Evlendiniz...
Evlilik sofrasýnda mutluluk yemeðini yemek istiyorsunuz. Çünkü her evlenen genç bunu ister. Peki bunun için ne yapýyorsunuz? Parmaðýnýzý bile oynatmadan eþinizin sizi mutlu etmesini mi bekliyorsunuz?

Öyleyse boþuna beklersiniz. Siz beklerken mutluluk yanýnýza uðramadan çekip, gider. Çünkü yemeði yemek için ocaða koymak gerek. Sofraya oturmak için sofrayý hazýrlamak...

Þayet yemeði ocaða koymak ve sofrayý hazýrlamak zorunuza gider de masada beklerseniz yemekler kendiliðinden gelip önünüze dizilmez.

Peki ne yapmanýz gerek?
Önce evlilik sofrasýný açýn. Mutluluk yemeðini itinayla piþirin. Piþen yemeði huzur tabaklarýna koyun. Tabaklarýn üzerine biraz tebessüm tozu dökün. Bardaklarýnýza neþe meþrubatý doldurun. Vazonuzda birkaç tane saadet gülü bulundurmayý da ihmal etmeyin.

Oda sýcaklýðýna gelince: Ne negatif enerjinizle donsun. Ne de sinir katsayýnýzla sýcaklýðý otuzlara vursun.
Lisan-ý haliniz bahar meltemi estirsin. Dudaklarýnýzdan dökülen kelimeler, temmuzda topraðý ferahlatan yaðmur damlasýna dönsün.

Belki de söylenenler sanýldýðý kadar kolay deðil. Belki de "Söz uçup" gidiyor.Yazýlanlarý uygulamaksa hayli zor oluyor.

Çünkü kimi sofralar zor kuruluyor. Kimi mutluluk aþlarý zor piþiyor. Ocaðý yakmak için bir hayli uðraþmanýz, bayaðý bir nefes tüketmeniz gerekebiliyor. Kimileri yemeklerinin üzerine dökülen tebessüm tozundan hoþlanmaz. Yemeðinin huzur tabaðýna konmasýný istemez. Neþe meþrubatýndan nefret edenler bile var.





Ya eþleriyle birlikte yemek yemeyenler, yemekten zevk almayanlar?
Hangi tür mutluluk yemeði yaparsanýz yapýn sizinkini beðenmeyip, baþkalarýyla ayný yemeði yemeðe bayýlanlara ne demeli? Bu durum karþýsýnda nasýl davranýlmalý? "Haydi bana eyvallah, ben de kendime baþka bir sofra arkadaþý bulurum" mu demeli? Böyle demek çözüm mü? Bir celsede bu kelimeyi söyleyenler, aradýklarý arkadaþý bulabiliyorlar mý?

Birazcýk durun ve düþünün!..
Yeni arkadaþýnýzýn eski arkadaþýnýzla ayný karakterde olmadýðýný nereden bilebilirsiniz? "Ben onu tanýyamamýþým. Bunu tanýrým" derseniz yine yanýlabilirsiniz. Ýsterseniz evlilik sofrasýndaki mutluluk yemeðinin tarifini deðiþtirelim ve bir deneyelim. Yine evlilik sofrasýný açýn. Mutluluk aþýnýn yanýna biraz da sabýr çorbasý yapýn. Zor da olsa üç beþ tane kabuklu imtihan cevizi ekleyin. Çorbanýzýn üzerine siz sevmeseniz de eþinizin sevdiði acý baharatlardan oluþan bir karýþýmý kýzgýn yaðda kavurarak dökmeyi unutmayýn. Belki biraz aðzýnýz yanabilir. Mideniz kavrulabilir.
Fakat sabýr çorbasýnýn bütün hastalýklara iyi geldiðini unutmayýn.

Karanlýk gecelerin gündüze hamile oluðunu biliyorsunuz. Ben sabahý bekleyemem derseniz. Hiç bir sabahý göremezsiniz. Hiçbir güneþin muhteþem doðuþuna teþne olamazsýnýz.

Sabaha kadar goncanýn baþýnda açýlýþýný beklediði halde, sabrýný tüketip sabaha yakýn uykuya dalarak tomurcuðun açýlýþýný göremeyen bülbül gibi olmayýn. Her þeyin sancýlý bir dönemi vardýr. Anne o sancýlarý çekmese yavrusunu bu denli baðrýna basamaz. Ýnsan dünyada sýkýntýlara sabretmezse cennet de ona zevk vermez. Bir kalemde her þeyi silmek kolay. Deli bir adam bir kibritle bir evi yakýp kül edebilir.

Unutmayýn: "Bu dünya hizmet yeridir. Ücret ve mükafat yeri deðildir."

Ýmtihan sýkýntýsýný çekmeyen öðrenci baþarý belgesini eline alamaz

alýntý......