|
|
|
|
Toplam Forum: 69
*** Toplam Konu: 30100
*** Toplam Mesaj: 148193 |
|
|
|
|
|
Gönderen |
|
|
ÜÇ KADIN BİR TEBESSÜM...! |
|
|
978 Mesaj -
|
|
|
Üç kadýn. Üçünün de adý Ayþe. Biri Iraklý, biri Cibutili, diðeri de Türkiyeli Ayþe. Yaþadýklarý yer farklýlaþsa da, onlarýn kadýn olmaktan kaynaklanan sorunlarýný nasýl görmezden gelebiliriz?
IRAK'LI AYÞE
Onu bir akþam vakti, bir iþgal günü tanýdým. Adý ...? Adýný soramadým. Adýný sorsaydým cevabýný alamazdým. Zaten ne fark ederdi ki. Onun adý Irak'tý, o Arap, Türkmen, Kürt, Þii, Sünni, kadýn, anne, Müslüman, insandý.
Herkes gibi hayatlardan bir hayat yaþýyordu. Mütevazý bir evi, küçük bir mutfaðý, çocuklarý ve eþi ile huzurlu bir hayatý vardý.
Çocuklarýndan birini ambargo döneminde büyümeden kaybetmiþti. Eþi inþaat iþçisiydi. iki kýzý ilkokula gidiyor, bir oðlu babasýna yardým ediyordu, diðer oðlu ise daha beþ yaþýndaydý.
Bir gün onlarýn ülkesine insan haklan, demokrasi ve özgürlük geldi. Amerika Birleþik Devletleri (ABD) ve ingiltere tarafýndan getirilen insan haklarý önce ülkesini iþgal etti.
Sonra demokrasi deðer o arak atfedilen ne varsa yaðmaladý ve özgürlük geldi bir gece vakti.
Bir yaz günü, gece geç vakitte büyük bir patlama sesi ve arkasýndan büyük bir sarsýntý ile yerlerinden fýrladýlar. Çocuklarý çýðlýk çýðlýða baðýrýyordu. Bir anda içeriye onlarca ABD askeri daldý ve baðýrarak etrafa ateþ ederek kocasýný bir tarafa, kendisini ve çocuklarýný bir tarafa aldýlar.
Sonra kocasýnýn baþýna bir torba geçirdiler ve son kez kocasýný o torbadan önce çaresiz bakýþý ile gördü. Günler ve korku içerisinde geçen uykusuz geceler kocanýn ve babanýn çaresiz bir biçimde beklenmesiyle ardý ardýna geçiyordu.
Ne iþgal bitiyordu ne de umut Bir taraftan yokluk da devam ediyordu. Artýk çaresizlikten, geçinebilmek ve çocuklarýna yiyecek bulabilmek için, her yere baþvuruyor ama hayatlarýný sürdürebilmek her geçen gün güçleþiyordu. Akrabalarý, komþularý, hepsi kötü durumdaydý. Bazýlarý kayýp yakýnlarýný arýyor, bazýlarý yokluktan dileniyor, ama hepsi birbirinden daha sýkýntýlý bir biçimde yaþýyordu.
Ýþte böyle geçen bir iþgal günü üç çocuðu ile beraber bir minibüse binmiþ, kocasýný bir kez daha sorup bulabilmek için yola çýkmýþtý, iþte ben onu o günün akþamýnda tanýdým, Yola çýkmýþtý, ama onun minibüsünü yolda ABD'li askerler durdurmuþ ve kurþunlarla taramýþlardý. On dört kiþi, kadýn ve çoðunluðu çocuk olmak üzere, orada can vermiþti.
Onu, iki kolundan bir ABD askeri ayaklarýndan diðeri tutmuþ minibüsten indiriyorlardý. Kaný topraða akýyordu. Siyah baþörtüsü kaymýþtý. Kafasý benden yana düþmüþtü. Gülümsüyordu. Ben evimde televizyonun baþýnda ayaktaydým. Donakalmýþtým. Ben de ona gülümsedim. Tanýþtýk
CÝBUTILI AYÞE
Onu 50 dereceden fazla bir sýcakta Afrika'nýn küçük ülkesi Cibuti'ye insani yardým için gittiðimizde tanýdým. Dört çocuðu vardý, ikisinin dudaklarý çatlamýþtý. Küçük kýzý Ýtalyanlarýn yaptýrdýðý küçük bir klinikte hastanede yatýyordu.
O ve etrafta toplanan kadýnlar merakla bize bakýyorlardý, ilk kez beyaz Müslüman kadýnlar, onlar için gelmiþti.
Beyazdýk, Müslüman'dýk ve karþýlýksýz yardým ediyorduk. O, "Her þey þimdi daha farklý, umutlandýk tekrar" diyordu.
Hastanede çocuklarýn açlýktan deri ve kemikten ibaret kalmýþ, yaþlarýndan yýllarca küçük gözüken bedenlerde çýrpýnýrken, o ve kýzý elini yüzümüze uzatýyordu. "Aðlama, üzülme" dercesine, dermansýz, küçücük eller.
"Daha ne yapalým sizin için" dedik. "Siz geldiniz ya" dediler. "Çocuklarýnýzý býrakýp bize bizim için geldiniz ya..."
Bizse "Keþke daha çok, daha sýk gidebilseydik." düþüncesinde ve burukluðundaydýk Cibutili çocuklar gerçekten bizim çocuklarýmýzdan daha mý az kýymetliydiler?
Onun yaþadýðý yerde her yaz yirmi kiþi susuzluktan hayatýný kaybediyordu. Yokluk, tam anlamýyla yokluk yaþýyorlardý. Kocasý hastaydý. Bir bidonla dört
saatlik yolu yürüyerek kat ediyor, çamurlu yaðmur suyu birikintisinde bidonunu dolduruyor, sonra dört saat tekrar yol alýyor ve sazlýktan yapýlma bir baraka olan evine dönüyordu.
Sonra evinde pirinç varsa, o suda pirinci haþlýyor ve çocuklarýna yediriyordu. Orada su kuyusu açacaðýmýzý öðrendiðinde, daðýtýlan gýdayý görünce çatlamýþ yüzündeki gözleri yaþardý.
Kýz kardeþlerini kucaklar gibi kucakladýlar bizi. Hayat basit, kýsa ve zordu. Sabýr ve tevekkül hâlinde o gülümsüyordu. Biz gülümsüyorduk.
TÜRKÝYELÝ AYÞE
Onu cezaevinde tanýdým. Etraftaki herkes "Bu kadýn neden burada?" diye anlamsýzca bakarken biz orada olmasýnýn çok da anormal olmadýðýný etrafa anlatamamakla meþguldük.
Bizi gören cezaevi çocuklarý (cezaevinde doðan ve büyümek zorunda olan, anneleriyle beraber hapsolan çocuklar) eteðimize /apýþýyor ve bize dokunuyordu.
Bizim tipimizde, üzerlerinde uzun bol kýyafetler, baþlarýnda baþörtüleri olan kadýnlarý sadece televizyonda görmüþlerdi.
Bir yandan onlara gülümserken, öte yandan tutuklu-avukat görüþmesi yapýyorduk.
O ilkokulu bile okuyamamýþtý. Ailesi okutmamýþtý. O zaman kýzlar okutulmazdý. O ýsrarla kýzlarýný okuttu. Altý tane kýzý vardý.
Hepsinin okumasý için her türlü fedakârlýðý yapmýþtý. Sonra kýzlarý okula giderken bir gün onun kýzlarýna baþlarýnda Örtü olduðu için artýk okula alýnmayacaklarý söylendi, inanamadý.
Dilekçeler yazdý. Okul müdürlerinin ve her taraftan yetkililerin kapýlarýný aþýndýrdý. Sonra kýzý ile okul önünde beklemeye baþladý. Polis baskýlarýna karþý "Hayýr! Kýzýmýn hakkýný arayacaðým." diyordu.
Sonra bir gün kýzý için okul önünde beklerken gözaltýna alýndý ve tutuklandý. Cezaevine görüþmeye gitmiþtim. Herkesten mektuplar geldiðini ve herkesin onu desteklediðini söylüyordu. Mutluluktan bir yandan aðlarken diðer yandan da gülümsüyordu. Ben de ona gülümsüyordum.(
|
Gönderen: 07.10.2006 - 16:31 |
|
|
|
193 Mesaj -
|
|
|
ALLAHIM O ZALÝMLERÝN ZULMÜNÜ BAÞLARINA GEÇÝR.
ÇÜNKÜ BÝZ ACÝZÝZ.
KÖTÜLÜKLERÝ ELÝMÝZLE DE, DÝLÝMÝZLE DE DÜZELTEMÝYORUZ.
KÝMÝMÝZ BUÐZETMEKTEN BÝLE ACÝZ.
|
Gönderen: 07.10.2006 - 16:48 |
|
|
|
1505 Mesaj -
|
|
|
Sonra kocasýnýn baþýna bir torba geçirdiler ve son kez kocasýný o torbadan önce çaresiz bakýþý ile gördü
Onun yaþadýðý yerde her yaz yirmi kiþi susuzluktan hayatýný kaybediyordu.
Hepsinin okumasý için her türlü fedakârlýðý yapmýþtý. Sonra kýzlarý okula giderken bir gün onun kýzlarýna baþlarýnda Örtü olduðu için artýk okula alýnmayacaklarý söylendi, inanamadý.
Rabbim Sadece o Kafirleri Sana haval ediyorum
Allah Razi olsun CiVELEK Kardesim !
|
Gönderen: 07.10.2006 - 16:56 |
|
|
Şu an Yok üye ve 1659 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 11:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.
[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye] |
|
|
|
Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve
afiyet dolu ömür dileriz:
selaattin (63), didabra (41), cem_80 (44), nadim (57), Ramazanoglu (55), hilal_celik (36), fehmi84 (40), Feyza (40), maleman (43), _berzah_ (39), Süley (44), tevatur (53), fendülüs (49), bilal1 (52), Suvarîi (55), enes8386 (42), NUHYILDIZ (49), Esra_01 (41) |
|
|
|
|
|