| 
Üye Girişi
 | 
  Üye Ol
 |  RavdaTe@m |  Site Kuralları |  Yardım |  Hakkımızda
0
Home
Anasayfa
F o r u m
E-Kart
RAVDA Çocuk
Linkler
Ziyaretçi Defteri
Rehberlik Hizmetleri
Tavsiye Et
 
Sitede Arama
» Kapsamlı Arama
Google`de Ara
Google
Tavsiye Linkler
Kuran Kursu Mezunları
Müslümanlar.com
Hak Yolundayiz
Müslüman Nesil
Genç Kalem
Önemli Linkler







Statü / İstatistik
En Son Üyemiz:
Didem_
53683 Toplam Üyemiz var.
 Online Üyeler:
Online: 1718 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Cumartesi, 14. Aralık 2024 - 13:50

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

0
0
0
Forum Giris Giris Üyeler Ekibimiz Arama
Toplam Forum: 69     ***     Toplam Konu: 30100     ***     Toplam Mesaj: 148193
  
  Beni hatırla
Forum Anasayfa » SERBEST KÜRSÜ » Alışılmadık bir kent masalı

önceki konu   diğer konu
1 okunmamış mesaj mevcut (Acik)
Sayfa (1): (1)
Gönderen
Mesaj
Muhtazaf su an offline Muhtazaf  
Alışılmadık bir kent masalı
Moderator


4254 Mesaj -
Alýþýlmadýk bir kent masalý Nurdal Durmuþ
Ses sustu... Gece sustu... Ay sustu... Bir tek yýldýzlar konuþtu gözlerinde parlayarak. Çoban yýldýzý dedi: -Birleþse bütün yýldýzlar, ele ele tutuþsa, birlik olsa ve buluþsa güneþle, sonra dolsa gönlüne, gururun ve kibrinle kilitlediðin kalbini aydýnlatamazlar. Yolcu dedi: -Ey karanlýklarýma düþen, baktýkça gözlerimde parlayan yýldýz, söyle bana, kendimin neresindeyim, halimin adý ne, nedir benim sonum? Yýldýz dedi: -Halin gururdur ey yolcu, halin yýkýmdýr, halin en olunmaz duruþudur kalbinin. Yolunsa, kendinin gerçeði, gerçeðin yalanýdýr! Bu kibrinle, bencilliðinle, sonun hüsran, hayatýn hicrandýr... Alçakta gördüklerin efendi, yüksekte gördüðün benliðinse köledir. Þaþýrdý genç adam. Temiz ve aydýnlýk sandýðý þey, kendisinin kirli ve karanlýk gölgesiydi. Bu kaçmak istediði bir gerçekti. Öfkeden geceyi tekmelemeye baþladý. Oysa, geceden daha karanlýktý düþünceleri. Karanlýðý bile korkutan kabuslarý vardý. Ah! dedi... Ey öfkemi artýran, geceme kargaþa düþüren yýldýz. Ah bir yetiþebilsem sana, yetiþebilsem gökyüzüne, tutabilsem dalýndan, ellerimle koparabilsem asýlý bulunduðun geceden seni, sonra sýðdýrabilsem avucuma üfleyip söndürürdüm ýþýðýný. Parlayarak devam etti çoban yýldýzý sözlerine: Senin söndürmek istediðin benim deðil, yoluna kýlavuzluk edenin ýþýðýdýr. Kendine duyuramadýðýn sesin, kabullenmek istemediðin gerçeðin parlaklýðýdýr. Senin söndürmek istediðin gecenin ayý, gündüzünün güneþidir. Ey öfkesiyle boþluklara savrulan, aydýnlýðýna kendi elleriyle perde çeken biçare, ne acýdýr ki; güneþ hiçbirþeyi ayýrt etmeden herkesin üzerine doðuyor. Yaðmur hiçbirþeyi ayýrt etmeden her þeyin ve herkesin üzerine yaðýyor. Etrafýna misk kokularý yayan gül bahçelerine de, senin tarumar ettiðin ve etrafýna pis kokular yayan gönül bahçene de... Ama sen hâla kendi sesini susturan, gerçekleri yalan bilen, doðrulara kulak týkayan nefsin yüzünden seslere kulak týkýyorsun. Hâlâ açmayacak mýsýn anahtarý sende olan, gerçekliðini kilitlediðin benlik kapýlarýný? Düþündü yolcu... Ki o yýldýz kendisi gibi nice yolcuya kýlavuzluk etmiþ, nice bilmeze yol göstermiþti. Neydi onu böyle düþündüren? Bir süre sonra sakinleþti... Dedi: Anlat ban ey gecemin feneri, yolumun iþareti anlat bana, ben kimim, kendimin neresinde duran bencilim? Dedi çoban yýldýzý: Anlatmakla deðil düþünmekle anlarsýn, bakmakla deðil istemekle görürsün kendini. Gururunla deðil, sevginle büyütürsün gönül bahçenin tarumar edilmiþ güllerini. Zorla deðil, sabrederek kavrarsýn zamanýn anlamýný. Þöhretinle deðil, insanlýðýnla kazanýrsýn dostlarýnýn güvenini. Öfkenle deðil, tevazuunla yenersin düþmanýn nefretini. Sesinle deðil, sözünle dinletirisin insanlara kendini. Sen ancak kendinin yýkýmý olan kibir ve gururdan vazgeçince kendin olursun. Vazgeçmek isteyince kendine yol bulursun.. Dedi yolcu: Söyle bana ey sözleri gönlümde, ýþýðý göz bebeklerimde parlayan yýldýz. Susma söyle, yok mudur benim içimde benden bir parça? Yokmudur, benden bana bir yol? Yok mudur, beni ben yapacak bir anlamým? Ey karanlýk gecede aydýnlýðýný arayan yolcu! Sen þerefini zelil eden, vezirken rezil olan, rezilken vezir olanlardansýn. Ýnsanlardan bir insansýn. Topraktansýn, cansýn. Bulmak için aramak, görmek için bakmak, yürümek için adýmlamak, bitirmek için baþlamak þarttýr. Ama asýl gerekense istemektir, istemeden yapmak yalnýzca yaptýðýný sanmaktýr. Þimdi söyle bana, gerçeðini arayan, geceme yoldaþ olan kiþi söyle. Senden sana bir yol bulmayý, tarumar edilen gönül bahçenin bahçevaný olmayý, köleyken efendi olmayý istiyor musun? Yolcu ilk kez gülümsedi. Tebessüm tadýnda hem de. Çölde kaybettiði devesini bulan adam gibi, susuzluðu dinmiþ yürek gibi gülümsedi. Açlýðý dinmiþ fakir gibi, uçmayý yeni öðrenmiþ kuþ gibi mutlu ve özgür hissetti kendini. Dedi: Sen ki; nice yolcuya kýlavuzluk etmiþ, nice kaybolaný yurduna kavuþturmuþsun. Sen ki, nice karanlýklara ýþýk olup düþmüþsün. Banada, beni bulabileceðim en kýsa yolu göster. Göster ki, ömrümün aydýnlýðý karanlýktan sýyrýlýp aydýnlýðýn sonsuz ufuklarýna yelken açsýn. Çoban yýldýzý dedi: Senin aradýðýn gururdan kaleleri yýkmak, kibirden daðlarý aþmaktýr ey yolcu, senin aradýðýn Mevlana'yý döndürenin, Yunus'u yollara düþüren sevdanýn arayýþýdýr. Sonu Kafdaðý'na uzayan çetin bir yoldur. Bu yol seni, sabrýný sýnamak için sarp kayalardan, dik yokuþlardan uçurumlarýn kenarýna götürür. Sana giden bu uzun yol umduklarýndan umudunu kestirir. Sýnar senin vefaný. Dayanabilirmisin zorluðuna? Yol uzundur ey yýldýz. lakin yolun sahibi yola çýkmayý göze alandýr dayanabilirim dedi heyecanla. Bu uzun yolda aradýðýn ummandýr. Lakin karþýlaþacaðýn bazen durgun su, bazen fýrtýnadýr. Bu uzun yolda aradýðýn deryadýr. Bazen seyrine doyum olmayan, bazen insaný yutan muammadýr. Kaptaný da, tayfasýda sen olan pusuladýr. Kavuþabilirmisin yaþamýn sakin limanlarýna, varabilir misin yüreðinin tarumarlýktan kurtulmuþ etrafýna misk kokularý yayan temiz kýyýlarýna. Bilirim yol uzun hayat kýsadýr. Ýnancým yola ram olmaktýr. Yolum kendim, kýlavuzum yaradandýr. Varýrým dedi genç adam inançla... Aradýðýn kendinsin ey yolcu, aramak insaný mecnun edendir, nefsin isteklerinden vazgeçmek Leyla'dan vazgeçmektir. Aþabilirmisin Leylasýz gururun kavurucu çöllerini. Bundan sonra aramak düþer payýmýza, arýnmak düþer. Sararmýþ gönül bahçelerimizi yeþertmek düþer. Benden bana yol bulacaksam düþtüðüm çöller vaha, içimi kavuran susuzluðum sudur, aþabilirim dedi cesaretle... Yýldýz emindi artýk, kendine giden yolu bulanýn aydýnlýðýyla biraz daha parlýyordu gökyüzünde. Yolcu devam etti sözlerine. Ben bildim ki; Sabrý kaybetmek yolu kaybetmektir, Baþým önde olsada mütevazýlýðým cennetim, gururum bencilliðim cehennemdir. Ben bildim ki beni istiyorum, beni esir alan bencilliðimi deðil. Ben bildim ki benim aradýðým, Ýbrahim' in ateþini bahçelere çevirenin inancýdýr. Benim aradýðým Yusuf'un zindanýný saraya çevirenin inancýdýr. Sustu sonra.... Bu sözleri duyan bütün yýldýzlar gökyüzünde el ele tutuþmuþ hep birlikte daha fazla parlamak, en belirgin hale gelmek için birbiriyle yarýþýyorlardý. Gökyüzü için bundan daha sevindirici bir þey olamazdý. Bu gece zifiri karanlýðýn aydýnlýða dönüþtüðü muhteþem bir geceydi. Çoban yýldýzý dedi: Artýk yüreðindeki duygular geceye þarkýlar terennüm ettirecek kadar ay oldu, karanlýklýlara aydýnlýk olacak kadar güneþ ve yoluna yolcu olacak kadar arkadaþ oldu. Sen kendi yolunu gören ve yolda ilerlemeye baþlayan, kendi gerçeðini arayansýn. Ama her þeye raðmen sakýn kendimin yolunu buldum deme, yalnýzca kendime giden yolda yürümeye baþladým de. Çünkü bu yolda ilerledikçe bulacaðýn ve kilidini emek vererek açman gereken paha biçilmez hazineler var. Bu hazineler þu anda bulduklarýndan çok daha kýymetlidir. Sakýn sabrýmýn sýnýrý yoktur hepsini ararým bulurum deme... yalnýzca sabýrlýyým de, çünkü emek vererek bulduðun tevazu madenini, nefsinin sana sunacaðý ve emek vermeden, sabra gerek duymadan kazanacaðýn gösteriþli ama faydasýz bedbaht tahtlara teslim edebilirsin. Sakýn yanýlmam deme, yalnýzca yanýlmamak için bilmeliyim de. Çünkü bilginin derinliklerine indikçe bilmeyi, bilmenin derinliklerine indikçe anlamý, anlamýn derinliklerine indikçe yükselmeyi baþarabilirsin. Ama unutma ki avcýlarýn hedefi yerde sürünenler deðil, yüksekte uçanlardýr. Sen kendinin avcýsý olmalýsýn ve nefsinin malayani isteklerini avlamaya çalýþmalýsýn. Yoksa benlik kaygýnýn seni avlamak için atacaðý zehirli oklarý, beðendiðin bir hediye olarak kabul edebilirsin. Unutma ki nefsinin arzusu ateþ, onunla savaþmaksa gerçeðe köle olmaktýr. Unutma ki gerçeðin kölesi olmak, nefsinin efendisi olmaktýr. Nefsinin efendisi olmaksa seni kendin yapan tek gerçektir. Ben dedi genç adam gözyaþlarýna engel olamayarak, ben artýk bir yaný Yusuf olan, zindaný saray olaným, bir yaný Ýbrahim olan ateþi bahçe olaným, bir yaný Eyyüp olan hasreti sabýr olaným, bir yaný yabancý olan öz yurdunu arayaným. O'nun için bu yolda yürümeye baþlayaným. ....! Gece, ses, ay derken artýk yýldýzlar da susmuþtu. Çoban yýldýzý bile. Yolcuysa gökyüzüne baktýkça gözlerinde parlayan bütün yýldýzlarýn anahtarý elinde olmasýna raðmen bugüne kadar açamadýðý gerçeðin kapýlarýndan kalbine dolduðunu hissediyordu. Onlara baktýkça gözlerinde parlayan aydýnlýk, kalbini parlatýyordu... Gece bitmiþ, bülbüllerin ötüþü sabahý müjdeliyordu. O düþünüyordu. Bilinmezin ardýnda bir sýr vardý. Anahtarý hep bizde olan bir sýr. Gerçeði unutarak doðruluðun bütün mahremiyetini kilitlediðimiz kapýnýn nerede olduðuna dair bir sýr. Seher vaktiydi, gece ben demekten vazgeçenin secdede bizler için dua etmesiyle son bulmuþtu. Bu ilk sýnavýydý onun, geçtiði ilk sýnavdý. Kalbimin kapýlarýný bana açana.... diye baþladý duasýna. Güneþ karanlýk ufuklarý aydýnlýða bürüyerek, etrafa misk kokularý yayan yolcunun gönül bahçelerinden yansýmýþtý yeryüzüne. Çoban yýldýzýysa gülümsemek için günün bitmesini bekliyordu. Ve bu gece her zamankinden daha çok parlayacaðým diyordu sevinçle. Yýldýzlarý sözlerine þahit tutarak... Yýldýzlarsa elele tuþmuþ, birlik olmuþ ve güneþle buluþarak doðruluðun kapýlarýný kendine açanýn yüreðinde þarkýlar terennüm ediyorlardý.... Yalan baþkasý yalan.... Dünyada ölümden baþkasý yalan...
ALINTIDIR
Gönderen: 19.02.2009 - 21:40
Bu Mesaji Bildir   Muhtazaf üyenin diger mesajlarini ara Muhtazaf üyenin Profiline bak Muhtazaf üyeye özel mesaj gönder Muhtazaf üyeyi arkadas listeme ekle Yukari
Pozisyon - İmzalar göster
Sayfa (1): (1)
önceki konu   diğer konu

Lütfen Seçiniz:  
Şu an Yok üye ve 1718 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]
Dogum Gününüzü Tebrik Ederiz    Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
umut_627 (43), ONAY (49), meryem04 (43), mandev (57), Ali ÇATAL (60), henna (35), karetta (62), sýlairah.. (55), ^^bg^^ (62), JUBITER (54), BUGRA_55 (50), by_turkey (44), okyanuz (42), muhammetturhan (51), beyaz-gelincik (42), hasan_1424 (40), amine1 (40), mekund (49), cihad_53 (44), Seydihan (45)
Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler
0

Copyright © ((( RAVDA.net )))  *  İrtibat   *   RAVDA Reklam Servisi   *   Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
 Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.
© by ((( RAVDA.net )))

Sayfa 0.83877 saniyede açıldı   

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.