Bir arkadaþýmý hacca
uðurlamaya gitmiþtim. Çok heyecanlýydý, daha gitmeden çok farklý bir
atmosfere girmiþ gibiydi. Sevgili peygamberimize ve kutsal topraklara
Rabbimin evine bizden de selam götürmesini rica ettik. Oralarda bizler
içinde dua etmesini rabbimizin bizlere de haccý nasip etmesini diledik.
Ne kadar kalacaðýný sorduðumda, arkadaþým elli gün civarýnda Allah
nasip derse deyince çok þaþýrmýþtým. . Ben nedense kýsa dönem yaparlar
diye tahmin ediyordum. Çünkü arkadaþýmýn iki maðazasý vardý maðazalarla
bu uzun zamanda kim ilgilenecek dedim? Arkadaþým; þaþkýn þaþkýn yüzüme
bakarak;
…..Sana senin hep söylediðin bir cümleyle cevap vereyim
dedi,”HER TERCÝH BÝR VAZGEÇÝÞTÝR” eðer deðer verdiklerimizden Allah
için vazgeçemiyorsak imanýmýzdan þüphe etmeliyiz. Elindeki bardaða süt
doldurmak istiyorsan, önce bardakdaki suyu boþaltmayý göze almalýsýn.
Zira dolu yüreðe baþka bir sevgi sýðdýramazsýn, sýðdýrmaya uðraþsan da
çok eðreti olur, Maðazalarý Mülkün gerçek sahibine emanet ettik baþýna
da birer bekçi koyduk. Allah’tan rýzasýný talep etmeye gidenin,cennet
umuduyla yola çýkanýn dünya çöplüðünde ne gözü olur ki,dedi.

Arkadaþýma
bu soruyu sormuþ olmaktan utancýmdan yerle bir olmuþtum. Yüzüne
bakamadan, Rabbim tercihinin mükafatýný versin deyip ayrýlmýþtým. Eve
gelirken hep söyledikleri beynimde döndü durdu. Hayata dair kendi
tercihlerimi düþündükçe beynim karýncalandý.
Bizim binanýn önünde
yer olmayýnca arabayý komþu binanýn önüne park edip, her zamanki
alýþkanlýðýmla bahçelerindeki güllere baka baka yürürken, komþuyu
güllerden birini budarken gördüm. Ve günün ikinci gafýný yapýp komþuya
selam vermeden,
…..Komþuuu ne yapýyorsun? Diye baðýrmaya baþladým. Komþu þaþkýn bir halde bana dönüp;
…..Keþke önce selam verseydin. Gördüðün gibi gülü buduyorum. Bunda kýzacaðýn ne vardý anlayamadým? Dedi.
…..Komþu
kusura bakma kabalýðýmý hoþ gör, ben her buradan geçiþte mutlaka durur
güllere bakar dallarýnda kaç tane gül var diye sayar kuruyanlara üzülür
yeni açanlarý gözlerimle okþar geçerim. Budadýðýn güller henüz solmamýþ
ki neden buduyorsun? Nasýl onlarý çöpe atacaksýn nasýl kýyýyorsun?
Komþum biraz alaycý birazda beni teskin edici bir sesle;
…..Madem
gülleri bu kadar seviyorsun, neden güllerin nasýl yetiþtiðini
bilmiyorsun? Ben bu gülleri sýk sýk budamasam yeni güller açmaz ve
sende bu bahçeye bir daha dönüp bakmazsýn. Gül dalýnda sürekli gül
görmek istiyorsan, gül aðacýnýn daha gür olmasýný istiyorsan sýk
budamalýsýn. Daha gür dallar için ve daha çok açacak olan güller için
açmýþ birkaç gülü feda etmelisin. Bulmayý umut ettiðin kaybettiðinden
daha cazipse gözünü kýrpmadan benim yaptýðýmý yapýp kesip makasla
gülleri götürüp çöpe atacaksýn.
Arkasýndan gülerek ekledi;
…..Þimdi
sen ya gidip o çöp kutusunun baþýnda solan güllere bakýp bakýp
aðlarsýn, gül çöpte solar sen baþýnda solarsýn, yada bahçede budanmýþ
gül dalýnýn baþýnda durup onun açtýðý yeni güllere bakýp gözünü gönlünü
hoþ edersin. HER TERCÝH BÝR VAZGEÇÝÞTÝR Seninse kârda veya zararda
oluþun neyi ne için feda ettiðindedir. Dedi.
…..Bu iki oldu. Dedim. Ne iki oldu dedi? Boþ ver dedim.
…..Komþu haklý olan sensin duygusal bakan benim ama mevsim kýþa girdi sence bu mevsimde yinede güller açarmý? Dedim.
…..Güneþi
görürse açar þayet göremezse kýyamet kopmazsa önümüzde bahar var. Her
bahar yeni bir ümittir yeniden varoluþ. Ben bunlarý ümit ederek
budadým. Dedi.
…..Ümit etmek dedim sonra sustum. Sonra nasýl dedim yine sustum. Halimi gören komþum bir açýklama getirdi;
…..Eðer
Hz. Yusuf’ Allahýn rýzasýna nail olacaðýný ve cennetle
mükafatlandýrýlacaðý ümidini taþýmasaydý Züleyhaya karþýlýk Zindaný
tercih etmezdi. Züleyha(80 yýllýk dünya hayatý=kýsa bir dönem
mutluluðu. Zindan= Allahýn rýzasý+ebedi cennet hayatý. Hz. Yusuf’un bu
tercihi yaparken þu budadýðým gül gibi caný acýmamýþmýdýr? Düþünki
insanýn arzuladýðý hayat ellerinin altýnda olduðu halde bundan
vazgeçmesi öyle kolaymýdýr? Ama Züleyha’dan vazgeçmeseydi Mýsýra sultan
olamazdý. Züleyhayý tercih etseydi hayatý boyunca Züleyha ya köle
olarak, Mýsýrda da köle olarak yaþardý.…..Ýþte olaylara bu noktadan
bakýp neyi neye tercih ettiðimiz çok önemli.
……Evet komþu sanýrým benim bugün yaþadýklarýmýn ve Allah ömür verirse yaþayacaklarýmýn anahtar kelimeleri;
“Her tercih bir vazgeçiþtir” ve
“Ümit
etmek” Sence ben bunlarý baþarabilecek miyim? Dedim. Attýðýn her
adýmdan dolayý Allahtan korkar, aklýný duygularýnýn önüne geçirirsen
baþarýrsýn dedi.
Eðildim yere düþmüþ gülleri aldým kokladým. Komþu
sert bir sesle onlarý çöpe at dedi. Kýyamam dedim. Belki bu bir
baþlangýç olur vazgeçmeyi öðrenmelisin dedi. Kýyamam dedim. Peki o
zaman eve götür ve avuçlarýnda solmasýný kurumasýný seyret belki onun
kuruyup daðýldýðýný görmekten mutlu olursun dedi.
…..Birden
gözlerim karardý. Ellerimde sýmsýký tuttuðum güllere baktým, GÜLÜM
dedim gülüm sen kuruma, sen daðýlma, sen solma. Kýyamam gülüm kýyamam
dedim. Komþu;
…..Güllere kýyamazken canýna kýymýþsýn ellerin kanýyor at onlarý çöpe dedi.
…..Bir çöpe, bir gülüme, bir kanayan elime baktým…
Baktým……..
Baktým……..
Baktým……..Komþunun sesiyle irkildim
….
Gül solmasýn diye aklýný yitiriyorsun, bu arada da hem ellerini
kanatmýþsýn hem gülü avuçlarýnda sýmsýký tutmaktan güllük halini
býrakmamýþsýn. Cesaretin varsa avuçlarýný açýp ta elindeki güle bir
bakar mýsýn güle benzer bir tarafýný kalmýþmý.?
Ümit ettiðin sona
ulaþman için saðlam tercih yapmalýsýn. Bunu yapamadýðýn sürece þu anki
manzaradan hiçbir zaman kurtulamayacaksýn…