwam dat ik bij mijn
>vormsel niet zoveel cadeautjes kreeg als voor mijn communie, heb ik
>er dan ook maar van afgezien. Het was rond deze tijd dat ik de
>bekende serie "Roots" op TV zag, waarin het onthutsende verhaal
>vertelt wordt van een zwarte Afrikaanse slaaf die naar Amerika wordt
>getransporteerd. Ik was als beginnende puber geschokt door de
>brutaliteit en hebzucht van die blanke, christelijke Europeanen, die
>onze zwarte medemensen verhandelden als vee. Via de rapmuziek van
>zwarte Afro-Amerikanen leerde ik steeds meer over deze geschiedenis
>en begin ik steeds meer in te zien dat de Europese rijkdom voor een
>groot deel te danken was aan de blanke plundertochten in Afrika en
>Azië. Ik begon me af te vragen waarom wij daarover nooit iets
>geleerd hadden in de geschiedenislessen, of over de Nederlandse
>plunderingen in Indonesië en Suriname. En hoe kon het zijn dat
>Columbus Amerika had ontdekt, terwijl er al lang Indianen woonden?
>Hadden die Indianen dan niet Amerika ontdekt, of werd het pas
>belangrijk toen de blanke, christelijke Columbus dat deed? En wat er
>daarna met die arme Indianen gebeurd is, is ook iets waar nooit over
>is gesproken.
>
>Ik begon steeds kritischer tegen mijn "eigen" christelijke Westen
>aan te kijken en begon steeds meer sympathie te ontwikkelen voor die
>onderdrukte volkeren. Dat was toch de boodschap van 'Iesa as die ik
>jaren lang op school had geleerd; kom op voor de onderdrukten en
>wees niet met de onderdrukkers? Ik begon steeds meer de enorme kloof
>te zien tussen deze profeet 'Iesa as en de mensen die met veel trots
>beweerden hem te volgen. Ik begon de gouden kelkjes en kandelaars in
>de kerk te zien als geroofd goud uit Afrika. Al die schilderijen,
>beelden en muziek in de kerk waren alleen maar een afleiding van de
>werkelijke sobere aanbidding van God, terwijl zelfs volwassen mensen
>niet eens mijn fundamentele vragen over het geloof konden
>beantwoorden.
>
>Toen pas begon ik terug te denken aan al die gebeden op de
>basisschool, waarin wij zeiden: "Wees gegroet Maria, moeder van
>God.." Ik begon mij af te vragen hoe God een moeder kon hebben en
>wie dan zijn opa en oma waren? Natuurlijk wist ik dat met God Jezus
>werd bedoeld, maar hoe kon Jezus nou God zijn als hij door
>mensenhanden gekruisigd was (zoals ik toen nog geloofde)? Kan de
>Schepper worden gedood door Zijn eigen schepselen? En waarom ging
>'Iesa as dan in gebed tot God? Bidt God soms tot zichzelf?
>
>Ik voelde gewoon aan mijn Fitrah (geboorterecht, iedereen heeft het
>geloof in God in zich, alleen is het bij velen bedekt door
>materialisme en begeertes etc.) en met mijn gezonde, jeugdige
>verstand, dat dit alles niet klopte en dat al die mensen waarmee ik
>sprak dat eigenlijk ook wel wisten. Vandaar dat ze vaak zelfs mijn
>vragen en discussies uit de weg gingen. Ik heb zelfs geprobeerd
>hierover met pastoors te praten, maar tevergeefs. Toen ik dus alleen
>maar halve, paniekerige reacties kreeg op mijn vragen, besloot ik
>zelf maar te gaan lezen en zo begon ik in de bibliotheek
>verschillende boeken te lezen over het Christendom, Boeddhisme,
>Jodendom en Hindoeïsme, maar eigenlijk nog niet zo over de Islaam.
>In het christendom bleef ik, in welke stroming dan ook, vele
>tegenstrijdigheden vinden. Ook het Jodendom sprak mij om meerdere
>redenen niet aan; onder andere omdat ik niet van het Joodse ras was
>en omdat zij 'Iesa as verwierpen als een leugenaar. Het Hindoeïsme
>vond ik wel mysterieus, maar het klonk mij allemaal te
>ongeloofwaardig toen ik las over goden die er uitzagen als blauwe
>olifanten en elkaar de oorlog verklaarden vanwege een vriendinnetje.
>Ook het discriminerende kastenstelsel en het levend verbranden van
>weduwen kon ik niet accepteren als goddelijk. Vooral de soberheid en
>éénvoudigheid van het Boeddhisme sprak me aan en ik zag grote
>overeenkomsten tussen de boodschap van Boeddha en die van 'Iesa.
>Maar ook bij het Boeddhisme bleef ik dingen vinden waar ik het niet
>mee eens kon zijn. Ik denk dat één van de belangrijkste punten was
>die ik niet kon accepteren, dat ook zij, net als de christenen, een
>schepsel aanbaden in plaats van de Schepper. Ik geloof tot op de dag
>van vandaag dat Boeddha een ware profeet van Allah kan zijn geweest,
>maar dat de mensen na hem zijn boodschap hebben verdraaid, net zoals
>de christenen dat met de oorspronkelijke boodschap van 'Iesa vrede
>zij met hem hebben gedaan.
>
>Uiteindelijk begon ik me toch steeds meer in de Islaam te verdiepen
>vanwege verschillende redenen. Ten eerste was ik niet tevreden met
>de religies die ik tot nu toe had onderzocht; ik vond er geen totale
>rust in. Ten tweede had ik in deze tijd een Algerijnse oom, die ik
>rond mijn puberteit steeds interessanter begon te vinden. Deze oom
>was echter het tegenovergestelde van een goede moslim; hij woonde
>ongehuwd samen met mijn tante, dronk wijn, verrichte zijn gebeden
>niet en vastte niet in de Ramadan. Hij maakte de moslims en hun
>religieuze gewoontes vaak zelfs belachelijk. Maar via hem begon ik
>wel steeds meer geïnteresseerd te raken in Algerije en zodoende kwam
>ik al vlug op de Islaam uit. Ik begon te lezen over de Franse
>bezetting van Algerije en hoe de Fransen daar met enorm veel
>bloedvergieten en onderdrukking hebben geprobeerd die Algerijnse
>moslims het "beschaafde christendom" bij te brengen.
>
>Mijn interesse voor de Islaam kwam nog eens in een stroomversnelling
>door de eerste Golfoorlog tussen Irak en Amerika; een tijd waarin de
>media bol stonden van de anti-islamitische en anti-Arabische
>propaganda. Hoe vreemd het ook klinkt; juist hierdoor werd mijn
>sympathie voor de moslims en het Irakese volk alleen maar vergroot
>en begon de Islaam mij aan te trekken als een magneet. Ik had totaal
>geen moslimvrienden waar ik bij terecht kon en ik kende maar één
>moskee, waar ik bang was zomaar naar binnen te gaan. Ik wist niet
>hoe men zou reageren als er een Nederlandse jongen zomaar bij hen
>naar binnen zou lopen, maar ik wou graag één van hen zijn! Dus trok
>ik op een vrijdagmiddag naar die moskee en ging voor de ingang
>zitten en keek naar de mensen die naar binnen gingen. Een
>vriendelijke oude man liep op mij af en aaide mij glimlachend over
>mijn hoofd, waarna hij naar binnen ging. Zo ben ik nog één of twee
>keer op een vrijdagmiddag voor die ingang gaan zitten, zonder met
>iemand te spreken of naar binnen te gaan. Pas toen ik daarna
>telefonisch een afspraak met ze had gemaakt, ging ik op mijn
>veertiende verjaardag voor het eerst echt die moskee in en schudde
>ik handen met enkele Turkse broeders.
>
>Ik voelde me meteen thuis; mijn hele geest vertelde mij dat dit
>hetgeen was waar ik naar op zoek was! Dat klinkt achteraf misschien
>wat raar, maar ik kan het niet anders uitleggen, en ik neem aan dat
>veel bekeerde Nederlanders begrijpen wat ik bedoel.
>
>De islamitische Fitrah, die ik al vanaf mijn geboorte in mij droeg
>

en elk mens), begon te ontwaken toen ik daar zat met mijn broeders,
>op de simpele grond van de moskee. Geen schepsels die aanbeden
>werden, maar alleen de Schepper. Wat klonk het allemaal éénvoudig!
>Spoedig daarna ben ik nog één of twee keer terug gegaan, waarna ik
>de Shahaadah heb afgelegd, el-hamdoelillah. Vanaf dat moment, vanaf
>het moment dat ik mij in de salaat (het gebed) met hen neerboog voor
>Allah, begon er een gevoel te branden in mijn hart, dat er tot op de
>dag van vandaag in zit. Dat gevoel heet imaan, maar dat wist ik toen
>nog niet. Ik wist alleen dat ik dit nog nooit eerder had gevoeld en
>dat ik dit gevoel nooit meer kwijt wou raken. Een enorme brandende
>liefde voor Allah, waardoor je angsten verdwijnen en er rust voor in
>de plaats komt. Een liefde die je soms alleen kan uitschreeuwen met
>"Allaahoe Akbar!" - Allah is de Grootste! - De zoetheid van imaan,
>die mij er soms toe bracht om midden in de nacht neer te knielen
>voor Allah, om vervolgens zo een kwartier neergeknield te blijven op
>mijn gezicht. Ik was na een hele zoektocht eindelijk weer thuis...
>
>Abdul-Jabbar van der Ven

Ekleme Tarihi: 18.05.2004 - 13:46

Pozisyon düzeni - imzaları göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu sonraki konu

Kategori Seç:

Sitemizde şu an Yok üye ve 1627 Misafir mevcut. En son üyemiz: Didem_

[ Admin Moderator Vip Üye ]

Bu üyelerimizin doğum günlerini tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu bir ömür dileriz:
Gönülbagi (36), zekiyem (40), sofican2006 (42), gülsena (47), gül_ (50), ~~nur~~ (40), yunus07 (37), zaza_kral (45), Fenerli_1907 (32), semedani (46), farukk (46), talebe- (61), miluji (37), m_celik (31), tamer038 (51), dadas recep (45), alain (40), olgunol (52), efkanaksoy (57), Hasannn (43), Sedat IÞI.. (39), m.salih fidan (37), fuheyre (44)

24 Saatin Aktif Konuları

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.73596 saniyede açıldı