Küçük Ahmed

Henüz ikinci sınıfa gidiyordu Ahmed .Din dersi öğretmeni namazın faziletini anlatınca sabah namazının faziletinin daha üstün olduğunu anlatmıştı Ahmed bütün namazlarını camide cemaatle kılıyordu ancak sabah namazına uyanamıyordu .Birgün uyumayayım ve sabah namazına cemate gideyim diye düşündü ve öyle yaptı.
Televizyon karşısında anne ve babası kardeşleri geç vakte kadar eğlenceden sonra uyuyorlar sabah namazına asla kalkamıyorlardı böylelikle öbür namazlarınıda ihmal ediyorlardı.
Ahmed o gün uyumadı ve sabah ezanını bekledi ezan başlayınca güzelce abdestini aldı ,camiye gitmeye hazırlandı , yavaşça kapıyı açtı ki heryerler karanlık küçük Ahmed korktu ben nasıl giderim bu karanlıkta diyerek üzgün üzgün sokak kapının arkasında oturdu ve düşünceye daldı, düşünüyordu ne yapayım? Diye.Bir de ne duysun küçük Ahmed, arkadaşının dedesinin baston sesini duydu çok sevinmişti.Arkadaşının dedesi camiye gidiyordu.Hemen kapıyı araladı ve dedenin peşinden yürümeye başladı, dedenin haberi yoktu. Böylece korkmadan camiye gitmişti Ahmed ve çok hoşuna gitmişti. Sabah namazının bu kadar huzur verdiğini bilmiyordu. Namazdan sonra hemen eve gelerek biraz dinlendi ve okuluna hazırlandı.Artık Ahmed her gün namaz vakti uyanıyor ve aynı o günkü gibi arkadaşının dedesini bekliyor ve onun peşinden gidip namazını eda ediyor ve çok huzurlu bir hayat yaşıyordu .
Günün birinde dede hastalanıyor ve vefat ediyor.Bunu duyan Ahmed çok üzülüyor. Ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlıyor öyle ağıt ki adeta kendisini mahfediyordu.Babası hemen oğlunun yanına gelerek canım yavrum niye bu kadar ağlıyorsun?Arkadaşımın dedesi öldü ya ona ağlıyorum dedi.Bu kelimeyi de zorla söyledi. Babası bağrına bastı oğlunu yavrum arkadaşının dedesine bu kadar ağlanır mı? yaşlı bir ihtiyar öldü baban ölmedi ya dedi. Keşke babam ölseydi de dede ölmeseydi deyiverdi acısından bu sırrını ifşa ediverdi küçük Ahmed. Babası Ahmed’inin bu sözüne çok şaşırdı ve adeta dondu kaldı ve yavrucuğum oğlum :
-O yaşlı dedeyi babana tercih mi ediyorsun? neden bu kadar seviyorsun diye israr etti . Ahmed’in canı yanıyordu ağlayarak babacığım :
_Çünkü ben her gün onun peşinden yürüyerek sabah namazına giderdim şimdi ne yapacağım? diyerek ağlamasını artırdı.Babası öylemi yavrum? onunla gidip sabah namazımı kılardın dedi ve başından vurulmuşa döndü içi yandı ve kendi haline çok hayıflandı. Bu küçücük oğlu sabah namazının tadını almışta ben nerede uyuyorum diye kendi haline acıdı ve Allah’ın huzurunda kendisini çok mahcup duruma düşüren bu cevaba daha fazla dayanamadı ve:
- Yavrum, sana söz veriyorum bundan sonra artık ben götüreceğim seni . Benim bu kadar gafletle yaşadığım yeter artık dedi.Küçük Ahmed o kadar sevindi ki:
- Babacığım sen beni camiye götüreceksin ha? yaşasın benim babam ne mutlu bana diyerek babasının boynuna sarıldı ve Allah’a hamdü sena etti yavrucuk. Böylece babası da gafletten kurtuldu elhamdulillah.